Bloggang.com : พ่อระนาด : มกฎกุมารี

มกฎกุมารี

วิมุตติรัตนมาลี โดย พระพรหมโมลี

( วิลาศ ญาณวโร ป.ธ.9)

ข้าแต่พระองค์ผู้ทรงเป็นที่พึ่งแห่งสัตวโลกทั้งหลาย ในอดีตชาติล่วงแล้วแต่หนหลัง ครั้งศาสนาพระตัณหังกรสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น พระองค์ผู้ทรงเป็น
พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นพญาวานร อาศัยอยู่ในป่าใหญ่แห่งหนึ่ง
ฝ่ายว่าพิมพาข้าพระบาทนี้ก็เกิดเป็นมกฏนารี และได้สมัครสังวาสเป็นสามีภรรยากันกับพญาวานรนั้น

กาลวันหนึ่ง นางพญาวานรซึ่งเป็นภรรยาอยากจะ บริโภคผลมะเดื่อสุกยิ่งหนักหนา พญาวานรรู้อัธยาศัยแห่งภรรยาในขณะนั้น ด้วยความผูกพันรักใคร่เสน่หาในภรรยาเป็นอันมาก ก็อุตสาหะไปเที่ยวเสาะแสวงหาผลมะเดื่อสุก เพื่อจะนำเอามาให้ภรรยาเคี้ยวกินให้สมอยาก ในที่สุด ได้ไปพบต้นมะเดื่อต้นหนึ่ง ซึ่งทรงผลงามสุกอร่ามสมความปรารถนา พญาวานรก็ดีเนื้อดีใจ โลดโผนปีนป่ายขึ้นไปบนต้นมะเดื่อทันที

ครั้งนั้น ยังมีเสือโคร่งตัวหนึ่งเห็นพญาวานรซึ่งอยู่บนต้นมะเดื่อนั้น ก็รีบหมอบแอบอยู่ที่สุมทุมพุ่มป่าชัฏ เพ่งมองมุ่งหมายเขม้นตาปรารถนาจะกินเนื้อพญาวานรเป็นอาหาร ครั้นพญาวานรเลือกเก็บลูกมะเดื่อสุกได้ตามความต้องการแล้ว ก็ค่อยขยับกายลงมา จะได้รู้ว่าเสือร้ายหมอบมองเขม้นหมายอยู่ก็หามิได้ เมื่อไต่ลงมาเกือบใกล้จะถึงปฐพี เสือร้ายซึ่งคอยทีอยู่เห็นเป็นโอกาสแล้ว ก็กระโดดโลดโผนขึ้นไปจับเอาพญาวานรนั้นตะปบให้ถึงตาย ถลกหนังปกศีรษะแล้วก็ดูดดื่มซึ่งโลหิต และบริโภคซึ่งเนื้อเป็นอาหารจนอิ่มหนำสำราญแล้วก็จากไป

ฝ่ายนางพญาวานรที่เป็นภรรยาอยู่ข้างหลัง จะได้รู้ว่าพญาวานร ผู้เป็นสามีเกิดอันตรายถึงกับเสียชีวิตไปแล้วก็หามิได้ จึงเฝ้าแต่คอยหายๆด้วยความห่วงใย ตกถึงสายัณหสมัยตะวันเย็นลงรอนๆ นางพญาวานรตั้งใจคอยสามีมิได้เห็นกลับมา ก็ให้สังหรณ์ใจว่าจะเกิดอันตราย จึงร้องไห้รำพันหาสามีไปทุกแห่งหนตำบล เที่ยวค้นเที่ยวเสาะหาอยู่จนสิ้นยามราตรี แต่จะได้พบเห็นหน้าสามีสุดที่รักก็หามิได้ เห็นฝูงเนื้อฝูงนกที่สัญจรไปมาในป่าใหญ่ก็ร้องไห้รำพันถามหาถึงสามีแห่งตน แต่ก็ได้รับคำบอกเล่าว่ามิได้รู้มิได้เห็นทุกรายไป เจ้าก็ให้ระทมทุกข์ปานประหนึ่งว่าจะขาดใจตาย ร้องกรีดกริ่งตะโกนก้องตระเวนหาด้วยคำรำพันว่า

"โอ้พญาวานรผู้เป็นสามีของน้องนี่เอ๋ย! ช่างกระไรเลยมาลับกายหายหน้าไปเสียเฉยๆ ไปอยู่ในสถานที่ใด ได้สุขทุกข์ภัยประการใด ไฉนจึงไม่ขานตอบน้องเสียเลยแต่สักทีเล่า"

