Bloggang.com : ณ มน : พม่าใกล้ตาฯตอนที่8 เจ้าชาย นางฟ้า พินดาย่า ยองฉ่วย

พม่าใกล้ตาฯตอนที่8 เจ้าชาย นางฟ้า พินดาย่า ยองฉ่วย

ยังคงพาเพื่อนๆท่องแดนพม่าอยู่ค่ะ ตอนนี้ก็พาเดินทางมาถึงตอนที่8แล้วล่ะ

ครั้งนี้จะพาไปที่ราบสูงของพม่า เปรียบไปก็เหมือนกับภาคอิสานบ้านเรา รัฐฉาน มีพี่น้องชาวไทอาศัยอยู่มากมายหลายเผ่า นับได้ก็ร่วม30เผ่าไท นะคะ

วันนี้เราบินจากมัณฑเลย์ไปที่สนามบินเมืองแฮโฮ ค่ะ เมืองหนึ่งของรัฐฉาน

สนามบินแฮโฮ สนามบินขนาดเล็กกระทัดรัดค่ะ พอมาถึงที่นี่เราก็ได้ชิมส้ม ผลไม้เลื่องชือและรสอร่อยของเมืองกันเลยทีเดียว อ้อ ได้ลองชิมมันฝรั่งทอดด้วยนะคะ ถึงจะมาในรูปบรรจุถุงธรรมดาไม่ได้มีตรายี่ห้อดัง แต่ขอบอกว่าอร่อยมากกกก

จากสนามบินก็ออกเดินทางค่ะเพราะที่หมายแรกของเราวันนี้คือเมืองพินดายา ซึ่งเป็นเมืองที่ปลูกผลไม้เมืองหนาวส่งขายทั่วประเทศพม่าเลยนะ เพราะฉะนั้นสองข้างทางที่ผ่านไปนี่จะสวยสดงดงามด้วย ภาพของไร่ข้าวและสวนผลไม้

ถนนหนทางก็ค่อนข้างเล็กและขรุขระ ดังนั้นคนที่คิดจะนอนหลับเอาแรงเลิกคิดได้เลยค่ะ หัวงี้สั่นคลอนกันไปตลอดทางเลยทีเดียว แต่เมื่อแลกกับวิวสองข้างทางก็ถือว่าคุ้มนะคะ

ฟ้าใสมากเลยล่ะวันนี้

ระยะทางจากสนามบินเมืองแฮโฮมาเมืองพินดายา น่ะไม่ไกลเท่าไหร่หรอกค่ะแต่ถนนแย่เหลือทนเลยใช้เวลามาก ดังนั้นก่อนจะไปเที่ยว เราเลยต้องแวะทานอาหารเพิ่มพลังให้กับตัวเองเสียก่อนที่ร้านอาหารหน้าตาน่ารักบรรยากาศดีๆเสียก่อน

ร้านนี้ค่า

เขาแต่งร้านน่ารักมากนะคะแถมอาหารยังรสชาติอร่อยอีกต่างหากเรียกได้ว่ามื้อนี้ได้ทั้งอาหารตาและอาหารใจกันเลยทีเดียว

แจกันดอกไม้น่ารักๆในร้าน

ทานอาหารไปก็มีมีภาพวาดสวยๆให้ดูไปด้วย อ้อ มื้อนี้ถึงจะรสชาติอร่อยแต่ว่ายังขาดรสเผ็ดอยูดีเพราะคนพม่าเขาไม่ทานเผ็ด เราเลยได้งัดน้ำพริกนรกจากเมืองกาญจน์มาแจมด้วยเหมือนเคย

ร้านอาหารนี่ ตั้งอยู่ใกล้ๆกับบึงน้ำหรือทะเลสาบของเขานี่ละค่ะแต่ว่าบรรยากาศหลังร้านสวยมากๆ ทานอาหารเสร็จเลยไปเดินย่อยดูวิวและถ่ายรูปกันหน่อย

ชาวบ้านที่กำลังอาบน้ำซักผ้ากันที่ริมน้ำ

อิ่มอร่อยกันแล้วก็ออกเดินทางไปเที่ยวซักที สถานที่ท่องเที่ยวของเราก็คือ ถ้ำพินดายา ถ้ำที่มีพระพุทธรูปตั้ง8094องค์แน่ะค่ะ

เมื่อเดินทางมาถึงเราจะได้เห็นรูปปั้นแมงมุมยักษ์แบบนี้อยู่ตรงทางขึ้นวัด

ใกล้ๆกันก็จะมีรูปปั้นเจ้าชายอยู่ด้วย เหตุที่มีรูปปั้นแบบนี้ก็เพราะว่าตามตำนานการเกิดเมือง พินดายานี้ เล่ากันว่า

