หลายเรื่องเล่า กับณ มน คนหัวฟูแก้มป่อง ^_^
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
11 มีนาคม 2553
 
All Blogs
 
เชนไน อินเดียใต้ ใช้ใจสัมผัส ตอน2 <India>



มาเที่ยวเชนไนกันต่อค่ะ หลังจากพาเดินออกจากวัด "ศรีปัตถาสารถี"
เราก็มาดูชาวบ้านร้านตลาดกันดีกว่าเนาะ




เปิดบลอคด้วยคุณพี่ท่านนี้เลยท่านดูทำท่าเบื่อโลกมาก
แต่ณ มนก็ยังไปแอบถ่ายมาค่ะ อิอิ





เงยหน้าขึ้นมองเหนือประตูบ้านหลังหนึ่งจะได้เห็นแบบรูปนี้ค่ะ
เป็นการนำผมกับก้อนสารส้มมาแขวนหน้าบ้าน
พี่ม่อนบอกว่าจะเป็นการขับไล่สิ่งไม่ได้ออกจากบ้าน ป้องกันคนคิดร้าย





ส่วนหอยสังข์กับว่านหางจรเข้ อันนี้เรียกสิ่งดีๆ เข้าบ้านตรงข้ามกับผมและสารส้มเลยเนาะ





ส่วนนี่ถ้าพูดถึงอินเดียก็ต้องนึกถึงเจ้ารถมอเตอร์ไซค์รูปทรงแบบนี้





หนุ่มๆกับมอเตอร์ไซค์ที่เป็นนายแบบให้ณ มน




เดินๆไปชักเริ่มหิวพี่ม่อนเลยพากินข้าวเช้าเสียก่อน
อีกอย่างพี่ม่อนต้องไปเรียนแล้ว เลยพาเรากินข้าวแล้วจะส่งต่อให้คุณวรเดช
ซึ่งเป็นนักศึกษาปริญญาเอกที่มาศึกษาต่อด้านภาษาสันสกฤตที่เชนไน


อาหารเช้าของเราหน้าตาแบบนี้ค่ะ ที่เห็นนี่เรียกว่าอิดลี่ กับวาไดค่ะ
อิดลี่คือแป้งนึ่งขาวๆ รสออกเปรี้ยวนิดๆ วาได คือโดนัททอด(ณ มนเรียกงี้ค่ะแหะแหะ)




จานนี้เรียกว่า โดไซ หน้าตาจะคล้ายๆ ขนมถังแตกบ้านเรา แต่กรอบและบางกว่านิดหน่อย





และจานนี้ จะบอกว่าชอบที่สุดแล้ว มันคือข้าวหวาน หรือพองกัล นั่นเอง Pongal ที่เห็นนี่จะมีวาไดแปะมาด้วย ข้าวนี่จะหุงกับเครื่องเทศค่ะนุ่มๆนิ่มๆอร่อยดี รสชาติถูกลิ้นที่สุดแล้วด้วยค่ะ





แต่ไม่ว่าจะเป็นอิดลี่ วาได หรือโดไซ ทุกจานต้องกินกับน้ำแกงสองอย่างนี้ค่ะ ทำจากกะทิแล้วก็มะพร้าวขูด ปรุงรสให้ออกเปรี้ยวๆ เค็มๆนิด


อาหารเช้าทั้งสามสี่อย่างนี้เรากินตลอดหนึ่งอาทิตย์ที่อยู่อินเดียใต้ค่ะ
เพราะอาหารเช้าเขาเป็นงี้จริงๆ อาหารตามสั่งพวกข้าวผัด ข้าวหมกหรือผัดเส้นหมี่ จะเปิดให้บริการหลังบ่ายสองไปแล้ว
ดังนั้นอาทิตย์กว่าๆที่อยู่ที่นี่หน้าของณ มนแทบจะเป็นข้าวหวานหรือพองกัลไปเลยล่ะค่ะ





