ต่อกลอนกับเพื่อนบล๊อก ภาค ๓ ๐ ... นิวรณ์ ... ๐ อันนิวรณ์ทั้งห้าคือข้าศึก ที่ฝังลึกกลางใจไว้ขัดขวาง หนึ่งดวงจิตเร่งลดปลดระวาง เข้าสู่กลางภายในของใจตน คล้ายฝุ่นผงตะกอนซอกซอนจิต ให้หยุดคิดลำบากยากเห็นผล คอยฟุ้งซ่านพล่านใจในกมล อยู่ปะปนทุกช่วงแห่งห้วงใจ หนึ่งอำนาจร้ายแรงที่แฝงแอบ สนิทแนบเร้นซ่อนมิอ่อนไหว มีกันอยู่ถ้วนหน้าไม่ว่าใคร ชนะได้จักเห็นความเป็นจริง........................cenyou อันนิวรณ์ซ่อนแอบไว้แนบจิต แลฝังติดตราตรึงยากพึงถอน เฝ้าประชิดรุกไล่ให้สั่นคลอน คอยบั่นทอนทุกเมื่อหากเชื่อใจ คล้ายสะกัดขัดข้องให้ต้องติด ให้หงุดหงิดงุ่นง่านสะท้านไหว คอยกระหน่ำซ้ำเติมเสริมเรื่อยไป จนจักย่นระย่อใจในบัดดล ต้องคอยฉุดหยุดยั้งแลรั้งเหนี่ยว หมั่นเฉลียวมั่นจิตคิดฉงน คอยตามดูตามรู้สู่กมล จักเห็นผลเลิศงามตามเป็นจริง.....................พ่อระนาด   Create Date : 24 มิถุนายน 2555 7 comments Last Update : 24 มิถุนายน 2555 16:02:37 น. Counter : 2749 Pageviews. Share Tweet

โดย: cenyou 24 มิถุนายน 2555 16:12:01 น.

แวะมาอ่านค่ะพี่ ทักทายวันหยุดนะคะ   โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 24 มิถุนายน 2555 17:36:43 น.

๐ คิดถึงจึงฝากถ้อย......รำพัน ยังห่างไกลถึงกัน.........อยู่บ้าง ไหนเลยจักเหมือนวัน...เยือนถิ่น กันฤา ความคิดจึงบ่ร้าง..........ห่อนเว้น ลืมเลือน ๐ คอยเตือนคำฝากย้ำ...รำพึง จากจิตตรึกคำนึง..........สู่ห้อง แวะเวียนฝากมาถึง........คนอยู่ ไกลนอ คอยว่าใจจักพ้อง..........สู่ห้วงถึงกัน ฯ   โดย: พ่อระนาด 27 มิถุนายน 2555 16:20:14 น.

๐ ตามรอย ๐ ท่านหยุดแล้วเราไซร้ควรใคร่หยุด ไม่รีบรุดแห่งหนตำบลไหน มิมีสิ่งอื่นนั้นสำคัญใด เกินเอาใจเข้าใส่ไว้ในตัว ท่านตื่นแล้วเรานั้นต้องพลันตื่น สดับคืนแลวันมั่นในหัว กรุยหนทางขวากหนามคร้ามหวาดกลัว ดีหรือชั่วให้เห็นความเป็นไป ท่านหยุดแล้วจางหายคลายยึดเกาะ เราควรเพาะปล่อยวางทางไหนไหน แม้เถาวัลย์พันเกี่ยวเลี้ยวลดใจ ก็จักไม่ฝังแน่นในแก่นทรวง ท่านตัดแล้วควรบั่นมิพลันต่อ รู้จักพอไม่คิดสนิทหวง ครามีทุกข์หาใช่ฟ้าชะตาลวง แม้โชติช่วงก็แค่พบประสบดี ท่านออกแล้วแน่วแน่แคร์ใครอยู่ ไม่ใคร่ดูหลบเร้นเว้นหลีกหนี แม้คุมขังนานเนิ่นเกินล้านปี ก็จักรี่เร่งรุดมิหยุดตาม ท่านปิดแล้วดวงนัยน์มิใช่เปิด สุดประเสริฐเลิศล้นพ้นขวากหนาม มองให้เห็นทนทุกข์ที่ลุกลาม รีบเดินตามละบททิ้งกฎเกณฑ์ ท่านใสแล้วแวววาวใช่ขาวขุ่น ตะกอนกรุ่นคลายขึ้งมิพึงเห็น ประทับนิ่งแลหลับแต่กลับเย็น ทำให้เห็นแผ้วถางชะล้างใจ ท่านบอกแล้วควรใคร่ในคำบอก มิจรออกแว่นแคว้น ฤ แดนไหน เพียงเดินตามก้าวย่างทางกว้างไกล ก็จักได้ถึงฝั่งดังหวังจริง...   โดย: พ่อระนาด 29 มิถุนายน 2555 22:00:02 น.

โย จ อุปฺปติตํ อตฺถิ ขิปฺปเมว น พุชฺฌติ อมิตฺตวสมนฺเวติ ปจฺฉาว อนุตปฺปติ ผู้ใดไม่รู้เท่าทันเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้โดยฉับพลัน ผู้นั้นจะหลงเข้าไปในอำนาจของศัตรู และจะเดือดร้อนภายหลัง ดำรงสติเพื่อความสุขสถาพรในชีวิต ตลอดไป...นะคะ ปอป้าหายหน้าไปจากบล๊อกเสียหลายวัน เนื่องด้วยภารกิจการงาน และภารกิจทะเลาะกะคุณป่วน ณ เวลานี้ สุขภาพร่างกายยังไม่ค่อยสมบูรณ์เท่าไร แต่ก็จะพยายามกลับมาประจำบล๊อกด้วยความคิดถึง...ค่ะ   โดย: พรหมญาณี 3 กรกฎาคม 2555 12:55:16 น.

มิตฺโว หเว สตฺตปเทน โหติ สหาโย ปน ทฺวาทสเกน โหติ มาสฑฺฒมาเสน จ ญาติ โหติ ตทุตฺตรึ อตฺตสโมปิ โหติ เดินร่วมกัน ๗ ก้าว ก็นับว่าเป็นมิตร เดินร่วมทางกัน ๑๒ ก้าว ก็นับว่าเป็นสหาย อยู่ร่วมกันสักเดือนหรือกึ่งเดือน ก็นับว่าเป็นญาติ ถ้านานเกินกว่านั้นไป ก็แม้นเหมือนเป็นตัวเราเอง มีความสุขกับการรักษากัลยาณมิตร ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 5 กรกฎาคม 2555 10:53:00 น.

อารามโรปา วนโรปา เย ชนา เสตุการกา ปปญฺจ อุทปานญฺจ เย ททนฺติ อุปสฺสยํ เตสํ ทิวา จ รตฺโต จ สทา ปญฺญํ ปวฑฺฒติ ชนเหล่าใดปลูกสวน ปลูกป่า สร้างสะพาน ให้แหล่งน้ำ บ่อน้ำ และที่พักอาศัย บุญของชนเหล่านั้นย่อมเพิ่มพูนทุกเมื่อ ทั้งคืนทั้งวัน มีความสุขกับทุกบุญกุศลที่ได้กระทำ ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 6 กรกฎาคม 2555 9:42:04 น.