เพลงผีบอก
หลังจากเสร็จสิ้นการสอนติวเตอร์สาวก็ถูกคุณหนูไฮโซควบคุมไปแต่งองค์ทรงเครื่องณ ร้านหรูในห้างดัง เมื่อลูกค้าคนสำคัญมาพนักงานก็มะรุมมะตุ้มตามตำแหน่งหน้าที่ของตน จนคนถูกรุมชักปวดหัวก็ตั้งแต่เกิดมาเคยต้องมาทำอะไรยุ่งยากแบบนี้ที่ไหน เอ่อ เอาแต่พองามนะคะคือไม่ชอบให้จัดมาก แต่งหน้าไม่จัดหรอกค่ะเพราะมีพื้นฐานสวยอยู่แล้ว แค่เขียนคิ้ว กรีดตา และลงสีแก้มกับปากอีกนิดหน่อยจะเน้นที่ทรงผมมากกว่า เมคอัพอาร์ตติสมือหนึ่งของร้านรีบชี้แจง ไม่ต้องห่วงหรอกนะคะ ร้านนี้เขารับแต่งเฉพาะงานใหญ่หรือคนสำคัญฝีมือเป็นแชมป์ระดับโลกค่ะ ดุจดาวให้เครดิต ซึ่งถ้าหากครอบครัวเธอไม่มีเงินเป็นถุงเป็นถังก็อย่าฝันว่าที่นี่จะต้อนรับพรพิสุทธิ์เพียงถอนหายใจเบาๆแต่ก็สุดจะหนักอกกับชีวิตที่วุ่นวาย เรียบร้อยแล้วค่ะ ได้ยินแบบนี้เด็กเจ้ากี้เจ้าการรีบวางหนังสือเรียนปรี่เข้ามาดูติวเตอร์ส่วนตัวที่บัดนี้ได้กลายเป็นนางฟ้าส่วนตัวไปแล้ว "พี่แจน..สวยเหมือนนางฟ้าเลยค่ะ คนถูกชมยิ้มเก้อๆ เวอร์ไปแล้ว ชุดล่ะ ยังไม่ทันจะขาดคำแมสเซนเจอร์ก็เอาชุดเดรสมาส่ง พรพิสุทธิ์สังเกตเห็นว่ามีมาเพียงชุดเดียว ทำไมมีชุดเดียว ของเค้าไปแต่งที่งานน่ะ ตอนนี้พี่รีบไปแต่งตัวเถอะเดี๋ยวจะสายเอาน้า"ดุจดาวรีบดุนหลังพี่สาวให้เข้าไปเปลี่ยนชุด เธอยังอยากอุบบางเรื่องเอาไว้ก่อน โชคช่วยพอประมาณที่พี่สาวสนใจอยู่กับชุดมลังเมลืองณ เบื้องหน้า พรพิสุทธิ์หอบเอาชุดราตรียาวVersace สีม่วงสุดหวานไปเปลี่ยนในห้องแต่งตัวบรรจงสวมใส่อาภรณ์ด้วยความระมัดระวังก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาพินิจเรือนกายของตนด้วยความตะลึงงัน หากแต่มิใช่เพราะหลงรักรูปลักษณ์ของตนเองจากกระจกเงาแบบNarcissus ที่หลงในความงามของตนจากเงาสะท้อนของผืนน้ำอันเป็นที่มาของปมหลงตนเอง (NarcissusComplex) แต่เพราะเธอไม่คิดฝันมาก่อนต่างหากว่าชีวิตนี้จะได้มีโอกาสมาแต่งโฉมแต่งหน้าทำผมไปออกงานสังคมของชนชั้นสูงที่ล้วนมีทรัพย์มหาศาล แค่จินตนาการถึงขาก็สั่นใจเต้นระรัวแล้ว ร่างสูงเพรียวในชุดแสนงามยืนหมุนตัวสำรวจความเรียบร้อย เสร็จหรือยังเจ้าคะ My tutor เค้ารอดูอยู่นะ"เด็กแสบมาเคาะประตูร้องเรียกแซวพี่สาวสนุกปาก ตื่นเต้นไม่แพ้กัน พรพิสุทธิ์เปิดประตูออกมายืนประจันหน้ากับลูกศิษย์สาวจอมป่วน แฟนดาวสวยจัง