หวาน...ขม

ภาพและคำให้อารมณ์นี้เลยค่ะ

กลอนพวกนี้แอมเพิ่งเอาออกมาปัดฝุ่นเองค่ะ
อาทิตย์ก่อนเพิ่งอ่านให้ชายหนุ่มฟังผ่านสายโทรศัพท์
ปลายสายตั้งอกตั้งใจฟังมาก
ถามว่าแอมแต่งเองเหรอ
แอมเขียนกลอนรักวัยรุ่นเป็นด้วยเหรอ
แหมๆ ไม่เชื่อฝีปาก (กา) กัน แอมเลยบอกไปว่า
เดี๋ยววาเลนไทน์นี้เขียนส่งไปให้อ่านซะสิบบทเลยนี่
^^

ฟังเพลง พร้อมเห็นภาพสวยๆ ...
อารมณ์มันก็พาคล้อยไปเองนะค่ะ

คนเขียนกลอนเป็น .. ก็พาให้อารมณ์พริ้ว
ไปได้ไกลกว่าคนเขียนไม่เป็นค่ะคุณแป๋ว ว
วันนี้เลยโหวตส่งไป กับบทประพันธ์กันเลยนะค่ะ

เพลงนี้ หวาน แต่เศร้าค่ะ
คนคนนี้ สอนให้รู้จักอะไรหลายอย่าง
เป็นความทรงจำสำคัญ แต่สุดท้ายก็ทิ้งกันไป
ไม่ได้ฟังเพลงนี้นานมากค่ะ ขอนั่งฟังให้จบเพลงก่อน

------
จากบล็อค ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม และตอนนี้ประสบปัญหานิดหน่อยค่ะ
เรื่องสีของภาพ เพราะที่บ้านเปลี่ยนจอ LCD ใหม่
สีของเครื่องที่บ้านจะคม และสีจัด อัพบล็อคที่บ้าน
พอมาเปิดจาก สนง. .. อ้าว นี่รูปเราเป็นสีนี้หรอกเหรอ 555
เลยไม่รู้ค่ะว่าสีไหนกันแน่ คือสีที่เป็นจริง

ทุ่งดอกไม้สวยค่ะ ถ่ายเพลินจนไม่รู้ว่าก้ม ๆ เงย ๆ ยืน ๆ
อยู่ได้สองสาม ชม. ถ้าไม่ร้อนหลัง กับต้นคอ ก็คงจะยังยืนอยู่ค่ะ
ใช้ sigma ถ่าย ตั้งใจจะใช้โหมดมาโคร เจาะดอกเล็ก ๆ
แล้วก็กดภาพกว้าง ๆ มาด้วย ปรากฎว่าพอมาลงในคอม
ภาพที่ถ่ายเจาะมาไม่จับใจ แต่ภาพมุมกว้างกลับดูฝัน ๆ
ฝันสีม่วงของดุสิตาค่ะ ส่วนตัวแล้วคิดว่าเหมือนภาพวาดอยุ่หลายภาพ
สารภาพตามตรงว่า คิดว่ามันม่วงกว่านี้

555 แหม ชอบใจตรง
เพราะเจ้าของบล็อกพ้นวัยตัดพ้อไปนานแล้ว
เหมือนกันเลย โดนใจ

...

เธอว่าเขียนไปแบบนั้นเอง
บทเพลงที่เธอฝากไว้เพื่อแก้เหงา
ที่ว่าไม่ประชดใครฟังแล้วใจเบา
ไม่เหงา ไม่เศร้า กลับสุขใจ