อิ่มแล้วก็ออกเดินทางต่อได้ งานนี้คุณวรเดชพาเดินซะอาหารย่อยหมดเลยค่ะ แต่สองข้างทางก็น่าสนใจไปเสียหมด
ดังนั้นต่อให้เหนื่อยก็ทนได้





อย่างเช่นร้านของคุณป้าท่านนี้สีสันจัดจ้านมาก
ส่วนแม่ลูกคู่นี้ก็ยิ้มแฉ่งเลย





แล้วเราก็มาดูหนุ่มๆ ร้านดอกไม้กันบ้างดีกว่า ฝีมือร้อยมาลัยนี่ไม่แพ้ผู้หญิงเลยนะคะ





มาลัยฝีมือของพวกเค้าค่ะ





นอกจากสวยแล้วคาดว่ายังหอมมากด้วย






จากตลาดดอกไม้ก็มาถึงตลาดกล้วย แถวนี้เขาจะมีแผงขายกล้วยเพียบเลยค่ะ มีหลายชนิดด้วย
ณ มนลองกินมาแล้ว อร่อยมากค่ะ




มีให้เลือกมากมายทั้งสุกทั้งดิบ





จากกล้วยอินเดีย มาดูกระเทียมเมืองอินเดียกันบ้างค่ะ
พี่แกลุกมากวักมือเรียกให้ไปถ่ายรูปเลยนะ ณ มนเลยต้องเดินไปถ่ายให้ค่ะ
เกรงว่าหากทำเล่นตัวอาจจะโดนกระเทียมเมืองอินเดียทุบหัวเอาได้





ส่วนคนนี้ไม่ต้องเรียกก็อยากถ่ายให้ เพราะชอบรอยยิ้มของเธอจัง^^

เท่าทีเดินๆดูนี่นะคะ ถึงแม้คนทางใต้จะผิวเข้มคล้ำแต่เขาก็ใจดีน่ารักนะคะ
โดยเฉพาะเวลาเราถามทางหรือเข้าไปทักทายด้วย แต่ละคนใจดีมาก

แบบนี้สมกับคำว่าตัวดำแต่ใจดีนะเอ้อ





ริกชอว์สัญลักษณ์ของอินเดีย




ส่วนคุณยายท่านนี้เห็นท่านนั่งตรงซอกตึกดูเหงาๆ เศร้าๆ ก็เลยแอบถ่ายคุณยายมาหนึ่งรูป
หนูขอโทษนะคะคุณยายที่ไม่ได้เข้าไปขออนุญาตให้เป็นเรื่องเป็นราว




ถนนหนทางในเมืองเชนไนค่ะ จะเห็นว่าที่เมืองนี้ไม่มีสะพานลอยนะคะ
แต่จะใช้อุโมงค์ลอดใต้ถนนแทน ทันสมัยนะเนี่ย





ในอุโมงค์เป็นแบบนี้




เขามีพนักงานทำความสะอาดด้วยนะคะ
แต่สงสัยจะง่วงเลยแอบงีบแบบนี้





หลังจากเดินเที่ยวจนอาหารเช้าหมดพลังงาน เราก็ไปเติมพลังกันที่ร้านอาหารชื่อดังร้านนี้ เขามีชื่อเรื่องข้าวหมกแพะและแกงแพะค่ะ




เขาเปิบมือกันแต่เรายังเกรงใจเลยขอใช้ช้อนก่อนแล้วกัน





กินข้าวเสร็จได้เวลาออกเดินต่อค่ะ แต่ขอแอคท่าถ่ายรูปกับริกชอว์เสียหน่อย





นี่เป็นโรงภาพยนตร์ของเขาค่ะ ที่อินเดียนี่ธุรกิจภาพยนตร์ใหญ่มากนะคะ
ผลิตกันปีละห้าหกร้อยเรื่อง คนไทยมักจะคุ้นกับภาพยนตร์อินเดียที่เรียกกันว่า บอลลีวูด





แต่หนังทางใต้นี่ไม่ใช่บอลลีวูดนะคะ เราจะเรียกว่า หนังทมิฬ หรืออีกฝั่งหนึ่งก็จะมีหนังเหมือนกันนั่นเขาเรียกหนังเตเลกู
แยกกันตามภาษาที่ใช้ในหนังน่ะค่ะ