ดุจดาวยื่นหน้าเข้ามากระซิบกระซาบเมื่อผู้ใหญ่ได้ยินแบบนั้นก็อดหมันไส้ในความก๋ากั่นไม่ได้ ตีแขนให้พอรู้สึกไปซะ1ที โอ้ย! เค้าเจ็บนะ ตามเคยกับการร้องโอดโอยเกินอาการ แก่แดดแก่ลมนะเราใครมาได้ยินเข้ามันไม่ดี ก็เค้าถึงกระซิบไง แหมเค้ารู้หรอกน่า เด็กสาวแสนงอนแต่แค่ผู้ใหญ่ยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้มก็อดไม่ได้ที่ต้องหลุดยิ้มออกมา ทีตัวเองนะทำยิ่งกว่าพูดซะอีก ชิส์ ดุจดาวกุมแก้มข้างที่ถูกหอมไม่ทิ้งท่าแสนงอน ก่อนจะดันร่างพี่สาวให้กลับเข้าไปในห้องมือน้อยๆเปิดกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินออกเผยให้เห็นสร้อยมุกเส้นใหญ่ เค้าเห็นว่าที่คอมันดูโล่งไปนะ พี่แจนสวมสร้อยเส้นนี้มันน่าจะลงตัว พรพิสุทธิ์ส่ายหน้าสวยไหวๆ ใจคิดว่ามันคงหนักพิลึกอีกทั้งเธอไม่อยากจะให้ตัวเองดูอลังฯไปมากกว่านี้แล้ว เดี๋ยวเค้าใส่ให้นะคุณหนูผู้ที่ไม่เคยผิดหวังจากความต้องการของตนเอื้อมมือไปคล้องสร้อยบนคอพี่สาว พรพิสุทธิ์เองก็จนใจหมดทางแข็งขืน เหมาะกับพี่แจนมาก นี่คุณแม่ตั้งใจให้เป็นของขวัญเชียวนา หือ ของขวัญอะไร พี่ขอปฏิเสธไม่รับนะ ติวเตอร์สาวรู้สึกลำบากใจขึ้นมาทันที ก็เธอเป็นแค่ติวเตอร์ทำหน้าที่เป็นผู้สอนแม้จะเข้ามาแล้วไม่คิดจะลาจากอยากจะสานสัมพันธ์ต่อก็ตาม แต่นี่มันก็มากเกินไปที่จะมารับของมูลค่าสูงเช่นนี้ไว้ เอาไว้เคลียร์กับคุณแม่เองแล้วกันเด็กสาวตอบตัดบทง่วนอยู่กับการจัดแจงเครื่องประดับให้เข้าที่ความใกล้ชิดเพียงระยะลมหายใจราดรดกันทำให้เกิดความหวั่นไหวอีกครา ร่างที่สูงกว่าอดใจไมได้ที่จะยื่นปลายจมูกไปแตะแก้มใสแต่กลับต้องสะดุดหยุดกึก เพราะบางสิ่งที่ไม่มีชีวิตสัมผัสเข้ากับแขนของ พรพิสุทธิ์ คือมือเย็นเฉียบของเดือนดารานั่นเอง ยัยจอมฉวยโอกาส เสร็จก็ออกไปได้แล้ว โดนผีจอมจุ้นตำหนิเอาครูสอนพิเศษจึงได้แต่เซ็ง พี่แจนเป็นอะไรรึเปล่า ดุจดาวสัมผัสได้ถึงความผิดปกติ ป่าวนี่ พรพิสุทธิ์ปฏิเสธหน้าตาเฉย ดุจดาวเองที่ไม่รู้ความจึงปล่อยผ่านไปโดยง่าย ดุจดาวพานางฟ้าเดินดินมาขึ้นราชรถที่จอดรอไว้แล้ว เมื่อมาถึงงานที่โรงแรมหรูใจกลางเมืองที่ห้องบอลรูม พรพิสุทธิ์เดินเข้ามาในงานพร้อมกับน้องน้อย ความประหม่ามาเต็มในความรู้สึกสายตากวาดมองไปรอบๆเห็นประดาแขกเหรื่อที่แต่ละคนนวลผ่องรัศมีเปล่งประกาย แต่งองค์ทรงเครื่องกันเต็มยศทั้งเสื้อผ้าแพรพรรณอลังการ เครื่องประดับกายระยิบระยับยิ่งกว่าแสงแฟลช นี่คือสถานที่โคจรมารวมกันของดาวฤกษ์ทั่วฟ้าเมืองไทยหรือยังไงนะหิ่งห้อยอย่างพี่ที่ต้องคอยรับแสงอีกทอดของอีกทอดของอีกทอดน่ะหรือจะ ริอาจไปเทียบเคียงเขาได้ ดาวพาพี่มาอยู่ผิดที่ผิดทางแล้วล่ะ พรพิสุทธิ์เปรยขึ้นอย่างเห็นความจริง ตอนนี้สาวมั่นผู้ไม่เคยหวาดหวั่นชักเกร็งๆกับบรรยากาศและผู้คนที่ไม่คุ้นเคยขาชักจะก้าวไม่ค่อยออก เส้นสายในร่างกายดูติดขัดไปหมด พี่แจนคนเก่งของเค้า พี่เคยสอนไว้นี่ว่าทุกอย่างคือการเรียนรู้ถ้าไม่มาอยู่ตรงนี้แล้วจะเข้าใจได้ยังไงว่าคนพวกนี้เขาใช้ชีวิตกันแบบไหน ลูกศิษย์ถึงคราวย้อนคำครู ดาว..ดีใจจังที่มา พี่นึกว่าจะไปอีกงานเสียอีก ยังไม่ทันจะต่อความให้รู้ผลคุณหนูก็มีคนรู้จักซึ่งเป็นคนในแวดวงเดียวกันมาทักทาย "อ้าว..ปุ๊กลุ๊กโลกกลมจัง พรพิสุทธิ์ได้เจอคนรู้จักคนเดียวกับที่เดินเข้ามาทักดุจดาวสืบสาวกันพอเป็นพิธีก็รู้ได้ว่าหญิงสาวนามปุ๊กลุ๊กคือเพื่อนที่เรียนปริญญาโทมาด้วยกันกับพรพิสุทธิ์อีกทั้งยังรู้จักสนิทสนมกับครอบครัวของ ดุจดาวเป็นอย่างดี รู้จักกันก็ดีแล้วเดี๋ยวดาวขอตัวไปกราบท่านผู้หญิงจรัสลักษณ์ประธานของงานก่อนคุณแม่ท่านฝากเงินมาทำบุญด้วย พี่แจนอยู่แถวๆนี้นะ เดี๋ยวจะมี staff มาดูแลและพาไปนั่ง เด็กสาวสบโอกาสชิ่งเมื่อเห็นพี่สาวมีเพื่อน หือ
จะมาทิ้งกันไว้กลางงานแบบนี้นี่นะ พรพิสุทธิ์ตีหน้ายักษ์โวยใส่น้องน้อย แจนดูโน่นสิ นางในชุดเหลืองเหมือนแหนมตุ้มเลยเนอะ คริคริ ปุ๊กลุ๊กเบี่ยงเบนความสนใจด้วยการสะกิดเพื่อเริ่มปฏิบัติการซุบซิบชี้ชวนให้มองดูสาวร่างอวบระยะสุดท้ายที่แต่งกายในชุดรัดติ้ว พรพิสุทธิ์ที่ปกติไม่ค่อยวิพากษ์ใครเห็นเข้าก็อดขันไม่ได้เหมือนกัน เราว่าเหมือนลูกขนุนกลิ้งหลุนๆมากกว่า ไม่มีใครเตือนนางเรื่องการแต่งตัวเลยหรือไง นางคงคิดว่าเด่นไง เดินไปไหนก็มีแต่คนมอง พรพิสุทธิ์พยักหน้าเห็นด้วยแต่ก็นะคนมีเงินทำอะไรก็มักดูดีเสมอ มีสติคิดได้หันมาอีกทีน้องสาวตัวแสบก็หายเข้ากลีบเมฆไปแล้วพรพิสุทธิ์ชักจะเคืองใจเด็กที่ทำอะไรปุบปับนึกจะทิ้งก็ทิ้งกันไปไม่สนใจคนที่ไม่รู้ที่ทางบ้าง ไม่ต้องมองหาดาวหรอก เสียงของเดือนดาราดังแว่วเข้ามานี่ก็เป็นอีกหนึ่งความขุ่นใจ ดูเหมือนวิญญาณของเดือนดาราจะตามติดชีวิตเธอไปมันทุกที่เลยซิน่า เป็นผีนี่ดีจังเนาะ ไปได้ทุกที่แม้ไม่มีใครอนุญาตหรือเชิญชวน