Bloggang.com : ณ มน : เนปาล...เฮฮา 3ขา 15หมู่บ้าน/ตอนที่6

เนปาล...เฮฮา 3ขา 15หมู่บ้าน/ตอนที่6

เอาล่ะค่ะได้เวลาออกเดินกันต่อแล้ว วันนี้บททดสอบหนักๆรอเราอยู่ที่ขั้นบันไดกว่า3,000ขั้น

ภาระกิจของเราก็คือต้องเดินผ่านบันไดนับกว่า3000ขั้นเพื่อไปหมู่บ้านที่6 หมู่บ้านอูเรลี

จากนั้นก็จะไปกินข้าวกลางวันที่หมู่บ้าน บานทานติหมู่บ้านที่7 เดินผ่านหมู่บ้าน8 นาเงทานิ

และปิดท้าย วันกันที่หมู่บ้านที่โกเรปานี หมู่บ้านที่9 ในการเดินเขาครั้งนี้

แม้ทางเดินในวันนี้จะเป็นทางขึ้นบันไดตลอด แต่ก็มีวิวสวยๆอย่างน้ำตกให้ชมแก้เหนื่อยด้วยนะคะ

ด้วยความที่ทางช่วงก่อนถึงอูเรลีเป็นขั้นบันไดตลอดเลย ทำให้เราเหนื่อยง่ายต้องพักกันไปตลอดทาง

โดยเฉพาะผู้สูงอายุอย่างพี่นุ้ย น้าเชียรและน้าแต ส่วนพี่อ้วนแม้อายุจะไม่มาก แต่ว่าขาเพิ่งหักแล้วก็ฟื้นตัวได้ไม่นาน ทำให้เดินช้าพอสมควร ทีนี้จากตอนแรกมีแค่3ขา ตอนนี้พี่อ้วนเลยต้องหาขาที่4มาช่วยในการเดินแล้วล่ะค่ะ
คนสละขาให้ พี่อ้วนก็ไม่ใช่ใคร รามเล็กนั่นเอง

แม้แต่เจ้าถิ่นเองเขายังเดินไปพักไป เราไม่ใช่คนพื้นที่จะมาทำซ่าเดินดุ่มๆไม่ยอมพักก็คงจะไม่ไหวล่ะค่ะ

เวลาเหนื่อยนอกจากหยุดเดินแล้วลองมองหารอบๆตัวนะคะ คุณจะได้เห็นวิวงามๆทำให้หายเหนื่อยเลยล่ะ

หรือจะมองขึ้นไปบนท้องฟ้า ถ้าวันนั้นฟ้าเปิดคุณก็จะได้เห็นยอดเขาอันนาปูรณะมาทักทายแบบนี้ เห็นรามเล็กบอกว่านี่คือยอดเขาอันนาปูรณะใต้

ถ้าได้เห็นปุ๊บก็ต้องรีบถ่ายรูปเลยนะคะ ไม่อย่างนั้นเมฆจะเคลื่อนกายมาบังแบบนี้ เพียงแวบเดียวยอดเขาสวยๆก็อาจจะหายไปจากสายตาเราได้ค่ะ

ชมวิวภูเขาสวยๆแล้วก็ออกเดินต่อค่ะ หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกลมากๆ

ทางช่วงเช้าเป็นแบบนี้ตลอดเลยค่ะ มีแต่ขั้นบันไดและขั้นบันได แต่หากเหนื่อยก็แวะถ่ายรูปสองข้างทางที่น่าสนใจได้นะคะ จะทำให้หายเหนื่อยได้เป็นอย่างดีค่ะ

การถ่ายภาพเด็กน้อยระหว่างทางก็เป็นอะไรที่เพลิดเพลินและทำให้เราหาย เหนื่อยได้ดี

อันนี้ยืนยันมาจากพี่ปู ไฮเปอร์ หัวหน้าทริป

ปกติพี่ปูจะถ่ายรูปพวกชาวบ้านและเด็กๆมาเยอะมาก แต่ทริปเนปาลคราวนี้เจ้าตัวมาบ่นว่าทำไมพี่ถ่ายรูปเด็กๆน้อยจังเลย

น้อง ล่ะไม่อยากจะเผาพี่ ก็ตอนเขาพากันเดินเที่ยวหมู่บ้านกรันดรุคซึ่งเป็นหมู่บ้านใหญ่มีเด็กๆน่ารัก เพียบ

คุณพี่ก็มัวแต่เล่นไพ่เลยไม่ได้ถ่ายรูปเด็กๆน่ะสิ อิอิ ไม่กล้าบอกเจ้าตัวเลยแอบมาเผาพี่ที่นี่ซะเลย

เด็กน้อยกำลังเดินไปโรงเรียน นี่เป็นฝีมือน้าเชียรค่ะ

จากการไป เที่ยวเนปาลทำให้พวกเราสงสัยว่าเด็กนักเรียนที่นี่เขาเรียนกี่โมงแล้วเลิก เรียนกี่โมงกันแน่เพราะเราจะเจอเด็กๆเดินอยู่ตามทางตลอดทั้งวันเลย

คนโน้นถ่ายเด็ก คนนี้ถ่ายท้องฟ้า แต่สองสาว(ใหญ่)ของเราค่อยๆเดินไปข้างหน้าโดยมีรามเล็กประกบไปตลอดทาง

เดินบ้างพักบ้างกันมาตลอดทางกว่า3000ขั้น ในที่สุดเราก็มาถึงอูเรลีจนได้

ตอนที่เห็นภาพตัวเองในกล้องแล้วตกใจมากเลยค่ะ เพราะหน้านี่ทั้งบวมทั้งแดง สงสัยเป็นเพราะเหนื่อยมากแน่ๆ เลยต้องนั่งพักครู่ใหญ่ๆเพื่อปรับสภาพ ให้กับร่างกายตัวเองเสียก่อนแล้วค่อยออกเดินต่อ

แม้จะเหยียบเท้าเข้าสู่เขตหมู่บ้านอูเรลีแล้วแต่เรายังไม่ได้พักนะคะ รามเล็กให้พวกเราไปนั่งพักด้วยกันที่เกสเฮาส์อีกแห่งหนึ่งซึ่งต้องเดินขึ้น ไปอีก

กัดฟันเดินต่อจนในที่สุดก็มาถึงจุดนั่งพักขาของพวกเรากันแล้ว ตรงนี้วิวสวยมากๆเลยล่ะค่ะ

มีไอหมอกลอยมาปะทะหน้าให้ความรู้สึกเย็นๆตลอดเวลาเลย นอกจากมีสายหมอกลอยอ้อยอิ่งอยู่ตลอดเวลา ชวนให้ชื่นตาเย็นใจแล้ว ดอกไม้ก็งามไม่แพ้กันค่ะ

พักพอหายเหนื่อยแล้วก็ต้องออกเดินกันต่อ

เดินสวนกับคุณป้าท่านนี้ ดูท่าของที่แบกจะหนักมากทีเดียว

ช่วงแรกๆก็จะเดินเกาะกลุ่มกันแบบนี้ค่ะ แต่พอเดินต่อไปสักพักก็จะเริ่มรู้แล้วค่ะว่าใครเดินเก่ง ใครเดินได้ระดับกลางและใครเดินได้ช้าสุด

วิวสวยๆระหว่างทางค่ะ ตอนเดินไปช่วงจากอูเรลีไปหมู่บ้านบานทานติ จะมีไอหมอกเย็นๆลอยมากระทบกายเราตลอดเวลาเลยค่ะ

ระหว่างทางเห็นชาวบ้านกำลังทำงานบ้านก็เข้าไปขอถ่ายรูป เห็นเขานั่งกรีดๆต้นไม้ชนิดหนึ่ง ลองเพ่งดูใกล้ๆ ลักษณะคล้ายกับต้นบอนหรือต้นเผือกบ้านเราน่ะค่ะ

เอามากรีดเป็นเส้นๆ สงสัยจะทำเป็นเครื่องจักสานประมาณสานผักตบบ้านเรา (อันนี้เดาล้วนๆค่ะ )

ในที่สุดเราก็เดินมาถึงหมู่บ้านบานทานติจุดแวะพักกินข้าวกลางวันของเราจนได้ เราสั่งข้าวผัดเหมือนเคยเพราะง่ายแล้วก็รวดเร็ว แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังต้องรออยู่ดี

ดังนั้นระหว่างรอก็เลยเมาท์มอยฝอยฟุ้งกันไปเรื่อยแล้วก็ถ่ายรูปกันด้วยค่ะ

น้ำตกที่เราสามารถมองเห็นได้ไกลๆ น้ำตกสายนี้จะไหลลงไปเป็นแม่น้ำบุรุงดีที่เราเดินผ่านในวันแรกน่ะค่ะ

อิ่มข้าวก็เข้าห้องน้ำห้องท่าเพิ่อเตรียมตัวออกเดินกันต่อ

ก่อน เดินก็ไปดูแผนที่กันเสียหน่อยว่าเราจะต้องเดินไกลแค่ไหนและความสูงจะไต่ ระดับไปที่เท่าใด

จากรูปภาพสรุปได้ว่า จากความสูง2300 ที่บานทานติแห่งนี้เราจะต้องเดินไปที่หมู่บ้าน นาเงทานติ ที่ความสูง2600

