|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
อาการคืบหน้า เพราะยาหรือเปล่า...?
ขอขอบพระคุณท่านทั้งหลายที่แวะมาเม๊นท์ให้กำลังใจเด็กที่รอคอยในตอนที่แล้ว (และบางคนก้อแวะมาขำ..... ถือซะว่ายิงนกตัวเดียวได้กระสุนสองนัดสินะ... ) บล๊อควันนี้อั๊พความคืบหน้าของอาการป่วยทางมือ
อาการ
ยัง
คง
เหมือนเดิม ....
ที่จริงหลังจากวันนั้น ก้อไม่ได้กินยาเม็ดอีกเลยเพราะคุณหมอสาวสวยคนนั้นให้ยามาทาแทน แต่เห็นทำท่าวุ่นวายอยู่นานสองนาน เพราะเห็นโทรศัพท์ไปถามเภสัชมั่ง โทรไปสถาบันแพทย์มั่ง เรียกหมอข้างห้องมาช่วยออกความเห็นมั่ง(และไม่แน่ใจว่า เพราะ second opinion รึเปล่าที่ทำให้ค่าตรวจของเดี๊ยนขึ้นสูงปริ๊ดส์ซะจนน่าต๊กกะใจ ) สารพัดจะทำ
เด็กที่รอคอยแทบจะเป็นรูปปั้นอยู่ในห้องตรวจไปเลย เนื่องจาก ไม่รู้ว่าจะหาโอกาสไหนออกความเห็น เพราะคุณหมอเธอฝีปาก แช๊บ แช๊บ แช๊บ ซะเหลือเกิน
จนกระทั่งสุดท้ายแล้วเราก้อมาลงท้ายกันที่ว่า ยาที่คุณหมอเธออยากจะสั่งให้เด็กที่รอคอยน่ะ เค้าเลิกทำไปแล้วประมาณว่า บริษัทนั้นล่มจมหรืออย่างไรสักอย่าง ถ้าจะเอา ต้องให้เภสัชปรุงพิเศษ
โอ้โห.... โรคอะไรวะเนี่ย เกิดมาเพิ่งเคยเห็นว่ารักษายากเย็น จะมีชีวิตอยู่ได้อีกกี่เดือนกันนะ แค่คิดก้อหดหู่ หรือว่าเราจะไม่รอดกันนะนี่?
และมีอีกทางนึงคือ ในร้านขายยาแบบ ไกล ไกล๊ ไกลปืนเที่ยง อาจจะยังมีเหลือ... เด็กที่รอคอยเลยเสนอถามไปว่า พอจะเป็นไปได้มั้ยที่จะสั่งเข้ามาที่เมืองเรานี้ เพราะเด็กที่รอคอยคงถ่อไปไหนมิได้เนื่องจากต้องดูแลคนที่มาทาสีที่บ้านช่วงนี้
แต่ว่าสุดท้ายคุณหมอก้อดันบรรลุแก่ไอเดียอันนึง นั่นก้อคือลองโทรไปถามเภสัชดูว่าพอจะมีตัวยาไหนที่คล้ายคลึงกัน และพระเจ้าก้อได้เมตตาเด็กที่รอคอย!! และแล้วมันก้อมียาชนิดนึงที่มีส่วนผสมของตัวยาที่อยากได้แบบ เด๊ะ เด๊ะเลย คุณหมอดีใจ เด็กที่รอคอยก้อดีใจ ขณะที่รอใบสั่งยาพิมพ์ออกมาทางปริ๊นเตอร์ เธอก้ออธิบายให้ฟังเป็นอย่างดีว่า ยานี้ใช้แทนกันได้เป็นอย่างดีไม่ต้องเป็นห่วงและราคาต่ำกว่าเยอะอาจจะเพราะว่าต้นทุนยาตัวเก่ามันสูงมาก ส่วนตัวนี้เรามักจะใช้ในกรณีแผลพุพองหรือแตกอยู่ภายใน หรือไม่ก้อรักษาฮีโมรอยด์
............................................. ............................................. ............................................. ............................................. .............................................
.............................................
.............................................
เด๋วก่อน ... ตะกี้คุณหมอว่ากระไรนะ ฮีโมรอยด์งั้นเรอะ???
ไอ้ริดสีดวงทวารหนักเนี่ยนะ?! ไม่ใช่แบบมะเร็ง เนื้องอก หรือว่าวัณโรคอะไรใช่มั้ย มันคือ ริดสีดวงทวารใช่มั้ย??!! ไอ้ที่เราหายากันแทบเลือดตากระเด็นเนี่ย มันคือ แค่รักษาริดสีดวงงั้นเรอะคะ?! มันหายากหาเย็นนัก เลยประชดป่าววะเนี่ยคุณหมอขา!!
แล้วจะให้นู๋ทำไงกะยาคะ แบบว่า มันเป็นยาทาเนี่ย ถ้ารักษาริดสีดวง ก้อต้องป้ายมันเข้าไปทางทวารหนักน่ะสิ เอ๊ะ!มันจะดูเป็นการยุ่งยากเกินไปมั้ยคะหมอ เพราะเราเจ็บที่นิ้ว แต่ต้องไปป้ายถึง hole in one ด้านล่างนั่น (โชคดีที่ไม่ได้มีถึง 18 หลุมอย่างกอล์ฟไม่งั้นจะปวดประสาทยิ่งกว่านี้)
ฟ้ายังมีตาค่ะ.... ไม่ต้องสอดใส่ยานั้นในหลุมดำ แค่บีบยาออกมาทานิ้วมือก้อพอ เฮ้อ...!