เจ้าเฝ้ารำพันเดินร้องไห้ไปในอรัญมิได้หยุดยั้ง จนเหนื่อยอ่อนสิ้นกําลังล้มพับลงไปกับพื้นปฐพี แต่จะได้พบเห็นพญาวานรสามี หรือจะได้ยินเสียงร้องรับกู่ขานนั้นก็หามิได้ ในที่สุดนางจึงมาหวนจิตคิดระแวงแล้วรำพันว่า

"โอ้ พญาวานรผู้เป็นสามีของน้องนี่เอ๋ย! กระไรเลยช่างมาตัดอาลัยทิ้งน้องไปได้ ชะรอยจะไปพานพบคบหากับด้วยนางวานรอื่นๆเป็นที่ชอบเนื้อเจริญใจ แล้วก็พากันไปสู่ที่สำราญสบายแล้ว ปล่อยให้น้องแก้วเฝ้าคอยหา ประกอบด้วยทุกขเวทนาชอกช้ำระกำใจปานฉะนี้ "

มกฏนารีเจ้าร้องไห้ร่ำไรคร่ำครวญไปมา นัยนาทั้งสองนองด้วยน้ำตา กอบด้วยโศกาลัยสะอื้นไห้ปริเวทนาการอยู่จนขาดใจตายไป ณ สถานที่กลางอรัญนั้น

ข้าแต่พระองค์ผู้เคยทรงเป็นสวามีโทษผิดแห่งพิมพาข้าพระบาทนี้ หากจักพึงมีในชาตินั้น โดยเหตุทำให้พระองค์ต้องถึงแก่ความตายเพราะเสือร้าย แล้วมิได้รู้แจ้งความจริง กลับเกิดวิหิงสาคิดระแวงไปตามประสาสตรีแล้วไซร้ ขอองค์สมเด็จพระจอมไตรโลกนาถจงทรงพระกรุณาอดโทษให้แก่ข้าพระบาทชื่อว่าพิมพา ซึ่งจักขอถวายบังคมลาเข้าสู่นิพพานในวันนี้เสียเถิด พระเจ้าข้า

โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ ...

ที่มา : //bannpeeploy.exteen.com/20080129/entry

Create Date : 27 มีนาคม 2553

Last Update : 27 มีนาคม 2553 23:28:38 น.

32 comments

Counter : 518 Pageviews.

มาล่องลอยด้วยคนค่ะ เอ๊ย! ไม่ใช่
มาส่งปุ๊กจังเข้านอนค่ะ ..ยิ้มหวาน..

อัลหายบ้าแล้ว ยิ้มได้เหมือนเดิม 555+

โดย: ปลิวตามลม

วันที่: 27 มีนาคม 2553 เวลา:23:34:31 น.

๐ ใจเอยเปรยเอ่ยอ้าง.........ความใด
ควรคิดประดิษฐ์นัย............ปรับถ้อย
วจีพร่างละมัย...................เสนาะโสต เพริศนา
เปรียบรับประทับร้อย.........สดับแล้วตรึงตรอง ฯ

แจมบล๊อก ๐..ใจเอย..๐ "ปลิวตามลม"

โดย: พ่อระนาด

วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:0:05:42 น.

ขอบคุณคุณปุ๊กที่นำบุญมาฝากกันค่ะ...สงสารนางพญาวานรนะคะที่คร่ำครวญถึงสามีที่จากไปแล้วด้วยความไม่รู้...และยังระแวงว่าไปมีใหม่อีก...ได้คิดว่า...ไม่ควรคิดอะไรถ้าหากยังไม่รู้จริง แต่แบบนี้จะมีโอกาสได้รู้มั๊ยคะเนี่ยก็เสือทำลายหลักฐานเข้าไปในพุงหมดแล้วนี่คะ...ฝันดีค่ะคุณปุ๊ก

โดย: deeplove

วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:0:40:15 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณปุ๊ก

อนุโมทนาบุญด้วยนะครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:5:07:04 น.

สวัสดียามเช้าค่ะ น้องปุ๊ก

โดย: redclick

วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:6:38:23 น.

นั่นสิคะ เรียกซะเห็นภาพเลย เว็บอโคจร เขาจึงนำเสนออย่างมากไงคะ

โดย: redclick

วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:9:54:29 น.

ขอบคุณค่ะ ที่เอาบุญมาฝาก

โดย: redclick

วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:9:59:03 น.

