สูงสุดคืนสู่สามัญรือนี่ กรู...
เมื่ออาทิตย์ก่อน ๆ ใครที่ได้อ่านบล็อคไผ่คงทราบว่าไผ่ได้ฉายาว่าอันใด
มาบัด now ทุกอย่างเปี๋ยนไป๋โดยสิ้นเชิงค่ะ
เดิมทำงานในระบบ เหนื่อยกับช่วงระยะเวลาในการทำงาน
การเข้า-ออก และกฎระเบียบมากมาย แต่กับงานใหม่
เจ้านายใหม่ (แต่เป็นพี่ชายคนเก่า...ที่อยากจะเปลี่ยนขาดแลกเบียร์
วันละหลาย ๆ รอบ)นี่สิ ไม่สามารถบรรยายได้เลยทีเดียว
คิดได้อยู่อย่างเดียวหล่ะคะตอนนี้ สิ้นเดือนก่อน ๆ จะขูดรีดให้คุ้ม
กับที่ใช้น้องบังเกิดเกล้าซะให้เข็ด เหอะๆๆๆๆ
เมื่อวานพี่ชายไปตรังเพื่อรับงานพันแปดร้อยล้าน
ทิ้งภาระงานไว้ทางนี้เพียบทั้งงานราษฎร์งานหลวง
เหมือนจะไม่มีอะไร แต่...ก็โคตรมีอะไรเลย เหนื่อยสุดใจขาดดิ้น
บิลกองเป็นภูเขาเลากา ยังไม่ได้เคลียร์ แต่ละงานแยกกัน
กำลังทำ ๆ กำลังเคลียร์ มาอีกแล้ว ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
ตอนนี้ บิลปริ่มจมูกแล้วค่ะ รอลงบัญชีอีกเพียบ
ไม่ให้ปริ่มได้ไง อันเก่ายังไม่เสร็จ อันใหม่มาแทนที่
แต่ละใบก็...สุโค่ยมาก กลิ่นโคตรได้ใจเลยค่ะ ทั้งกลิ่นสาบ
กลิ่นบุหรี่ สุดแท้แต่ว่าวันนั้นคุณช่างสมบุกสมบันมาแค่ไหน
แถมแต่ละใบ อ่านง่ายสุด ๆ เลย เหมือนรหัสลับดาวินชี่พิลึก
แค่วัสดุอุปกรณ์ที่ชื่อไม่คุ้นหูคุ้นตาก็แย่แล้ว ยังต้องมาเผชิญชะตากรรม
กับอักษรขอมโบราณที่...เขียนกับไม่เขียนมีค่าไม่ต่างกันนัก...
แล้วกรูจะลงบัญชีว่าค่า 5'า อะไรหล่ะเนี๊ยะ
ไม่ได้พิมพ์ผิดนะเจ้าคะ ตั้งใจพิมพ์ "5'า" จริง ๆ
พอเจ้าตัวไม่อยู่ every thing at all ก็เริ่มขึ้น
นอนดีกว่าหว่ะ พรุ่งนี้ออกรบแต่เช้า
ฝันดีนะทุกคน