อืมหืมมมม เขียนเก่งจัง

ภาพก็เข้ากับบรรยากาศมาก

ชื่นชมคะ

พยามต่อไปคะ อย่ายอมแพ้

ไอติมมาส่งค่ะ ไว้คลายร้อน
ขอบคุณเนื้อหาดีๆ ที่เอามาแบ่งปันค่ะ

แวะมาเสพกลอนนกขมิ้น ที่ส่งกลิ่นความคิดถึงอันหอมกรุ่นค่ะพี่สุนันยา

กลอนเพราะๆ เพลงหวานๆ
อ่านแล้วเพลิ๊น เพลินค่ะ
^ ^

นกขมิ้นเหลืองอ่อนนอนเถิดหนา
มองท้องฟ้าคืนเพ็ญเช่นดังฝัน
ความห่วงใยให้น้องมองดูจันทร์
ใจพี่นั้นฝากไว้แม้ไกลตา

เอาพระธรรมนำทางกระจ่างจิต
นำชีวิตรอดพ้นคนอิจฉา
มีสุขทุกข์คลุกเคล้าเร้าอุรา
มีปัญหาอย่าท้อเลยหนอเธอ

ขอให้อิ่มบุญและมีความสุขในวันมาฆบูชานะคะ


ฝันดีเช่นกันค่ะ

กลอนเขียนได้กินใจจริง ๆ ถ้าคนที่คุณสุ

คิดถึง เขาได้อ่านคงจะยิ้มแล้วหลับตา

อย่างมีความสุขที่สุดเลยครับ

แต่คงหลับไม่ลง คงมีแต่ความคิดถึงเพิ่ม

ขึ้นครับ

สวัสดีค่ะ คุณ อาณาจักรสีเขียว
ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมา
ขอบคุณ สำหรับกำลังใจ
สุไม่ยอมแพ้หรอกค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ Junenaka1
ขอบคุณ มากนะคะ น่าทานจัง

สวัสดีค่ะ น้อง ฉัตร
ขอบคุณมากค่ะ น้องฉัตรเองก็เขียนกลอนเพราะ ไม่เห็นเขียนมาวางบ้านพี่บ้างเลย

นกขมิ้นเหลืองอ่อนนอนเถิดหนา
มองท้องฟ้าคืนเพ็ญเช่นดังฝัน
ความห่วงใยให้น้องมองดูจันทร์
ใจพี่นั้นฝากไว้แม้ไกลตา

เอาพระธรรมนำทางกระจ่างจิต
นำชีวิตรอดพ้นคนอิจฉา
มีสุขทุกข์คลุกเคล้าเร้าอุรา
มีปัญหาอย่าท้อเลยหนอเธอ.........พี่สุระสิทธิ์

จะนอนไหน ไร้ถิ่น ยังสิ้นหลัก
ไม่รู้จัก แหล่งคอย ใจลอยเหม่อ
อยากกับรัง ครั้งอยู่ มีคู่เจอ
ได้แต่เพ้อ อาลัย ดวงใจตรม

ต้องบินเดี่ยว เดียวดาย ไกลถิ่นฐาน
ชื่นสราญเคยรับ กับขื่นขม
หวังวันใหม่ได้คืน รื่นอารมณ์
จะสุขสม วันไหน ใจเฝ้าคอย........


ขอบคุณค่ะ พี่สุระสิทธิ์

ขอบคุณ พี่สุระสิทธิ์ อีกครั้งค่ะ

สำหรับธรรมะดีๆ..

สวัสดีค่ะคุณ วลีฯ
ขอบคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ อ้อมแอ้ม
อนโมทนาบุญด้วยนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะคุณไวน์

คนที่สุเขียนถึง
เค้าคงไม่ได้มาอ่านหรอกค่ะ
แต่ถ้าเค้าได้อ่าน...แล้วดีใจอย่างที่คุณไวน์บอก
สุ..คงจะมีความสุขมาก...และนอนไม่หลับ
เพราะคิดถึง เค้าแน่ๆเชียวค่ะ...หุหุ

ต่อกลอน..