สะเทือนใจจังเลยค่ะพี่ พลัดพรากจากกันโดยไม่มีแม้คำลา แล้วจากไปด้วยรักและอยากทำให้คนรักได้สมปรารถนา อีกฝั่งที่รอก็ทุกข์ใจ
ว๊า เศร้ามากมาย

ขอบคุณนะคะ คำแนะนำที่สอนน้องมา ยินดีและใจฟูขึ้นมาด้วยไมตรีและความเมตตาในมิตรเช่นนี้ น้อมรับทุกคำแนะนำและจะปฏิบติให้สม่ำเสมอค่ะ

อนุโมทนากับการไปปฏิบัติธรรมนะคะ

โดย: ขมเตย

วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:12:36:03 น.

อนุโมทนาด้วยจ้ะเด็กดื้อ

มาสิมาเซิ้งกับพี่นี่เลย 555

โดย: JohnV

วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:13:50:35 น.

อ่านแล้วเศร้าจังค่ะคุณพ่อระนาด เกิด แก่ เจ็บ ตาย และการพลัดพรากน่ะ แวะมาราตรีสวัสดิ์ค่ะ

โดย: Budratsa

วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:1:06:50 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณปุ๊ก

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:7:09:21 น.

สวัสดีเช้าวันจันทร์ค่ะพี่

โดย: ขมเตย

วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:7:13:43 น.

ขออนุโมทนาในบุญกุศลครั้งนี้ และติดตามผลงานอยู่ตลอดครับ

โดย: ในความฝันของใครสักคน

วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:8:03:44 น.

มาแย้วคุณปุ๊ก..
ไม่ได้เข้าบล็อกทุกวัน ไม่ว่ากันนะคะ
วันหยุดร้อนมากๆเลยค่ะ
คุณปุ๊กอนอยุ่บ้านหรือไปเที่ยวไหนคะ
แพทพาลุกไปว่ายน้ำ เย็นชุ่มฉ่ำ อิอิ
emo

โดย: ตัวp_box

วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:9:51:14 น.

ขอบารมีแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
น้อมนำบุญกุศลที่ปอป้าได้กระทำสำเร็จแล้ว
อำนวยอวยพรให้ทุกท่าน มีความสุขกาย สุขใจ
สมความปรารถนาในทุกสิ่งที่พึงได้

โชคดี มีความสุข ตลอดไป...ค่ะ

ป้าก็มีบุญมาฝากปุ๊ก เหมือนกัน..อิ อิ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:10:33:21 น.

ขอบคุณค่ะ

อนุโมทนาบุญค่า

โดย: Moon OF JulY

วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:14:34:30 น.

ขอบคุณที่แวะไปแจ้งอัพบล็อกอย่างสม่ำเสมอนะคะ

อ่านแล้วก็ได้แต่สงสารตัวเอง ขนาดองค์พระศาสดาก่อนจะถึงนิพพาน ยังต้องทุกข์ร้อยแปดปานนั้น
ส่วนตัวเราคงไม่ต้องพูดถึง

โดย: ละอองลม (wind_drizzle

) วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:17:56:23 น.

สวัสดีค่ะ..

ตอนนี้ที่ิblogของอ้อมแอ้ม

มีการแข่งขันการทำความดีกันนะค่ะ..

ความดีของใครโดนใจอ้อมแอ้ม..

จะมีของรางวัลเล็กๆน้อยๆให้นะค่ะ

ขอให้มีความสุขมากๆในการทำความดีนะค่ะ

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ

) วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:21:46:40 น.

แวะมาส่งความคิดถึงค่ะ..มีความสุขมากๆคิดถึงนะค๊ะ

โดย: Why England

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:3:07:14 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณปุ๊ก

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:7:10:56 น.

สวัสดียามเช้าของวันพระค่ะ

ขอบุญกุศลดลให้ปุ๊กจังมีความสุขและ
สงบร่มเย็นทั้งร่างกายและจิตใจนะคะ...

และขอบคุณปุ๊กจังที่อยากเห็นอัลยิ้มได้...
เป็นกำลังใจที่ดีจังเลยค่ะ ..ยิ้มกว้าง..

(ถามนิดนึงค่ะ ไม่เห็นเม้นต์พี่ไผ่หลายวัน
หายไปไหนเหรอคะ หรือติดขบวนทำบุญ)

โดย: ปลิวตามลม

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:7:39:16 น.

