เสียการทรงตัว... เคยไหมที่...เจออะไรบางอย่างมารบกวนใจเราจนเสียการควบคุม ทุกสิ่งอย่างที่เคยจัดการได้ ถึงแม้จะไม่ success 100% แต่ก็ไม่เคยเป็นแบบนี้ ถ้าใครที่อยู่ในวัยทำงาน เวลาเจอเหตุการณ์แบบนี้ จัดการกันยังไงคะ จริง ๆ อยากเฉพาะเจาะจงถามคำแนะนำดี ๆ จากพี่ก๋า(หัวหน้าห้อง)อยู่เหมือนกัน แต่รู้สึกว่า ทุกคำแนะนำ ทุกความคิดเห็น ทุกกำลังใจของท่านอื่น คงจะมีค่าไม่น้อยกว่ากันอย่างแน่นอน --------------------------- ...จะบอกว่า ด้วยความที่ไผ่ออกจะโรคจิตเล็กน้อย ชอบลองของ ว่าง ๆ ก็ชอบไปหาจิตแพทย์ทางเลือกให้นั่งวิพากษ์วิจารณ์อนาคตของตัวเอง ว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป ทั้ง ๆ ที่ คน ๆ นั้นไม่รู้จักมักคุ้นกับเราเลย ชื่อเสียงเรียงนามเราก็ไม่รู้ ก็นั่งวิจารณ์กันได้เป็นฉาก ๆ ทั้งการงาน การเงิน สุขภาพ ความรัก สารพัดสิ่งอย่างอัน ประหนึ่งเป็นกูรู...ก็ให้เขาดูกันขำ ๆ จัดมา...มีไรใครกระซิบ ทักตูมาเลย อยากรู้ ๆ ฮ่าๆๆ สำหรับบางคนโหราศาสตร์ อาจเป็นสิ่งที่ไม่ควรเชื่อถือ อาจตรงข้ามกับอีกหลายคน ที่เชื่อมันเสียเหลือเกิน แต่สำหรับไผ่ ๆ ว่า มันเป็นกุศโลบายในการชี้แนะแนวทางและเตือนให้คนเรา มีสติในการดำเนินชีวิตมากกว่า เพราะหลายครั้งที่บอกว่าจะนั่น จะนี่ จะมีเคราะห์ จะมีโชค จะร่ำจะรวย ทุกอย่างล้วนเตือนให้เรามีสติ มีคำ ๆ นึงบอกไว้ว่า "เวลาสุข อย่าสุขจนลืมทุกข์ เวลาทุกข์อย่าร้องไห้จนน้ำตาท่วมหัวใจ" ก่อนถึงคิวเข้าพบจิตแพทย์ชาวบ้าน (อิอิ) เจ้าที่ไผ่ไปใช้บริการ มีคนก่อนไผ่คนนึง ไปดูเรื่องการแต่งงาน ประมาณว่าจะแต่งกะคนเนี๊ยะ ผู้ชายคนนี้เป็นไงมั่ง บลาๆๆ มีตอนนึงที่แม่หมอแนะนำ ฟังแล้วก็ออกแนวขำ ๆ ว่าแม่หมอนี่ มีกุศโลบายเจ๋งดี เขาบอกว่า ดวงเหมือนพี่เหมือนน้องมากกว่า อยู่ด้วยกันอาจจะทะเลาะเบาะแว้งกันบ้าง เพราะสามสิบอัพกันแล้วทั้งคู่ ฟังแล้ววิเคราะห์ได้ว่า ความเป็นตัวตนของทั้งคู่ ผ่านมาค่อนชีวิต วันนึงจะมาแชร์กันแบบนี้ ในบางขณะที่ความเป็นตัวของตัวเองมันโผล่ มันก็ต้องมีได้อึ้งกันบ้างแหละนะ แม่หมอ she ก็บอกว่า... คุยกันก่อนเลยว่าเวลาทะเลาะกันให้บอกผู้ชายไว้ก่อนเลย ถ้ามีอะไรที่ไม่พอใจ ให้แกล้งหาเรื่องทะเลาะกัน แล้ว... ให้แยกย้ายไปไหนต่อไหนกันสักพัก (แอบขำอยู่ในใจ แต่งผ่านไปห้าปี เกิดมันแกล้งทะเลาะแต่ไม่กลับจริงๆ จะทำไงฟ่ะ แม่หมอไปตามกลับให้ได้เปล่าเนี๊ยะ) ลูกอาจจะกลับบ้านพ่อแม่สักสามวันค่อยมาเจอกันอีกที แล้วถ้าเจอกัน ก็อย่ารื้อฟื้นเรื่องที่ทะเลาะกันอีก แนะนำแบบเนียน ๆ เลย...จริงๆ มันก็เป็นคำสอนของคนโบราณนั่นแหละ อาจจะปรับประยุกต์เล็กน้อยให้เหมาะกับยุคสมัย อ่ะ...ว่ากันไป สำหรับไผ่...มีการเปรียบเทียบเป็นสถิติน้า เจ้านี้ทักงี้ อีกเจ้าว่าไงว๊ะ 555 แต่สงสัยมีเกณฑ์สำคัญเหมือนกัน บอกว่าใกล้วันเกิดจะวุ่นวายนิดหน่อย ไม่ค่อยลงตัว เฮ้อ...ม่ะอยากบอก ชีวิตมันก็วุ่นวายแบบนี้แหละนะ ไม่งั้นจะเรียกว่า "คน" ได้ยังไง ว่าไหมคะ
