| |
ฉันเป็นวัชพืชดอกจ้อย ค่อยๆทำหน้าที่ของฉัน เติบโตแตกใบไปแต่ละวัน แย้มบานให้พากันชื่นใจ ใครจะว่าร้างว่ารก ทำหน้าบ้านสกปรกไม่เป็นไร ฉันแค่ทำหน้าที่ของฉันไป ให้ดีที่สุดในแต่ละวัน ก่อนจะถอนฉันทิ้งไป ดีใจเธอเห็นความงามของฉัน เป็นหน้าที่ของเธอเหมือนกัน เราต่างทำหน้าที่ของตัว เธอไม่ทำหน้าที่ของเธอ พอเผลอวัชพืชคงสูงท่วมหัว และถ้าฉันมัวแต่กลัว ธรรมชาติคงขาดความสมดุล |
คำสวย
เพลงเพราะ..
เสพศิลป์ เพลิน ๆ ในวันหยุด