ส่วนน้องพิงค์กี้ สาวิกา ของเราที่บอกว่าจะโกอินเดีย ได้ข่าวว่าน้องมาเล่นหนังทางใต้นี่ล่ะค่ะไม่ใช่เล่นหนังบอลลีวูด




เอาล่ะค่ะ ทีนี้เดินตามณ มนมาทางนี้ต่อนะคะ เราจะไปพิพิธภัณฑ์กันแล้ว
คราวนี้ต้องเดินจากที่พักมาทางชายทะเล เพื่อขึ้นรถเมล์ค่ะ





รถเมล์จะแยกฝั่งชายหญิง หญิงอยู่ซ้าย ชายอยู่ขวา
แต่ก็ไม่ได้แยกแบบเด็ดขาดเหมือนทางอาหรับเท่าไหร่
ถ้าคนเยอะจริงๆ ก็มียืนปะปนกันบ้าง
ปล.ค่ารถถูกมากๆ





ถึงแล้วจ้า ฟอร์ท มิวเซียม พิพิธภัณฑ์ที่รวบรวมและจัดแสดงข้าวของเครื่องใช้ของบรรดาขุนนางอังกฤษที่มาปกครองอินเดีย แล้วก็ยังมีการจำลองแผนที่ป้อม มีห้องจัดแสดงภาพวาด แสดงอาวุธ เหรียญตราต่างๆ




เราพักกันที่หน้าพิพิธภัณฑ์ก่อนดีไหมคะ รูปเยอะแล้วเดี๋ยวโหลดนาน เอาไว้ตอนหน้าจะพาเข้าชมภายในก็แล้วกันนะคะ แล้วจะพาไปเที่ยวโบสถ์ชื่อดังที่มีความสำคัญติดหนึ่งในสามของโลกด้วย แต่เป็นที่ไหนต้องติดตามกันต่อน้า





เจอกันตอนหน้าค่ะ



Create Date : 11 มีนาคม 2553
Last Update : 11 มีนาคม 2553 21:00:54 น. 30 comments
Counter : 6126 Pageviews.

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

อยากลองทานโดไซบ้างจังค่ะ
ขอบคุณที่นำมาฝากจ๊ะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 11 มีนาคม 2553 เวลา:22:05:49 น.  

 
สวัสดียามค่ำค่ะ...

ตามมาเที่ยวเชนไนภาค 2 กันต่อ

สาวอินเดียเค้าใส่ชุดสีสดๆ ตัดกับสีผิวดีนะคะ
สวยเด่นดีค่ะ
ทำให้ได้ข้อคิดว่า คนผิวคล้ำใส่สีสดๆ ก็สวยได้เหมือนกันนะนี่


โดย: chenyuye วันที่: 11 มีนาคม 2553 เวลา:22:44:08 น.  

 
ขอเซฟไว้ก่อน เดี๋ยวมาอ่านต่อนะคะ น่าสนใจมากค่ะ


โดย: flymom IP: 97.127.13.21 วันที่: 11 มีนาคม 2553 เวลา:23:53:29 น.  

 
ตามคุณ ณ มนไปด้วยต่อค่ะ ภาพและเล่าเรื่องเหมือนได้ไปด้วยตนเองเลย น่าสนุกและตื่นเต้นดีกับบรรยากาศบ้านเมืองในอินเดียที่วิสกี้ไม่เคยได้เห็นะคะ

ปล ภาพที่มีเส้นผมแขวนไว้กับก้อนสารส้มเนี่ย ก้อนใหญ่มากไม๊คะ น่ากลัวหล่นใส่หัวเนอะ


โดย: วิสกี้โซดา วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:0:30:05 น.  