สวัสดีค่ะ ผ่านมาผ่านไปหลายที
ฝากข้อความไว้คราวนี้ เพื่อไม่ให้ลืมกัน

อากาศยังดีอยู่เลยนะ^^

มันเป็นความสุขในแนวนอน แบบติดขอบภาพอย่างที่หนูชอบเลยค่ะ

นุ่มนวล ขนาดถ้อยคำเหมือนๆ จะตัดพ้อ แต่มองภาพแล้วยิ้มได้เลยนะคะ

ปล. หมุนภาพมองเป็นแนวตั้งก็ยังสดสวยเลยค่ะ พี่แป๋วเอียงคอดูสิ

ดอกไม้สีหวานจนต้องมาทักทายค่ะ

ตอนจะเขียนผมก็ยังงงๆเหมือนกันครับ
กลัวว่าสติภายนอกจะไม่เข้าใจ
ตอนนี้ได้อ่านแล้วคงจะเข้าใจเพิ่มขึ้นนะครับ
5555555
สวัสดีครับ

.....ไม่ทักกันไม่เป็นไร

.....แค่ฝากเม้นท์ไว้.......ให้รู้ว่ามา

This applies to that issue @_@
Must acquiesce wholeheartedly
and follow your encouragement.

มาสวัสดีและทักทายแบบไม่เต็มสูบครับพี่แป๋ว
ยังคงเป็นหวัดและเจ็บคอมากมาย

เพลงนี้เศร้าลึกเลยนะครับ
บวกกับกลอนเหงาๆของพี่แป๋วเข้าไปอีก
เลยยิ่งเติมเต็มความเหงาเลย

ตัดพ้อต่อว่า...จริงน้า...

ดีว่า ออกตัวไว้แล้วนะแป๋ว ไม่งั้นคิดว่า งอนใคร

มาช่า...ใช่มั้ย เพราะดีเหมือนกัน เวอร์ชั่นนี้ เสียงเค้าไม่เหมือนใคร...

มาทักทายสวัสดีกับคุณแป๋ว ครับ

ได้ยินเสียงเพลง ก็ชวนให้นึกถึงเจ้าของเสียงเพลงทันที
แอบชวนให้นึกครั้งที่ได้เจอะเจอกับเจ้าของเสียงเพลงในครั้งแรก
เชื่อว่าตอนนั้นมาช่ายังวัยรุ่นอยู่เลยครับ
มาช่าขับรถอยู่แถวมาบุญครอง เปิดกระจกขับรถเล่นกินลมอยู่แถวนั้น แล้วก็หยุดจอดรถให้เดินข้ามถนน
เห็นแว๊บแรก แทบจะไม่อยากเดินข้ามถนนไปเลย

มาฟังเพลงมาช่า
เดี๋ยวกลับไป ต้องไปหาเพลงมาช่า มาเปิดฟังกันบ้างล่ะครับ

สวยจัง สวยมาก ฉันแพ้จนเข้าใจ ขอบใจจริงๆ หุหุ

หวานจังค่ะคุณแป๋ว^^

งั้นขอให้เฮียงานยุ่งต่อไป

....


เป็นคำอวยพรที่วิเศษมากกกก


ว่าแต่... รู้ได้ไงว่าเฮียกำลังอกหัก


อกหักจากหมูย่าง ลูกชายแย่งกินหมดเลย แง ๆๆๆๆๆๆ

บ่อยครั้งที่เราอยากเขียนอะไรกึ่งประชดประชัน
แล้วเพลงนี้มีเนื้อหาแบบนั้นเลยค่ะ

บ่อยครั้งที่เราแอบงอน
ทั้งๆที่บางครั้งอีกฝั่งไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเรางอนอยู่
จริงไหมคะ

ภาพนี้เป็นดอกกุหลาบพวงใช่ไหม
หวานๆซึ้งๆ

ออกตัวว่าเลยวัยตัดพ้อ
แต่พี่แป๋วอ่ะ แต่งกลอนซ้า กินจายยยย

ดอกไม้ที่ถ่ายมานี่ ดิบๆ มาจากกล้องหรือใช้ software ช่วยคะ?
ตรงส่วนเบลอๆ อ่ะ เอมอยากทำได้มั่ง

