|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
เมื่อน้อง ก. เสียความบริสุทธิ์ให้แขก....
ศุกร์เสาร์ที่ผ่านมานี้ ร้านยังคงยุ่งอีกตามเคย แต่ยิ่งไปกว่านั้นก้อคือ เรามีรายการ รีเทิร์น เกิดขึ้นด้วย บางครั้งพระเจ้าก้อมอบปาฏิหาริย์แปลกๆให้เหมือนกันนะ ไม่ค่อยจะเข้าใจเท่าไหร่เลย
... มีเก้น รีเทิร์น ...
อันนั้นไว้ค่อยเล่าวันหลังละกันเพราะมันไม่ค่อยมีอะไรหวือหวามากมาย ต่างคนต่างทำงาน ไม่ได้มาจี๋จ๋าอะไร แต่จะบอกว่าที่เค้าเคยถามเรื่องข้าวผัดว่าใส่อะไรได้มั่ง ... รีเทิร์นครั้งนี้ เค้าก้อยังถามประโยคเดิมอยู่ ... จบข่าว
เรื่องที่แสนจะบัดสีบัดเถลิงนี่สิ น่าติดตามกว่า...
เด๋วนี้น้อง ก. จะติดเรียนหนังสือในวันศุกร์ช่วงค่ำเลยมาทำงานไม่ได้ แต่เผอิ๊ญศุกร์ที่ผ่านมาเกิดนึกคึกโดดกลับบ้านมาซะก่อน ก้อเลยได้ตะเกียกตะกายกลับมาทำงานได้ตั้งกะทุ่มครึ่งสองทุ่ม ซึ่งก้อยัง peak อยู่มิใช่น้อย
เวลาที่เราอยู่บ้าน ออกไปไหนๆๆ ในช่วงศุกร์เสาร์เนี่ย มันดูว่าเวลามันผ่านไปอย่างพอเหมาะพอควรนะคะ บางทีเสาร์ไหนที่ไม่มีที่จะไป ก้อรู้สึกว่าค่ำคืนนั้นมันช่างผ่านไปอย่างเชื่องช้าเสียเหลือเกิน แต่ถ้าหากว่าคุณเป็นคนนึงที่ทำงานร้านอาหารเนี่ย ... ยากเหลือเกินที่จะว่างในคืนศุกร์เสาร์ และสิ่งที่ทำให้โลกเปลี่ยนไปก้อคือ เวลามันผ่านไปแบบแปลกๆ
บทจะไว ก้อไวตาหูเหลือก ชนิด ดูนาฬิกาครั้งสุดท้ายเมื่อห้าโมงเย็น พอได้โอกาสดูอีกที ... ตายห่ นี่มันจะสี่ทุ่มครึ่งแล้ว
บทจะช้า ก้อช้าแสนเข็ญ นาฬิกาเรอะ มองแล้วมองอีก ... ไอ้หนึ่งนาทีที่เรากำลังรอให้ใครมาช่วยเราทำงาน แล้วมันก้อยังไม่มาเนี่ย เหมือนหนึ่งวันเต็มๆที่ต้องดิ้นรนอยู่ในนรกก้อไม่ปาน
สรุปว่า น้อง ก. เค้าก้อกลับมาทันเวลาที่จะมาช่วยชีวิตอีกหลายๆคน เพราะลำพังเด็กที่รอคอยเองก้อกำลังสาละวนกับการเลี้ยงปาร์ตี้ใหญ่ร่วมห้าสิบกว่าคน ซึ่งปาร์ตี้แบบนี้เรามักจะให้เค้าซื้อเครื่องดื่มแล้วจ่ายเลย เหมือนกับเวลาไปตามผับ เพราะมันจะได้ไม่วุ่นวายในตอนหลังที่จะจ่ายเงิน น้อง ก. ก้อเลยช่วยทำตรงบาร์
สักพัก... ลูกค้าจากขุมนรกก้อโผล่หน้าเข้ามา ไม่ได้จองโต๊ะ แต่เราก้อรับได้เพราะโต๊ะมีว่าง ไอ้ลูกค้านรกกลุ่มนี้นำทีมโดย แพทริค หนุ่มใหญ่หน้าตาดีที่ทำงานเป็น real estate agent ... ซึ่งเราก้อไม่ทราบเหมือนกันว่ามันเป็นหุ้นส่วนอยู่กับบริษัทที่ทำอยู่รึเปล่าเพราะเวลามากินทีไรก้อสั่งของแพงทุกที แต่ไม่เคยทิป และ นิสัยก้อ... เอ่อ จะ classify ว่ายังไงดีนะ...