มีนางฟ้า7องค์ลงมาเล่นน้ำที่สระน้ำใหญ่ในเมือง ดังรูปบนโน้นน่ะค่ะ

จากนั้นก็เกิดมืดค่ำเสียก่อนเหาะกลับสวรรค์ไม่ทัน

นี่ไงคะเจ้าชาย

เมื่อกลับไม่ทันก็เลยพากันไปหลบพักนอนในถ้ำนี้ แต่ว่ามีแมงมุมยักษ์ตัวหนึ่งค่ะมาขวางปากถ้ำเอาไว้แล้วก็จับนางฟ้ากับบรรดานางรับใช้กินไปเสียทีละคนสองคน

จนกระทั่งเหลือนางฟ้าองค์สุดท้ายกำลังจะถูกจับกินแต่ว่ามีเจ้าชาย ไม่รู้ว่าขี่ม้าขาวหรือเปล่า

มาช่วยเอาไว้ได้ทันด้วยการยิงธนูฆ่าเจ้าแมงมุมยักษ์นี้เสีย

แล้วหลังจากนั้น แน่นอน

แฮปปี้เอนดิ้ง เจ้าชายกับนางฟ้าก็เกิดหลงรักกันและแต่งงานอยู่กินกันที่เมืองนี้ มีลูกมีหลานสืบทอดกันมาเป็นชาวเมืองพินดายานี่ล่ะ

แต่ก่อนน่ะเวลาจะเดินทางขึ้นมาเที่ยวหรือมากราบไหว้พระพุทธรูปต้องเดินขึ้นมาตามบันไดเป็นหลายร้อยขั้นทีเดียว แต่ว่าปัจจุบันมีการสร้างลิฟท์ให้แล้วนะคะ จากแรงศรัทธาของชาวพม่านั่นเอง อย่างที่บอกถ้าเพื่อศาสนาล่ะก็คนพม่าเขาทุ่มเทมาก

ชาวเมืองพินดายาเขาบอกว่าเมืองของเขาคือเมืองแห่งซากุระเพราะฉะนั้นดอกไม้ที่ขายเพื่อนำไปไหว้พระก็จะเป็นดอกซากุระ แม้กระทั่งบัตรคล้องกล้องก็เป็นรูปดอกซากุระค่ะ

วิวสวยๆของเมือง

ฝีมือการถ่ายภาพโดยน้าเชียรเหมือนเดิมค่า

ก่อนจะเดินขึ้นลิฟท์ ก็เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังนั่งถักลูกไม้ ท่าทางคล่องแคล่วมากเชียว

แบบนี้เขาเรียกว่าเป็นพ่อบ้านพ่อเรือนเนาะ

แวะรายทางไปเรื่อยมาค่ะมาเข้าถ้ำพินดายากันดีกว่า ในอดีตเส้นทางแถบนี้เป็นเส้นทางที่กองคาราวานพ่อค้าเขาใช้เดินทางติดต่อค้าขายตามเมืองต่างๆค่ะแล้วก็มักจะมาแวะพักที่ถ้ำนี้ จากนั้นก็มีการบนบานศาลกล่าวกันว่าหากการเดินทางค้าขายราบรื่นไม่เจออุปสรรคระหว่างก็จะมาสร้างพระพุทธรูปไว้เป็นพุทธบูชา ดังนั้นในถ้ำก็เลยมีพระพุทธรูปมากถึง8พันกว่าองค์นี่ล่ะค่ะ

มีพระพุทธรูปศิลปะยุคต่างๆมากมายรวมทั้งเป็นศิลปะแบบประเทศต่างๆด้วย เรียกได้ว่ามีทุกรูปแบบ เดินเข้าไปนี่เจอทั้งแบบอินโดนีเซีย พม่า ไทย ไปจนถึงชาวตะวันตกก็นำพระมาถวาย จนตอนหลังเขามีคำสั่งห้ามไม่ให้นำพระมาถวายแล้วค่ะเพราะเกรงว่าถ้ำจะไม่มีที่ให้ประดิษฐานแล้ว

ภายในนี้ก็จะมีพระพุทธรูปที่ชาวพม่าเขาเคารพนับถือเชื่อว่าศักดิ์สิทธิ์อยู่หลายองค์อย่างสององค์นี้ เรียกว่าพระเหงื่อ เพราะไม่ว่าจะปิดทองคำเปลวเท่าใดก็จะลอกออกมาหมดเนื่องจากจะมีน้ำซึมอยู่ที่บริเวณองค์พระเหมือนเหงื่อเลยทำให้ปิดทองคำเปลวไม่ได้

