หลายเรื่องเล่า กับณ มน คนหัวฟูแก้มป่อง ^_^
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2549
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
1 มิถุนายน 2549
 
All Blogs
 

โกลาหลบนเครื่องบินกับก้าวแรกบนแผ่นดินอินเดีย

***มาแล้วจ้า ขอบคุณนะคะที่ทุกคนลงชื่อร่วมเดินทางพร้อมกับณ มน กันหลายคน


ตอนนี้มีเรื่องเห่อมากกกค่า เพราะหนังสือเล่มแรกในชีวิตจะวางแผงแล้วในวันที่25 มิถุนายนนี้ ซึ่งก็เป็นเรื่องราวเกี่ยวเนื่องจากการเดินทางไปอินเดียของณ มน นี่แหล่ะค่ะ

แต่ว่าจะมาในรูปแบบของนิยายค่ะ พิมพ์กับสนพ.แจ่มใส งานนี้ดีใจจนหน้าบานกว่าเดิมอีกหลายเท่าค่า



มาเรื่องการเดินทางของเรากันต่อดีกว่าค่ะ


เกริ่นมาแบบนี้คงพอจะรู้กันแล้วนะคะว่ามันต้องเกิดเรื่องวุ่นๆบนเครื่องบินแหง๋ๆ ถูกต้องแล้วค่ะมันมีเรื่องจริงๆด้วย



วันที่เดินทางหลังจากขึ้นเครื่องแล้ว ตามประสาคนงบน้อยเลยต้องนั่งชั้นประหยัด แถมได้ที่นั่งแถวกลางที่มี4ที่น่ะค่ะ เพราะที่นั่งริมหน้าต่างถูกกลุ่มทัวร์จีนจับจองกันหมดแล้ว แถมยังส่งเสียงคุยกันล้งเล้งตามปกติของเขาค่ะ





(ขอโกงไม่บรรยายภาพค่าเอาไว้ถึงเมืองนี้แล้วจะบรรยายให้ฟังนะคะ)



เนื่องจากที่นั่งมี4ที่พี่เตี้ยได้นั่งริมสุด ณ มนได้นั่งที่สอง คราวนี้เหลือที่นั่ง3กับ4 พี่เตี้ยหันมายิ้มเจ้าเล่ห์กับณ มนค่ะ

"ลุ้นเอานะไอ้น้องว่าที่นั่งที่เหลือจะเป็นแขกหรือเปล่าอิอิ"แน่ะมีขู่ เพราะว่ากิตติศัพท์เรื่องกลิ่นแขกพี่แขกนั้นโด่งดังมาก

"โหยคงไม่โชคร้ายขนาดนั้นหรอกมั้งพี่" ณ มน ยังหวังว่าจะโชคดีค่ะ

ปรากฏว่าสักครู่ก็มีผุ้หญิงคนหนึ่งเป้นคนไทยมานั่งที่เก้าที่ที่4 ฉันเลยหันมายิ้มแบบผู้มีชัยให้พี่เตี้ย

แต่ครู่เดียวเท่านั้นแหล่ะที่มีชัยเพราะแป๊บหนึ่งก็มีพี่แขกท่านหนึ่งอายุอานามก็น่าจะสัก50ปีมานั่งแหมะตรงที่นั่งที่เหลือติดกับฉันนั่นเอง

หันไปมองหน้าพี่เตี้ยแกส่งรอยยิ้มแบบผุ้ชนะกว่ามาให้พร้อมกับชูยาดมให้ซะอีก

"ไม่เป้นไรพี่มียาดม"แน้ มาเยาะเย้ยกันอีก





นี่ยังดีนะคะที่พี่ท่านไม่มีกลิ่นไม่พึงประสงค์ดังนั้นยาดมเลยไม่ต้องใช้ แต่ไม่มีทางที่ฟ้าจะให้ณ มน โชคดีมากถึงเพียงนั้นเพราะต่อมาพี่แขกท่านี้แกจะก่อฤทธิ์ชนิด ณ มน กับหญิงไทยอีกท่านต้องเอือมระอาเลยค่า