รอด ไป ....
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
นั่งดู มังกรหยกจนถึงชุดสุดท้ายแล้วสำหรับภาคแรก แต่ว่าชุดสองซึ่งเป็นตอนที่ มารบูรพาอึ้งเอี๊ยะซือ และพิษปัจฉิมอาวเอี๊ยงฮวง ต่อสู่กัน เฒ่าประมุขพรรคกระยาจกจิวแปะทงสูญเสียพลังยุทธ เอี๊ยะคังได้แต่งงานไปแล้วกับมกเนี่ยมฉื๊อ และอึ้งย้งกับก้วยเจ๋งได้ฝึกวิชาอะไรไม่รู้นพเก้าๆ(กว่าจะจำชื่อตัวละครได้ก้อลำบากแล้ว ... พลาดชื่อวิชายุทธไปนิดหน่อย คงไม่ตำหนิกัน )
มันตลก มาก ฮ่าๆๆๆๆๆ ...... ยังงงงง!!!!!!!!! จะเล่าแล้วๆ
คือว่า ... เป็นหนังจีนกำลังภายในที่มาดูตอนโตแล้วรู้สึกตลกเหมือนโดนหลอก แต่ยอมให้เขาหลอก เพราะการดำเนินเรื่องมันรวดเร็วปานโกหก ประเดี๋ยวคนนั้นเจอคนนี้ คนนี้เจอคนนั้น ยิ่งตอนใกล้จะจบชุดสองเนี่ย ตัวละครเดินชนไหล่กันให้วุ่นเลยทีเดียว และไม่ได้เจอกันในต่างถิ่น แต่มาเจอกันในที่ๆเดียวกันอย่าง บังเอิ๊ญญญญ บังเอิญ! ประเทศจีนกว้างใหญ่ มีกี่เมืองกี่ตำบล มันยังจะมาเจอกันที่โรงเตี๊ยมเดียวกัน แล้วไม่ได้เจอแค่คนสองคน ใครเป็นตัวเอก อาจารย์ของตัวเอก ตัวร้าย หรือตัวตลก มันโผล่ออกมาเจอกันที่นี่ทีละคนๆ โม๊ดดดดเลยล่ะ
ดูแล้วบ้าดี
แต่ก้อยอมให้เค้าทำให้เราบ้า ฮ่าๆๆๆ ขอตัวไปดูชุดสุดท้ายก่อนนะจ๊ะ อึ้งย้งจะขึ้นเป็นประมุขคนใหม่ของพรรคกระยาจกแล้วล่ะ ถ้าพรุ่งนี้มีเวลา จะได้อั๊พบล๊อค กุหลาบแวร์ซายส์ต่อด้วย
ป.ล. เอี้ยคัง นี่มันเลวได้เสมอต้นเสมอปลายจริงๆเลย.....
เท่ห์เท่ห์!
Create Date : 20 กรกฎาคม 2548 |
Last Update : 31 กรกฎาคม 2548 1:55:00 น. |
|
7 comments
|
Counter : 940 Pageviews. |
|
|
|
โดย: Angel Tanya วันที่: 20 กรกฎาคม 2548 เวลา:3:08:27 น. |
|
|
|
โดย: ปป IP: 203.154.148.50 วันที่: 20 กรกฎาคม 2548 เวลา:12:08:23 น. |
|
|
|
โดย: เด็กที่รอคอย (เด็กที่รอคอย ) วันที่: 20 กรกฎาคม 2548 เวลา:15:00:39 น. |
|
|
|
โดย: แว่นน้อย IP: 202.28.66.23 วันที่: 20 กรกฎาคม 2548 เวลา:16:07:09 น. |
|
|
|
โดย: tukata001 วันที่: 20 กรกฎาคม 2548 เวลา:21:39:38 น. |
|
|
|
โดย: tukata001 วันที่: 20 กรกฎาคม 2548 เวลา:21:46:29 น. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
กรุงเทพ Australia
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]
|
จะเป็นกรวดหรือเพชร ถ้าไปนึกรักมันเข้าแล้วหายไปเมื่อไรก็เสียดาย ยิ่งรักมากก็ยิ่งเสียดายมาก บางคนถึงกับเสียคนไปก็มี
"ถ้าเราไม่อยากทุกข์มากไม่อยากเสียคน ก็อย่าไปรักอะไรให้มากนัก ถึงจะรักก็ต้องรู้กำพืดว่ามันเป็นเพชร หรือเป็นกรวด"
ถ้ารู้ราคาจริงๆของมันเสียแล้วถึงมันจะหายไป เราก็จะไม่เสียดายมากนัก
(จาก "สี่แผ่นดิน" โดย ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช)
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามมิให้นำไปเผยแพร่และอ้างอิง ส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดของข้อความ ในสื่อคอมพิวเตอร์แห่งนี้เพื่อการค้า โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดี ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
|
|
|
|
|
|
|
|
ปล. ยังไงเราก็เป็นแฟนย้งยี้ ก้วยยี้ ^^
อย่ามาว่ามังกือหยกของเค้าน้า