จากบานทานติไปนาเงทานติ ป่าจะเป็นแบบป่าชุ่มชื้นตลอดเส้นค่ะ เดินง่ายไม่เหนื่อยด้วย

ระหว่างเดินออกจากหมู่บ้านก็ถ่ายรูปต้นไม้ต้น ไรและสวนผักเขาไปเรื่อย

อย่างที่เกริ่นไปตอนที่แล้วนะคะว่าวันที่2นี้ล่ะจะได้รู้แล้วว่าใครกำลัง ดีกว่าใคร

จากในรูปนี้คือกลุ่มที่เดินนำหน้าตลอดเลยค่ะ ไม่นับรามเล็กนะคะเพราะรายนี้เป็นไกด์เดินเก่งอยู่แล้ว

เริ่มจากซ้าย พี่เอ ต่อมาก็เจ๊ยู้ พี่อ้วน(ลี) และบอย สี่คนนี้เดินนำทุกวันเลยค่ะ พลังล้นเหลือมากๆ

ส่วนนี่คือกลุ่มรั้งท้าย ประกอบไปด้วย พี่จุก เจ๊หมวย(คนนี้ปกติเดินเร็วแต่วันนี้เดินให้กำลังใจเพื่อน)

พี่นุ้ย พี่อ้วน และพี่ภรณ์ ส่วนรามใหญ่วันนี้มีหน้าที่ดูกลุ่มท้ายค่ะ เลยต้องเดินช้าไปด้วย

ณ มนตอนแรกก็เดินกับกลุ่มนี้ค่ะ แต่มาก็เดินเร่งสปีดขึ้น ไปอยู่ตรงกลาง

และนี่คือกลุ่มที่เดินได้ในระดับกลาง น้าแต น้าเชียร แล้วก็ณ มน

ส่วน หัวหน้ากลุ่มอย่างพี่ปู ไฮเปอร์ คนนี้เหนือการคาดเดาค่ะ เพราะพี่แกพลังมากสมฉายาไฮเปอร์

บางทีก็เดินลิ่วๆ บางทีก็ลงมาเดินให้กำลังใจกลุ่มท้ายๆ แล้วแต่พี่แกจะเดินจริงๆค่ะคนนี้ ยอมยกธงให้เลย

ชอบทางเดินช่วงนี้มากๆค่ะเพราะอากาศเย็นเดินได้สบายไม่ร้อน ทางไม่ชันด้วยค่ะ ต้นไม้ใส่เสื้อเยอะเลย ชุ่มชื้นสุดๆ

มีพันธุ์ไม้น่าสนใจให้ถ่ายรูปไปตลอดทาง

เจ้านี่สีสวยน่ากินมากๆ แต่พอก้มหน้าไปจ้องมองด้วยความสนใจ รามเล็กรีบบอกทันทีเลยว่ากินไม่ได้

แหม รู้ได้ไงเนี่ยว่าเราอยากลองชิม

เงยหน้าขึ้นไปมองด้านบนเห็นหมอกปกคลุมยอดไม้ คงจะปกคลุมอย่างนี้ชั่วนาตาปีเป็นแน่ ป่าถึงชุ่มชะอุ่มแบบนี้

ก้มมามองที่ทางเดินเห็นสองข้างทางถูกปกคลุมด้วยไม้เล็กๆจำพวกเฟิร์น มอสเต็มไปหมด

ทางทอดยาวผ่านผืนป่าไปข้างหน้า เหมือนกับว่าไม่มีที่สิ้นสุด พวกเราก็ก้มหน้างุดๆ เดินกันต่อ

มีน้ำตกให้ถ่ายรูปไปตลอดทาง ใครมาถึงก่อนก็ถ่ายก่อนอย่างที่อ้วน(ลี) ใครมาถึงทีหลังก็ถ่ายทีหลัง อย่างกลุ่มสาว(เหลือ)น้อย กลุ่มนี้ อิอิ

เหนื่อยนักก็พักกันเสียก่อน ถ่ายรุปให้หายเหนื่อยแล้วก็ค่อยออกเดินต่อ

ลำธารใสๆและน้ำตกสวยๆอยู่กับเราไปตลอดทางเลยค่ะ

เบื่อน้ำตกก็หันมาถ่ายสองลิง เอ๊ย สองราม รามใหญ่กับรามเล็กไกด์แสนดีของพวกเรา

ทางยังอีกไกลค่ะ เราเดินมาพักใหญ่แวะถ่ายรูปไปตลอดเลยทำให้ถึงนาเงทานติช้ากว่ากำหนด แต่ไม่เป็นไรเนาะตราบใดที่เท้ายังก้าวเดิน ย่อมถึงจุดหมายปลายทางแน่นอน
แต่คงไม่ถึงในตอนนี้หรอกค่ะ เพราะลงรุปไปเยอะแล้ว

เดี๋ยวจะเบื่อโหลดกันเสียก่อน เอาเป็นว่าตอนหน้าณ มนจะมาพาเดินกันต่อนะคะ
ปิดท้ายกันด้วยภาพนี้ก่อนนะคะ แล้วตอนหน้ามาเที่ยวด้วยกันค่า

Create Date : 05 ธันวาคม 2553

Last Update : 5 ธันวาคม 2553 10:26:24 น.

