จะว่าร้อยแก้วก็ไม่ใช่ ร้อยกรองก็ไม่เชิง
เจ้าของบล็อกกำลังอยากเขียนแบบเลี้ยวออกจากเกณฑ์นิดหน่อย เลยออกมางงๆแบบนี้ล่ะค่ะ

ขอให้มีความสุขทุกสถานการณ์นะคะ

ภาพสวยมากค่ะ

วันเวลาไม่เคยคอยใคร

ดังนั้นมีอะไรที่อยากทำแล้วยังไม่ได้ทำก็รีบทำดีกว่าเนอะ

แสงของภาพ ... มองให้เห็นอีกสิ่ง ...
เวลาไม่คอยท่า .. แสงสว่างก็คงไม่คอยใครเหมือนกันนะค่ะ

มุมหนึ่งก็มืด อีกมุมก็สว่าง
แล้วแต่ว่า เวลาเราจะมองกันตรงไหน

ช่ายฮับ ... เรายังคงเป็นเพื่อนกัน ...

ชอบบบบ

หนูเพิ่งอัพบล็อก
อย่างที่อยากอัพ
แต่ยังไม่ได้ดังใจเต็มร้อย
เพราะยังมีอีกหลายเรื่องราว
อยากเล่า อยากเขียน
แต่เวลาเดินเร็วไปหน่อย

คำว่าช่วงเวลา จังหวะชีวิต
มีอยู่ในเรื่องราวที่หนูเขียนคล้ายๆ กับพี่แป๋วเลยค่ะ
แล้วภาพที่เอามาประกอบ
ก็มีวงกลมๆ
เราอาจจะกำลังคิดถึงเรื่องเรื่องเดียวกันก็ได้ค่ะ
^^

สวยจังค่ะพี่แป๋ว

รูปแบบนี้รัมพยายามหลายหน แต่ถ่ายไม่เคยสวยเลย
ยิ่งรูปที่ออกแนวซีเปีย หรือเกรย์โทน รัมเหมือนยังเริ่มต้นจับอะไรไม่ถูกเลยค่ะ

ชอบข้อความที่เขียน..
เนอะคะ เข็มนาฬิกาเดินทางมาถึงเวลาของความทุกข์ได้ ก็จะเดินทางผ่านไปได้..

พี่แป๋วสบายดีนะคะ

ขออนุญาตนำไปแปะฝากให้เพื่อน ๆ ได้อ่านด้วยนะคะ

ขอบคุณสำหรับภาพสวย ๆ และข้อความดี ๆ ที่อนุญาตให้นำไปใช้ ไปโชว์ได้ค่ะ

นาฬิกาหมุนวน
นับจาก 1 ไปถึง 12
จากขวาไปซ้าย
หมุนไปหมุนมา
จนกว่าถ่านจะหมด

สายน้ำไม่ไหลทวน
ลมก้อไม่พัดหวน
ใจคนหรือจะทวน
อย่างกะเข็มนาฬิกา ....

หลงทางเข้ามาค่ะ แต่พอเห็นบล็อกแล้วก็ตกหลุมรักค่ะ ขอแอ็ดไว้เข้ามาชมภาพเรื่อย ๆ นะคะ

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

อยากไปยืนถ่ายรูป "เวลา" ที่ฝรั่งเศสบ้างจังครับ

เมื่อเช้าเพิ่งนั่งอ่านงานเขียนชิ้นหนึ่ง
ที่บอกให้เราเดินให้ช้าลง โดยไม่ต้องใส่ใจเรื่องของเวลา
แต่ให้ใส่ใจกับทุกก้าวย่างที่เรากำลังเดิน
ชอบมากเลยครับ
เพราะผมไม่ค่อยบ่นนะ ว่าเวลาไม่พอ
เวลาผมเหลือเฝือครับ

เป็นนาฬิกาที่สวยมากๆค่ะ
เห็นภาพนี้แล้ว...อยากมีเวลาไปเที่ยวบ้างจัง ช่วงนี้งานยุ่งมั๊กๆค่ะ

เป็นศิลป์ดีจังเลย ภาพออกมาขาวดำ
อ่านแล้วรู้สึกว่าความทุกข์ ความสุขใกล้กับมา
เพียงแค่ความคิด จิตใจก้อดำดิ่งอยู่อย่างนั้น

เดินเร็ว เดินช้า อีกเด๋วเราก็เจอกัน
...
...
กลับมาจากอบรมแล้วค่ะ
สนุก เพื่อนเยอะ แอบเศร้าที่หมดเวลาพักผ่อนละ อิอิ
ไปอบรม หรือไปพักร้อน นู๋ก็ยัง งง งง อยู่เลยอ่ะค่ะ
...
คิดถึงค่ะ คิดถึง
...
blog ไม่ได้อัพ แต่คิดถึงเหมือนเดิมค่ะ

ผมคิดว่านี่เป็นคำชมที่ "โดนใจ" มากครับ
ขอบคุณครับพี่

เคยมีแต่คนบอกว่า.. ชอบเข้าบล็อคผมเวลาวุ่นวายใจ

แต่ผมกลับรู้สึกว่า..
ถ้าต้องการความสงบ ผมอยากเข้าบล็อคคุณแป๋วมากกว่า

รูปทุกรูปของคุณแป๋ว มันออกไปในโทนนั้นน่ะครับ

วันเวลาดูเหมือนจะผ่านไปเร็วสะเหลือเกินนะคะ ดูสิปีนี้ก็ผ่านไปแล้วครึ่งปี ทุกวินาทีย่อมมีค่า อยากทำอะไรที่ทำแล้วมีความสุขก็หาโอกาศให้ได้นะคะ happy weekend ค่ะ

ปล รูปวันนี้สวยแปลกตาเป็นพิเศษค่ะ

แวะเข้ามาพักแป๊บนึงครับ

หวัดดีคุณโสมค่ะ....