ทราม ..... น่าจะ ใกล้เคียงที่สุด ที่แย่ที่สุดก้อคือชอบพูดจาลามปามชะมัด อย่างเด็กที่รอคอยก้อโดนจีบกลางอากาศอยู่บ่อยๆ แต่บ้านเราเค้าเรียกว่า หมาหยอกไก่นะคะ อย่างว่าแหละไก่มันสวย หมามันก้อเลยชอบหยอก (ก๊ากกกกก)
ยกตัวอย่างจากเหตุการณ์จริง
เด็กที่รอคอย : Can I take your order please?
แพทริค : Yeah,can I have you? Do you wanna sit and join us?
เด็กที่รอคอย : Delightful.Thank you, NO...(จดออร์เดอร์) That was a bottle of Moet and Chandon(ชื่อแชมเปญ),would you like anything else?
แพทริค : Anything you say will be fine!By the way, do men tell you how beautiful your lips are?
เด็กที่รอคอย : (สีหน้าเฉยสุดชีวิต)Thank you,YES THEY DO.Please wait one moment for your champagne
ประมาณนั้นล่ะ อย่าไปสนใจอะไรมากปากมันไม่ค่อยดี (แก่ซะเปล่า...) (แต่เรื่องเด็กที่รอคอยสวยเนีย่ จริงนะ...) ก้อไม่เข้าใจ มีลูกมีเมียได้ด้วยเว้ยเฮ้ย... สงสารลูกกะเมีย มีพ่อกะผัวแบบนี้ อายเค้าตายห่...พาไปไหน ขายหน้าวันละห้าเบี้ย
แพทริค ก้อมีเพื่อนอยู่คนนึง เป็นแขกๆหน่อย แต่คือ...เป็นแขกที่โมฯแล้ว (modified) มีเมียเป็นฝรั่งดูขาวอวบอัด ชอบนุ่งกระโปรงสั้นๆ วันดีคืนดีดื่มจนมึนๆก้อเดินประโปรงเปิดโชว์กางเกงในโดยไม่รู้ตัวซะงั้น แต่ก้อไม่มีอายฮ่ะ มันหัวเราะขบขันกันซะงั้น... หารู้ไม่ ...อนุมูลต่อสายตาคนนับสิบเลยนะยะ
มีอยู่ทีนึงเห็นกลุ่มนี้มากันแปดคนได้ ดื่มกันจนเมา แล้วก้อเล่นเกมบ้าบอ ไอ้ที่เค้าวางแก้วต่อกันหลายชั้นจนสูงแล้วลุ้นกันว่าจะแตกหรือไม่แตกนั่นน่ะ... โชคร้ายหน่อยเจอเด็กที่รอคอย คือราคาแก้วไวน์ที่แตกใบนึงนั่นอาจจะแค่ $3 ตามราคาร้านขายทั่วไป แต่เด็กที่รอคอยคิดไปเลย $10 ... ยังคิดเล้ยว่า น้อยไปนะนั่น
ไอ้แขกคนนี้แหละ ที่น้อง ก. เสียนวลให้เมื่อศุกร์ที่ผ่านมา
แขกก้อมาแพททริคและเพื่อนผู้หญิงอีกคน (ไม่ใช่เมีย) ระหว่างที่เด็กที่รอคอยกำลังหยิบเมนูให้ น้อง ก. ก้อเดินมาพร้อมกับถาดเครื่องดื่มในมือ ผ่านหน้าเด็กที่รอคอยและไอ้แขกไปหน่อยเดียว
แค่สามวินาที น้อง ก. ก้อยืนนิ่งหน้าแหย แล้วบอกว่า
"...พี่ ... มันจับตูดน้อง ก. !!"
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
เสียงน้อง ก. แว่วอยู่ข้างๆหู แต่เด็กที่รอคอยได้ยินเหมือนคำร้องที่ก้องกังวานในหุบเขา สะท้อนไปสะท้อนมาในกกหูอยู่หลายรอบ
จับตูด....
จับตูด....
......
เออ!! ฟังยังไง ก้อ จับตูดว่ะ ไม่ผิดเพี้ยนแน่!!!
เท่านั้นเอง เด็กที่รอคอยก้อ หันขวับ! ไปทางไอ้แขก แล้วถามว่า "Did you touch her?"