ฮ่าๆๆ แนวคิดเรื่องแม่หมอประมาณเดียวกันเลยค่ะ แต่นึกออกม่ะ โรคจิตอ่ะ ชอบให้คนอื่นคอมเม้นท์ดูว่าเค้ามองเราแบบไหนไรเงี๊ยะ แต่ถามว่าเชื่อไหม มันเป็นการเก็บสถิติมากกว่าว่ามันตรงอย่างที่เขาเดามาหรือเปล่า ก็เท่านั้น ไม่ได้ซีเรียสมากมายอ่ะค่ะ
ปล.ตอนนี้กรีนมิวสิคหรืออะไรก็ดูจะเอาไม่ค่อยอยู่อ่ะค่ะ รั่วซึมเยอะเกิ๊น ถ้ายังคอลโทรลไม่ได้สงสัยต้องเล่นคอร์สหนัก โกนหัวบวชมันเลย คริๆ โดย: คมไผ่
 วันที่: 9 มกราคม 2555 เวลา:23:32:03 น.เวลาคนเราหมดกำลังใจสิ่งที่ต้องการก็คงเป็นที่พึ่งทางใจนี้แหละครับ
จะอะไรก็เถอะขอให้ได้ฟังได้รู้แล้วเรารู้สึกดีขึ้นมันก็ดีทั้งนั้นแหละครับพี่ เมื่อมีกำลังใจอะไรๆมันก็ดีตามมาเองครับ โดย: Don't try this at home.
วันที่: 10 มกราคม 2555 เวลา:0:05:25 น.พี่ไผ่...ปายได้รับแล่้วค่ะ ขอบพระคุณมากมาย
ราตรีสวัสดิ์นะคะพี่ ฝันดีค่ะ ปล.วันนี้อ่วมจิตสาหัส ไว้พรุ่งนี้จะมาลั้นลาด้วยน๊า โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด
วันที่: 10 มกราคม 2555 เวลา:1:16:20 น.คุณไผ่ครับ จิ้มด้วยมือถือไม่ไหวเอาเป็นว่าสาย ๆ ผมกลับมาแชร์ประสบการณ์ครับ
 โดย: ผัดไทเส้นหมี่
วันที่: 10 มกราคม 2555 เวลา:6:09:17 น.ครั้งเมื่อผมยังเป็นวิศวกรหนุ่มน้อยเมื่อ 20 ปีก่อน ในบริษัทใหญ่โตมากแห่งหนึ่งของไทย
ที่แห่งนั้นแบ่งความเป็นอยู่การตามสีของสถาบันที่จบ ผมเองถูกกำหนดให้ไม่เข้าพวกกับสีส่วนใหญ่ คนหนุ่มไฟแรงทำงานด้วยความมุ่งมั่น มานะ แต่กลับกลายเป็นว่า งานที่ทำกลับไม่เข้าตาผู้ใหญ่ ไม่ว่าProject นั้นจะทำกำไรได้มากก็ตาม เกือบสี่ปีกับความพยายามที่จะพิสูจน์ให้ได้ว่า สีหรือจะมาสู้ความสามารถ แต่ผมคิดผิด ที่สุดผมยอมแพ้ระบบ ลาออกมา ระเหเร่ร่อน (ฮ่าๆๆ เวอร์ซะ) ระหว่างที่ผมตกงานผมมีเวลามากขึ้น ไม่หมกหมุ่นและความเครียดเกี่ยวกับงานคลายลงไป ผมจึงคิดได้ว่า อันความเป็นคน (เหยิน ในภาษาจีน) มันย่อมมีอะไรมากมายที่เราคาดหวังและคาดเดาได้ลำบาก "ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ยังไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน" ก็เลยปลงแล้วเริ่มลงหลักความคิด ลดความคาดหวัง มีคำพูดผู้ใหญ่ท่านนึงพูดกับผมว่า แม้ว่าตำแหน่งงานจะสูงแค่ไหน แต่หากวันใดเค้าเลิกจ้าง เราก็คือคนตกงานนั่นเอง ทุกองค์กรจ้างเราไป เค้าย่อมคาดหวังผลงานสูงสุด โดยจ่ายน้อยที่สุด (ฮา) คนในองค์กรไหนๆ ย่อมไม่อยากเห็นใครหน้าไหนได้ดีกว่าตัว วัฒนธรรมองค์กร มีทางเลือกเพียง 2 ทางให้เรา คือยอมกลืนไปกับระบบ หรือแปลกแยกแล้วไปหาองค์กรใหม่ทำซะ แต่เมื่อย้อนมาดู "คนในองค์กรไหนๆ ย่อมไม่อยากเห็นใครหน้าไหนได้ดีกว่าตัว" มันก็คงไม่วายต้องเลือกเช่นเดิม ส่วนตัว ความอดทนเป็นเรื่องสำคัญ แม่เคยบอกว่าอย่าเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ (ไม่สู้งาน) คนเราต้องอดทน แต่ก็ไม่ใช่ทนจนเราเองไม่มีความสุขเอาเลย วันนี้ผมคิดแบบนี้เอาครับ สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นดีเสมอ แต่ดีแบบไหนก็ย่อมขึ้นอยู่กับมุมมองของเราเอง ดังนั้นเมื่อเกิดปัญหาหนักๆ ขึ้น ผมก็จะนั่งนิ่งๆ หายใจแผ่วๆ ค่อยๆ คิด ค่อยๆ ตัดสินใจ ใช้ทั้งเรื่องส่วนตัวและงานครับ ฮ่าๆๆๆๆ ยาวมาก แต่ก็เหมือนจะไม่ได้อะไร ก็แค่อยากแชร์ให้ฟัง แต่มันเหมือนคนแก่บ่นเลย  โดย: ผัดไทเส้นหมี่
วันที่: 12 มกราคม 2555 เวลา:9:14:32 น.b_bee เข้าใจว่าอะไรบางอย่างที่มารบกวนใจเราจนเสียการควบคุม สิ่งนั้นต้องมีอิทธิพลต่อใจเรามาก หรือเราให้ความสำคัญกับมันมาก อาจเป็นคำพูดของคนที่เราให้ความสำคัญ ก็ต้องหันกลับมาถามตัวเองอะค่ะ ว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นจริงไหม มองในแง่มุมที่เป็นเขา ลองสมมุติว่า ถ้าเราเป็นเขา อาจมีมุมมองที่เราอาจคิดไม่ถึงก็ได้นะคะ
 โดย: bee_บี
วันที่: 12 มกราคม 2555 เวลา:10:51:04 น.สวัสดีค่ะพี่ไผ่...แวะเอาความคิดถึงมาฝาก
แอบอ่านที่พี่ผัดไทเขียนด้วย อิอิ วันนี้ปายไปทำงานนอกสถานที่กับเด็ก ๆ มาค่ะ พูดแล้วพี่จะต๊กกะใจ ไปทำอาหารแจกเด็กค่ะ อิอิ เทศบาลเค้าขอมา ขนแม่ครัวร้านอาหารไป 4 เลย ขืนทำเองเดี๋ยวอวกแตกกันหมด อิอิ พรุ่งนี้ก็ลางานไว้วันหนึ่ง จะไปเที่ยววันเด็กค่ะ 55555 ส่งใบลาแล้วยังไม่เซ็นต์เลย แต่จะปายยยยยยยยย (ให้ได้) นัดหลานกับพี่หมอไว้แล้ว พรุ่งนี้พี่ไผ่ไปเที่ยวไหนกับหลาน ๆ รึเปล่าคะ บางทีเด็ก ๆ อาจทำให้ลืม ๆ เรื่องที่มันรบกวนจิตใจก็ได้น๊า^^ โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด
วันที่: 13 มกราคม 2555 เวลา:13:25:01 น. |
คมไผ่
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] Q ; เป็นคนแบบไหน A ; เป็นได้ทุกแบบ ขึ้นอยู่ที่ว่า...เป็นกับใคร และเป็นเมื่อไหร่ แล้วแต่สถานการณ์ค่ะ เป็นนางฟ้าก็ได้ นางมารก็ได้ แล้วแต่ว่าใครจะมาด้วยแบบไหน Q ; ให้นิยามกับตัวเองว่าอะไร A ; ทะเล...(มั้ง) ได้บรรยากาศหลากหลายดี นิ่ง ๆ สงบ ๆ ก็ได้ ชิว ๆ ก็ได้ แต่...ถ้ามีองค์ประกอบอื่นก็...ตามนั้น Q ; เหมือนจะน่ากลัวนะเนี๊ยะ A ; อย่ากลัวเล้ย บ้าบอไปงั้นแหละ ฉีดยาเรียบร้อยแล้ว ไม่นิยมกัดใครก่อนอยู่แล้น หุหุ โพสต์ได้ เม้นท์ได้ ด่าได้(แต่อาจมีสวนเล็ก ๆ คริๆ)
Group Blog All Blog
Friends Blog
Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
หมอดูผมไม่เคยเชื่อเลยครับ คนเราต้องกำหนดด้วยตัวเอง ใครก็มากำหนดไม่ได้หรอก ถ้าแม่หมอบอกว่าเราจะอายุยืน แต่เราประมาทข้ามถนนไม่ระวังก็อาจเสียชีวิตได้ จะเห็นได้ว่าสุดท้ายรานี่แหละทำตัวของเราเอง
เขาทักเราถ้าร้ายก็ให้ระวังขึ้นหน่อยเท่านั้นเอง ถ้าดีเราก็รับเข้าตัวผมชอบฟังเวลาคำทำนายออกมาดี ถ้าคำทำนายออกมาแย่ ผมจะคิดในใจเลยว่า เจ้านี้ไม่แม่นเพื่อความสบายใจของเรา