Bloggang.com : peeamp : แพนิค เกี่ยวกับสมองส่วนอไมกดาลาอย่างไร

แพนิค เกี่ยวกับสมองส่วนอไมกดาลาอย่างไร

อไมกดาลาคืออะไร นักวิทยาศาสตร์กลุ่มหนึ่ง ได้ทำการพิสูจย์เรื่องราว
เกี่ยวกับการทำงานของสมอง ด้วยเครื่องฟังก์ชันนอลเอ็มอาร์ไอ
fMRI (Functional Magnetic Resonance Imaging)
พบอไมกดาลา(amygdala)
และสมองชั้นนอกซีกซ้ายด้านหน้า (left pre-frontal lobe)

เรามารู้จัก"อไมกดาลา" (amygdala)กันก่อนนะคะ
"อไมกดาลา" (amygdala) พื้นที่ขนาดเท่าเมล็ดอัลมอนด์
ฝังอยู่บริเวณซีรีบรัม โดยเชื่อมต่อกับ ไฮโปธารามัส
อมิกดาลา เป็นส่วนเล็กๆ อยู่ในสมองส่วนกลาง มีหน้าที่ควบคุมอารมณ์
โดยเฉพาะอารมณ์ในแง่ลบ ไม่ว่าจะเป็นความโกรธ ความเกลียด
ความเศร้า ความกลัว ความกังวลกระวนกระวายใจ
กลุ่มที่เป็นพลังในด้านลบทั้งหมด

ด้วยเหตุผลทั้งหมดทั้งมวล เพราะเขาประสงค์ให้เรามีชีวิตรอดนั่นเอง
ยุคหิน มนษย์ออกไปหาอาหารต้องเจอสัตว์ที่มีอันตราย
เช่นเสือ สิงโต หมี หมาป่า งู เป็นต้น
อไมกดาลา ทำให้เลือดสูบฉีดไปทั่วร่าง เตรียมพร้อมหลั่งสารอดรีนาลีน
เพื่อกระตุ้นให้เราพร้อมที่จะวิ่งหนีหรือว่าสู้

หากเห็นว่าจวนตัวหนีไม่ทัน อไมกดาลาสั่งการแบบอัตโนมัติ
อาจลงมือทำร้าย สิ่งที่เป็นอันตรายต่อเรา
หรือหากเห็นว่าสู้ไม่ได้และหนีไม่ทัน
เพียงเสี้ยววินาทีอไมมกดาลาสั่งสมองให้เป็นลมนอนแน่นิ่งไม่ไหวติง
สัตว์ร้ายคิดว่าตายจึงรอดมาได้ด้วยเหตุนี้
อย่างในกรณีที่เราขับรถบนท้องถนน เจออุบัติเหตุแบบไม่คาดฝัน
เท้าเหยียบเบรคแบบอัตโนมัติก่อนที่เราจะทันรู้ตัวเสียด้วยซ้ำ
นี่ก็เป็นฝีมือของอไมกดาลาเช่นกัน

อไมกดาลาจะทำงานตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง คอยดูแลความปลอดภัยให้เรา
ในยามปกติ เขาจะเก็บตัวอยู่เงียบๆจนเราไม่รู้เลยว่ามีเขาอยู่ด้วย
แต่ในยามคับขัน เขาจะตัดสินใจในช่วงเวลาสำคัญ
เพื่อรักษาชีวิตเราเอาไว้
อไมกดาลาจะเก็บข้อมูลต่างๆที่เป็นอันตรายต่อชีวิตของเรา
การมองโลกในแง่ร้าย ก็เพื่อให้เราระแวดระวังภัยนั่นเอง

ความรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ วิตกกังวล มักเกิดขึ้น
ในยามที่เราไปอยู่ในที่ที่ไม่คุ้นเคย หรือในสถานการณ์ที่คับขัน
ในยุคปัจจุบันที่เร่งรีบ อไมกดาลาอาจรู้สึกสับสน
แต่บางทีก็มากไป ทำให้เรามักตกอยู่ในความเครียดจนเกินพอดี
จะทำอย่างไรให้อไมกดาลา รู้สึกสบายอกสบายใจ ไม่ตื่นตัวเกินกว่าเหตุ

เครื่องฟังก์ชันนอลเอ็มอาร์ไอ ยังค้นพบพลังอีกด้านหนึ่งด้วยเช่นกัน
สมองชั้นนอกซีกซ้ายด้านหน้า (left pre-frontal lobe)
สมองส่วนนี้เป็นส่วนควบคุมการรู้คิดเหตุผล
ส่วนพุทธิปัญญา (intellect) ของเรา
เวลาเรารู้สึกสบาย มีความรัก รู้สึกปลอดภัย
สมองส่วนนี้ควบคุมและทำหน้าที่ยั้งคิด และควบคุมด้านบวกทั้งหมด
สมองทั้งสองส่วนนั้นเป็นขั้วตรงข้าม ทำงานคุมกันและกัน
เพื่อให้การทำงานของสมองเกิดความสมดุล

