Bloggang.com : ทุกคนไม่ได้รู้ทุกสิ่ง : แฟชั่นที่น่าชื่นชม

แฟชั่นที่น่าชื่นชม

หลายๆ วันที่ผ่านมาในช่วงนี้ ระหว่างทางที่ผมจะต้องเดินทางไปทำงาน เดินทางกลับบ้าน
เดินทางไปไหนมาไหนในกรุงเทพ
ผมมักจะได้เจอน้องๆ กลุ่มนักศึกษาออกมาเรี่ยไรเงิน เพื่อที่จะได้ไปช่วยเหลือเด็กๆ ผู้ยากไร้กันมากเป็นพิเศษ

น้องๆ เหล่านี้ เล่นกีตาร์ ร้องเพลงเพื่อชีวิต ร้องเพลงที่แต่งกันเองบ้าง
ในมือของเพื่อนที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ถือรูปภาพของโรงเรียนตามชนบทที่อยู่ห่างไกลออกไป

วันนั้นเป็นวันศุกร์
ตอนเช้า ผมต้องขึ้นรถไฟฟ้าที่สถานีหมอชิต ผมเจอน้องกลุ่มแรกก่อนทางขึ้นบันดันได้เลื่อน …. ช่วยไป 10 บาท
ตอนเช้า เช่นเดียวกัน ผ่านไปอีก 30 นาที
ผมเจอน้องๆ อีกกลุ่มที่ทางลงบันไดเลื่อนสถานีรถไฟฟ้าอ่อนนุช ปลายทาง….. ช่วยไปอีก 10 บาท

ตอนเที่ยง ลงมารับประทานกลางวันที่ออฟฟิศแถวบางนา
เจอน้องๆ อีกกลุ่มหนึ่ง ที่หน้าตลาดขายอาหาร….. พอดีมีแต่แบงค์.. ช่วยไป 20 บาท
ตอนเย็น กลับบ้าน ลงรถไฟฟ้าที่สถานีหมอชิต
เจอน้องอีกกลุ่มหนึ่งๆ ที่ทางลงบันไดเลื่อน….. ช่วยน้องๆ ไป 15 บาท

ตอน 2 ทุ่ม ไปเที่ยวถนนข้าวสารกับเพื่อน
เจอน้องๆ อีกกลุ่มหนึ่ง คราวนี้เป็นกลุ่มใหญ่ กระจายกำลังตลอดแนวถนนข้าวสาร ราว 20-30 คน ทำงานเป็นทีม
ดูน่ารักมาก เอาจริงๆ เอาจังราวกับว่ากำลังทำโปรเจ็คจบอยู่… ช่วยไป 100 บาท
ในคราวนี้ที่ช่วยไปเยอะ เพราะก่อนที่จะสมทบทุนกับน้องๆ ก็ได้พูดคุยกันว่า

ผม : “น้องครับ นี่น้องจะเอาเงินไปทำอะไรกันเหรอครับ”
น้อง ก. : “เดี๋ยวนะคะพี่ เดี๋ยวถามเพื่อนให้ แป๊ปนึง… นี่ๆ ตุ๋ย มาอธิบายให้พี่เค้าฟังหน่อยดิ”

ตุ๋ย : “อ๋อ คืออย่างนี้ครับพี่ ภาพที่พี่เห็นอยู่นี่นะครับ (น้อง ก. ยกภาพให้ผมดู) นี่คือโป่งดินครับ
โป่งดินก็คือแหล่งอาหารสำหรับสัตว์ครับ มันจะมีพวกเกลือแร่และแร่ธาตุที่สัตว์จะต้องใช้ในการดำรงชีวิต
คือตอนนี้น่ะครับ ความเจริญมันเข้าไปในป่ามากขึ้น โป่งดินสำหรับสัตว์ก็เลยลดน้อยลง
พวกเราจะไปทำโป่งดินให้สัตว์กันครับ ขุดหลุมกว้างประมาณ 1 เมตรน่ะครับ เป็นจุดๆ กระจายๆ ออกไป…”

“พวกเราจะไปที่อำเภอกุยบุรี กันน่ะค่ะ จังหวัดประจวบ” น้อง ก. เสริม

ผม : “เอ๊ะ น้องใส่เสื้อกันเป็นทีมมีสกรีนคำว่า Production ด้วย จะไปทำสารคดีกันด้วยหรือเปล่าครับนี่”
ตุ๋ย : ใช่ครับพี่ เราเรียนเอกวิทยุ-โทรทัศน์ครับ

ทำสารคดี หรือทำงาน Production นี่ ต้องใช้เงินเยอะพอสมควรนะครับ
อีกอย่างน้องกลุ่มๆ นี้ เอาเงินไปใช้ให้เกิดประโยชน์กันจริงๆ
การให้น้องๆ เค้าได้ถ่ายหนังกันสนุกๆ พร้อมๆ กับทำประโยชน์ให้สังคมไปพร้อมกันๆ จึงเป็นเรื่องที่น่าสนับสนุน

กิจกรรมของน้องๆ ทั้ง 5 กลุ่มที่ผมเจอภายใน 1 วัน นี่พอจะเรียกได้ว่าเป็น ‘แฟชั่น’ เหมือนกันนะครับ
คือเป็นสิ่งที่นักศึกษานิยมทำตามกันมา ไม่ได้เป็นภาคบังคับจากทางมหาวิทยาลัย
และแฟชั่นแบบนี้ก็ถือว่าดีมากที่เดียว เกิดประโยชน์ให้ทั้งกับตัวเองและผู้อื่น ถือเป็นแฟชั่นที่น่าชื่นชม