ชาวพม่าเชื่อว่าถ้าได้มากราบไหว้พระสององค์นี้จะทำให้สุขภาพแข็งแรงไม่เจ็บป่วยค่ะ

องค์นี้ก็งามมากเป็นพระหยกที่แกะสลักไว้อย่างละเอียดอ่อน

ถ้ำนี้ยังไม่ตายมีการเกิดของหินงอกหินย้อยอยู่ดังนั้นทางเดินในถ้ำจึงยังคงเปียกชื้นจากการที่มีน้ำหยดลงมาจากเพดานถ้ำ เดินๆไปก็ต้องระวังเท้าด้วยไม่งั้นลื่นหกล้มเอาง่ายๆ

ไหว้พระและเดินเที่ยวในถ้ำกันจนทั่วแล้วก็ได้เวลาออกเดินทางไปเมืองยองฉ่วย nyaung shwe เพราะเราจะไปพักค้างแรมที่นั่นแล้วค่อยเดินทางไปทะเลสาบอินเลต่อ

ก่อนจะเดินกลับมาที่รถพี่ๆเขาก็แวะซื้ออโวคาโดกันค่ะ ที่นี่ราคาถูกมาเลย3ลูกพันจ๊าดเองอ่ะ

บรรยากาศตรงร้านขายของฝากและขายผลไม้เงียบมากกกก เลยถามไถ่แม่ค้าได้ความว่านักท่องเที่ยวหายไปหมดจากเหตุการณ์ความไม่สงบเมื่อปลายปีที่แล้ว ทำเอาแย่ไปตามๆกัน เฮ้อ เรื่องของการเมืองส่งผลกระทบไปทั่วจริงๆ

เหมือนๆบ้านเมืองใครก็ไม่รู้เนาะ

ขากลับนี่เรายังคงต้องผ่านทางวิบากเส้นเดิมเดิมค่ะ ขามานี่กว่าจะถึงก็หลายชั่วโมงอยู่ ณ มนถามพี่ทิพย์ว่าทำไมเราไม่พักที่เมืองนี้ล่ะคะ ท่าทางสงบน่าพักดีนะคือเห็นโรงแรมหนึ่งตรงใกล้ๆกับร้านอาหารไงคะ ดูน่าพักทีเดียว

แต่พี่ทิพย์บอกว่าเคยพาทัวร์ไทยมาพักแล้วคณะหนึ่ง ไม่ไหวค่ะเพราะอะไรรู้ไหม

ผีค่ะ ผีดุมากกกกกก นอนกันไม่ได้เลยล่ะ ตั้งแต่นั้นเลยยอมตีรถกลับไปที่เมืองยองฉ่วยดีกว่าค่ะ

โห ฟังแบบนี้แล้วระยะทางวิบากที่แอบบ่นๆน่ะ กลายเป็นเรื่องเล็กไปเลย

ขากลับนี่เราขอแวะเที่ยวสวนส้มที่เห็นตอนขามาค่ะ ลองไปเดินสวนส้มเมืองพม่าดูหน่อยเผื่อจะได้ส้มรสอรอ่ยๆติดมือไปทานที่ยองฉ่วย

ส้มที่นี่สีสวยลูกโตมาก แต่พอชิมแล้วรู้สึกว่าส้มเมืองไทยจะอร่อยมากกว่า ไม่ได้ชาตินิยมนะคะแต่มันเป็นงั้นจริงๆนา

สวนส้มที่นี่เขาปลูกพืชกลิ่นแรงเอาไว้กำจัดแมลงล่ะ เห็นมีตะไคร้แล้วก็ต้นอะไรสักอย่างคล้ายๆผักชีแต่มีกลิ่นฉุนมากกว่าปลูกเรียงรายตามแปลงส้มเต็มเลย

คงลดการใช้ยาฆ่าแมลงได้เยอะทีเดียว

เอาล่ะค่ะมานั่งรถบนทางวิบากกันต่อ เราออกจากสวนส้มตอนบ่ายสองได้มั้งคะแต่กว่าจะมาถึงเมืองยองฉ่วยนะนานมากเลยค่ะ เพราะนอกจากทางเล็กแล้วยังต้องมีผ่านทางเลาะเลียบภูเขาอีก ถึงเมืองยองฉ่วยอาทิตย์ก็ลาลับเหลี่ยมเขาไปแล้ว

พร้อมกับที่ท้องเริ่มร้องอุทธรณ์ เราเลยไปทานข้าวเย็นกันก่อนที่ร้าน ว่าวทองคำ เป็นร้านอาหารอิตาเลี่ยนค่ะ เย็นนี้แปลงกายเป็นฝรั่งดั้งขอเสียหน่อย

มาดูการทำพิซซ่าเตาถ่านของเขาดีกว่า

หน้าตาท่าทางพ่อครัวออกแนวเด็กฮิปฮอปมากเลยนะเนี่ย

เตรียมแป้งเสร็จแล้วก็นำเข้าเตาถ่านค่ะ

ระหว่างรออาหารก็หยิบหนังสือท่องแดนเจดีย์ฯของคุณธีรภาพมาอ่าน อ่านไปจู่ๆก็มีเสียงชายหนุ่มมาพูดว่า ชอบ ชอบชอบ อยู่ข้างๆ ก็เลยเงยหน้าขึ้นไปมองเห็นหนุ่มหน้าเข้มส่งยิ้มมาให้