พรพิสุทธิ์แดกดัน ลองมาเป็นผีไหมล่ะ กำลังหาเพื่อนมาอยู่ด้วยเชียว "ฉันไม่รีบ อย่ามาชวนซะให้ยาก พรพิสุทธิ์หยุดการต่อปากต่อคำเมื่อนึกได้ว่าเพื่อนสาวตัวเป็นๆยืนอยู่ด้วย สักพักก็มีทีมงานพาพรพิสุทธิ์ไปนั่งประจำที่ติวเตอร์สาวขอร้องแกมบังคับให้เพื่อนสาวปุ๊กลุ๊กมานั่งด้วยกันเพื่อความอุ่นใจ สวัสดีค่ะท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน ณ โอกาสนี้สมาคมฯขอต้อนรับทุกท่านอย่างเป็นทางการ
เสียงใส ที่คุ้นหูประกาศผ่านเครื่องขยายเสียงจะเป็นใครอื่นไปไม่ได้เลยนอกเสียจาก
น้องดาวนี่มืออาชีพเลยนะแจน งานไหนงานนั้นปุ๊กลุ๊กชื่นชมจริงใจ พรพิสุทธิ์เพียงรับทราบไม่ได้แสดงความคิดเห็นใด หากในหัวมีแต่ภาพของ เด็กแสบจอมป่วน ยียวนก็ที่หนึ่ง ซ้ำยังเถียงคำไม่ตกฟากเอาแต่ใจก็ชนะเลิศ ง้องแง้งไร้สาระ ข้อเสียช่างเยอะแยะมากมาย แต่มันแพ้คำๆเดียว ก็คนมันชอบ! แต่นี่ก็ถือได้ว่าเป็นsurprise ย่อมๆจากดุจดาว บรรดาหนุ่มๆลูกท่านหลานเธอทั้งหลายหมายตาอยากสอยน้องดาวกันทั้งนั้นก็อย่างว่านะ ทั้งสวยแถมยังฉลาด ใครได้ควงแขนออกงานหน้าคงบานจนแทบจะผ่านประตูเข้างานไม่ได้ ปุ๊กลุ๊กพูดไปเรื่อยตามความรู้สึกแต่คนฟังนี่ซิแอบจี๊ดในใจไม่อยากให้หนุ่มหน้าไหนมาสนใจหรือวอแวกับคนของตนจากใบหน้าผ่องแผ้วกลายเป็นมู่ทู่หัวคิ้วขมวดจนคิ้วแทบจะรวมเป็นเส้นเดียวกัน ทีมงานเดินเข้ามาบอกกำหนดการกับพรพิสุทธิ์ว่าหลังจากพิธีมอบโล่เกียรติคุณและร่วมถ่ายรูปหมู่แล้ว พรพิสุทธิ์จะต้องขึ้นไปแสดงเดี่ยวเปียโนต่อทันทีร่างเพรียวในชุดหวานรู้สึกร้อนรุ่มแทบนั่งไม่ติด เหงื่อซึมออกที่มือและตามไรผมทั้งๆที่อุณหภูมิภายในห้องเย็นยะเยือกในใจนึกเค่นแค้นเด็กสาวที่พาตนมาอยู่ในบรรยากาศที่ชวนท้องไส้ปั่นป่วนแบบนี้ แจนกังวลมากเลยเหรอ แต่เราว่านะตอน defend thesis ยากกว่านี้หลายขุมไม่ต้องตื่นเต้นนะท่องไว้ๆ ความสวยชนะทุกสิ่ง ปุ๊กลุ๊กใช้วาทศิลป์เข้าปลุกปลอบให้กำลังใจหลังจากที่เห็นอาการขาดความมั่นใจของเพื่อนคนฟังยิ้มรับเป็นการขอบคุณ ม่านของเวทีเปิดขึ้นเสียงดนตรีเปิดงานดังกระหึ่มแปรผันตรงกันกับความระทึกขวัญของพรพิสุทธิ์ ตามาด้วยเสียงปรบมือพร้อม spotlight สาดส่องมายังกลางเวที ภาพเบื้องหน้าคือนางเอกของงาน ดุจดาว เป็นการเปิดตัวที่เรียบง่ายแต่โดดเด่นยิ่งพิธีกรวัยใสปรากฏกายด้วยชุดราตรียาวสีชมพู คราวนี้ติวเตอร์สาวได้ตาค้างกับความงามของศิษย์