 
ตามคุณ ณ มนมาเที่ยวอินเดียด้วยคนค่า
ภาพแรกคุณพี่เค้าดูเบื่อโลกจริงๆ ด้วยล่ะ ฝนยังเบื่อเลยตอนนี้
ก็ได้ข่าวว่าบ้านเราตอนนี้กำลังแย่อ่ะค่ะ

หนุ่มๆ เค้าดูแฮปปี้จังเลยนะคะนั่น อาหารแต่ละอย่างมีสีสันได้ใจจริงๆ
แถมยังมีใบตองวางก่อนเอาอาหารวางอีก

กล้วยหน้าตาแบบนี้คงหาได้แถวๆ นั้นนะคะ เพราะฝนไม่คุ้นเลยน่ะ

รูปโบถส์สวยได้ใจฝนมากๆ ค่ะ คราวหน้าต้องมาเกาะขอบติดตามซะแ้ล้วววว


โดย: NamFon.. (CeciLia_MaLee ) วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:0:52:00 น.  

 
ตามคุณ ณ มนไปอินเดีย ด้วยคนค่ะ


โดย: Candydolls วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:2:41:29 น.  

 


ตามคุณ ณ มน มาเที่ยวเชนไนต่อค่ะ
น่าตื่นเต้นจังเลยค่ะ บรรกาศแตกต่างจากที่เคยไปเที่ยวมา
แต่ก็อยากไปสัมผัสด้วยตัวเองสักครั้งค่ะ แบบไม่ลองด้วยตัวเองไม่รู้



โดย: ข้ามขอบฟ้า วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:3:33:26 น.  

 
ตามมาเที่ยวต่อจ้า น่าสนุกจังเลยอ่ะ ว่าแต่แกงแพะเป็นไงบ้างอ่ะพี่นะ ไม่เคยกินเนื้อแพะเลย

ที่ที่หนูอยู่นี่มีซูชิเนื้อม้าด้วย หนูอยากลองกินแต่คุณสามีบอกว่าสงสารมัน (แต่แหม มันตายไปแล้วนะ แปะอยู่บนข้าวปั้นแล้ว) เฮ้อ สุดท้ายหนูก็ไม่ได้ลองค่ะ


โดย: เบบูญ่า วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:8:58:38 น.  

 
เบบูญ่า...แกงแพะอร่อยจ้ะเขาทำดีไม่มีกลิ่นเหม็นสาบ
ความจริงพี่ก็กินมาบ้างแล้วตอนอยู่ในชุมชนมุสลิมในเมืองไทยน่้ะจ้ะ
ปล.ซูชิเนื้อม้า เออ แปลกดีเนาะ

ข้ามขอบฟ้า...มีโอกาสไปอินเดียมาแล้ว ไม่ทราบว่าไปแถวไหนเอ่ยเล่าให้อ่านบ้างสิคะ

อุ้มสี...ณ มนก็ไม่ได้ชิมโดไซเลยค่ะ ลองทุกอย่างยกเว้นอันนี้

คุณฝน...กล้วยเขาอร่อยจริงๆค่ะ หอมด้วยเนื้อแน่นเลย
ส่วนใบตองนั่นเอาไว้รองจานกันเปื้อนค่ะ ประหยัดน้ำล้างจานได้มากเลยทีเดียว

วิสกี้ฯ..สารส้มก้อนประมาณเท่ากำปั้นเราได้ค่ะไม่ใหญ่มาก
ดีใจนะคะที่รุ้สึกเหมือนมาเดินเที่ยวด้วยกัน

คุณสา...มาจ้ะเกาะล้อแน่นๆ ไปเที่ยวด้วยกันน้า

flymom...ค่ะมีเวลาแล้วค่อยอ่านก็ได้


chenyuye ...เขา้ใส่เสื้อผ้ากันแบบไม่กลัวว่าไม่เข้ากับผิวเลยค่ะ แต่ดูแล้วเพลินดี


โดย: ณ มน วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:11:18:09 น.  

 

ชอบกินอาหารแขกอินตะระเดียค่ะ
พวงมาลัยร้อยแล้วสวยดี

เอากระเป๋ามาฝากค่ะ



น่ารักมั๊ย!!!!


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:11:19:43 น.  