เคยบ้างไหม ในบางวันเรารู้สึกไม่ค่อยสบายใจ แบบไม่มีเหตุผล
ที่แท้อาจมีสิ่งรบกวนจิตใจ ทำให้อไมกดาลารู้สึกกลัวว่าจะมีอันตราย
ไม่ทางใดก็ทางหนึ่งกับเรา
การศึกษาวิจัยบางชิ้น ยังพบว่าการทำสมาธิจะสัมพันธ์กับความมีสติ
มีสมาธิ การวางแผน การับรู้ การคิด และผลในเชิงบวกทางด้านอารมณ์

การทำสมาธิจะช่วยลดความรู้สึกหดหู่ใจ ความวิตกกังวล
เพื่อสุขภาพใจที่ดีเพื่อให้เกิดการผ่อนคลาย
หรือลองหาเพลงบรรเลงมาฟัง นั่งสมาธิ วาดรูป สวดมนต์
หากิจกรรมที่เราชื่นชอบ เพื่อให้อไมกดาลาสบายใจว่าเราปลอดภัย
และเพิ่มการทำงานของสมองในส่วน prefrontal cortex ซีกซ้าย
เพื่อยับยั้งความวู่วามของอไมกดาลาให้ลดลง

การป่วยเป็นแพนิค เป็นแรงบันดาลใจให้ผู้เขียนหันมาสนใจ
การทำงานของสมอง และเรียนรู้ถึงการทำงานของสมอง
เพื่อทำความเข้าใจในเชิงวิทยาศาสตร์ดูบ้าง

จากความผิดปกติที่สารสื่อในสมองทำงานผิดพลาด
เพราะฮอร์โมน อย่างที่บทความหลายๆบทความเขียนไว้
ทำให้สมองประมวลผลผิดพลาด ไม่มีเรื่องอะไรที่ต้องตื่นตระหนก
กลับสั่งการให้หัวใจเต้นแรง หายใจไม่ออก
คล้ายๆเวลาที่เรารู้สึกตกใจหรือว่าโกรธ

ช่วงเวลานั้นสมองของฉันอ่อนไหวเป็นพิเศษต่อสิ่งเร้าที่มากระตุ้น
สาเหตุส่วนใหญ่ น่าจะเกิดจากพฤติกรรมของตัวเอง
ที่เคร่งเครียด เอาจริงเอาจังเกินไป
ครั้งที่เป็นแพนิค ที่แท้อไมกดาลาต้องการให้ผู้เขียน
ลุกออกจากห้องทำงานแคบๆและทำกิจกรรมกลางแจ้งมากขึ้น
เคลื่อนไหวร่างกาย และอยากให้ผ่อนคลาย
ได้รับอากาศบริสุทธิ์ ได้หัวเราะเสียงดังๆแทนการเก็บตัวเงียบๆ
คร่ำเคร่งอยู่กับหน้าจอและโต๊ะทำงาน

มีน้องที่ทำงาน ใช้ร่างกายมากไป กลางวันทำงาน
กลางคืนออกเที่ยวเตร่ติดต่อกันเป็นเดือน
บางคืนหากไม่ไปตะลุยราตรี ก็นั่งหน้าจอเล่นเกมเกือบสว่าง
เช้าวันหนึ่งเดินลงจากบันได หมดสติตกลงจากบันไดแบบไร้การควบคุม
หล่นปุลงมากระแทกพื้น สมองบวมอยู่ประมาณหนึ่งเดือนก็เสียชีวิต

จากการสันนิษฐานของผู้เขียน นี่เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ
อไมกดาลาเห็นว่าอาจเกิดอันตรายต่อร่างกายก็ได้
เห็นว่าร่างกายอ่อนเพลียมาก
ชักปลั๊กแบบกระทันหัน หวังจะให้หลับพักผ่อน
แต่พลาดเพราะขณะนั้นยืนอยู่ตรงเชิงบันไดพอดี

ลองนึกทบทวนและมองย้อนดูว่า ก่อนหน้าที่จะมีอาการแพนิคของตัวเอง
เป็นกันคนละขั้วกับน้องคนนั้น กรณีของน้องสมองสั่งการให้นอนพัก
แต่ของฉันสมองสั่งการให้ออกไปทำกิจกรรมกลางแจ้ง

