เหมือนว่าเงียบเหงาวันเหมันต์ผ่านวิเวกหวานต่างเวียนมาเปลี่ยนไหวแผ่วลมพลิ้วระลอกเข้าออกไกลทุกบทให้หนาวเนื้อเยิ่นเยื้อวนควันหมอกมัววนกลมดังลมหวนอ้อยอิ่งอวลไอหนาวในพราวฝนสั่นสะท้านเย็นเยียบยากเทียบยลวางกมลครุ่นคิดแต่ฤทธิ์กาลลมโลกลอยบรรเลงเป็นเพลงออดใจกลับทอดเงาไม้ที่ไหวต้านราวอ่อนแรงทุกช่วงจะร่วงรานดังคนมองประสานเหงาผ่านพรมสิ้นแล้วดอกหยดฝนท่วมท้นฝั่งคล้ายบรรเลงความหลังที่ขังขมเงาน้ำพรายระยิบระยับจองจับจมสุดข่มขับอารมณ์ภิรมย์เพลินฤๅโชคชะตากลั่นแกล้งใจแสร้งนิ่งแท้สรรพสิ่งล่องเหินไกลเกินเกริ่นโดยเดียวดายพร้อมสรรพจะลับเนินปล่อยอาวรณ์พบเมินยับเยินรอพ้นมิพ้นตรงใจยังไหวอยู่รอยหดหู่มาใกล้มิได้ขอวิถีชีพครรลองน้ำนองคลอสะท้อนท้อมรรคาชีวาครวญโดย...ญามี่///...
เรื่องจากเดลินิวส์
ภาพโดยอินเตอร์เน็ท
ดึกแล้วนอนดีกว่าพรุ่งนี้ค่อยตื่นมาดูว่าท่วมยัง