 
ว้าวววว เที่ยวอินเดียบล๊อคนี้กิ๊ฟเห็นแต่สีสันสวยๆ ค่ะ ทุกอย่างสีสดหมดเลย ไม่ว่าจะเป็นส่าหรี หรือดอกไม้ สวยมากๆ ค่ะ...ชอบรูปทุกรูปเลย โดยเฉพาะสาวๆ ที่นั่งร้อยมาลัยดอกไม้ คนที่นั่นยิ้มแย้มดีนะคะ

อาหารดูน่ากิน หน้าตาคุ้นๆ หลายจานเลยค่ะ ที่อังกฤษมีอาหารอินเดียเยอะมากเลย..แต่ว่าพี่ ณ มน ท้องเสียป่าวค่ะ พี่เอียนแกเคยท้องเสีย จนไม่กล้ากินอาหารที่วางขายนอกจากในร้าน เพราะเกือบตายมาแล้วค่ะ


โดย: grippini วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:21:34:23 น.  

 
ดูภาพแล้วเหมือนไปนานเลยนะคะ...สรุปต้องไปกี่วันค่ะเนี่ย...


โดย: มิว IP: 203.144.144.164 วันที่: 13 มีนาคม 2553 เวลา:12:34:13 น.  

 
หวัดดีจ๊ะณ มน สบายดีนะคะ

เดินตามณ มนต้อย ๆ ไกด์คนเก่งพาเที่ยวเชนไนซะทั่วเลย บรรยากาศเมืองค่อนข้างสงบ คนก็ยิ้มแย้มดีนะคะ

เห็นน้องพิงค์กี้บอกว่าได้เล่นหนังอินเดีย นึกว่าได้เล่นหนังบอลลีวูดซะอีก



โดย: haiku วันที่: 13 มีนาคม 2553 เวลา:22:08:41 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณณ มน


โดย: Candydolls วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:10:28:27 น.  

 
หวัดดดีค้าบบบ


โดย: อืม...ครับ เชิญตามสบาย วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:10:52:39 น.  

 
สวัสดีรับอรุณค่าคุณ ณ มน แตนทึ่งมากเลยนะคะใครที่ไปเที่ยวอินเดียได้เป็นเดือนนี่...เดี๋ยวจะแวะมาเที่ยวด้วยใหม่นะคะ...(ขออนุญาตadd blog เลยละกันนะคะ)


โดย: phaclam วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:6:05:22 น.  

 
คุณแตน...ยินค่าแอดได้เลย ส่วนณ มนยังไปไม่ถึงนานมากค่ะเพราะว่าลางานนานๆไม่ได้เดี๋ยวโดนไล่ออก
ดังนั้นการไปเที่ยวแต่ละครั้งเต็มที่ได้สอบกว่าวันค่ะ ไปอินเดียคราวนี้ไปมาอาทิตย์หนึ่งค่ะ


โจ...สวัสดีจ้า หายไปนานเลยนะเนี่ย


เริงฤดีนะ...กระเป๋าใบนี้ลายน่ารักมากๆค่ะ

คุณสา...หวัดดีค่าคุณแม่คนใหม่

ไฮกุ...ได้ยินข่าวมางี้อ่ะจ้ะว่าน้องจะไปเล่นหนังทางใต้
ปล.อย่าลืมมาเดินตามกันอีกในตอนต่อๆไปน้า

คุณกิ๊ฟ....อาหารอินเดียไม่เป็นปัญหากับท้องของณ มนและคณะเลยค่ะ ผิดกับตอนไปพม่า อาหารจากโรงแรมและร้านอันดับหนึ่งแต่ท้องเสียตลอดเลย
สงสัยไม่ชินกับอาหารพม่า แน่ๆเลยค่ะ แต่อินเดียนี่กินร้้านข้างทางเลยนะคะแต่รอดมาได้สบาย

มิว...ไปแค่อาทิตย์เดียวค่ะ แต่พี่ม่อนแกอัดโปรแกรมซะยังกะไปสองอาทิตย์
แต่ละวันนี่มีกิจกรรมเยอะมากกกกก แต่ถึงเหนื่อยก็คุ้มนะคะ


โดย: ณ มน วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:10:11:26 น.  