พี่หนูเลยแซวเขาว่า ชอบนี่ชอบน้องสาวฉันเหรอ เขารีบโบกไม้โบกมือปฏิเสธใหญ่บอกว่าที่ชอบน่ะชอบรุปในหนังสือ ณ มนเลยดูอีกที อ๋อ ที่แท้เป็นรูปของนายพลออง ซาน นั่นเอง

ถึงบ้างอ้อค่ะ เพราะชาวไทไหญ่และชาวเผ่าต่างๆในพม่าน่ะเขารักนายพลอองซาน มากเพราะตอนที่ท่านเรียกร้องเอกราชจากอังกฤษสำเร็จน่ะได้มีการมาประชุมและร่วมลงนามในสัญญาเวียงปางโหลง หรือปางหลวง ที่รัฐชานนี่ล่ะคะ

ในสัญญาก็ระบุว่าเมื่อได้เอกราชแล้วขอให้ชาวเผ่าต่างๆในพม่ารวมตัวกันเป็นหนึ่งในนามพม่าเสียก่อนแล้วหลังจากนั้นอีก10ปีค่อยแยกตนออกเป็นประเทศอิสระ

แน่นอนว่าสัญญานี้ได้ใจชาวเผ่าต่างๆในพม่ามากแต่ว่าสุดท้ายสัญญาก็ไม่อาจเป็นจริงได้เพราะมีการสังหารโหดคณะรัฐมนตรีในอาคารรัฐสภาพม่าในขณะที่มีการประชุมกัน ผลก็คือนายพลอองซานเสียชีวิตพร้อมเจ้าหน้าที่ในคณะรัฐบาลอีกหลายท่าน และหลังจากนั้นสัญญาเวียงปางหลงก็ถูกฉีกทิ้ง

และนายยกรัฐมนตรีอูนูก็ประกาศให้ยกเลิกความคิดที่จะแยกตนเป็นอิสระของชนชาติต่างๆในพม่าได้แล้วเพราะเป็นการกระทบกระเทือนต่อความเป็นเอกราชและความยิ่งใหญ่ของพม่า ถ้ายังไม่ล้มเลิกก็ถือเป็นความผิดทางกฏหมายมีโทษถึงขั้นประหารชีวิต

นั่นล่ะค่ะ ประวัติศาสตร์ช่วงหนึ่งของพม่า

คุณหนุ่มชาวไทใหญ่ท่านนี้ได้ความว่าเป็นเจ้าของร้านเสียด้วย พี่แกเลยกล้าวิจารณ์แบบถึงพริกถึงขิงมากชนิดไม่กลัวกฏหมายเลยละ ปกติคนพม่าเขาไม่กล้าพูดการเมืองกันหรอกค่ะ เลยกลายเป็นว่าอาหารเย็นของเรามื้อนี้มีเรื่องการเมืองมาเป็นกับแกล้มด้วย

กินข้าวเสร็จเอาของเข้าโรงแรมที่พักก็ออกมาเดินย่อยกันหน่อย ตอนนี้ค่ะเริ่มสัมผัสได้กับอากาศหนาวแล้วล่ะ หนาวจนควันออกปากเลยคะ แต่ยังพอทนได้

ส่วนที่เห็นในรูปนั่นเป็นร้านขายหมากพลูค่ะ ขายดีมากเลยนะระหว่างที่ยืนดูเขาทำหมากขายก็มีคนมาซื้อตลอดเลย

ว่าจะเดินต่อแต่อากาศชักเย็นลงเรื่อยๆ เลยกลับโรงแรมดีกว่า พรุ่งนี้เช้าค่อยมาเดินดูตลาดอีกทีค่ะ เพราะตลาดนัดที่เมืองยองฉ่วยนี้เขาจะมีการจัดเวียนกันไปห้าแห่งในเมือง

ตอนเข้าพักนี่ก็แปลกๆใจว่าเอ๊ ทำไมพนักงานเขาดูตื่นเต้นกันจังที่เห็นพวกเรา แบบว่ามาต้อนรับอย่างดียิ้มแย้มหัวเราะ ตอนเช้าน่ะค่ะถึงได้ความว่า เราคือคนไทยกลุ่มแรกที่มาพักที่นี่นั่นเอง

