ไร้บทกำหนดใจ
สร้อยอักษรกลอนกานท์ที่สาส์นสื่อ ยังยึดถือเป็นหลักเพื่อพักฝัน แต่ด้วยถ้อยร้อยกรองผ่องอำพัน เมื่อนานวันพลันหายละลายเลือน อยากสรรคำพร่ำเผยเปรยอักษร ให้หวานอ่อนรื่นรมย์คมเสมือน มีดกรีดรอยร้อยช้ำส่งย้ำเตือน ก็ดูเหมือนสิ้นคมต้องตรมตรอม ดังดอกไม้ร่วงหล่นใต้โคนเฉา ใครไหนเล่าชื่นชมคิดดมหอม แม้นภู่ผึ้งภุมรินเคยบินตอม ต่างก็พร้อมหันหลังบินห่างไป เปรียบเหมือนเช่นวลีที่แสนเศร้า จมอยู่กับความเหงาเฝ้าอ่อนไหว อ่านแล้วพลอยมืดมนหมองหม่นใจ สิ้นสดใสในรสทุกบทตอน อยากจะเพียรเขียนคำลำนำรัก ก็สุดหักอาลัยจำถ่ายถอน ไม่มีหวานปรากฏรสสุนทร ด้วยร้าวรอนไร้บทกำหนดใจ..... สุนันท์ยา
Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2558 |
Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2558 16:21:44 น. |
|
9 comments
|
Counter : 2995 Pageviews. |
|
|
|
อรุณสวัสดิ์ขอรับ แวะมาแปะหัวใจระลึกถึงกันขอรับ