วุ่นวายก่อนสะพายเป้ มาแล้วจ้า......ในที่สุด ณ มน ก็ได้ฤกษ์เล่าเรื่องการเดินทางอินเดียซะที เมื่อปีก่อนค่ะ ณ มน วางแผนจะไปเที่ยวอินเดียค่ะ หลังจากที่ศึกษาข้อมุลมาตั้งกะตอนเรียน แต่ว่าโอกาสไม่เหมาะซักที ที่สำคัญเงินทองในกระเป๋ามันก็ไม่อำนวยด้วยหล่ะ จึงวางแผนเอาไว้ซะหลายปีเชียว*-* พอปลายปี47ค่ะทุกอย่างโอเคก้เลยตกลงใจไปแน่ แต่ด้วยความที่ภาษาอังกฤษนี่อ่อนแอมากจนถึงมากที่สุด เลยต้องไปหาเพื่อนพ้องน้องพี่ให้ร่วมขบวนการทัวร์อินเดียด้วยกัน เพราะลำพังตัวเองสงสัยจะลำบากแน่ สุดท้ายเกี่ยวเอาสองสาวที่หลงคารมมาร่วมเดินทางได้ คนหนึ่งคือเพื่อนสนิทที่คบกันมาตั้งกะเรียนมหาลัย อีกคนนี่รู้จักจากเวบท่องเที่ยวที่ณ มน ใช้บริการบ่อยๆค่ะ เตรียมลูกทีมพร้อมก็เลยลุยหาข้อมุลทางเนต ด้วยข้อจำกัดเรื่องเวลา เพราะมีแค่12วันรวมวันเดินทางก้เลยต้องใช้บริการเอเยนต์ทัวร์ท้องถิ่น ซึ่งก็ได้ข้อมุลมาจากเวบอีกเช่นเคย เป็นเอเย่นต์ที่ใช้ได้เลยค่ะ เจ้าของบริษัทชื่อคุณซานดีป เราก็ให้เขาตีราคาทัวร์มาให้ ตอนแรกจะเที่ยวราชสถานสัก3-4เมืองแล้วจะตีรถขึ้นไปหิมาลจันประเทศ คือเป็นเมืองทางเหนือ แต่ราคาที่ตีมากก็สูงมากโข คนงบน้อยก็เลยขอแค่ราชสถานแคว้นเดียวก็แล้วกัน ดูจากชื่อน่าจะโอเค ก็ราชสถานน่ะเมืองของราชาเชียวน้า เผื่อไปเที่ยวเราอาจจะกลายเป้นรานีก็ได้ ก็เลยเลือกทัวร์แคว้นนี้แคว้นเดียวตลอดการเดินทาง ด้วยราคา270ดอลลาร์ เมื่อได้บริษัททัวร์กับตารางทัวร์เรียบร้อยก็เดินทางไปติดต่อขอวีซ่าที่สถานทูตอินเดยแถวๆประสานมิตร ที่หน้าสถานทูตนี่เขาเขียนว่าทำการ9โมง เราก็ไปถึงก่อนแถมประตูก็เปิดแล้ว กำลังย่างเท้าจะก้าวเข้าไปนั่งในอาคาร ก็มีผู้ชายคนหนึ่งมาบอกว่า "น้อง ไม่ต้องเข้าไปข้างในหรอกเดี๋ยวจะโดนไล่ออกมา" "อ้าว ไม่ให้เข้าแล้วเขาเปิดประตุทำไมอ่ะพี่"เราก็ถามออกไป "ไม่รู้เหมือนกันแต่คอยดูดิเดี๋ยวก็โดนไล่ นั่น นั่น เจ้าหนวดนั่นแหล่ะเดี๋ยวจะเป็นคนไล่"พี่แกบอกพลางบุ้ยใบ้ให้เรามองไปที่เจ้าหน้าที่สถานทูตไว้หนวดคนหนึ่ง