ตลาดนัดยามเช้าค่ะ มีของขายเยอะเลยล่ะเดินเพลินไปเลย

หนูน้อยเชื้อสายเนปาลที่คุณพ่อคุณแม่มาปักหลักที่เมืองยองฉ่วย

ตาชั่งแบบพม่า

อันนี้ไม่รู้เนื้ออะไรเขาวางบนใบไม้แล้ววางขายแบกะดินเลย

ขนมค่ะ ตอนไปยืนดูแม่ค้าเขาให้ชิมด้วยนะ หวานนิดๆกรอบๆพอได้ค่ะพอได้

อากาศวันนี้เย็นมากนะคะ ดังนั้นเลยได้เห็นภาพแบบนี้

และแน่นอนเมื่อตากล้องของเราเป็นชายหนุ่ม เราเลยได้เห็นนางแบบสาวหน้าตาน่าเอ็นดูแบบนี้

นี่

แล้วก็คนนี้

ส่วนนี่ เอ่อ อาจจะสาวน้อยไปนิ๊ดดดด นะคะ

แต่ถ้าตากล้องเป็นสาวล่ะก็ จะได้ภาพแบบนี้มาแทนค่ะ อันนี้เป็นฝีมือของพี่ปู ยูนิเซฟ

หนุ่มสามล้อรับจ้างตาหวาน

คนที่มาจ่ายตลาดนี่ก็มีทั้งขี่จักรยานมาเอง

บ้างก็อาศัยรถสองแถวมา

เดินไปเรื่อยก็ไปเจอกับร้านที่มีหน้าตาเหมือนห้องแถวไม้เก่าๆแบบตลาดบ้านเรานะคะ เห็นเขาเปิดประตูบานเฟี้ยมเอาไว้แต่มีม่านบัง ว่าจะเข้าไปดูแต่ลุงคนหนึ่งมาบอกว่าอย่าไปดูเลยหนู นั่นเป็นร้านเหล้า น่ะ เราก็โห แปลกใจมากขายเหล้ากันกลางวันนี่นะ ลุงว่าใช่เขาดื่มกันกลางวันนี่ล่ะ สุดท้ายเลยไม่ได้แวบไปดูค่ะ หันไปดูอย่างอื่นแทน อย่างรถเข็นขายลอตเตอรี่แบบนี้

เดินดูตลาดจนทั่วแล้วก็ได้เวลากลับโรงแรมค่ะ เพราะจะต้องไปท่าเรือเพื่อเดินทางไปทะเลสาบอินเลกันแล้ว

ก่อนออกจากโรงแรมไหนๆก็เป็นคนไทยกลุ่มแรกที่มาพักที่นี่ ดังนั้นพี่จุ๋มเลยถ่ายรูปหน้าป้ายโรงแรมเสียหน่อย

จากนี้เราจะเดินทางไปท่าเรือเพื่อนั่งเรือไปยังบ้านของชาวอินทา ลูกทะเลสาบกันค่ะ จะไปนอนพักที่นั่นคืนหนึ่งไปดูชีวิตของชาวบ้านที่อยู่กับน้ำมาแต่อ้อนแต่ออกแล้วก็ไปดูแปลงผักลอยน้ำกันด้วย

ปิดท้ายการเที่ยวตอนที่8ด้วยรูปสวยๆของทะเลสาบอินเลนะคะ

เหมือนเดิมคือตอนนี้มีภาพเยอะมากอย่าเพิ่งเบื่อดูกันเสียก่อนนะ แล้วตอนหน้าจะพาไปดูการพายเรือด้วยเท้ากันค่ะ

Create Date : 17 มีนาคม 2551

Last Update : 17 มีนาคม 2551 14:49:32 น.

18 comments

Counter : 5737 Pageviews.

เพิ่งเคยเห็นผู้ชายเย็บปักถักร้อย เก๋ไปอีกแบบเนาะ

โดย: เบบูญ่า

วันที่: 17 มีนาคม 2551 เวลา:22:06:11 น.

ส้มสีสด น่าทานมากเลยค่ะคุณ ณ มน

แต่พอเห็นชายหนุ่มนั่งถักร้อยแล้วอึ้งค่ะ ช่างเก่งอารัยเช่นนี้ค่ะ

ร้านอาหารจัดได้น่ารัก น่าไปนั่งทานจังเลยค่ะ

ชอบรูปเด็กสาวมากเลยค่ะ โดยเฉพาะรูปแรก ดูน่ารัก และสดใสมากเลยค่ะ

โดย: vanillaorchid

วันที่: 18 มีนาคม 2551 เวลา:2:08:43 น.

