อารมณ์อยากชมตลาดและบ้านเมืองของเราสองคนยังไม่หมดง่าย ดังนั้นเมื่อถึงที่พักที่ซานดีปหาให้จะอยู่ห่างจากตัวตลาดมาค่อนข้างไกล เราก็ยังจะไปเดินดูทะเลสาบศักดิ์สิทธิ์กันให้ได้ ทั้งๆที่พระอาทิตย์ตกดินไปแล้ว เมื่อเก็บข้าวของเสร็จก็คว้าเป้ใบเล็กมาสะพายออกจากโรงแรมกะว่าจะไปดูทะเลสาบให้ได้



เดินออกมาจากโรงแรมมาได้นิดเดียวก็ต้องหยุด ก็เห็นสุนัขตัวเบ้อเริ่ม แบบว่ามันตัวโตมากกกกจนไม่กล้าเดินผ่านเลยอ่ะ กลัวมันจะเขมือบเราซะก่อน เหลือบไปเห็นหนุ่มๆเขานั่งเล่นกันอยู่ริมถนนเลยเอ่ยปากถาม




"มันจะกัดไหม"พี่เตี้ยผุ้สันทัดภาษาประกิตมากกว่าณ มน เป็นคนเอ่ยปากถาม




"ไม่กัดครับ ว่าแต่พวกคุณจะไปไหนกันเหรอ"หนุ่มหน้ามนเขาถามกลับ




พอเราบอกว่าจะไปทะเลสาบ หนุ่มๆก็รีบห้ามทันที



"อย่าไปเลยครับมันเย็นมากแล้ว ไปพรุ่งนี้เช้าเถอะ นี่มันเย็นมากแล้วอันตราย"



ทั้งที่คิดว่าหน้าตาของตนเองเป็นอาวุธได้ดีพอสมควร แต่สุดท้ายก็ยอมเชื่อคำแนะนำของเจ้าถิ่นค่ะก็เลยจะถอยหลังกลับ แต่พวกเขาเรียกเราสองคนเอาไว้ก่อน พร้อมกับให้ข้อมูลเป็นประโยชน์มากๆ





"พรุ่งนี้ถ้าไปทะเลสาบเจอนักบวชหรือคนมายื่นดอกไม้ให้อย่ารับนะครับเพราะเขาจะพาพวกคุณไปทำพิธีสะเดาะเคราะห์แล้วจะเรียกเก็บเงิน100นักท่องเที่ยวมักคิดว่าเป็นเงิน100รูปีก็ยอมทำตามแต่พอถึงเวลาจริงๆเขาจะเก็บเงินคุณ100ดอลลาร์"




"พวกผมไม่ชอบเลยเพราะมันทำให้บ้านเรามีชื่อในทางไม่ดี"หนุ่มอีกคนว่าอย่างนั้น



"ถ้ามีใครมาถามว่าจะทำพิธีไหมให้บอกไปว่าคุณเคยทำพิธีนี้มาแล้ว"หนุ่มคนเดิมแนะนำ




เราก็เลยกล่าวขอบคุณเขาสำหรับข้อมูลเหล่านี้ พร้อมกับนึกในใจว่าเมืองไทยเองก็๋ไม่น้อยหน้าเขาหรอก ไอ้พวกเอาเปรียบนักท่องเที่ยวเนี่ย



แต่ในเรื่องร้ายๆหรือสิ่งไม่ดีอย่างนั้นก็ยังมีคนดีๆแบบพวกเขาอยู่ เราเชื่อว่าเพียงเท่านี้ชื่อของเมืองพุชการ์ในใจของเราสองคนก็มีไม่เสียแน่นอน ตรงกันข้ามเรากลับจดจำเมืองนี้ในแง่ที่ดีๆต่างหาก




ณ มนกับพี่เตี้ยกล่าวขอบคุณพวกเขาก่อนจะเดินกลับโรงแรม




กลับมาถึงโรงแรมก็จัดการหาอาหารหม่ำ เมืองนี้หนักไปทางอาหารมังสวิรัติ อาหารของเราเลยมีสปาเก็ตตี้ผัดกับชีสของพี่เตี้ย ณ มนเป็นจีร่า ไรซ์ ข้าวผัดอินเดียใส่เครื่องเทศนั่นแหล่ะจ้า






ตอนสั่งอาหารเราก็พูดว่าจีร่า ไรซ์ เด็กที่มาจดรายการอาหารน่ะเขายิ้มให้ด้วยประมาณว่าเออยัยนี่มันพยายามดีนะ แล้วเขาก็จะบริการเราดีมากเพราะเราใส่ใจที่จะพูดภาษาเขา





คือสูตรนี้ใช้ได้ผลมาแล้วตอนอยู่ที่เมืองชัยปรุะเพราะตอนเช้า อยากทานไข่ต้ม ก็สั่งบอยด์ อันดะ เจ้าของเกสต์เฮ้าส์ยิ้มหวานเลย ปรากฏเช้านั้นได้ขนมปังปิ้งกับแยมมากกว่าปกติ อิอิ




พอลองมาใช้ที่พุชการ์ก็ได้ผลแฮะ



ตอนสั่งเครื่องดื่มณ มนสั่งน้ำแอปเปิลปั่น พี่เตี้ยสั่งมะนาวโซดา เขาเอาน้ำโซดามาวางหนึ่งขวดกับมะนาวมาบีบให้อ่ะ



โหพอมาเสิร์ฟพี่เตี้ยไม่กล้าดื่ม ต้องมาขอแบ่งปันน้ำแอปเปิลปั่นของณ มน ซึ่งหน้าตาไม่ค่อยได้เรื่องแต่รสชาติโอเคนะ