สู่ทางสงบ...
เมื่อวาน...มีโอกาสส่งคุณนายไปปฏิบัติธรรมสายวิปัสสนากรรมฐาน
ที่วัดร่ำเปิง(ตโปธาราม) อย่างที่เราเคยไปดูบ้าง....
9 คืน 10 วัน คงไม่มากไม่น้อยเกินไปนักสำหรับเขาหล่ะมั้ง
ก็...ลองดู เพราะจากที่พยายามหาสถานที่ปฏิบัติธรรมให้
ที่นี่...ดูเหมาะกับแม่มากที่สุดแล้ว...อย่างน้อยคงทำให้คลื่นความ
"สงบสุข" ซึมซับสู่หัวใจ ชะลอความปรู๊ดปร๊าดร้อนรนได้
การรับมือกับผู้สูงอายุที่อายุเริ่มจะสูงขึ้นทุกวัน
ก็ต้องมีกระบวนยุทธที่ต้องระดมพลใช้หัวคิดในบ้าน
กันหลายหัว สุดแท้แต่ความสามารถของเราทุกคน
แต่...การเปลี่ยนแปลงบางอย่าง ก็ต้องรอคอยและลุ้น
กับผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้น เมื่อ...สรรพสิ่งในโลกล้วนไม่เที่ยง
พระอาจารย์อำนวยศิลป์ท่านบอกไว้ว่า....
ในทางโลก...เราจะเป็นอะไรก็เป็นได้หมดนั่นแหละ
แต่...ในทางธรรม...จะเห็นว่า ทุกอย่างที่เราเป็นในทางโลก
มันไม่จีรัง ทุกอย่างมีความเสื่อมเป็นธรรมดา
ต้องปรับเปลี่ยนอยู่ตลอด ต้องปรับความเข้าใจ
ในจิตของตัวเอง ระลึกรู้อยู่เสมอว่าทำอะไรอยู่
จิตเราไวกว่าแสง แรงกว่าเสียง...
ฝึกไม่ดีก็เหมือนมีม้าพยศที่คุมไม่ได้
ฟังถึงตอนนี้ก็คิดว่า...นั่นสิคะท่าน
บางที...สิ่งที่ยากยิ่งกว่า
การปรับเปลี่ยน ผ่อนคลายให้คนอื่นเป็นสุข อยู่สบายคลายทุกข์
ก็ทำลำบากเหมือนกัน...ในเมื่อเราทุกคนยังดูแล
จิตของตัวเองไม่ค่อยรอดเลย...เฮ้อ!!!
เอาของหลายๆ สำนักมารวมแล้วก็...เลือกมองเอาแล้วกัน
"ทุกข์มีไว้ให้เห็น...ไม่ได้มีไว้ให้เป็น"...จบข่าว!!!
ยิ้มทีนึงแล้ว...สู้ๆ
วันที่: 1 มีนาคม 2556 เวลา:12:02:14 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