หวัดดีคุณสุ่มสี่ค่ะ
จริงๆด้วยค่ะ.... เผลอแว้บเดียวทำบล็อกสองปีแล้ว
เวลาผ่านไปราวกับติดปีก

หวัดดีคุณนิดค่ะ
ตอนนี้โลกด้านโน้นเป็นกลางคือ โลกด้านนี้เป็นกลางวัน
อยู่คนละมุมแต่เรายังอยู่ใต้ฟ้าเดียวกันนะคะ


หวัดดีหนูด้า...
ใช่แล้ว คิดถึงกันซำเหมอนะจ๊ะ

หวัดดีน้องแอมค่ะ
เรื่องกลมๆ โลกกลมๆ นาฬิกากลมๆ
แต่พี่ยังไม่อยากตัวกลมๆเลย ทำไงดีนะ...
คิดถึงจ้า


หวัดดีค่ะรัม...
รับรองถ้ารัมไปยืนอยู่ที่หน้านาฬิกาเหมือนพี่
ต้องถ่ายออกมาได้สวยเหมือนกันค่ะ
ทุกข์สุขเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต
ผ่านเข้ามาสุดท้ายก็ต้องผ่านออกไป
ถ้ามีความทุกข์ ต้อง Keep Breathing เหมือนในเรื่อง Cast Away เพราะไม่มีอะไรเป็นนิรันดร์ แม้ว่ามันจะนาน แต่สุดท้ายก็จะผ่านพ้นไป
ชักแก่เนอะ บ่นอะไรเนี่ย...


หวัดดีคุณสาวิกาค่ะ
ตามสบายนะคะ... ขอบคุณที่ชอบทั้งรูปและที่เขียนค่ะ


หวัดดีค่ะคุณดาวทะเล
กลอนน่ารักดีนะคะ...


หวัดดีคุณ Dory ค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
รักน้อยๆแต่รักนานๆนะคะ...อ้อนซะด้วย


คุณกะว่าก๋า
น่าอิจฉาจริงๆ ... แป๋วอยากจะให้วันหนึ่งมีสักสิ่แปดชั่วโมง
ทำไมมันช่างวุ่นวายอย่างนี้....
แค่ทำงานบ้านก็หมดเวลาแล้วค่ะ
คริ คริ ทำเงินวันละแปดชั่วโมง ทำงาน(บ้าน)อีกวันละสี่ห้าชั่วโมง แฮ่กค่ะ
คนข้างๆถามว่าแล้วที่เอามานั่งทำบล็อกนี่เวลาอะไรนะ...



หนูต่าย
หนูยังพักร้อนเอ้ย ยังไม่เข้าโหมดทำงานนี่นา เหลืออีกหนึ่งงานหรือเปล่านะ
ของขวัญ is on the way นะจ๊ะ


คุณเอ๊ด (เรียกชื่อเล่นบ้าง ขอแอบทำตัวหนิดหนม)
เวลาถ่ายรูปเป็นเวลาที่ใจสงบมากๆเลยค่ะ สุขทุกข์เรื่องอะไรมา มีวันดีๆ มีวันแย่ๆ ถ้าได้ออกไปถ่ายรูปจะรู้สึกใจนิ่งเป็นกลางๆ มีสมาธิอยู่หลังเลนส์
รูปในวันละรูปมักจะมีที่มาแบบนี้นะคะ แต่มักจะเลือกรูปที่ตัวเองรู้สึกพิเศษและความคิดที่มากับรูปขณะถ่ายมาทำบล็อกนี้
ความสงบใจคงจะติดมากับรูปที่เลือกด้วยกระมังคะ

คอมเม้นท์ของคุณเอ๊ดเป็นคำชมที่ทำให้ปลื้มมากๆเลยค่ะ
ดีใจมากค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ...


หวัดดีคุณผ่านมาแล้วก็ผ่านไปค่ะ
ปีนี้ของแป๋วเป็นปีที่ทุกข์กับสุขแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดค่ะ เพิ่งผ่านช่วงทุกข์สุดๆมา ได้เรียนรู้อะไรอีกเยอะเลยค่ะ
รูปนี้ถ่ายไว้เมื่อปีที่แล้ว ชอบความรู้สึกตอนถ่ายมาก แต่พอดูรูปแล้วไม่สวยอย่างที่คิดไว้ เลยเก็บเอาไว้ดูเองค่ะ
ย้อนมาดูอีกที เพราะมีเหตุเรื่องความทุกข์ของเพื่อน เหมือนกับดูภาพนี้ครั้งแรกยามที่มีความสุข กลับมาดูอีกทีเมื่อตระหนักถึงความทุกข์ที่เพื่อนเผชิญอยู่ เห็นเลขนาฬิกาเหมือนกับตัวแทนโมงยามความทุกข์สุขในชีวิต ถึงเวลาก็ต้องประสบและถึงเวลาก็จบลงไป...
และเวลาผ่านไป ดูไปดูมา รูปนี้ก็สวยเหมือนกัน
(หรือเพราะเราทั้งคู่เริ่มเบื่อรูปดอกไม้คะ )

คุณผ่านไปแล้วก็ผ่านมาสบายดีนะคะ