... " ความทรงจำ ช่างย้ำรอย " ...

รอยอดีตสะกิดเตือนมิเลือนหาย
คอยทำร้ายใจจนสุดทนฝืน
เคียงข้างตามซ้ำซุกทุกวันคืน
ข่มใจขืนตื่นหลับกลับยิ่งตาม

ใยซ้ำซากปักแน่นแสนยากถอน
คอยซุกซ้อนซ่อนร้ายคล้ายเสี้ยนหนาม
ทิ่มแทงใจร้ายเหลือทุกเมื่อยาม
อยากใคร่ถามทำไมใจร้ายจัง

ถามหน่อยนะ เจ้ารอยอดีต...

ทำไม?
ใจร้ายจัง...


ไชโย .....
เพลิงไฟก็กลั่นน้ำตาลได้แฮะ

>

แวะมาทักทายค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณเปลวฯ

อยากรู้เหมือนกันค่ะว่า ทำไม

รอยอดีต ถึงใจร้ายจัง....เฮ้อ!...

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ

..

สวัสดีค่ะ คุณรวยระรินกลิ่นชา หอม..อิอิ
ขอบคุณ ที่แวะมาทักทายค่ะ
..

ตาคุณสุนันยา สวยจังขอรับ


แต่ไหงมีขี้มูกอ่ะ

เหอ.....เหอ.....



ตาสาวข้างล่างนี่ก็สวยนะขอรับ



>

อดีตที่เจ็บไปแล้ว ลบไม่ได้ แต่เราคงจะเข้มแข็งขึ้น และสามารถทำให้อนาคตของเราเป็นอนาคตที่ดีได้นะครับ โย่ว