แขกยิ้มแบบหาทางเอาตัวรอด ... เปล๊า... เค้ามาโดนกระเป๋าที่ชั้นถือมาเนี่ยตะหาก (เป็นกระเป๋าไรไม่รู้มัน แต่เห็นถือมาด้วย)
อ่ะ โอเค เราไม่เห็นกะตา แต่น้อง ก. ว่า มีลูกค้าที่นั่งอยู่ใกล้ตรงนั้นเห็นและมองแบบ ... << แบบเนี้ยเลย ... แต่คืนนั้นก้อไม่มีอะไร เสิร์ฟตามปกติ
ขากลับ ไอ้แขกก้อมึนๆกรึ่มๆอารมณ์ดีไปตามเรื่องแล้วเดินออกจากร้านก่อน แต่แพทริคคงรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ค่อยดีเลยเดินฉวัดเฉวียนมาทางเด็กที่รอคอยที่รอส่ง(ไล่)อยู่หน้าประตู แล้วถามว่า ... "ไอ้หมอนั่นน่ะ มันจะไม่ได้กลับมาที่ร้านนี่อีกแล้วใช่มะ?" อะฮ้า เขาแก๊ปเรา ก้อเลยได่โอกาสตอบไปอย่างชัดถ้อยชัดคำ พอดีว่าตอนนั้นพ่อก้ออยู่ตรงนั้น เด็กผู้หญิงที่เป็นพนักงานอีกสองคนก้ออยู่ น้อง ก.ก้ออยู่
"If he touches any of my staff next time I don't think he's ever going to come back!" แล้วก้อยิ้มซะอย่างเนี้ย
แต่แพทริคมันก้อรู้ เพราะเด็กที่รอคอยเคยออกฤทธิ์เดชกันมันไว้มิใช่น้อย คงไม่ยากที่จะเดาได้ว่าภายใต้รอยยิ้มนั้น คือหน้านี้ตะหาก
แพทริคยิ้มแหยๆ เพราะคนในร้านล้วนแล้วแต่หัวเราะกันพรืด... เหอะ เล่นกะใครไม่เล่นมาเล่นกะตรู พอก๊กนั้นไปแล้ว น้อง ก. ก้อยกมือไหว้ "ขอบคุณพี่! " มะเป็นไรฮ่ะคุณน้อง ของมันเกิดขึ้นได้
แต่ดีนะ ที่ไม่ได้เกิดกะคุณพี่ ไม่งั้น... ไอ้แขกนั่นคงถึงที่ตายเอาวันนั้นแหงๆ ...
พลั่ก! พลั่ก! พลั่ก!!!
Create Date : 16 มกราคม 2549 |
Last Update : 27 มกราคม 2549 1:57:44 น. |
|
18 comments
|
Counter : 1376 Pageviews. |
|
|
|
โดย: Tante Ta IP: 82.83.178.4 วันที่: 16 มกราคม 2549 เวลา:3:40:34 น. |
|
|
|
โดย: นายเบียร์ วันที่: 16 มกราคม 2549 เวลา:3:47:25 น. |
|
|
|
โดย: Fruit_tea วันที่: 16 มกราคม 2549 เวลา:17:04:34 น. |
|
|
|
โดย: ปป IP: 203.154.148.50 วันที่: 16 มกราคม 2549 เวลา:17:12:38 น. |
|
|
|
โดย: froggie IP: 222.172.206.235 วันที่: 16 มกราคม 2549 เวลา:21:52:51 น. |
|
|
|
โดย: NinG_CDC วันที่: 16 มกราคม 2549 เวลา:22:33:20 น. |
|
|
|
โดย: bowbow IP: 203.148.162.128 วันที่: 17 มกราคม 2549 เวลา:15:12:28 น. |
|
|
|
โดย: วีวี่ IP: 58.147.104.200 วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:23:40:44 น. |
|
|
|
โดย: too IP: 130.88.164.77 วันที่: 19 มกราคม 2549 เวลา:1:28:13 น. |
|
|
|
โดย: แว่นน้อย IP: 202.28.66.24 วันที่: 19 มกราคม 2549 เวลา:13:26:01 น. |
|
|
|
โดย: ไก่น้อยที่รอคอย (แพททริค) IP: 202.28.66.24 วันที่: 20 มกราคม 2549 เวลา:0:38:02 น. |
|
|
|
โดย: แว่นน้อย IP: 202.28.66.24 วันที่: 20 มกราคม 2549 เวลา:14:40:06 น. |
|
|
|
โดย: la-la-bell วันที่: 22 มกราคม 2549 เวลา:0:06:35 น. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
กรุงเทพ Australia
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]
|
จะเป็นกรวดหรือเพชร ถ้าไปนึกรักมันเข้าแล้วหายไปเมื่อไรก็เสียดาย ยิ่งรักมากก็ยิ่งเสียดายมาก บางคนถึงกับเสียคนไปก็มี
"ถ้าเราไม่อยากทุกข์มากไม่อยากเสียคน ก็อย่าไปรักอะไรให้มากนัก ถึงจะรักก็ต้องรู้กำพืดว่ามันเป็นเพชร หรือเป็นกรวด"
ถ้ารู้ราคาจริงๆของมันเสียแล้วถึงมันจะหายไป เราก็จะไม่เสียดายมากนัก
(จาก "สี่แผ่นดิน" โดย ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช)
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามมิให้นำไปเผยแพร่และอ้างอิง ส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดของข้อความ ในสื่อคอมพิวเตอร์แห่งนี้เพื่อการค้า โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดี ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
|
|
|
|
|
|
|
|