แนวนี้ก็ดีนะคะมีสีสันดีค่ะ อิอิ คุณแป๋วเขียนได้ไหลลื่นค่ะชอบๆ อยากเขียนได้อย่างนี้บ้างจัง

เพลงนี้ค่อนข้างเก่าแล้ว เพราะดีค่ะ เราชอบเพลงป่าเบิร์ดนะคะ ที่ชอบที่สุดก็ต้องเพลงความทรงจำ เพลงจากละครที่เล่นคู่กับแหม่ม คัทลียา กับอีกเพลงนึงคือ เพลงพักตรงนี้ เพลงสั้น ๆ แต่ฟังแล้วรู้สึกว่าเย็นในอารมณ์มาก ๆ เลยค่ะ

คุณแป๋วปวดหลังเพราะนอนที่นอนนิ่มเกินไปหรือเปล่าคะ หรือว่ายกของผิดท่าแล้วเส้นพลิก ถ้าเป็นอย่างแรกก็คงต้องเปลี่ยนเบาะที่นอนแข็งขึ้น เราชอบนอนที่นอนแข็ง ๆ ไม่เคยมีปัญหาเรื่องปวดหลังเลยค่ะ ยังไงก็ขอให้อาการปวดหลังดีขึ้นจนหายนะคะ

สวัสดีจ้ะแป๋ว

เพลงเพราะจริงๆ

ขอบใจจริงๆ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว

โอ้ววว สวยมากค่ะะะ

เพลงก็โดนใจ

กำลังพยายามหาต้นตอของเพลงขอบใจจริงๆ
ว่าดังมาจากบล็อคไหน
เพราะเปิดไว้ซะหลายบ้าน...
..
บ้านนี้เอง...
คิดถึงคุณแป๋วเหมือนกันคะ
หมู่นี้ไม่ได้ค่อยแวะเวียนมาเลย
ทำไมตกสำรวจไปไม่รู้เน๊อะ...

ไหนๆ ก็มาแล้วเอาซักหน่อย..ๆ


"ดูกุหลาบดอกเล็ก..
ถูกเบียดจนชิดผนัง...
คล้ายว่าเธอไม่มีพลัง..
ที่จะทำขึงขังขัดขืน...

เป็นเพียงดอกกุหลาบดอกน้อย..
คงได้แต่คล้อยไปตามต้น..
โอนกิ่งเอนก้านอย่างไรก็ต้องทน..
..บานไปจนดอกใหม่ขึ้นมาแทน.."

ดูภาพ + อ่านกลอน นึกถึงหนังเกาหลี
นางเอกสาวหน้าตาไร้เดียงสา กำลังแง่งอนพระเอกรูปหล่ออยู่

มาเยี่ยมมาเยียนค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว

สวัสดีค่ะคุณแป๋ว..


รู้จักชื่อคุณแป๋วผ่านบล็อกคุณพี่ดิ่งเหมือนกันค่ะ..

ขอตอบแว้บๆที่คุณแป๋วถามไปก่อนนะคะ แล้วจะกลับเข้ามาเสพบล็อกคุณแป๋วอีกทีอย่างละเอียด เปิดเห็นแว้บๆแล้ว..บล็อกมีคุณค่าทางอารมณ์อย่างนี้ต้องใ้ช้เวลาในการเสพ พอดีต้องรีบออกนอกบ้านน่ะค่ะ


ลักษณะของการ์ตูนญี่ปุ่นจะเขียนภาพตามสภาพความเป็นไปในชีวิตประจำวันที่เป็นจริงๆในบ้านเมืองเค้าค่ะ ไม่ว่าบ้านเรือน การเดินทาง รถไฟ วัด วัฒนธรรมต่างๆ แต่เรื่องราวที่แต่งจะเป็นไปตามจินตนาการค่ะ บางครั้งจึงบ่อยมากที่พบว่าการ์ตูนเรื่องนี้มีบ้านเมืองเหมือนสถานที่จริงอยู่หลายแห่ง คนแต่งก็คงเอามาจากที่ตัวเองเคยพบเห็นจริงๆนั่นแหละค่ะ