ได้แต่นึกสมน้ำหน้าตัวเอง เพราะคร่ำเคร่งใช้สมองมาก
ตะลุยทำงานแบบต้องการให้เสร็จ
หมกตัวอยู่ในห้องแคบๆ หมกมุ่นครุ่นคิด และแยกตัวออกจากสังคม
คล้ายๆตะบึงขับรถเพื่อให้ถึงที่หมาย ลืมหยุดพัก
ลืมเติมน้ำ ลืมเติมน้ำมัน เครื่องมันร้อนสุดขีด
ประกอบกับเป็นช่วงที่ฮอร์โมนกำลังลดระดับ
สารสื่อในสมองเคลื่อนตัว จึงเกิดอาการรวน และน็อก
สมองก็คือคอมพิวเตอร์ ใช้มากๆไม่ได้พักก็เกิดอาการ error
เดินสายกลางดีกว่าค่ะ เรามาลองฟังเสียงร่างกายดูนะคะ
อย่ารอให้เขาต้องลุกขึ้นมาประท้วง

ความทุกข์แม้ว่าจะเป็นโทษ แต่มองอีกด้านก็มีประโยชน์
วิทยาศาสตร์สามารถอธิบายได้ ลองอ่านและทำความเข้าใจดูนะคะ
ว่าก่อนหน้าที่คุณจะเป็นแพนิค
คุณมีพฤติกรรมในการใช้ชีวิตแบบใด

แอมอร

Create Date : 09 พฤษภาคม 2555

Last Update : 9 พฤษภาคม 2555 13:31:07 น.

5 comments

Counter : 1523 Pageviews.

เจิมให้ค่ะ ไม่ได้มานานเลยพี่สบายดีนะคะ

โดย: sawkitty

วันที่: 9 พฤษภาคม 2555 เวลา:18:58:32 น.

เดะมาอ่านค่ะพี่แอมอร
คิดถึงนะคะ
เวลามีเทากัน แต่ฉัตรทำไมใช้เยอะจังงิ
ขอแชร์ไปกลุ่มก่อนค่ะ

โดย: ณ ปลายฉัตร

วันที่: 10 พฤษภาคม 2555 เวลา:0:43:11 น.

...."อไมกดาลาจะเก็บข้อมูลต่างๆที่เป็นอันตรายต่อชีวิตของเรา"............................
........."..การมองโลกในแง่ร้าย ก็เพื่อให้เราระแวดระวังภัยนั่นเอง".......

แหม...อ่านเรื่องอไมตากาลา ของครูแอมแล้ว เริ่มเข้าใจ...
ว่าบ้านเรามีนักการเมืองออกอาการอย่างนี้ให้เห็นอยู่คนหนึ่ง.....
นึกออกใหมครับครู....
คนที่มองคนอื่นไม่น่าใว้ใจเลย....
ด้วยหวาดระแวงว่าเขาจะคิดร้ายต่อตนและเพื่อนพ้องตลอดเวลา
นึกออกหรือยังครับ อิ อิ........

โดย: พายุสุริยะ

วันที่: 11 พฤษภาคม 2555 เวลา:21:36:20 น.

ได้รับความรู้ไปเต็มๆเลยค่ะ เคยมีความรู้สึกกลัวในบางเรื่องไม่รู้ว่า
เค้าเรียกแพนิครึเปล่า อ่านแล้วตอนนี้เข้าใจมากขึ้นเลยค่ะ
และเราเคยมีอาการแบบง่วงนอนมากๆแต่ฝืนๆไว้
จนรู้สึก...แบบที่เค้าเรียกว่าหลับกลางอากาศ หรือ
น๊อคหลับทั้งยืนก็ว่าได้ 555
สาเหตุจากนอนไม่เต็มอิ่ม ตื่นมาดูบอลรอบดึกจัด +กับอาการภูมิแพ้กำเริบ(ทำร้ายตัวเองชัดๆเลยค่ะ)

ขอบคุณมากๆเลยค่ะที่แบ่งปันความรู้ด้านสุขภาพ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

peeamp / Health Blog

โดย: tui/Laksi

วันที่: 11 พฤษภาคม 2555 เวลา:23:11:41 น.

ชอบพี่แอมเขียนแบบนี้ค่ะ ได้ความรู้แยะเลย
จะได้เข้าใจตัวเองและคนอื่นบ้าง

ไม่ค่อยเจอกัน แต่คิดถึงมากเสมอ :)

โดย: นิค IP: 171.4.232.98 วันที่: 16 พฤษภาคม 2555 เวลา:23:13:04 น.