....อย่ายอมให้ ใคร"ลิขิต" ในเมื่อชีวิตเป็นของเรา....
***ยามเราเกิด...มีสิ่งใด...ได้มาบ้าง
ได้เพียงร่าง...เปลือยเปล่า...เข้าใจไหม
มองไม่เห็น...ยามแรกเกิด...เป็นเช่นไร
มีแต่เสียง...ร่ำไห้...ไม่รู้ความ
...เพียงมีแม่...ประคองกาย...ในออ้มอก
เป็นทารก...ตัวน้อย...ในสยาม
ได้สัญชาติ...ไทยมา...เชื้อชาติงาม
เป็นอีกหนึ่ง...ในสยาม...ยามเกิดกาย
...มีพ่อแม่...เลี้ยงดู...อยู่เคียงข้าง
มิเคยห่าง...ลาร้าง...หมางเมินหน่าย
สอนให้พูด...สอนให้เดิน...ไม่เขินอาย
มิเคยหน่าย...แม้ลำบาก...ทนตรากตรำ
*************************
ไม่มีใครรักเราเท่าพ่อแม่ เราอีกแล้วค่ะ
จะทำอะไร ให้นึกถึงท่านบ้างนะคะ
| Create Date : 15 มีนาคม 2551 |
| Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2554 21:17:06 น. |
|
37 comments
|
| Counter : 2478 Pageviews. |
 |
|
|
สุนันยา 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