ร.ร.ญี่ปุ่นจะแบ่งเป็นสามเทอม เทอมแรกคือกลางเดือนเมษา ถึงเกือบๆสิ้นเดือนกรกฏา อากาศจะอยู่ในช่วงฤดูใบไม้ผลิจนถึงย่างเข้าฤดูี้ร้อน จากนั้นปิดเทอมภาคฤดูร้อนในเดือนสิงหาึถึงกันยาต้นๆ ประมาณสี่สิบวัน เ็ป็นการปิดเทอมที่ยาวที่สุดเนื่องจากอากาศร้อนสุดๆ ร.ร.รัฐบาลที่นี่ไม่มีแอร์ ไม่มีฮีทเตอร์ค่ะ จึงต้องให้เด็กพักผ่อนที่้บ้าน


เทอมสองเริ่มจากต้นเดือนกันยาถึงประมาณคริสต์มาส..ปลายเดือนธันวา แล้วก็ปิดเทอมสองอาทิตย์เป็นการปิดเทอมภาคฤดูหนาว มาเปิดเรียนอีกทีก็ประมาณวันที่สิบมกรา จนถึงกลางมีนา เทอมสามนี่จะสั้นที่สุดค่ะแล้วก็ปิดเทอมปลายซึ่งเป็นฤดูใบไม้ร่วง

แล้วจะเข้ามาอ่านบล็อกคุณแป๋วเย็นนี้อีกทีนะคะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ มีความสุขในวันหยุดนะคะ..

มะกี้แว๊บไปบล็อกคุณด้ามาน่ะค่ะ เลยได้แวะมาหา
คุณแป๋วต่อเลย เพราะว่าเพิ่งได้อ่านอัพเดทของคุณแป๋ว
เกี่ยวกับเรื่องที่ทำงานไป บอกคุณด้าเอาไว้ว่า
มีบล็อกมันดีที่เราได้อ่านอะไรเยอะแยะ ไม่เหมือน
กับที่ FB น่ะค่ะ มาแบบห้วนๆ แต่ว่าก็อิ่มนะค่ะ
ยิ่งกับภาพหลากหลายเห็นแล้วก็ชอบ แบบว่า
ตรงประเด็นแต่ว่าไม่อิ่มและอุ่นเหมือนบล็อกน่ะค่ะ

อัลบั้มอาหารในเฟสของคุณแป๋ว เห็นแล้วชวนหิว
ไปทุกเมนูเลยค่ะ ... แสงของทางโน้นกับทางเมืองไทย
มันต่างกันสุดๆ เลยนะค่ะ เพราะว่าลองหลายรอบแล้ว
กับการถ่ายรูปแดดลง แสงได้ของบ้านเรา มันเข้ม
ซะจนเรียกว่า เข้มเป็นพระเอกตัวจริงน่ะค่ะ ไม่หวานละมุน
เอาซะเลย หรือว่าเราจะต้องสร้างแดดเองซะแล้ว
ค่ะแบบนี้ค่ะคุณแป๋ว

แอม
คนรออ่านสิบบทสมปลื้มแน่ๆ
ฝีมือแอม อ่านแค่ตอนนี้ก็มั่นใจได้
พี่โหวตให้แอมด้วยนะตอนครั้งที่หก ยังได้ได้รางวัลจากใจพี่ไปเรียบร้อยแล้ว

คุณนิด
ขอบคุณสำหรับโหวตค่ะ
แหะ แหะ ตลกดีนะคะ ฝันว่าแต่งกลอน ฝันว่าท่องจะให้จำให้ได้
ตื่นมาแล้วยังจำได้อีกอ่ะ