กิ๊ฟเพิ่งอ่านเรื่องพม่าเสียเมือง ของท่าน มรว คึกฤทธิ์จบไปค่ะ เห็นข้างล่างอัพเรื่องเมืองมัณฑะเลย์ด้วย จะคลิกไปดูต่อเพราะว่า อยากเห็นประตูเมืองที่ว่าฝังคนเป็นๆ ลงไปไว้เฝ้าประตู น่ากลัวมากๆ

ทริปนี้กิ๊ฟชอบจังค่ะ มีอะไรหลากหลายให้ดู ได้เห็นวิถีชีวิตของคนพม่าด้วย ดูแล้วอยากไปมากขึ้นอีกเยอะเลย ที่จริงเรื่องสมัยอยุธยาก็นานมาแล้วแต่คนไทยไม่เคยลืมและยังฝังใจว่าพม่าใจร้ายเผาอยุธยา ทำให้ไม่ค่อยมีใครรู้เรื่องพม่าเท่าไหร่ กิ๊ฟว่าประเทศเค้าน่าสงสารนะคะ ทหารเป็นใหญ่ก็งี้แหละ

โทษด้วยนะคะที่กิ๊ฟพล่ามอะไรไม่รู้ หนุ่มถักลูกไม้ เหมือนคนแก่ที่นี่ชอบถักเลยค่ะ หาดูยากมากเลยกิ๊ฟว่า

คนพม่าทางนี้หน้าตาเค้าคล้ายๆ ทางอินเดียมากแล้วนะคะ ไม่ค่อยเหมือนไทย ขอบคุณที่ไปตามกิ๊ฟมาดูนะคะ ไม่งั้นเสียใจแย่เลย

โดย: grippini

วันที่: 18 มีนาคม 2551 เวลา:15:24:31 น.

อ่านเรื่องผีดุแล้วก็เสียวจริงนะคะ ยอมเดินทางสมบุกสมบัน
ต่ออีกสักหน่อย แล้วไม่เจอเรื่องราวของสิ่งเร้นลับดีกว่า
แต่เอ ... ผีดุที่ว่า เลยทำให้อยากรู้จังค่ะว่า เค้าเฮี้ยนยังไง

เอ แค่ว่าอยากรู้พอนะคะ ถ้าให้เจอเองล่ะคงไม่ไหวเหมือนกัน
เพราะว่าไม่กล้าอ่ะคะ กลัวจริงๆ ...

..........................

เรื่องราวของพระเหงื่อ แปลกว่าเคยได้ยินเหมือนกันค่ะ
ไม่แน่ใจว่าเป็นหนังสือ หรือว่าเรื่องราวที่ไหน เคยอ่านผ่านตามาเหมือนกัน
พอมาอ่านเจอที่คุณ ณ มนเขียนเอาไว้ เลยสงสัยว่าใช่
เรื่องเดียวกันที่เดียวกันหรือเปล่าหนอ ...

แต่แปลกดีนะคะ
ว่าทำไมถึงได้มีลักษณะแบบนี้

โดย: JewNid

วันที่: 18 มีนาคม 2551 เวลา:17:22:16 น.

พระพุทธรูปในถ้ำเยอะเป็นพันๆ ก็แปลว่าพ่อค้าวาณิชย์เฮงเฮงเฮง บล๊อกเรื่องนี้สนุกครับ ยังไม่เบื่ออ่าน ไม่เบื่อดูรูปครับ จะรออ่าน คนเอาเท้าราน้ำ อ๊ะ ไม่ใช่ คนพายเรือด้วยเท้า...

โดย: yyswim

วันที่: 18 มีนาคม 2551 เวลา:21:17:23 น.

ตามมาเที่ยวต่อค่า..ถ้ำพินดายาสวยจังเลยค่ะ ภายในดูขลังและศักดิ์มากๆเลยล่ะค่ะ..
อาหารเค้าดูน่าหม่ำดีนะคะ..
ได้ดูรูปสวยๆเพลินเลยค่ะ และยังได้ความรู้ไปด้วยเลย..

โดย: tiktoth

วันที่: 19 มีนาคม 2551 เวลา:5:31:05 น.

อิจฉาคนได้ไปเที่ยวบ่อยๆ จัง

แวะมาชวนไปดูรูปงานตอนเย็นจ้าพี่นะ อัพแล้วๆๆๆ

โดย: เบบูญ่า

วันที่: 19 มีนาคม 2551 เวลา:19:08:57 น.

หวัดดีค่ะ คุณ ณ มน
ตามมาจากบ้านคุณไฮกุ อ่ะค่ะ
อ่านแล้วเหมือนได้ร่วมทริบไปเที่ยวด้วยเลย
เดี๋ยวไว้มีเวลา จะเข้ามาอ่านเรื่องอื่น ๆ ด้วยค่ะ
ยินดีที่ได้เข้ามารู้จักค่ะ และ
ขอนุญาต add นะคะ

โดย: มิน (มินทิวา

) วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:3:10:35 น.

แบบนี้ ชาวเมืองพินฯ น่าจะถักโครเชต์เก่งนะ จะได้สมกับที่มีแมงมุม อุ้มสม ...

พิซซาเตาถ่าน เนี่ย ขลัง นะจ๊ะ
แถวบ้านจี้มีร้านอาหารอิตาเลียนร้านนึง เจ้าของเป้นลุงอิตาเลี่ยน แกก็ใช้เตาถ่าน แถมเคลมว่า ไม้ฟืนสั่งมาจากอิตาลี ด้วย เอ้า...