12 comments

Counter : 1278 Pageviews.

สภาพธรรมชาติของเค้ายังสมบูรณ์ดีมากเลยนะครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:14:55:36 น.

แวะมาปีนเขาด้วยค่ะ
น่าสนุกจังเลย

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:12:57:56 น.

สวัสดียามบ่ายครับคุณ ณ มน

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:14:07:52 น.

สวัสดีค่ะ มาเที่ยวต่อค่ะ
ท่าทางจะเหนื่อยใช่เล่นเลยทีเดียวนะคะ ^^
แต่บรรยากาศดีมากเลยค่ะ ถ้าได้นั่งจิบชาท่ามกลางหมู่เมฆ คงดีไม่น้อยเลยนะคะ ^^

โดย: Panino

วันที่: 7 ธันวาคม 2553 เวลา:12:48:44 น.

ตามมาเดินด้วยต่อค่า

เด็กๆ ทำมือไม้น่าัรักอ้ะ แปลว่าอะไรหนอ (บอกแล้วหรือยังคะ? สงสัยเราจะลืม แหะๆ)

ตรงที่บอกว่าวิวสวยแล้วมีโต๊ะให้นั่งด้วยนี่ โห...สุดยอด เป็นเรานะ หาชามานั่งจิบ ขอนั่งแช่สักหน่อยเถิ้ดดดดดด

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 7 ธันวาคม 2553 เวลา:14:12:42 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณ ณ มน

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 8 ธันวาคม 2553 เวลา:7:52:34 น.

ใช่แล้นค่ะ สะดวกทั้งการเดินทาง ที่กิน ที่ซื้อของ

เราว่าโอแหละค่ะรร.นี้น่ะค่ะ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 8 ธันวาคม 2553 เวลา:12:22:30 น.

ขนาด ดูในรูปนะ ยังเผลอสูด อากาศ บริสุทธิ์ สดชื่น เข้าไปเต็มปอด แล้ว ขนาดเหนื่อยนะคะ เนี่ย ยังมีรูปสวยๆ มาฝาก / ขอบคูณมากค่ะ

โดย: คุณ ย่า IP: 58.11.86.197 วันที่: 10 ธันวาคม 2553 เวลา:20:59:51 น.

คุณย่า...ยกกล้องแทบไม่ไหวเลยค่ะ เหนื่อยแต่วิวสวยเหลือใจเลยอดทนกลั้นความเหนื่อยถ่ายรูปมาจนได้^^

คุณก๋า..ขอบคุณค่าที่มาเที่ยวด้วยกัน^^

คุณpanino...ใช่ค่ะอากาศดีมากๆเลย^_^

สาวไกด์...สงสัยเด็กน้อยพยายามทำท่ามือ ไอเลิฟยู ค่ะ อิอิ
อากาศตรงนั้นดีจริงๆค่^^

เริงฤดีนะ..มาเลยค่ะมาเดินเขาด้วยกัน

โดย: ณ มน IP: 182.53.25.43 วันที่: 13 ธันวาคม 2553 เวลา:20:24:18 น.

วิว ตรงเกสท์เฮาส์ที่แวะพักเหนื่อย น่ารักมากค่ะ

...ต้นไม้เขียวชุ่มชื่นมากเลยค่ะ แล้วตอนเดินนี่อากาศเป็นไงบ้างคะ เย็น ๆหรือ หนาวไปเลยย แถมยิ่งเดินยิ่งสูงด้วย การหายใจจะเป็นอย่างไรบ้าง หรือเดินจนชิน แอบสงสัยนะค่ะพี่ ^__^

โดย: น้ำขิง IP: 182.232.155.97 วันที่: 13 ธันวาคม 2553 เวลา:23:18:50 น.

น้ำขิง..วิวตรงนั้นทำพี่นะหายเหนื่อยได้เป้นอย่างดีเลยจ้ะ

ตอนเดินอากาศเย็นๆค่ะ ไม่หนาว
เรื่องการหายใจต้องค่อยๆเดินก่อนค่ะ รอให้ร่างกายปรับตัวได้ก่อน
จากนั้นค่อยเดินเร็วๆได้ไม่อย่างนั้นอาจเกิดอาการแพ้ความสูงได้ค่ะ

โดย: ณ มน

วันที่: 14 ธันวาคม 2553 เวลา:11:40:00 น.

อ่อ ๆๆ เข้าใจแล้วค่า ^_____^

โดย: น้ำขิง IP: 182.232.68.148 วันที่: 15 ธันวาคม 2553 เวลา:20:44:25 น.