คุณมารุ
แป๋วว่าเนื้อร้องเพลงนี้ติดหูมาก
ผ่านมาตั้งหลายปียังจำได้เลยค่ะ

เรื่องจอ ถ้าจะให้สีได้มาตรฐานต้องไปซื้อเครื่องมาก calibrate หน้าจอนะคะ
ไม่งั้นจอเรา จอเขา ก็อาจจะเป็นคนละรูปกันได้
ถ้าจะใช้รูปในงานพิมพ์เป็นเรื่องเป็นราวสมควรลงทุนค่ะ
(แต่ใครจะโชคร้ายเท่าเรา ซื้ออุปกรณ์มา calibrate ยิ่งทำยิ่งแย่ ตอนหลังถึงได้รู้ว่าไม่ compat กับจอที่ใช้ ตอนนี้เลยปล่อยตามเวรตามกรรม สวยบนจอเรา จอคนอื่นได้แต่ภาวนาเอา)

สีม่วงนี่ถ่ายยากสุดค่ะ สีแดงสดๆอีกสีหนึ่ง
สองสีนี้แป๋วแทบไม่เคยถ่ายได้เหมือนจริงเลย
(มีคนบอกว่ากล้องนิคส์แพ้สีม่วงสุดๆ เห็นด้วยจริงๆค่ะ)

คุณละอองเวลา
ฮา ฮา ดีใจนะคะเนี่ย โดนใจเพราะวัยเดียวกัน
ทางโน้นอากาศดี ทางนี้หนาวมากเลยค่ะ
มีครบหมดทั้งฝน ลูกเห็บ และหิมะ
ไม่เป็นไร อากาศหนาว แต่ใจอุ่น
แล้วทางโน้นก็อากาศดีและใจเย็น
เนอะ เนอะ

หนูด้า
พี่คิดบล็อกความสุขในแนวนอนให้หนูด้าได้แล้วตามสัญญา
แต่ขอเปลี่ยนนิดนึงเป็นความรักในแนวนอนแทน (ตัวแทนความสุขประเภทหนึ่ง โมเมนิดนึงนะ)
ถ้าปั่นทันจะแปะให้อ่านและยลในวันวาเลนไทน์ดีไหม

คุณ tuk-tuk@korat
ดีใจค่ะที่แวะ
ดอกไม้สีหวานนี่แป๋วว่าเหมือนดอกกุหลาบหนูเลยนะคะ

คุณ nordcapp
ค่ะ แป๋วกลับไปอ่านบางบล็อกแล้ว
จะค่อยๆอ่านเพิ่มอีกนะคะ

ศิษย์พี่
ไม่ทักกันไม่เป็นไร
ฝากเม้นท์ไว้ก็ขอบคุณ
แค่ตัวอักษรก็อบอุ่น
เพราะแปลได้ว่านึกถึง

โมเมเอาเองแบบนี้ล่ะค่ะ
จะได้ดีใจเพิ่มขึ้นอีกนิดไงคะ

Reverie
Hope you are doing well na ka.

คุณก๋า
ป่านนี้แล้วอาการคงดีขึ้นบ้างแล้วเนอะ
กลอนน่ะเหงา
แต่คนแต่งน่ะฝันเห็นตัวอักษรแล้วหลังจากนั้นก็หลับสบายนะคะ

พี่หนู
ฮา ฮา ถึงงอนก็ไม่มีใครง้อน่ะสิคะ
แป๋วชอบทั้งที่พี่เบิร์ดร้องกับมาช่าร้องค่ะ
ทีเลือกอันนี้เพราะว่าอยากให้เป็นเสียงผู้หญิงค่ะ

คุณเบิร์ท
แป๋วจำได้ว่ามีหลายคนบอกว่ามาช่าตัวจริงสวยสุดๆ
ยังจำได้ว่ามีเพลงของเบิร์ดกับฮาร์ทที่แต่งให้กับมาช่าด้วย
แป๋วชอบหลายๆชุดของมาช่าค่ะ
ยกเว้นชุดแรกที่ใครๆชอบ ชุดนั้นไม่ชอบเลย (มีแต่คนชอบนะชุดนั้น เราจะโดนรุมไหมเนี่ย)