แล้วจริงอย่างที่พี่คนนี้แกบอกเพราะพอคนเข้าไปนั่งรอในสถานทูตที่มีทั้งคนไทย ฝรั่งหัวแดง ญี่ปุ่นหัวดำและอีกหลายๆชาติ ตาหนวดคนนี้แกก็มาไล่บอกให้ออกไปนั่งรอข้างนอก เป็นเอาว่าตอนนี้ทั้งหัวดำหัวแดงต้องออกมารอข้างนอกเหมือนกันหมด ทุกคนมีสายตาที่แปลความหมายเหมือนกันหมดว่า "ถ้าไม่ให้เข้าไปนั่งรอแล้วแกเปิดประตูไว้ทำม้าย" (ไม่ใช่ไม่สุภาพนะคะ แต่จะบอกว่าเจ้ารองเท้าคู่นี้แหล่ะที่ ณ มน ใส่ลุยอินเดียเห็นเก่าๆแบบนี้แต่น่ารักน้า เพราะไม่กัดเลยสักติ๊ด เรืองรองเท้านี่สำคัญมากนะคะสำหรับการเดินทางไกล ถ้ารองเท้ากัดนี่จบเลย) หลังจากที่ออกมายืนรอข้างนอกโดยเสมอภาค ทุกคนก็ต้องมายืนเข้าแถวกันยาวเหยียดเพื่อรอยื่นเรื่องขอวีซ่า วันนั้น ณ มนกับพี่ที่จะไปด้วยกันที่ชื่อพี่เตี้ย นี่ก็ได้คิวประมาณคนที่3-4 ถือว่าโชคช่วยค่ะ ************************************ เสียเงินไป1800บาท สำหรับค่าวีซ่า เมื่อติดต่อเสร็จเรียบร้อย พี่เตี้ยก้กลับไปก่อน ส่วนณ มนก็นั่งรอเพื่อนที่มาถึงตอนเกือบเที่ยง หวุดหวิดจะไม่ทัน แต่สุดท้ายก็ได้ยื่นเรื่องเป็นที่เรียบร้อย ระหว่างรอเพื่อน ณ มน ก็ได้คุยกับหญิงชาวอินเดียที่ท่าทางจะมาอยู่เมืองไทยนานแล้วจนถึงขนาดพูดไทยคล่องปรื๋อเลย พอรู้ว่าเราจะไปเที่ยวแกก็แนะนำให้ซื้อผ้ากลับมาเพราะว่าผ้าสวย แล้วก็แกพูดว่าลูกๆของแกทุกคนนี่เกือบจะเป้นคนไทยกันหมดแล้วทุกคนชินและชื่นชอบกัลสังคมไทย แหมฟังแล้วให้รู้สึกรักเมืองไทยขึ้นเยอะ (นี่เป็นเป้ใบเล็กที่สะพายติดหลังตลอดเวลา บรรจุน้ำ ขนม พาสปอร์ต และคุ่มือกับสมุดบันทึกค่ะ) นอกจากได้คุยกับป้าชาวอินเดียแล้วก็ได้คุยกับหนุ่มน้อยชาวไทยคนหนึ่งที่เขาไปเรียนในระดับมัธยมศึกษา ที่อินเดียมาได้หลายปีแล้ว แต่เมืองที่เขาไปเรียนเป็นเมืองทางใต้แล้วก็เป็นเมืองอยู่บนเขาค่ะ อากาศดีมาก จำชื่อไม่ได้ค่ะโทษทีเดี๋ยวจะไปค้นข้อมุลมาให้ น้องเขาบอกว่าที่นั่นจะแยกตึกเรียนระหว่างหญิงชายแบบเข้มงวดมาก