ที่รัก แจนรู้หรือเปล่าว่าชุด Prada ที่น้องดาวใส่มันเป็น collection เดียวกับ KatyPerry เลยนะ ในเมืองไทยมีแค่ 2ตัวคือที่ชมพู่ อารยาและที่น้องดาวใส่อยู่ ปุ๊กลุ๊กชื่นชมออกนอนกหน้าแต่เหมือนพรพิสุทธิ์สูญเสียความสามารถในการรับฟังไปเสียแล้วเพราะกำลังจดจ่ออยู่กับสาวสวยบนเวทีก็จริงดั่งที่เพื่อนสาวพูดทุกประการนะ ดุจดาวดูเฉิดฉายมากเวลาอยู่บนเวที ดูมีชีวิตชีวาเปล่งประกายเจิดจรัสวาจาฉะฉานชัดทุกอักขระ ท่าทางคล่องแคล่วประหนึ่งได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี คมในฝักมันเป็นแบบนี้นี่เอง งานดำเนินไปตามกำหนดการวินาทีสุดตื่นเต้นใกล้เข้ามาทุกขณะจิต ติวเตอร์สาวมือเย็นเฉียบแทบไร้ความรู้สึก ณ บัดนี้ น้องดาวขอนำทุกท่านพบกับการแสดงเดี่ยว piano โดยคุณพรพิสุทธิ์บุศยมาศ บุตรสาวบุญธรรมของคุณหญิงประภาศรี บุศยมาศ พี่สาวคนใหม่ของน้องดาวเองค่ะ เจ้าของชื่อยังนั่งนิ่งเพราะไม่คิดว่าเป็นตน ก็นามสกุลมันไม่ใช่! แจน ขึ้นเวทีซิ ปุ๊กลุ๊กหันมาสะกิดเพื่อนสาวให้ตื่นจากภวังค์แม้จะออกมาภวังค์แล้วแต่ก็ยังดูงงๆ เขาหมายถึงแกนั่นแหละ ฉันเนี่ยนะลูกบุญธรรมคุณหญิง? เออ แก่นั่นแหละ ออกไปได้แล้ว ปุ๊กลุ๊กยันเพื่อนให้รีบออกไป ดุจดาวบนเวทีเห็นพี่สาวยังไม่ยอมขึ้นเวทีมาจึงย้ำชื่ออีกรอบพร้อมกับเดินมารอรับที่ขอบเวที เมื่อเห็นว่าคือตนแน่ๆแล้วพรพิสุทธิ์จึงเดินขึ้นเวทีมาด้วยในอาการงงๆใจยังไม่เลิกคิดถึงเรื่องลูกบุญธรรม พี่แจนทำได้ นะคะคนเก่งของดาว พิธีกรสาวกระซิบกระซาบส่งพลังใจขยิบตาและยิ้มหวานให้ก่อนจะเดินผละออกมา ที่พรพิสุทธิ์อยากจะกระชากกลับมาจูบซะให้สาสมกับเรื่องวุ่นๆที่หล่อนสร้างขึ้นกับเธอในวันนี้ พรพิสุทธิ์ไปนั่งประจำที่เก้าอี้ที่เบื้องหน้าคือเปียโนตัวโตอย่าว่าแต่จะให้เล่นเลยแค่นั่งเก้าอี้เปียโนนี่ยังเป็นครั้งแรก โน๊ตเพลงมี เจ็ดหรือ แปด หรือเก้าตัวเธอยังตอบไม่ได้ ในหัวมีแต่ความไม่รู้ไม่ นี่มันคือแท่นประหารฆาตกรรมเธอต่อหน้าสาธารณะชนชัดๆนักเปียโนกำมะลอลอบถอนหายใจ ระหว่างที่ละล้าละลังในการจัดวางมือบนเปียโนอยู่นั้นเองStaffคนหนึ่งก็วิ่งหลุนๆไปหาดุจดาวและพรพิสุทธิ์บอกว่าระบบเครื่องเสียงมีปัญหา ตายล่ะวา!