จีจี้
โอ้ย คิดถึง
สวยนี่เจ้าของบล็อกหรือดอกไม้จ๊ะ

คุณฝน
ขอบคุณค่ะ ดอกกุหลาบต้นนี้ให้ดอกหวานสวยจริงๆค่ะ แถมดกมากๆเลย

เฮียเทียน
คริ คริ ดีใจที่เฮียชอบคำอวยพรนะคะ
(คือ ถ้าถามสถานการณ์ในทีมโปรแกรมเมอร์ที่ทำงานตอนนี้
นี่เป็นคำอวยพรที่ทุกคนอยากได้เลยค่ะ)


สวัสดีค่ะคุณไผ่
ดอกเล็กๆนะคะ ใหญ่กว่าดอกกุหลาบหนูที่เมืองไทยหน่อย
แต่ออกเป็นพวงจริงๆค่ะ แป๋วก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเป็นกุหลาบอะไร
เพราะเป็นของเพื่อนบ้านค่ะ
โดยมากไปแอบถ่ายตอนเขาไม่อยู่บ้าน ^^

เอม
สงสัยจะกินใจจริง
เพราะคราวนี้คอมเม้นท์เพียบเลยจ้ะ

พี่แค่ย่อและปรับความคมชัดนิดหน่อยค่ะ
ที่เบลอเพราะใช้เลนส์มาโครแล้วเปิด F กว้างที่สุดค่ะ
เดี๋ยวพี่ไปตอบให้ในบล็อกของเอมอีกทีนะคะ

ย่าดา
แนวนี้ไใม่ค่อยถนัดค่ะ แบบพ้นวัย
อีกอย่างนิสัยไม่ค่อยงอน ไม่ค่อยโกรธด้วย
ตอนนี้มาในฝันค่ะ (แป๋วยังงงตัวเองเลยค่ะ จู่ๆมีฝันเป็นกลอนเป็นตุเป็นตะ)

คุณไฮกุ
เพลงป๋าเบิร์ดที่แป๋วชอบมากที่สุดคือเพลงอยู่เพื่อใครค่ะ (ยังไม่มีเพลงไหนมาลบตำแหน่งได้เลย)
ที่ปวดหลังนี่คงเพราะแก่แล้ว เอื้อมซ้ายไปเปิดเครื่องพิมพ์ เอื้อมขวาไปกดปุ่ม Enter เท่านั้นค้างอยู่ท่านั้นเลย ขยับไม่ได้ แล้วเดินเป็นยายแก่ไปอีกสามวัน เอี้ยวไม่ได้ค่ะ นี่ครบอาทิตย์แล้ว ดีขึ้นแล้วค่ะ