ก่อนเครื่องจะขึ้นที่จอทีวีมีการสาธิตอุปกรณ์ต่างๆรวมทั้งกฏข้อห้ามบนเครื่องบินข้อต่างๆ มาถึงกฏข้อห้ามมิให้ใช้โทรศัพท์มือถือบนเครื่อง คำเตือนจบลงไปไม่ถึง2วินาที

"ติ๊ด ตะลีติ๊ดติด"เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นทันที ข้างๆณ มน นั่นแหล่ะพี่แขกคนนั้นเลย

ตานี่เขาเพิ่งจะบอกไปหยกๆว่าไม่ให้ใช้โทรศัพท์ นางฟ้าการบินไทยของเราเดินตรงมาทันทีพร้อมกับบอกว่ากรุณาปิดโทรศัพท์ด้วยค่า ตาลุงคนนี้ก็ยอมปิดเครื่องในที่สุด



ยัง ยังค่า ยังไม่หมด แกยังมีฤทธิ์อีก เพราะว่าไม่รู้แกไปดื่มน้ำมาจากไหน ตลอดระยะเวลาบนเครื่องบินแกลุกเข้าห้องน้ำประมาณ4-5ครั้งทำเอาพี่ผู้หญิงคนไทยอีกคนที่นั่งอยู่ริมนอกสุดต้องคอยขยับให้คุณพี่แขกท่านนี้เดินไปเข้าห้องน้ำค่ะ


ยิ่งกว่านั้นอีกสงสัยบรรดาพี่แขกอันเป้นผุ้โดยสารเกินครึ่งของเที่ยวบินนี้ คงจะดีใจที่ได้กลับบ้านเพราะแต่ละคนพากันลุกเดินมาทักทายกันเสียงดังโขมงโฉงเฉง ดังกว่าทัวร์จีนอีกอ่ะ เราก็พยายามเข้าใจนะว่าเขาดีใจที่จะได้กลับบ้านเก่า เอ๊ย กลับบ้านเกิด



แต่เพราะว่าเรานั่งไม่ห่างจากห้องน้ำเท่าไหร่นี่ดี ปัญหาหนักเพราะนอกจากจะเดินไปเดินมาทักทายกันแล้ว ยังพากันเข้าห้องน้ำตลอดเลยอ่ะ เสียงเปิดปิดประตุห้องน้ำดังตลอดเป้นอันว่าใครที่คิดจะหลับบนเครื่องบินเที่ยวนี้คุณหมดสิทธิ








เมื่อเครื่องบินเริ่มลดระดับจะลงจอดที่สนามบินอินทิรา คานธี เมืองเดลลี ระหว่างนั้นเองพี่แขกคนเดิมแกก็หยิบซิมการ์ดโทรศัพท์ขึ้นมาจัดแจงเปลี่ยนใส่ในเครืองของแก ณ มนหวังว่าแกคงแค่เปลี่ยนซิมเฉยๆคงไม่เปิดเครื่องหรอกมั้ง



คิดผิดอย่างแรงค่ะ เพราะพี่ท่านเปิดเครื่องเฉยเลย



แล้วทันที่ล้อแตะรันเวย์เสียงโทรศัพท์แกก็ดังขึ้นทันที


"ติ๊ด ตะละติ๊ด ติด"

ผู้โดยสารทุกคนหันมาทางแถวที่ณ มน นั่ง เราก็หันมามองแก แต่แกทำหน้าเฉยเมยมากเลย ประมาณมองไร เหรอ ก็แค่เปิดโทรศัพท์อ่ะ


คราวนี้นางฟ้าการบินไทยของเราก็รีบเดินจ้ำอ้าวมาเลยค่ะ

"คุณคะกรุณาปิดโทรศัพท์ด้วยค่ะ มันอันตรายนะคะ"

"ไม่เห็นจะเป็นไรเลยก็นี่เครื่องบินก้กำลังลงจอดไม่เห้นจะอันตรายตรงไหน"

แน้ยังมีหน้ามาเถียงอีก


คราวนี้นางฟ้าของเรากลายเป้นนางยักษ์ชั่วคราว ตีหน้าดุพร้อมกับพูดเสียเข้มๆค่ะ

"มันไม่ใช่ความปลอดภัยของคุณคนเดียวนะคะแต่มันหมายถึงทุกคนบนเครื่องบินเที่ยวนี้ กรุณาปิดเดี๋ยวนี้ค่ะ"


นั่นแหล่ะแกถึงยอมปิดเครื่อง


โหย แค่เริ่มต้นนะนี่ก็รบกะแขกตั้งกะบนเครื่องแล้วอ่ะแล้วตอ่ไปนี้ไอ้หมูไม่กลัวน้ำร้อนอย่างณ มนกับพี่เตี้ยจะต้องเจออะไรบ้างน้อ







หลังจากนั่งรอให้พี่แขกกับพี่จีนทยอยเดินลงเครื่องไปก่อน ณ มน เลยมีโอกาสหันมาสนทนากับพี่ผู้หญิงชาวไทยผู้ร่วมชะตากรรม เธอชื่อพี่เอียดค่ะมากับเพื่อนชื่อพี่หนูจะเดินทางท่องเที่ยวที่แคว้นราชสถานเหมือนกับณ มน แต่แกมีเวลามากกว่าก็เลยคิดว่าคงได้เจอกันแค่ที่สนามบินเท่านั้น เราเลยทักทายกันก่อนจะลำลากันที่สนามบินนั่นเอง


เมื่อผ่านเรื่องการตรวจเอกสารมาแล้ว ก็เดินออกจากสนามบิน



ก้าวแรกที่เหยียบบนแผ่นดินอินเดีย อากาศในเดือนธันวาคมของเมืองเดลลีพอเย็นๆเท่านั้นยังไม่ถึงกับหนาวค่ะ มองไปทางซ้ายทางขวาเห็นคนยืนชูป้ายกันสลอน ณ มน กับพี่เตียวก็หาคนชูป้ายชื่อเราเหมือนกัน


จนกระทั่งได้เจอกับป้ายชื่อของพี่เตี้ย คนถือเป็นชายอินเดียรูปร่างสันทัดใส่สูทดูสุภาพเรียบร้อยดี ใบหน้ามีหนวดเล็กน้อยพองาม เจ้าตัวส่งยิ้มมาทักทายเราก่อน



ใช่แล้วเขาคือคุณซานดีป เจ้าของบริษัททัวร์ที่เราติดต่อไว้นั่นเองค่ะ


ซานดีปกล่าวแนะนำตัวก่อนจะพาเรามาที่รถเก๋งกลางเก่ากลางใหม่ค่อนข้างไปเก่ามากกว่ายี่ห้อทาทา ที่ผลิตในอินเดีย พร้อมกับแนะนำคนขับที่มีชื่อว่า "ราช"


อะฮ้า ตัวละครสำคัญโผล่มาแล้วค่ะ นายราชคนนี้หล่ะค่าที่ต้องร่วมผจญภัยในแคว้นราชสถานร่วมกับ ณ มนและพี่เตี้ยไปตลอดเกือบ10วัน



*-*

*-*

*-*

ณ มนขอจบเรื่องราวไว้เท่านี้ก่อนนะคะแล้วจะมาเล่าต่อในตอนหน้าค่า




ขอรับรองว่าสนุกแน่ค่ะ




 

Create Date : 01 มิถุนายน 2549
23 comments
Last Update : 1 มิถุนายน 2549 11:55:11 น.
Counter : 1035 Pageviews.

 

ขอมาตอบเมนท์ที่นี่นะคะ

ลี่....ขอบคุณค่าทีไปดูปกนิยายของ ณ มน มาแล้วขอบคุณนะคะหวังว่าจะช่วยอุดหนุนกันน้า


yyswim.....อินเดียสนุกจริงๆค่า เดินทางไปพร้อมกับ ณ มนได้เลยค่ะ

K-Birch.....ขอบคุณที่ชอบเรืองเมืองอินเดียค่า ณ มน รับรองว่าจะเล่าให้สนุกสนานและเห้นภาพเหมือนได้เดินทางไปด้วยตัวเองเลยค่า

 

โดย: ณ มน 1 มิถุนายน 2549 11:58:32 น.  