(จี้ว่า แกอ้างเพื่อโขกราคา ปิ๊ซซ่า มากกั่ว ฟ่ะ)

ดูจากการเที่ยวของ มน แล้วต้องบอกซ้ำอีกครั้งว่า พม่าเป็นเมืองที่ไม่น่ามองข้ามเลย จริงๆ

โดย: angy_11

วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:13:13:44 น.

^
^
^
เราว่าปู้จายนั่นถักแท๊ตนะจี้ เห็นรูปแรกก็นึกว่าเป็นโครเชต์เหมือนกัน แตพอดูรูปต่อมาถึงเห็นว่าถักแท๊ตอยู่ ถักยากนะนั่น

ณ มนมีรูปให้ดูตรึมเหมือนเคย เมืองเขาบรรยากาศสงบดีเหมือนกันเนอะ

ท้องฟ้ารูปที่สามถึงห้านี่แต่งภาพหรือเปล่าอ่ะ สีสวยแปลกตาดีจัง

พระหยกงามจริงๆค่ะ สีองค์พระออกเขียวแบบนี้จริงๆหรือเปล่าอ่ะณ มน หรือเป็นเพราะใช้แสงไฟสีเขียวช่วยหว่า เพราะร่มด้านหลังก็ออกสีเขียวเหมือนกันเลย

ณ มนเล่าถึงร้านขายของผลไม้แล้วนึกถึงบ้านของเราเลย เพราะบอมบ์รายวันทำให้เศรษฐกิจปักษ์ใต้เราย่ำแย่จริงๆ

พม่ายังมีคนกินหมากพลูเยอะเหรอ เห็นมีวางขาย แถมขายดีซะด้วยซิ

ขอบคุณณ มนที่พาเที่ยวนะจ๊ะ

โดย: haiku

วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:16:43:30 น.

haiku....น่ะแหละ เราก็ไม่รู้จักเหมือนกันว่าเขาเรียกว่าไง อ๋อเขาเรียกแท็ตเหรอ ส่วนท้องฟ้าไม่ได้แต่งจ้า แต่ว่าถ่ายผ่านกระจกรถที่เขาติดฟิล์มกันแสงน่ะจ้ะ

พระหยกนั่นเป็นเพราะแสงที่เขาจัดไว้ ข้างในถ้ำแสงน้อยจ้ะ เมืองเขาสงบจริงๆไฮกุนี่ถ้าการเมืองนิ่งนะ พม่าจะเป็นประเทศที่น่ากลัวเหมือนกันนะเรื่องท่องเที่ยว

หมากพลูนี่เขากินกันเป็นล่ำเป็นสันเลยล่ะ ขายกันทุกมุมเมือง

ปล. ขอบคุณเช่นกันจ้าที่มาเที่ยวด้วยกัน
ปล.2 ตอบเมนท์ยาวมากเลยเนาะ

จี้....พิซซ่าเตาถ่านรถอร่อยด้วยนะจี้ ส่วนคำสันนิษฐานของจี้ถึงร้านพิซซ่าข้างบ้านสงสัยจะจริง 555
ปล. จะพาเที่ยวเมืองอื่นต่ออีกรับรองว่าจี้ต้องสนใจพม่ามากกว่านี้แน่ๆ

มินทิวา...ยินดีเลยค่ะแอดได้เลย แล้วอย่าลืมมาเที่ยวด้วยกันอีกนะคะ

เบบูญ่า....จ้าเดี๋ยวพี่จะตามไปดูนะ อ้อวันที่30 เราจะได้เจอกันไหมเนี่ย คิดถึง

จิวนิด....จริงค่า ผีดุนี่ยอมแพ้เลยล่ะ
ส่วนพระเหงื่อณ มนเองก็เพิ่งเคยได้ยินและได้เห็นตอนไปเที่ยวนั่นแหละค่ะเลยนำมาเล่าให้อ่านกันอีกต่อ

yyswim....ดีใจค่ะที่ไม่เบื่ออ่านไม่เบื่อเที่ยว ตอนหน้าจะมีภาพท้องฟ้างามๆมาฝากเยอะเลยค่าแล้วจะไปตามนะคะ

คุณกิ๊ฟ.....จริงๆแล้วสมัยก่อนมันก็เหมือนเป็นกฏนะคะใครชนะสงครามก็มีสิทธิ์ชอบธรรมในการที่จะริบทรัพย์สินและกวาดต้อนผู้คน เพราะไทยเราเองก็ทำอย่างนี้กับเขมรและลาวเช่นกัน

