เจ็บ...จนชา

เคยไหมที่เวลาเราพลาดพลั้งเหมือนจะหล่นลงจากที่สูง
ความรู้สึกเย็นวาบเข้าเกาะกุมทั่วร่างกาย ปลายมือ ปลายเท้าเย็นเยียบ
เป็นปฏิกิริยาป้องกันตัวเองก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์รุนแรงกับตัวเรา
แล้ว...เคยไหมคะ ที่เกิดความรู้สึกเจ็บมากจนชาและไม่รู้สึก นั่นก็คงเป็นอีกสิ่งที่ธรรมชาติมอบให้กับเรามาเพื่อปลุกปลอบ
ไม่ให้ทรมานมากนัก
ใครที่เคยเจอทั้งสองเหตุการณ์ คงพอจะเดาได้ว่า
หลังจากนั้น...มันเป็นยังไง
หากคุณเจ็บจนชา สิ่งเดียวที่แนะนำ คือ...จงภาวนาให้ความชานั้น อยู่กับคุณให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้
เพราะเมื่อใดก็ตาม...เมื่อใดที่ความรู้สึกชานั้นหายไป
คุณจะรู้ว่า คำว่า “ตายทั้งเป็น” ยังน้อยไป เมื่อเทียบกับความเจ็บปวดที่ได้รับ
หากยิ่งเจ็บน้อย ๆ และค่อย ๆ เจ็บ มัน...ไร้คำบรรยายโดยสิ้นเชิง
แต่...บางครั้ง ชีวิต มันก็ไม่มีสัญญาณเตือนภัยล่วงหน้าให้คุณหรอก
ยิ่งถ้าคุณเจ็บด้วยความโง่ของคุณเอง ยิ่งเป็นตลกร้ายที่สุดจะบรรยายจริงๆ
จะหัวเราะก็ไม่ออก จะร้องไห้ก็ไม่ได้ในเวลาที่คุณ “ชา” ต่อให้เลือดไหลจะหมดตัว ก็คงไม่รู้สึกอะไร
ชีวิตก็...ตลกแบบนี้แหละ ตลกร้าย และ ตลกแรงกับเราเสมอ
จำได้ว่า เมื่อปีก่อน เห็น status ของใครสักคนที่ลงในเฟซบุ๊คว่า
“อย่าเอาหัวใจไปผูกไว้กับรองเท้าใคร เพราะเมื่อเท้านั้นออกเดิน หัวใจจะโดนเหยียบไม่มีชิ้นดี”
อ่านทีแรกยังคิดอยู่ว่า ฟังแล้วเศร้าจัง แต่...เป็นคำเตือนที่ดีจัง ขอเก็บไว้เตือนตัวเองบ้าง
แต่...บางครั้งคนเราก็ดื้อเกินกว่าจะฟังเสียงเล็ก ๆของจิตสำนึก ที่ดังก้องว่าให้ระวังเสมอ
กว่าจะรู้อีกที...ใจก็ลงไปจมอยู่ใต้เท้า...อีกครั้ง
แต่...ช่างมันเถอะ อย่างดี มันก็แค่ไม่เหลือซาก เพราะมันเคยเป็นซากมาแล้วครั้งนึง
...แด่ความเจ็บปวด ด้วยซากของดวงใจ...

Create Date : 12 มกราคม 2555 Last Update : 12 มกราคม 2555 23:19:20 น. Counter : 1814 Pageviews.		8 comments
Share Tweet