 
สวัสดียามเที่ยงค่ะ คุณ ณ มน
อืมม์..เพิ่งทราบว่าขึ้นรถเมล์ที่อินเดีย
ต้องยืนแยกฝั่งกันด้วย
ได้ความรู้เรื่องของห้อยหน้าบ้านอีกด้วย
เข้าบ้านนี้ได้ความรู้รอบตัวเพียบเลย ดีจัง...

ยุ้ยชอบรอยยิ้มของชาวอินเดียนะคะ
ยิ้มแฉ่งทีเงี้ย เห็นฟันขาวจั๊วเลย


HappY MondaY na ka !!


โดย: nLatte วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:12:38:14 น.  

 
ช่วงที่ไป
อินเดียหนาวมากครับ
อุณหภูมิน่าจะเลขตัวเดียวครับ

บางวันผมใส่เสื้อกันหนาวทั้งวันโดยไม่ได้ถอดเลยครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:11:44:50 น.  

 
พี่ มน ปายอินเดียมาหรือค่ะ ว้าววววว น่าอิจฉามากมาย


โดย: เส้นขอบฟ้าลายสีรุ้ง ม่ายได้ล๊อคอินค้า IP: 203.144.144.164 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:18:52:49 น.  

 


คุณ ณ มนจ๋า ฝนแวะมาส่งเข้านอนค่ะ พักผ่อนเยอะๆ นะคะ
จะได้มีแรงอัพตอนต่อไปน่ะค่ะ



โดย: ฝนเอง (CeciLia_MaLee ) วันที่: 17 มีนาคม 2553 เวลา:2:37:25 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับ







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 มีนาคม 2553 เวลา:8:21:46 น.  

 
บรรยากาศงานในวันนั้น
อบอุ่นมากครับ
เหมือนงานรวมพลคนบล็อกแก๊งค์เลยครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 มีนาคม 2553 เวลา:11:23:04 น.  

 
ในอินเดียหลายรัฐ..หญิงต้องสุ่ขอชาย โดยญาติเป็นคนจัดการ เพราะฉะนั้นชายต้องรักนวลสงวนตัว ไม่เที่ยวทำเรี่ยราดเดินควงคนโน้นคนนี้ไม่ได้ ค่าตัวตกได้ง่ายๆ ในรถเมล์จึงแยกที่นั่งไว้ ไม่ให้ชายหญิงนั่งปะปนกัน เว้นแต่ว่าเป็นสามีภรรยากัน หรือเป็นพ่อลูกกัน หรือเป็นพี่น้องกัน


โดย: ไพฑูรย์ IP: 183.89.25.38 วันที่: 2 พฤษภาคม 2553 เวลา:15:04:49 น.  

 
มัดราสหรือเชนไน เป็นศูนย์กลางการผลิตภาพยนตร์อินเดียที่ใหญ่อีกแห่งหนึ่งในภาคใต้ของอินเดีย ใช้ภาษาท้องถิ่นคือภาษาทมิฬ เป็นภาษาในภาพยนตร์ ส่วนภาพยนตร์ที่มาจากมุมไบหรือบอมเบย์ จะใช้ภาษาฮินดี คนอินเดียทางใต้ต่อต้านอยู่พอควร ไม่ยอมรับภาษาฮินดี เลยพาลจะไม่ดูหนังฮินดีไปด้วย ส่วนภาษาเตลุกุ เป็นภาษาของรัฐอันตรประเทศที่อยู่ทางเหนือของรัฐทมิฬนาดู
หนังก็มีการเมืองแทรกเล็กๆ นะครับ


โดย: ไพฑูรย์ IP: 183.89.25.38 วันที่: 2 พฤษภาคม 2553 เวลา:15:19:32 น.  

