10. แปดบรรทัด
คุณเงียบไปนานทีเดียวถ้าคุณเหนื่อย ผมจะพักการพูดคุยไว้แค่นี้ก่อน
ผมไม่เหนื่อยแค่ความทรงจำทำให้ผมรู้สึกเศร้า ผมรีบบอกเขา กลัวว่าจะไม่มีโอกาสเล่าเรื่องต่อจากนี้แม้ว่าเรื่องที่ผมเล่าทั้งหมดจะไม่สรุปจบในแปดบรรทัดที่คุณทนายความร้องขอ
ทีแรก กูคิดว่าจะให้เวลามึงมากกว่านี้แต่พอแน่ใจว่ามึงมีจุดมุ่งหมายต่างกับกู กูก็คงปล่อยมึงไว้ไม่ได้อีก ไอ้มั่น มึงอย่าได้อาฆาตกูเลย !
ผมไม่รู้ว่าเจ้าของเสียงหลบซ่อนอยู่ตรงไหนของดงอ้อแต่ผมรู้จักน้ำเสียงนั่นดีจนต้องวอนขอฟ้า ขอให้ไม่ใช่เสียงของคนที่ผมรักดั่งพี่ชาย
หมอ...
ตอนที่ผ่านมา
ตอนที่ 1 ที่เธอถาม
88888888888888888888888888888888888888888888888888888888888888888888888888888888
คุยท้ายรื่อง
(มั่นกับมิ่ง สองพี่น้องจากที่ราบสูงภูผายา)
แหม โจทย์ช่างบีบคั้นจิตใจกันจริงๆ เลยนะ
"แปดบรรทัด"
อุต๊ะ
แต่ก็เขียนไปได้... นะ
สั้นมากที่สุดที่เคยเขียนตะพาบมาเลยนะเออ
ทีแรกคิดว่าเขียนไม่ออก แต่พอเปิดคอม มันก็ได้เรื่อยๆ นับบรรทัดกันสุดๆ
ดีนะที่เป็นแปดบรรทัด ถ้า "แปดคำ" นี่ จบเห่เรือตั้งแต่เอื้อนแรก
จุ๊ๆ อย่าถามหา...
มาคุยกันเรื่องกิจกรรมอีกอย่างของบล็อกแกงค์ดีกว่า(คือกะมั่วให้อยู่ในบล็อกเดียว)
ที่ชื่อว่า "Blog to Friend จากฉันถึงเธอ"
เท่าที่รู้ แต่ไม่อยากถาม (ฮามั้ย) ไม่มีเพื่อนสนิทและไม่สนิทคนใดอยู่ในบล็อกแกงค์
แต่คุณอ้อมแอ้ม ชักชวนมา ก็เลยมานั่งนึกๆ ดู จะเขียนถึงใครล่ะ
"เอ้า ก็เขียนถึงทุกคนในบล็อกนี่แหละค่ะ"
หลายต่อหลายคนที่คุ้นชื่อล็อกอินกันแต่ไม่เคยเห็นตัวตน
แต่ก็มีหนึ่งคนที่เคยได้คุยปรึกษากันเรื่องงานเขียนก็คือ พี่ตุ้ย "ดอยสะเก็ด"
แต่ก็อยากเขียนบอกทุกคนว่า
ติดตามบล็อกของทุกคนอยู่ แม้จะไม่ทุกวัน ไม่ประจำก็ยังเวียนอ่าน เมื่อมีโอกาส
เพราะมีความรู้สึกว่า เรามีความสุขที่ได้คุยได้และเปลี่ยนตัวตนของเราเองอีกตัวตนหนึ่ง
กับล็อกอินในโลกไซเบอร์
เออ ว่าแต่จะมีใครบ้างไหมคะที่ตัวตนในโลกจริงกับไซเบอร์ค่อนข้างแตกต่างกัน...
อย่าง เจ้าของบล็อกนี้
กลางวันก็ร่างหนึ่ง หน้าคอมตัวเดิม
กลางคืนเป็นอีกร่าง แต่ก็ยังหน้าคอมตัวเดิม
เจ้าคอมตัวนี้นี่เหมือนเป็นประตูไปไหนก็ได้นะ (สุดยอดไอเทมในฝันของโดราเอมอน)
อยากจะไปไหนก็คลิกเข้าเรื่องที่ชอบ คลิกล็อคอินที่ติดตาม
หรืออยากจะเล่าจะเขียนอะไร ก็ใช้เป็นประตูทะลุมิติ พาตัวเองไปอีกโลก
"อยากเที่ยว อยากกิน อยากอ่าน
อยากทำ อยากเล่น อยากลอง
ทุกความอยากรวมถึง
อยากคิด และอยากฝัน"
แม้ว่าเราจะทำไม่ได้อย่างเจ้าของบล็อกนั้นบล็อกนี้
แต่แค่อ่าน ดูรูปภาพ คิดตามคำพูด ก็เหมือนได้ทำไปแล้วครึ่งหนึ่ง
พูดมาทั้งหมดต้องการจะสื่ออะไรถึงเพื่อนล่ะเธอ
ก็จะบอกว่า...
ขอบคุณที่เขียนบล็อกให้เราได้อ่าน หลายเรื่องทำให้เราฉุกคิด
หลายเรื่องทำให้เกิดแรงบันดาลใจ
ขอบคุณจ้า
..
อาจเป็นเสียงคนอื่น ที่คล้ายกันก้อได้นะ เง้อออ