พ่อแม่คนไทยจึงส่งเด็กไทยไปเรียนจำนวนไม่น้อยทีเดียวเพราะนอกจากจะได้ภาษาอังกฤษแล้ว ยังไม่ต้องกลุ้มใจเรื่องหนุ่มๆสาวๆในวัยเรียนอีกด้วย คือครูที่นั่นจะเข้มงวดมากกกก สรุปว่าวันนั้นกว่า ณ มนจะรอเพื่อนติดต่อเรียบร้อยก็ได้คุยเก็บข้อมูลเกี่ยวกับอินเดียได้มากทีเดียวค่ะ (สมุดบันทึกค่ะ เป็นอีกหนึ่งอย่างที่พกติดตัวตลอด เวลาเจอเรื่องอะไรที่น่าสนใจก้จะจดลงเจ้าเล่มนี้หล่ะค่ะ สภาพเลยค่อนข้างเยินไปหน่อย) เจ้าหน้าที่นัดเราให้มารับวีซ่าในวันอังคารหน้า เราไปขอวีซ่าวันพุธค่ะ แต่ว่าเขาติดงานทีปวาลีซึ่งเป็นงานคล้ายๆกับลอยกระทงของเรานี่หล่ะค่ะ จะเรียกว่าลอยกระทงเรานำมาจากประเพณีทีปวาลีนี่ก็ว่าได้ ทีนี้พอติดงานประเพณีเขาก้จะหยุดทำงานกันค่ะ ทำให้วีซ่านี่ได้ช้ากว่ากำหนดมาก แต่ไม่เป็นไรค่ะเพราะอยากจะไปเต็มแก่ให้รอนานแค่ไหนก็รอได้ (นี่เป้นเป้ใบใหญ่ที่ใส่ทุ๊กอย่าง ตั้งกะเสื้อผ้า มาม่า ถุงนอน ถุงมือ ของฝากหนังสือ กระดาษทิชชู ถุงพลาสติกเรียกได้ว่าใส่ไว้ในเจ้าแดงนี่ทั้งหมดเลยค่ะ) วันกำหนดไปรับวีซ่า ของณ มนกับพี่เตี้ยไม่มีปัญหาค่ะ แต่ของเพื่อนนี่อ่ะดิต้องไปรับตอนบ่ายเพราะวันที่ไปขอนี่ไปขอเกือบเที่ยงทั้งคะ เจ้าหน้าที่เขาถึงให้ไปรับตอนบ่าย ไม่เป็นไรค่ะทนด้ายยยย รับตอนบ่ายก็บ่าย แต่ที่เรามารู้ที่หลังนี่อ่ะดีเจ็บใจจริงๆพี่แขกแกมีลูกเล่นตั้งกะเจ้าหน้าที่ยันประชาชนคนทั่วไปจริงๆ ก็วีซ่าของเพื่อนณ มน น่ะค่ะประทับตัวse เอาไว้นั่นหมายความว่าจะใช้เข้าออกได้แค่สองครั้งเอง ดูดิ ขี้โกงกันจริงๆ ดีนะที่ของณ มนน่ะเป็นตัวm 1เข้าออกได้หลายครั้งจนกว่าจะหมดอายุวีซ่า โห ช่างทำได้ *-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-* ก่อนวันเดินทางไม่กี่วันเพื่อนของณ มน ค่ะแกโทรมาบอกว่าขอสละสิทธิในการเดินทางครั้งนี้ทั้งที่เสียตังค์ค่าวีซ่าไปแล้ว เอาหล่ะสิทำไงหล่ะนี่จาก3เหลือ2 จะไปดีไหมหว่า แต่ถ้าณ มน ยกเลิกอีกคนพี่เตี้ยแกฉีกอกณ มน แน่ค่ะ เพราะแกก็เพิ่งจะโดนยกเลิกทริปอียิปต์มาหมาดๆขืนณ มน ยกเลิกหล่ะตายแน่ เอ้า ไปก็ไปค่ะ ยังค่ะยังวิบากกรรมของณ มนยังไม่หมดแค่นั้น **** *** ** * * ** *** **** หลังจากออกตั๋วเรียบร้อย บริษัทที่ณ มนทำงานค่ะทำท่าว่าจะร่อแร่เสียแล้วสิ้นปีนี้เพราะเป็นบริษัทที่ทำงานวิทยุค่ะ พอถึงสิ้นปีก้ต้องมีการยื่นซองประมูลคลื่นกัน แล้วปีนี้ทำท่าว่าจะประมูลไม่ได้ พี่ๆที่ทำงานก็บอกว่า "อย่าไปเลย ถ้าแกไปแล้วกลับมาตกงานจะทำไง" "เออ มีนัดประชุมสำคัญด้วยน้า" เอาหละสิ ปัญหานี้ใหญ่หลวงนัก ไอ้เราก้เดินหน้ามาเกินครึ่งแล้ว จะให้ถอยตอนนี้ก้คงจะไม่ได้ สุดท้ายยอมเลือกไปเที่ยวค่ะ (เป็นคนที่ไม่น่าเอาเยี่ยงอย่างจริงๆห่วงเที่ยวมากกว่างาน) ก็คิดเอาไว้ว่าเราคงไม่โชคร้ายขนาดเดินทางไปเที่ยวแล้วกลับมาจะตกงานหรอกม้างงงง คิดแบบด้านดีเอาไว้ก่อนค่ะ (คู่มือฉบับภาษาไทยที่พกติดตัวไปค่ะ นอกจากนี้ยังมีข้อมูลของคุณปรีชาจากเวบเทรคกิงไทย ดอท คอมอีกหนึ่งปึกใหญ่) ในที่สุดค่ะเจ้าหมูไม่กลัวน้ำร้อน ไม่กลัวตกงาน ไม่กลัวแขก ก็ตัดสินใจแน่ๆว่าฉันจะไปอินเดีย และแล้วเวลา5โมงเย็น ณ มนก็มาถึงสนามบินที่ดอนเมืองจนได้พร้อมกับคำอวยพรและรายการของฝากที่พี่ๆในออฟฟิศฝากมาค่ะ สามทุ่มของวันที่2 ธันวาคม เครื่องบินของการบินไทยก็พาณ มน กับพี่เตี้ยเพื่อนร่วมวิบากกรรมเหินฟ้าออกจากน่านฟ้าเมืองไทยเพื่อไปยังอินเดย ดินแดนที่เปี่ยมด้วยมนต์เสน่ห์มากกมาย ใครๆก้พากันบอกว่าควรหาโอกาสมาเยือนให้ได้สักครั้งหนึ่งในชีวิต อินเดียน่ะมาแล้วถ้าไม่รักก็เกลียดไปเลย แขกน่ะร้ายกว่างูอีก เจองูกับแขกให้ตีแขกก่อน เหม็น สกปรกจะตาย แกไปเองคนเดียวเหอะ นั่นน่ะเป็นสารพัดสารพันคำพูดที่บรรยายถึงอินเดีย และเวลาต่อจากนี้ไป ณ มนก็กำลังจะได้ไปพิสูจน์ด้วยตัวเองแล้วค่ะ แล้วก็จะพาเพื่อนๆชาวบลอกไปพิสูจน์พร้อมๆกัน อย่าลืมติดตามอ่านกันตอนต่อไปนะคะ   Create Date : 29 พฤษภาคม 2549 17 comments Last Update : 29 พฤษภาคม 2549 17:50:52 น. Counter : 2145 Pageviews. Share Tweet