จะนอนไหนไร้ถิ่นอย่าสิ้นรัก
ถึงงานหนักเราจนทนเหงาหงอย
หารวงรังพอดูแม้อยู่ซอย
กระท่อมน้อยปลายนาน่ายินดี

น้องบินเดี่ยวเดียวดายหมายสร้างหลัก
รอรังรักพักพิงอิงแอบพี่
คงสุขสันต์วันคืนชื่นชีวี
จงสุขีเถิดหนาอย่ากังวล

นกขมิ้นเอยเจ้าเคยบินเคียงคู่
ยอดพธูอยู่แห่งไหนสุดไกลฝัน
เคยเคลียเคล้าพะเน้าพะนอรำพัน
ไยกลับหันจากไปไม่หวนคืน

มองเพ็ญจันทร์คอยตะวันผันรุ่งสาง
ใจอ้างว้างเดียวดายทลายฝืน
คิดถึงเจ้าเช้าถึงค่ำย้ำยั่งยืน
ตะวันตื่นคืนกลับมาเยียวยาใจ

ฝันดีครับ คุณสุ

สวัสดีค่ะคุณ สุ กลอนเพราะ เพลงเพราะค่ะ
บล็อกก็สวย คุณสุนี่เก่งไปหมดทุกๆทางเลยนะคะ อิอิ

ขอให้มีความสุขยามค่ำคืนค่ะ



[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

เอ ตกลงนกขมิ้น จะมีที่นอนไหมคะ?

จะนอนไหนไร้ถิ่นอย่าสิ้นรัก
ถึงงานหนักเราจนทนเหงาหงอย
หารวงรังพอดูแม้อยู่ซอย
กระท่อมน้อยปลายนาน่ายินดี

น้องบินเดี่ยวเดียวดายหมายสร้างหลัก
รอรังรักพักพิงอิงแอบพี่
คงสุขสันต์วันคืนชื่นชีวี
จงสุขีเถิดหนาอย่ากังวล........พี่สุระสิทธิ์

จะนอนไหนไร้ถิ่นไม่สิ้นรัก
จึงตระหนัก ความนัย ไม่สับสน
แต่ด้วยเล่ห์ อุบาย ในกาลกล
ต้อจำทน แม้ทุกข์ สิ้นสุขใจ

บินเดียวดาย ด้วยวิตกระหกระเหิน
ทั้งหนาวร้อน เผชิญ ความหวั่นไหว
รอรวงรัง พักพิง อิงแอบใจ
คือความหวัง ครั้งใหม่ ที่ใจรอ.....


ขอบคุณค่ะ พี่สุระสิทธิ์

นกขมิ้นเอยเจ้าเคยบินเคียงคู่
ยอดพธูอยู่แห่งไหนสุดไกลฝัน
เคยเคลียเคล้าพะเน้าพะนอรำพัน
ไยกลับหันจากไปไม่หวนคืน

มองเพ็ญจันทร์คอยตะวันผันรุ่งสาง
ใจอ้างว้างเดียวดายทลายฝืน
คิดถึงเจ้าเช้าถึงค่ำย้ำยั่งยืน
ตะวันตื่นคืนกลับมาเยียวยาใจ........คุณเบย์

หวังเพียงวัน หวานชื่นหวนคืนกลับ
ยังรอรับ นกขมิ้น คืนถิ่นใหม่
รอยความร้าว หนึ่งช่วง คงร่วงไป
เริ่มชีวิต สดใสได้สักวัน

ในคืนเพ็ญเด่นฟ้า จันทราส่อง
แสงสีทอง ทาบทาพาสุขสันต์
เคยโศกซับ กับทรวง หน่วงจาบัลย์
หมดสิ้นวัน ทุกข์ท้อ....รอคืนคอน


สวัสดีค่ะคุณเบย์ ขอบคุณนะคะ

สวัสดีค่ะ คุณกิ่ง

แม้..ชมกันมากไปแล้วค่ะไม่ได้เก่ง อะไรเลยค่ะ (อายคนที่เค้าเก่งจริง น่ะ)
สุก็เขีบนตามใจนึกค่ะ คุณกิ่งก็เก่งมากค่ะ
ทำอะไรด้ตั้งหลายอย่าง...

ขอบคุณนะคะ ที่แวะมา

สวัสดีค่ะคุณน้อย

นกขมิ้น ยังเร่ร่อนอยู่ค่ะ
ค่ำไหน นอนนั่นค่ะ...อิอิ

ขอบคุณมากนะคะ
มีความสุขมากๆค่ะ

น้องจงนอนถิ่นนี้ที่พำนัก
น้องจงพักจงผ่อนนอนเถิดหนอ
ความเจ็บใจเคยทำน้ำตาคลอ
พี่จะขอซับหน้านะคนดี

น้องบินเดี่ยวเดียวดายหมายมุ่งมั่น
น้องยังฝันไปไกลด้วยใจนี้
ถึงหนาวร้อนอ่อนไหวใจยังมี
คนคนที่เธอรักให้พักใจ



[สวัสดีครับ สุขสันต์วันเสาร์ นะครับ]

*ถ้าคุณมี60นาทีสุดท้ายกับคนรัก
..มีทางไหมจะทำตามใจปรารถนาได้สำเร็จ*

.........................