 
สาวเมืองใต้ส่วนมากจะไม่ตัดผม ไว้ผมยาวมาก เลยก้นเลยละ ผมยาวๆ ชะโลมด้วยน้ำมันมะพร้าวแล้วถักเป็นเปียแล้วพันเป็นมวยผม พันด้วยดอกไม้อีกที กลิ่น้ำมันมะพร้าว กลิ่นเครื่องเทสที่ระเหยออกจากขุมขน ผสมกันกลิ่มหอมของดอกไม้ อืออมม..ลองจินตนาการเอาละกันครับว่าจะหอมขนาดไหนหรือจะกลิ่นคล้ายอะไร?
ส่วนดอกไม้พวงใหญ่ๆ เป็นเครื่องสักการะบูชาพระเจ้า แถมด้วยใบกระเพราที่เอามาพันเป็นพวงกลายเป็นพวงมาลัยใบกระเพราเอาไว้บูชาพระศิวะ..เฮ้อ..เห็นแล้วอยากเอามาผัดกับเนื้อ..เป็นผัดกระเพราเนื้อจังเลย


โดย: ไพฑูรย์ IP: 183.89.25.38 วันที่: 2 พฤษภาคม 2553 เวลา:15:39:34 น.  

 
คุณไพฑูรย์..นั่นสิคะเห็นใบกระเพราแล้วนึกถึงผัดกระเพราบ้านเรา แต่พี่ม่อนบอกว่าอย่านึกอุตริอยากกินขึ้นมานะ เพราะเป็นของศักดิ์สิทธิ์


โดย: ณ มน วันที่: 5 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:29:32 น.  

 
อิอิอิ..ผมเลยไปซื้อเนื้อวัวจากตลาดมุสลิมมาผัดกระเพรากินอะครับ..แอบทำในหอพัก กลิ่นตลบเหมือนกัน เล่นเอาเพื่อนแขกโวยเหมือนกัน ทำไงได้ละ ก็ตอนแรกๆ อาหารแขกยังไม่ถูกปากนิครับ แต่หลังๆ ชักลืมอาหารไทย กินอิดลี่ตอนเช้า ข้าวกับซัมบาร์ตอนกลางวัน จาปาตีตอนเย็น กลิ่นเครื่องเทศออกตามขุมขนไปเลยอะครับ


โดย: ไพฑูรย์ IP: 183.89.87.182 วันที่: 6 พฤษภาคม 2553 เวลา:22:34:13 น.  

 
ผักกระเพราหรือคะ แอบเอากระเพรามาจากไหนคะนั่น เห็นว่าเป็นพืชศักดิ์สิทธิ์นี่คะ แต่พูดถึงอาหารเขาพออยู๋ไปนานๆก็กินได้นะคะ ถ้าเราไม่เรื่องมากอะไรเนาะ


โดย: ณ มน วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:11:36:24 น.  

 
รูปสวยดีนะคะ


โดย: สาวญี่ปุ่น วันที่: 11 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:24:02 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ณ มน
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]




ณ มน ชื่อนี้แปลว่า "ที่หัวใจ" ตอนแรกตั้งใจจะใช้เป็นเพียงนามปากกาที่ใช้เขียนหนังสือเท่านั้น

แต่สุดท้ายก็นำมาใช้เปิดบลอคจนได้ แหะแหะ

ณ มนเป็นคนธรรมดาๆ ชอบเดินทาง ชอบคุย ชอบเล่าชอบเมาท์ไปเรื่อย ถ้าไม่เบื่ออ่านเรื่องเล่าที่บางคราวก็เฮฮา บางคราก็ไร้สาระล่ะก็ แวะมาเยี่ยมเยือนกันได้ค่ะ ^_^


บอกเล่าเก้าสิบกันนิดนะคะว่า
บทความและข้อเขียนทุกชิ้นในบลอกนี้
ได้รับการคุ้มครองตาม พรบ. ลิขสิทธิ์ค่ะ
เข้ามาอ่านได้นะคะ แล้วก็แสดงความคิดเห็นได้ด้วย
แต่อย่าลอกกันนะคะ


***********


ผลงานของณ มนค่ะ























































ผู้เยี่ยมชม
Friends' blogs
[Add ณ มน's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.