เจิมๆๆ อยากไป ๆๆๆ วันหลังจะไปอินเดียด้วย แต่เริ่มกลัวการขอวีซ่าซะแล้วล่ะค่ะ ทำไมมันยากงี้พี่ณ มน รูปไปเที่ยว ไปดูได้ที่ Dis-n-dat นะคะ เก็บตกจากวิมานเมฆ ถึงบ้านจิม ทอมสันจ้า..   โดย: ชิด-ชิด เข้ามาอีกหน่อย 29 พฤษภาคม 2549 19:30:14 น.

อินเดียเคยอยากไปอ่ะ แต่ชวนเพื่อนทีไร เพื่อนก็ถามกลับว่ามรึงจะไปจิงๆเหรอ แล้วก็ไม่มีใครไปด้วยเลย อดไปจนทุกวันนี้ enjoy your day   โดย: Holden Caulfield 29 พฤษภาคม 2549 23:03:35 น.

แวะมาทักทายครับ พี่มน อยากไป In Dear มากกว่า   โดย: Nutty Professor 30 พฤษภาคม 2549 3:48:36 น.

แค่เริ่มก็น่าสนุกแล้ว จะเข้ามาตามอ่านอีกนะคะ ยังไงณ มนอย่าลืมเล่าเรื่องหวานใจให้ฟังด้วยน้า   โดย: haiku 30 พฤษภาคม 2549 8:26:12 น.

รออ่านอย่างใจจดจ่อ อยากไปอินเดียตั้งนานแล้ว แล้วมาเจอคุณจันทร์สวยกับ ณ มน เขียนอีก เริ่มเก็บเงินอีกที แต่จะหายระหว่างทางรึป่าวน้อ   โดย: PANDIN 30 พฤษภาคม 2549 8:42:57 น.

บอกตามตรงว่าประเทศที่ไม่เคยคิดจะไปเลยคืออินเดีย ตามที่ได้ยินกิตติศัพท์มานั่นละจ้ะ ณ มน แต่ยังไงพี่แพทก็คอยติดตามทริปอินเดียของ ณ มน ต่อไปนะจ๊ะ   โดย: Petit Patty 30 พฤษภาคม 2549 9:44:06 น.

ชิด......ขอวีซ่าไม่ยากหรอกค่ะ แต่มันคอ่นข้างวุ่นวายนิดหน่อย แต่สุดท้ายเขาก็จะให้เราง่ายๆ พี่แพท......อินเดียน่ะสวยจริงๆค่ะ มีหลายๆคนที่กล้วแต่ว่าหากได้ลองไปแล้วรับรองจะติดใจ PANDIN.......หาโอกาสไปให้ได้นะคะ อย่าเพิ่งทำเงินหายไปซะก่อนไปแล้วจะรู้สึกว่าคิดถูกแล้วที่มาอินเดีย น้องโก้.....in dearนี่พี่ว่าน้องโก้ต้องหาอีกนานแน่ๆๆเพราะฉะนั้นมาเที่ยวอินเดียด้วยกันซะดีๆ haiku.....เล่าแน่ๆค่ะเรื่องของนายฮิทริค โรชาน ขวัญใจของคุณhaiku นี่ ก็โอ้โหคนอะไรไม่รู้หล่อก็หล่อ แถมบ้านยังใหญ่โตยังกะวังอีกแน่ะ เห็นแล้วอิจฉาเลยอ่ะ Holden Caulfield......อย่าไปฟังคำขุ่ของเพื่อนนะคะ (อ้าวมายุให้เพื่อนแตกคอกันเองซะแล้ว)หาโอกาสไปให้ได้ค่ะ น่าสนใจมากๆ ณ มน ไปแล้วยังคิดเลยว่าตัวเองเลือกถูกแล้วที่มาอินเดีย สำหรับใครที่ยังลังเลอยู่นะคะ ณ มน จะเล่าให้เข้าใจแจ่มแจ้งเลยค่ะว่าอินเดียไม่น่ากลัวอย่างที่คิดและก็ยังมีที่ที่ไม่สกปรกด้วยค่า มันขึ้นอยู่กับเมืองที่เราไปน่ะค่ะ ถ้าใครไปทางเหนือนะยุโรปยังไงยังงั้นเลย มีหิมะสวยๆอีกด้วย แต่เมืองที่ณ มน ไปนี่จะเป้นทะเลทรายค่ะ ก็สำหรับคนที่ชอบบรรยากาศโรแมนติกดูทะเลดาวกลางทะเลทรายหล่ะก็ไปราชสถานไม่ผิดหวังค่ะ แถมได้เจอนางแบบสูงยาวเข่าดี ขนตางอนเช้งอย่างน้องอูฐด้วยน้า รออ่านตอนหน้าได้เลยค่า   โดย: ณ มน 30 พฤษภาคม 2549 10:31:03 น.

รอตอนหน้าด้วยคนค่ะ ขอรูปเยอะๆนะคะ   โดย: ปลาสวย (pp_b23 ) 30 พฤษภาคม 2549 14:22:53 น.