 

นิเแค่เริ่มขึ้นเครื่องนะเนี๊ย .... แบบทิ้่งท้ายไว้ให้ติดตามต่อเลย อ่ะครับ ...ถ้าเป็นหนังก็ต้องติดตามตอนต่อไปให้ได้ อิอิ ....ผมว่า พี่ราช จะ้ต้องมีวีรกรรมอะไรเด็ดๆ แน่เลยอ่ะ ... อิอิ

 

โดย: K-Birch (K-Birch ) 1 มิถุนายน 2549 12:58:35 น.  

 

ยินดีด้วยนะจ้ะ ขอให้หนังสือขายดีๆจ้ะ

 

โดย: มะเหมี่ยวเอ็กซ์ 1 มิถุนายน 2549 12:59:03 น.  

 

มาอ่านต่อ.....ผจญภัยในต่างแดน อิอิ

วันที่ 25 นี้ใช่ป่ะ


เดวจะไปอุกหนุนน้า

 

โดย: ชอนึน 1 มิถุนายน 2549 13:21:27 น.  

 

สนุกสมกับที่ตั้งตารอ เลยครับ

อ่านไป อ่านไปได้กลิ่นแขกนิดๆ ก็จากคนนั่งติดกันไง
อีก 10วัน โอ้พ่อเจ้า.....อยากอ่านต่อ

ขอบคุณนะครับที่เข้าไปสะกิด

 

โดย: yyswim 1 มิถุนายน 2549 13:51:51 น.  

 

สนุกจิงๆ รออ่านนะค้า

 

โดย: miss Florence in Venice 1 มิถุนายน 2549 15:19:43 น.  

 

รออ่านตอนต่อไปจ้า

อืม....เรื่องนี้นางเอกชื่อ "ณ มน" พระเอกชื่อ "ราช" รึป่าว

 

โดย: PANDIN 1 มิถุนายน 2549 16:21:21 น.  

 

ตามมาอ่าน เรื่องราวไปอินเดีย ค่ะ

 

โดย: asariss 1 มิถุนายน 2549 16:45:07 น.  

 

asariss....ขอบคุณค่าที่ตามมาอ่าน

pandin.....โหยไม่ไหวอ่ะค่ะ ขืนให้นายราชเป็นพระเอกคงฆ่ากันตายซะก่อนขนาดเดินทาง10วัน ณ มน ยังโมโหนายคนนี้ไปหลายรอบ ที่สำคัญเขาก็อายุน่าจะเป้นคุณอาคุณน้าของณ มนได้อ่ะค่ะ อายุ37-38แล้วหล่ะ มีครอบครัวอบอุ่นแล้วด้วยจ้า ที่สำคัญนะ ไม่ใช่เปคอ่ะ

yyswim......ตอนนั้นนะคะที่บนเครื่องน่ะ ถ้า เก่งภาษาอังกฤษกว่านี้สักนิดจะเม้งแตกอีตาคุณลุงคนนั้นดว้ยตัวเองเลยไม่ต้องรอนางฟ้าการบินไทยหรอกค่ะ แต่เผอิญภาษาของเรามันก็แย่เลยได้แต่ด่าไปทางสายตาแทนค่ะ อย่าลืมมาอ่านตอนตอ่ไปนะคะ

miss Florence in Venice.....ขอบคุณค่า อย่าลืมมาอ่านตอนหน้านะคะ

แป๋ม....เอ้า หลงกลรับปกาเราแล้วนะว่าจะไปอุดหนุนหนังสือเราอ่ะ ห้ามเบี้ยวนา

มะเหมี่ยวเอกซ์......สาธุขอให้คำอวยพรของคุณเป้นจริงค่า ณ มนอยากเห้นหนังสือตัวเองขึ้นอันดับหนังสือขายดีเหมือนกันค่า อิอิโลภค่ะคนโลภ


K- Birch.....ใช่ค่านายราชมีวีรกรรมให้ ณ มน กับพี่เตี้ยได้ปวดเศียรเวียนเกล้ากันจริงๆแหล่ะ แต่จะเป็นเรื่องอะไรต้องคอยอ่านตอนต่อไปนะคะ

 

โดย: ณ มน 1 มิถุนายน 2549 18:15:27 น.  

 

ยินดีกับเรื่องหนังสือด้วยนะค่ะ ...