ส่วนเรือ่งเผาทำลายลอกทองอยุธยานั้นตามการค้นคว้าใหม่ไม่ใช่พม่าทำนะคะ เป็นคนไทยเราเองนี่ล่ะค่ะกับพวกเชื้อสายจีน เรื่องทำลายพระพุทธรุปนี่เห็นจากการรักษาและให้ความเคารพศาสนาในพม่าที่มีจนถึงปัจจุบันนี้แล้ว ยิ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจำเผาลอกทองจากองค์พระค่ะ

ตอบเมนท์ยาวอีกแล้วเรา

เรื่องเอาคนฝังที่เสาและตามมุมบัลลังก์ต่างๆนั้นก็เคยได้ยินมาเช่นกันค่ะ แต่บางท่านก็ว่าอาจจะไม่ใช่แล้วเพราะหลังๆก็มีการค้บค้าสมาคมกับชาวตะวันตกประเพณีนี้อาจจะถูกยกเลิกไปแล้ว อาจจะใช้ตุ่มหรืออย่างอื่นฝังแทน อันนี้ต้องไปสืบถามพี่ๆอีกทีค่ะ
ปล.ดีใจนะคะที่มาเที่ยวด้วยกันแล้วมีเรื่องมาคุยกันต่อแบบนี้

คุณอุ้ม...ค่ะสาวๆเขาหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มมาก แล้วร้านอาหารนี่ก็น่ารักค่ะ รสอร่อยด้วย แถมมีคุกกี้กับน้ำชาเสิร์ฟให้ตลอดอีกต่างหาก

โดย: ณ มน

วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:17:50:09 น.

แม่ติ๊ก...ตอนหน้าจะพาไปทะเลสาบค่า รับรองฟ้าสวยใสแจ๋ว ส่วนถ้ำพินดายานี่นะคะ พระเยอะมากกกแล้วแต่ละองค์ก้งามๆทั้งนั้น

โดย: ณ มน

วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:18:02:07 น.

ิอินเดียพม่านี่ไม่ค่อยต่างกันเลยนะค่ะพี่นะ แต่ไอ้วัดที่มีรุปปั้นแมงมุมดาไม่เหยียบเด็ดขาด กลัวสุดๆ เลยไอ้ตัวเนี่ย

โดย: veeda

วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:19:03:00 น.

ว้าว ผู้ชายถักลูกไม้ เพิ่งเคยเห็น

ป.ล. ประวัติศาสตร์การเมืองพม่า โหดร้ายพอๆ กับบ้านเราเลย

โดย: waidhaya

วันที่: 21 มีนาคม 2551 เวลา:11:50:41 น.

พี่นะที่รัก
มารายงานตัวคับพ๊ม
ที่จริงเข้ามาหลายรอบแล้วแต่ไม่ได้เม้นท์
ก็คุณพี่ดันตั้งค่าไว้ให้แต่คนที่ล้อกอินเม้นท์อ่ะ
เปิ้นมาแบบไม่ล้อกอินทุกรอบเรย เลยไม่ได้เม้นท์
มาคราวนี้เลยตัดสินใจล้อกอินเลย เด๋วไม่ได้เม้นท์
จะหาว่าน้องนุ่งรืม หึๆ

เปิ้นได้รับโปสการ์ดกับที่คั่นเรียบร้อยแล้วน้า
แหะๆ ที่จริงได้น้าน นานแล้วละ แต่ไม่ได้บอก โต๊ดน้า...

คิดถึงเหมือนเดิมจ้า...

โดย: fonrin

วันที่: 21 มีนาคม 2551 เวลา:20:26:48 น.

ธรรมชาติ มากมากเลย ต้องหาโอกาสไปให้ได้บ้างล่ะ

โดย: everything on

วันที่: 24 มีนาคม 2551 เวลา:7:35:10 น.

everthing on...ค่ะพม่ามีที่สวยๆมายมายเลย หาโอกาสไปเยือนสักครั้งรับรองจะชอบค่า

เปิ้น...ขอบใจจ้าขนาดขี้เกียจล็อคอินด้วยความคิดถึงยังลงทุนล็อคอินมาทักพี่จนได้ แบบนี้เขาเรียกรักกันจริง

หมี.....คิดถึงเน้อน้อง สิ้นเดือนนี้จะได้เจอกันป่าวพี่จะร้องเพลงโชว์ด้วยนะ ถ้ามารับรองได้เห็น

ดา...พี่ก็คิดเหมือนกันนะ ยิ่งแถบทางเหนือของพม่ายิ่งคล้ายอินเดีย อาจเป็นได้ว่าเขาอยู่ใกล้กันมั้ง

โดย: ณ มน

วันที่: 24 มีนาคม 2551 เวลา:10:46:12 น.

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวและภาพของเมืองพินดายา ครับ
และ ขออนุญาติ ลิงก์ มาที่นี่ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ.

โดย: moonfleet

วันที่: 23 เมษายน 2561 เวลา:22:11:47 น.