อ่านแล้วสนุกไปด้วยคะ ... กว่าจะตัดสินใจไปได้เน๊อะ ก็ต้องหลายอย่างเลย ทั้งชวนเพื่อน ทั้งวีซ่า ติดต่อ งานอีก ... สารพัด ... เอาว่าติดตามตอนต่อไปนะค่ะ   โดย: JewNid 30 พฤษภาคม 2549 18:08:00 น.

แวะมาแอดคับ รออ่านตอนหน้าค่า...   โดย: YUI_MUNMOO 31 พฤษภาคม 2549 10:32:37 น.

พี่ ณ จะไปอีกแล้วหรอ ติดใจหนุ่มอินเดียซะแล้วล่ะม้าง อิอิอิ มาชวนไปดูรูปค่ะ แปะแล้วนะ   โดย: ชอนึน 31 พฤษภาคม 2549 11:27:13 น.

ปลาสวย......รูปตอนนี้กำลังสแกนอยู่จ้าใจเย็นๆน้า jewnid......ใช่แล้วค่ากว่าณ มน จะได้ไปเหยียบแผ่นดินอินเดียนี่เรื่องเยอะพอดู ยังค่ะยังไม่จบแค่นี้ แค่การเดินทางน่ะยังมีเรื่องเล่าอีกเพียบรอตอนหน้าได้เลยค่า ณ มนผจญกับลุงแขกบนเครื่องบินนี่ YUI_MUNMOO...ขอบคุณที่แวะมาจ้า เดี๋ยวจะอัพตอนใหม่เร็วๆนี้หล่ะค่า   โดย: ณ มน 31 พฤษภาคม 2549 11:28:35 น.

อ้าว น้องนึนเรา มาตอนไหนนี่ เดี๋ยวจะตามไปดูรูปเน้อ   โดย: ณ มน 31 พฤษภาคม 2549 11:30:26 น.

อินเดีย ใครไม่อยากไป ผมว่าคงคิดผิด ผมว่ามีอะไรดีดี ประสบการณ์ และสถานที่แปลกตาอีกมาก อยากไปครับ แต่ยังไม่มีตังค์ และยังไม่มีเพื่อน คงจะรออ่านตอนต่อไปจากคุณ ณ มน เท่าที่เกริ่นเล่ามาก็สนุก แทบนั่งหน้าจอแล้ว   โดย: yyswim 31 พฤษภาคม 2549 14:52:32 น.

ชื่อลี่นะคะ แอดบล็อกไปแล้วนะคะ เห็นหน้าปกเป็นทัชมาฮาลสวยมากๆ เลยค่ะ แบบว่าละลายกับหน้าปกเลยอ่ะค่ะ ช่วงนี้ลี่ว่าหนังสือครสด.ออกเยอะนะคะ   โดย: lily <lovekalo> (lovekalo ) 31 พฤษภาคม 2549 19:06:00 น.

หวัดดีครับ ผมเพิ่งเคยเข้า เวป คุณ ณ มน ครั้งแรกนะเนี๊ยเขียนได้น่าอ่านมั่กๆเลยอ่ะครับ อินเดียก็เป็นประเทศที่ผมอยากไปประเทศนึงอ่ะครับ แต่ยังไม่มีโอกาสได้ไป เลย ... มีตอนต่อไปแล้วอย่างลืมแวะบอกด้วยนะครับ อย่างนี้ต้องติดตามๆ ..   โดย: K-Birch 1 มิถุนายน 2549 9:40:44 น.

ตะลึงรองเท้าคู่เดียวกันเลย แต่คู่นั้นไปทริปสิงค์โปรืแทน เพิ่งไปอินเดียมาเมื่อมีนาค่ะ จะลองอ่านดูว่าเหมือนกันไหมไปราชสถานเหมือนกันเลย .... ลาออกจากงานเพื่อนไปอินเดียจริง ๆ เหมือนกัน!   โดย: ColdOut 19 มิถุนายน 2551 16:55:18 น.