ผมยังจำได้ดี ตอนสมัยที่ผมเรียนอยู่ปี 3 ผมก็เข้าร่วมกิจกรรมเช่นนี้ นับเวลาก็ประมาณ 5 ปีมาแล้ว
ตัวผมเองไม่ใช่นักกิจกรรมตัวยง แต่ก็จำได้ว่ากลุ่มนักศึกษา ที่ออกมาเรี่ยไรเงินเพื่อช่วยเหลือสังคมในช่วงเวลานั้น
ยังไม่เยอะแยะมากมายเหมือนในช่วงเวลานี้
ระยะเวลา 5 ปี แฟชั่นการช่วยเหลือสังคมได้แพร่กระจายออกไป จนตอนนี้กลายเป็นที่นิยมกันมาก

ความรู้สึกในครั้งนั้นกับการได้ช่วยเหลือสังคม เป็นความรู้สึกสนุก ภูมิใจ และชีวิตได้เติมเต็มมากขึ้น
นอกเหนือจากที่อุดอู้อยู่แต่ในตำรา… ผมออกค่ายต่างจังหวัดกับเพื่อนๆ ไปโรงเรียนตามต่างจังหวัด
ได้เห็นเด็กนักเรียนตัวเล็กๆ และส่วนมากหน้าที่ของผมก็คือการทาสี ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการซ่อมแซมโรงเรียน

นอกเหนือจากแฟชั่นกิจกรรมเรี่ยไรเงินเพื่อช่วยเหลือสังคมแล้ว
ยังมีแฟชั่นอื่นๆ ตอนสมัยเรียนมหาวิทยาลัย ที่ผมชอบอีก
เช่น การหากิจกรรมที่เป็นประโยชน์ทำเสริมนอกจากการเรียน
เพื่อนผมคนหนึ่งเรียนเอกวารสาร พอว่างจากการเรียน มันก็เดินไปคุยกับ บ.ก. นิตยสารเล่มหนึ่ง
ขอคำปรึกษาเรื่องทำหนังสือ แล้วก็ทำนิตยสารทำมือออกมาขาย
เพื่อนสนิทผม อีกคนหนึ่ง เรียนเอกดนตรี มันใช้ความรู้ทางด้านดนตรี หากีตาร์เก่าๆ ทางอินเตอร์เนต
เอามาโมดิฟายด์ใหม่ แล้วก็ขายเอากำไรตัวละสี่ห้าพัน พอเป็นรายได้พิเศษกันไป

และเพื่อนผมบางคน ใช้เวลาว่างไปขลุกอยู่กับชมรมภาษาอังกฤษ
ซึ่งจะมีนักเรียนต่างชาติมาแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมตลอดทั้งปี เพื่อที่มันจะได้เรียนภาษาอังกฤษแบบไม่เสียเงิน
ซึ่งโดยส่วนตัวแล้ว ผมว่าวิธีแบบนี้ใช้ได้ผลมาก เพราะนอกจากจะได้เรียนภาษาอังกฤษฟรีๆ แล้ว
ยังได้เพื่อนใหม่ๆ ชาวต่างชาติที่จะสามารถพูดคุยติดต่อกันได้อีกต่อไปในอนาคต

แฟชั่นเหล่านี้ดีนะครับ ดีกว่าแฟชั่นบางอย่างที่ผมเคยทำ ผมเคยทำตัวอินเทรนด์ตามเพื่อน
ซื้อกางเกงยีนส์มียี่ห้อราคาแพงๆ มาใส่ ตอนนั้นรายได้ก็ยังไม่มี เงินที่ใช้ยังขอจากพ่อกับแม่อยู่
ที่นี้พอใช้ของแพง ยังไม่ถึงสิ้นเดือน เงินก็ไม่พอใช้ มันก็ไปกระทบกับเรื่องปากท้อง
แทนที่จะได้กินอาหารดีๆ ก็ต้องไปกินพวกมาม่าบ้าง ไข่บ้าง
มาคิดๆ ดูตอนนี้ก็รู้สึกว่าแฟชั่นบางอย่าง เราตามไป ก็ใช่ว่ามันจะดีกับเรานัก

แฟชั่นที่ส่งผลแย่ๆ กว่านี้ ก็มีอีกใช่ไหมครับ เช่น
การทำตัวตามสบาย ใช้พื้นที่ในห้องสมุด เป็นที่นั่งพูดคุยเสียงดังกัน ทำให้รบกวนสมาธิคนอื่น
แฟชั่นการยกพวกตีกัน จนบางครั้งผู้ที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่กลับโดนลูกหลงไปด้วย
หรือแม้แต่แฟชั่นการรับน้องแบบโหดๆ แบบที่รุ่นพี่ทำกับรุ่นน้องจนทำให้ได้รับบาดเจ็บ

แฟชั่นทั้งแบบส่งผลดี และไม่ดีเหล่านี้ อยู่ที่ว่าเราจะเลือกแบบไหนเท่านั้น
หากเราเลือกตามแฟชั่นที่ไม่ดี เราก็จะได้รับผลที่ไม่ดี
แต่หากเราเลือกตามแฟชั่นดีๆ นอกจากจะส่งผลดีๆ ให้กับตัวเราแล้ว สังคมก็มักจะได้รับสิ่งดีๆ ตามไปด้วย

ที่มา : //www.naddate.com

Create Date : 12 มิถุนายน 2553

Last Update : 12 มิถุนายน 2553 15:19:45 น.

1 comments

Counter : 797 Pageviews.

ชื่นชมคะ

โดย: nua IP: 124.121.136.195 วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:21:15:17 น.