ดนตรีกับมนุษย์ ไม่อาจแยกออกจากกันได้
เสียงเพลงเพลงเดียวกัน อาจให้ความรู้สึกที่แตกต่าง
เนื่องจากอารมณ์ของผู้ฟังในแต่ละช่วงเวลานั่นเอง
เพลงจะไพเราะเพียงใด อยู่ที่อารมณ์ของผู้ฟัง....

มีความสุขกับชีวิตอันประกอบด้วยเสียงดนตรีที่ไพเราะ
ผสมผสานกับเสียงแห่งพระธรรมในดวงจิต ตลอดไป...นะคะ

ได้รับของที่สั่งเรียบร้อยแล้ว...ค่ะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:11:22:58 น.

สวัสดีค่ะ พี่ปุ๊ก
อันว่าหญิง..มักจะระแวงนะคะ
เฉกเช่นนางพญาวานรกระมัง

โดย: พธู

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:13:20:48 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณปุ๊ก

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:7:15:12 น.

สวัสดียามเที่ยงๆ ครับ พ่อระนาดแววไว
...

วันนี้อัพบล็อกใหม่ ตอน พระอนาคามีมรรค ครับผม
ว่างๆ ขอเรียนเชิญติดตามได้บล็อก นะครับ

ขอให้มีความสดชื่น ในวันสีเขียวสดใสนะครับ

ปล. อ่านหลังไมค์ไม่ได้เลยครับ สองวัน

โดย: หมึกสีดำ

วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:11:37:55 น.

พุทธะ หมายถึง ผู้ตรัสรู้, ผู้ตื่นแล้ว, ผู้เบิกบานแล้ว
ศิลปะ หมายถึง ฝีมือ, ฝีมือทางการช่าง, การทำให้วิจิตรพิสดาร ฯลฯ

มนุษย์..หากดำรงชีวิตด้วยความเป็นพุทธะและศิลปะควบคู่กันไป
ย่อมไม่หลงทาง..มีแต่ความสงบสุข ร่มเย็น..ทั้งกายและใจ

มีความสุขกับความเป็นพุทธะพร้อมด้วยศิลปะในการดำเนินชีวิตตลอดไป..นะคะ

สวัสดียามเที่ยง...จ้ะ ปุ๊กจัง

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:12:05:49 น.

คุณปุ๊กขา....เราพยายามแต่งกลอน
แต่แต่งยังไงก้ได้แค่พายเรือวนในอ่างขนาดสองคูรสามเซน แหะๆ
แบบว่าแต่งไม่ได้ ไปไม่ถูกค่ะ
อารมณ์ติ๊กหายไปไหน
ใครพบเห็นตามมาให้ที...

เหอๆๆ

โดย: biotech_girl

วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:19:43:57 น.

รับบุญจากพ่อระนาดด้วยความขอบคุณครับ

โดย: oddy.freebird

วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:19:52:21 น.

แวะมาสวีดัดน้องปุ๊กจัง
เพิ่งมีโอกาสได้เข้าเล่นบล๊อค55555

โดย: อ้วนforest IP: 222.123.232.26 วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:20:14:44 น.

คิดถึงค่ะปุ๊ก
ยังค่ะปุ๊ก…ป้ายังไม่ถึงกับร้างลาวงการ แต่ก็อาจไม่นาน
เล็งๆอยู่เหมือนกันค่ะ

ช่วงนี้ป้ากุ๊กไม่ค่อยได้เดินสายค่ะเพราะไม่สะดวกจริงๆ
อย่างมากได้แค่แว๊บเข้ามาอ่าน….แล้วก็แว๊บไปไม่ได้ฝากคำ
แต่ก็ยังระลึกถึงอยู่เสมอค่ะ

ป้ากุ๊กสบายดีค่ะ แค่อายุที่เพิ่มมากขึ้นทำให้ทำงานได้ช้าลง
หูตาขาแขนก็พลอยช้าตามไปด้วย
กว่าจะพิมพ์คอมเมนท์ได้แต่ละบล็อกจึงเป็นปัญหาอย่างยิ่ง เท่านั้นเองค่ะ

ทุกคนมีวันใหม่ทุกวันเหมือนกัน
จะต่างกันก็เพียงจะใช้วันใหม่ให้ใจเป็นสุขได้แค่ไหนเท่านั้น

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:20:25:20 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณปุ๊ก

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 1 เมษายน 2553 เวลา:7:17:06 น.

โดย: redclick

วันที่: 1 เมษายน 2553 เวลา:13:20:51 น.