อ่านแล้วก็น๊า แขกคนนั้นก็อะไรกันนักหนา นักธุรกิจหรือไงอ่ะค่ะนั่นไม่ค่อยกลับเลยเรื่องโทรศัพท์ นั่งข้างๆ แล้วเสียวสยองเหมือนกันนะ เคยเจอเหมือนกันตอนบินกลับเจอผู้หญิงไทยนี่ล่ะคะนั่งมาข้างๆ เลยแหละ นั่งน้ำตานองหน้าโทรศัพท์ไม่สนใจใครแบบว่าเอาซ่อนไว้ตอนเครื่องกำลังจะออก หน้าตาเค้าดุ๊ดุ ... เราก็ไม่กล้าเพราะมันต้องนั่งข้างกันไปอีกนาน แต่ว่าพอแอร์เดินผ่านมา เราก็ทำมือเป็นสัญญาณบอกแอร์ว่ายัยคนนี้ยังโทรอยู่ นั่นล่ะค่ะเลยถูกเตือน ... เฮ้อ ไม่รู้มั่งหรือไงว่าห้ามใช้ ... ดื้อจริงๆ

 

โดย: JewNid 1 มิถุนายน 2549 18:16:49 น.  

 

ณ มน คะ
มีไรบอกมั่งนะ

กัวตกข่าว
ทุกคนคิดถึงนะคะ

ว่างเมื่อไหร่มาเที่ยวกันอีกเน้อ

 

โดย: Tinglish 1 มิถุนายน 2549 21:36:19 น.  

 

ดีใจกับหนังสือด้วยนะคะ

อ่านแค่นี้ก็รู้แล้วว่าต้องสนุกแน่ๆๆค่ะ

 

โดย: yadegari 1 มิถุนายน 2549 22:17:18 น.  

 

ดีใจด้วยครับที่จะได้มีหนังสือเป็นของตัวเอง

ตอนเด็ก ๆ เคยฝันอยากเป็นนักเขียนเหมือนกัน แต่พอโตขึ้นจินตนาการมันหายไป

..ไม่มีจินตนาการแล้วเขียนหนังสือยากจริง ๆ..

 

โดย: 9A 2 มิถุนายน 2549 19:01:09 น.  

 

ตามมาอ่านต่อจ้า

ขอแสดงความยินดีที่ณ มนจะมีหนังสือเป็นของตัวเอง

ขอให้หนังสือยอดขายทะลุเป้านะจ๊ะ

 

โดย: haiku 2 มิถุนายน 2549 19:59:29 น.  

 


น มน
เห่อนักก้อเอามาอวดพวกเราให้ช่วยกันเห่อหน่อยดี๊
อยากเห็น มีเปิดตัวมั๊ย
จะไป
ไม่เชิญก้อจะหน้าด้านไป

 

โดย: Tinglish 2 มิถุนายน 2549 20:00:50 น.  

 

เห็ฌนภาพ ก็อยากไปแล้วครับ มีแต่สถาปัตยกรรมสวยๆ
ผมว่าอะไรเก่าๆมักจะมีเสน่ห์
..
ยินดีด้วยครับกับหนังสือเล่มแรก

 

โดย: แร้ไฟ 2 มิถุนายน 2549 23:32:00 น.  

 

รออ่านนะคะ คุณ ณ มน

 

โดย: yadegari 3 มิถุนายน 2549 3:15:42 น.  

 

ขอให้หนังสือขายดีนะคะ

 

โดย: ปลาสวย (pp_b23 ) 3 มิถุนายน 2549 15:29:24 น.  

 

เอาปกมาแปะตามบลอกพวกเราให้แบ่งกันเห่อมั่งสิคะ

เราอ้ออยากเห่อมั่งอ่ะ

 

โดย: Tinglish 3 มิถุนายน 2549 15:37:30 น.  

 

ยินดีกับเรื่องหนังสือนะครับ
แต่เพื่อน bloggang ได้ฟรีพร้อมลายเซ็นใช่ป่ะครับ

ล้อเล่น เห็นด้วยกับคูทิงครับ เอาปกมาแปะให้ดูดิครับ จะไปตามซื้อถูกครับ

enjoy your day

 

โดย: Holden Caulfield 3 มิถุนายน 2549 23:39:19 น.  