สวัสดีวันฝนพรำๆค่ะพี่สุ

น้องจงนอนถิ่นนี้ที่พำนัก
น้องจงพักจงผ่อนนอนเถิดหนอ
ความเจ็บใจเคยทำน้ำตาคลอ
พี่จะขอซับหน้านะคนดี

น้องบินเดี่ยวเดียวดายหมายมุ่งมั่น
น้องยังฝันไปไกลด้วยใจนี้
ถึงหนาวร้อนอ่อนไหวใจยังมี
คนคนที่เธอรักให้พักใจ...........พี่สุระสิทธิ์

น้องบินเดี่ยวเดียวดายหมายมุ่งมั่น
คนเคยรักแปรผัน ทำหวั่นไหว
ไม่เหลียวมอง เหมือนเก่า เขาห่างไกล
จึงร่อนเร่ เดียวดาย ไร้รวงรัง

นกขมิ้น บินเดี่ยว ต้องเหลียวหลบ
เพื่อหาทาง สงบ กลบความหลัง
สัญญาใจ คล้ายลม จมพะวังค์
เมื่อภินท์พัง รักเคลื่อน ต้องเลือนลา...


ขอบคุณ ค่ะพี่สุระสิทธิ์

ต่อกลอนน้องสุนันยา
..

นกขมิ้น บินเดี่ยว อย่าเลี้ยวหลบ
ทางสงบ ก็มี อยู่นี่หนา
เพราะดวงใจ มั่นคง ตรงอุรา
ที่สัญญา เอาไว้ ใจตรงกัน

อย่าบินเดี่ยว ให้ไกล ไปจากพี่
รอคนดี เคียงใจ เหมือนในฝัน
ยังระลึก ถึงเธอ เพ้อรำพัน
อยู่ทุกวัน แสนปลื้ม ลืมไม่ลง
..

ส่งกระต่ายมาเยี่ยมนกขมิ้น
เยือนถึงถิ่นว่าอยู่ดีไฉน
จากรวงรังต้องพรากจากไปไกล
อยู่ที่ใดจงสุข....ทุกวันเอย

มาเยี่ยมพี่สุตอนดึกๆจ้า

กลับมาแล้วค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะค่ะ

อยู่อดทน รู้หลบ เพื่อกลบเกลื่อน
รอดวงเดือน เยือนรับ กลับคืนใกล้
รักษากายให้พร้อม ถนอมใจ
รอฟ้าใส บรรจบ ค่อยพบกัน........

(ต่อกลอนคุณสุนันยา)

จะรอวันนกขมิ้นเจ้าบินย้อน
ทนหลบนอนขวัญหายที่ปลายฝัน
อย่าห่วงเลยเคยคู่อยู่รำพัน
เราจะรอมีกัน..ใช่บั้นปลาย

ไทยยังคงเป็นไท..เหมือนให้สัตย์
แม้นเจ้าพลัดถิ่นหลงคงไม่สาย
ทุกข์ที่ท้อรอพี่มาคลี่คลาย
เพียงเม็ดทรายในรองเท้า..เจ็บร้าวทรวง

นกขมิ้นเหลืองอ่อนทนร่อนเร่
คนเกเรทำร้าย..ไม่ใหญ่หลวง
นกทั้งหมู่..ถูกขังในรังรวง
รอวันทวงสัญญา..ประชาคม

..อยากลงเพลงนกขมิ้น..ให้นะ
แต่เวลาไม่อำนวย.ต้องไปก่อน แล้วจะย้อนมาลงให้จร้า

พูดผิดอ่ะ....เพลง..ฉันคิดถึงบ้าน...
เปิดฟังให้ได้นะ..อยากฟังพร้อมกันนะ

//www.youtube.com/watch?v=CLlOhUouODI

นกขมิ้นเหลืองอ่อน นอนเสียเถิด
อย่าเตลิดไปไหนในไพรกว้าง
กินแค่อิ่มพอแล้วหนออย่าต่อทาง
ตะวันร้างย่างค่ำจำต้องนอน

ลูกน้อยร้องหาเจ้าอยู่ รู้ไหมนั่น ?
อย่ามัวฝันบินหลงจงกลับย้อน
คาบเอาเหยื่อเผื่อลูกด้วยมาช่วยป้อน
กลับมานอนบนคอนเก่า ดังเจ้าเคย..