คืนวันพุธเปิดหนังสือออกอ่าน เขียนเล่าถึงเรื่องของเมื่อวานนี้
วันที่อากาศหนาวกว่าทุกที และทุกที่ล้วนเหน็บหนาวอ้างว้าง
แต่ละหน้าเล่าเรื่องเศร้าเศร้า เรื่องราววันเก่าๆไม่แตกต่าง
ตัวอักษรที่ซึมซับเริ่มเลือนลาง เพราะถูกพรางด้วยหยดน้ำตา
และแล้วก็มาถึงหน้าสุดท้าย ตัวอักษรมากมายต่างเหนื่อยล้า
แต่คนเขียนได้ให้สัญญา ว่าเล่มหน้า...ไม่เคล้าน้ำตาอีกแล้ว
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
เจ้าของบล็อกสงสัยจะเพี้ยนๆไปเสียแล้วค่ะ...
ช่วงนี้ยังได้นอนมองดอกไม้ริมหน้าต่างทุกวัน
อากาศดีขึ้นเรื่อยๆ ดอกไม้ริมหน้าต่างตอนนี้โดนแดดเช้าเป็นประกายสดใสมากๆเลยค่ะ ไม่ออกโศกนิดๆอย่างในรูปแล้ว
ดอกไม้สวยออกอย่างนี้ จะให้เศร้าต่อไปคงไม่ไหวแล้วล่ะ
รูปคราวนี้อาศัย PS ช่วยมากเป็นพิเศษ เพราะถ่ายผ่านมุ้งลวดที่ยังไม่ทำความสะอาด เลยโดนฝุ่นหลอกเสียจนภาพขาวเว่อร์ ไม่ก็กลายเป็นดอกไม้ใส่ filter soft ไปเลย
พอรู้ตัว ไปถ่ายอีกวันก็บังเอิญทำบล็อกนี้เสร็จไปแล้ว เลยไม่แก้แล้วค่ะ พอใจเท่านี้ ถือเป็นบล็อกแบบ "แว้บเข้ามาในหัว" ทั้งรูปและกลอนแล้วกันนะคะ