 

ตามมาเกาะขอบภาพจากอิเดีย ฮี่ๆ รออ่านหนังสือคะ คุณณ มน
เจอกันในงานหนังสือเยาวชนนะคะ...

 

โดย: YUI_MUNMOO 4 มิถุนายน 2549 14:31:40 น.  

 

Tinglish.....เดี๋ยวจะเอาปกมาแปะให้ดูค่ะใจเย็นนนน

Holden Caulfield....ขอบคุณค่า อยากได้ลายเซ็นไปเจอกันได้นะคะวันที่8 ก.ค.งานสัปดาห์หนังสือเยาวชนที่ศูนย์ประชุมสิริกิตติ์ค่ะ อืมม แต่ว่าจะให้ฟรีหรือเปล่าอันนี้คิดหนักนะเนี่ย

YUI_MUNMOO.....ยินดีต้อนรับค่า แล้วก็ขอบคุณด้วยค่ะที่จะรออ่านหนังสือของณ มน 8 ก.ค.เจอกันแน่นอนค่า

แร้ไฟ.....สวยจริงๆเลยค่ะเมืองที่ณ มนไปเที่ยว ขอรับรองเลยค่ะว่าจะนำภาพสวยๆมาลงให้ดูอีก ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ

ปลาสวย.....ขอบคุณค่าที่อวยพรให้ณ มน เห็นภาพแล้วคิดถึงหนูๆทั้งสองคนจังเลยนะคะ

9A.....ขอบคุณค่ะแต่เท่าที่อ่านเรืองในบลอกของคุณแล้วการเขียนนี่ไม่ยากเลยบนะคะถ่อมตัวแน่ๆเลยคุณ9A

yadegari....ขอบคุณค่าแล้วก็ยินดีค่ะที่ชอบเรื่องการเดินทางในอินเดียของณ มน

haiku.....ขอบคุณเช่นกันค่ะ แล้วตอนหน้าคงต้องเอ่ยถึงหวานใจของคุณแล้วหล่ะค่ะนายฮิทริคนี่แหล่ะ รออ่านนะคะ

JewNid.....ณ มนนี่เจอวีรกรรมโทรศัพท์ทั้งขาไปขากลับเลยนะคะ ขากลับนี่เป็นคนจีนค่ะ ณ มนเลยรับบทเด็กช่างฟ้องเลย พอหันไปเห็นว่านายคนนี้จะโทรศัพท์ ณ มน ก็ยกมือเรียกคุณนางฟ้าการบินไทยของเราแล้วทำมือประกอบว่านายคนนั้นกำลังจะโทรศัพท์ คุณนางฟ้าของเราเลยไปจัดการตักเตือนค่า

 

โดย: ณ มน 5 มิถุนายน 2549 11:41:00 น.  

 

หวัดดี สุขสันต์วันเกิดครับ

 

โดย: sega 16 กุมภาพันธ์ 2551 1:20:21 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ณ มน
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]




ณ มน ชื่อนี้แปลว่า "ที่หัวใจ" ตอนแรกตั้งใจจะใช้เป็นเพียงนามปากกาที่ใช้เขียนหนังสือเท่านั้น

แต่สุดท้ายก็นำมาใช้เปิดบลอคจนได้ แหะแหะ

ณ มนเป็นคนธรรมดาๆ ชอบเดินทาง ชอบคุย ชอบเล่าชอบเมาท์ไปเรื่อย ถ้าไม่เบื่ออ่านเรื่องเล่าที่บางคราวก็เฮฮา บางคราก็ไร้สาระล่ะก็ แวะมาเยี่ยมเยือนกันได้ค่ะ ^_^


บอกเล่าเก้าสิบกันนิดนะคะว่า
บทความและข้อเขียนทุกชิ้นในบลอกนี้
ได้รับการคุ้มครองตาม พรบ. ลิขสิทธิ์ค่ะ
เข้ามาอ่านได้นะคะ แล้วก็แสดงความคิดเห็นได้ด้วย
แต่อย่าลอกกันนะคะ


***********


ผลงานของณ มนค่ะ























































ผู้เยี่ยมชม
Friends' blogs
[Add ณ มน's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.