พี่หนู
เป็นแฟนป๋าเบิร์ดด้วยหรือคะ

คุณก๋า
อืมม์เชียงใหม่คงอากาศหนาวนะคะ
หมิงหมิงยิ้มกว้างเชียว สงสัยจะชอบอากาศเย็นๆ

shivavana_01
ดีใจที่ชอบนะคะ
สงสัยจะชอบมาช่าเหมือนกันด้วย คริ คริ

คุณปุ๊ก
อ่านกลอนที่คุณปุ๊กเขียน
นึกออกเป็นเพลงเลยค่ะ ^^

สวัสดีค่ะ jmeejan
ฮา ฮา นางเอกคงเป็นดอกกุหลาบ
อย่างนี้ให้พระเอกเป็นอะไรดีคะ

ทักทายสวัสดีกับคุณแป๋วครับ

เรื่องมุมมองถ่ายภาพของคนต่างถิ่น มักจะเป็นอะไรที่ผมมักจะหยิบยกไปพูดเล่าสู่กันฟังกับเพื่อนๆ เสมอครับ
สถานที่ที่เป็นถิ่นของเรา เรามักจะไม่ค่อยมองอะไรที่ทำให้มันดูโดดเด่น น่าสนใจ เป็นเพราะว่า เราเห็นมันคุ้นตา เลยดูไม่ได้มีความโดดเด่นน่าสนใจอะไร หรือชวนให้ถ่ายภาพ
ผมมักยกตัวอย่าง 2 เรื่องต่อจากนี้ให้เพื่อนๆ ฟังว่า
ที่ตลาดสมเพ็ชร (เชียงใหม่) เป็นโซนที่ขายผลไม้ข้างทาง และหนึ่งในนั้นก็มีขายทุเรียนอยู่ข้างทางด้วย มีฝรั่งต่างชาติกลุ่มหนึ่ง 3-4 คน ยืนถ่ายภาพเอาจริงเอาจังกับทุเรียนที่วางเรียงรายอยู่ และส่วนหนึ่งก็ให้แม่ค้าปอกเปลือก(ฉีก) ทุเรียน พร้อมกับ set ท่าท่ายภาพไปด้วย
พอได้เห็นกับตา ก็หยุดเดิน และดูฝรั่งต่างชาติกลุ่มนั้นถ่ายภาพไปด้วย.........บอกกับตัวเองว่า เราเห็นแบบนี้กี่ร้อยครั้งพันครั้งแล้ว ไม่เห็นเคยคิดจะหยิบกล้องมาถ่ายภาพเลยสักครั้ง
อีกเรื่องหนึ่งคราวนี้เป็นกลุ่มคนไทยคงได้มาเที่ยวเมืองเชียงใหม่เป็นครั้งแรก กลุ่มนี้ไม่รู้ติดใจอะไรกับคูเมืองรอบตัวเมืองเชียงใหม่ (อาจจะคงประมาณว่า เดินเที่ยวรอบเมืองเชียงใหม่) กลุ่มนี้ถ่ายภาพคูเมืองมา post ภาพให้ชมกันซะหลายร้อยภาพในมุมมองรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ กับต้นไม้ ดอกไม้ที่ปลูกอยู่รอบๆ คูเมือง........บอกกับตัวเองว่า ภาพที่เห็น กลุ่มนี้เค้าเก็บภาพมาได้น่าชม ซะจนเจ้าของบ้านไม่เคยคิดจะไปถ่ายภาพมุมถ่ายภาพคูเมืองแบบนี้บ้างเลยสักครั้ง
จาก 2 เรื่องที่ยกตัวอย่างมาเล่าให้เพื่อนๆ ฟังกันว่า หากวันไหนไม่รู้จะถ่ายภาพอะไร ก็มองรอบตัวให้มันโดดเด่น มันแปลกตา เหมือนไม่เคยได้ชมมาก่อน แล้วก็ถ่ายทอดภาพมาให้ชมกัน เชื่อว่าจะได้ภาพสวยๆ แปลกตา โดดเด่นกันได้อยู่บ่อยๆ ครับ

Without you and your positive thinking,
along with the combination of poetess
and best photographer..
(as named by Dingtech)
I wouldn't ..
As of now, in high spirit by all photos of you.

โอยยยย...โดนจ้าแป๋ว
หายตัวมัวไป Save เพลงเก็บใน fb ค่ะ
อย่าโกรธกันนะคนดี
กลับบ้านก่อนหล่ะค่ะ
เหนื่อยจริงๆ....

สวัสดีค่ะุคุณแป๋ว
เห็นคุณแป๋วไม่่เปลี่ยนหน้าบล๊อกเลยแวะมาหน้านี้
ภาพนี้เก๋มากเลยอ่ะ คุณแป๋วถ่ายรูปเก่งจังเลยค่ะ
สวยทุกภาพเลย จริงๆนะ

คุณแป๋วสบายดีหรือเปล่าคะ?