ดุจดาวหน้าเจื่อน เพราะนั่นเท่ากับว่า ติวเตอร์ภาษาอังกฤษต้องสำแดงสดนี่มันยิ่งกว่า improvised อีก พิธีกรสาวพูดประวิงเวลาเพื่อคิดหาหนทางแก้ไขแต่ก็มืดแปดด้าน สำหรับพรพิสุทธิ์ยิ่งแล้วใหญ่อกกำลังจะแตกตายเพราะกดดันแม้คุณหนูวัยซนจะมีไหวพริบปฏิภาณเป็นเลิศแต่รายการสดขนาดนี้ก็ไม่ไหวจะรับมือระหว่างที่ทำอะไรกันไม่ถูกนั้นเอง เสียงที่คุ้นเคยก็ดังลอดเข้ามาในโสตรับรู้ของพรพิสุทธิ์ เธอไม่ต้องกังวล ตอนนี้วางมือบนแป้นนะ ทำใจให้สงบและผ่อนคลายฉันจะช่วยเธอเอง พูดอย่างกับว่าจะสิงฉันแต่ถ้าจะสิงจริงๆก็อย่าลืมออกด้วยนะสองตนในร่างเดียวมันจะทำให้น้ำหนักฉันขึ้น แล้วใช่เวลาพูดเล่นไหม เสียงของเดือนดาราแผดลั่นจนแสบแก้วหู เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังซีเรียสจึงยอมทำตามอย่างว่าง่ายและ theshow must go on จึงเริ่มขึ้น ผ่อนคลายตั้งแต่ต้นแขนจนถึงมือให้มากที่สุดนะจากนี้เริ่มขยับมือ พรพิสุทธิ์ยอมทำตามเชื่อมั่นในตัวเพื่อนสาวต่างมิติ เสียงเปียโนดังขึ้นแบบไม่เป็นท่วงทำนองแต่ดุจดาวแก้เกี้ยวให้ว่ามันคือการ Warm up ชั่วอึดใจ พรพิสุทธิ์รู้สึกได้ว่าสติการรับรู้ของตนลดลงไปกว่าครึ่งรู้สึกหนักๆหน่วงๆที่หัว อย่าหยุดดีดนะ อย่าแข็งขืน จากนี้ให้นับถอยหลังสิบถึงศูนย์แล้วเราจะไปพร้อมๆกัน เสียงของเดือนดาราชักจะลางเลือนเหมือนอยู่ห่างไกลออกไปทุกทีๆพรพิสุทธิ์นับสิบและลดลงเรื่อยไป นิ้วมือขยับอยู่บนแป้นไม่หยุดหย่อน สติขาดลงไปที่สุดเมื่อนับถอยหลังมาจนถึงศูนย์ ภาพเบื้องหน้าในขณะนี้ผู้ชมนับร้อยเห็นสาวสวยหลับตาพริ้มโยกศีรษะบรรเลงเปียโนอย่างพริ้วไหวในบทเพลงsymphony no. 5 ของศิลปินชื่อก้องโลกอย่าง LudwigVan Beethoven ผู้ฟังในบอลรูมต่างเหมือนตกอยู่ในมนต์สะกดดุจดาวน้ำตารินไหลเป็นทางเพราะรู้ดีแก่ใจว่าเป็นใครที่เล่น ผ่านไปราวสิบนาทีบทเพลงก็สิ้นสุดลงเรียกเสียงปรบมือดังสนั่นลั่นห้องสติของ พรพิสุทธิ์ค่อยๆกลับคืนมาแต่ร่างกายยังรู้สึกอ่อนแรง หญิงสาวร่างสูงเพรียวในชุดราตรีที่งดงามลุกขึ้นยกมือไหว้ขอบคุณผู้ชมก่อนจะเดินลงมาจากเวทีที่แสนจะยากเย็นเพราะยังไร้ซึ่งเรียวแรงที่ไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะพลังชีวิตถูกใช้ไปกับการสอดประสานเข้ากับดวงวิญญาณที่เป็นพลังงานไร้รูปมีหนุ่มหล่อในเครื่องแบบที่ดูดีเชียวแหล่ะ นำดอกไม้ช่อโตมามอบให้ก่อนจะยื่นแขนให้หญิงสาวเกาะและเดินไปส่งยังที่นั่งภาพนี้ช่างขัดตาคุณหนูวัยซนนัก ก็เธอหวง! เสียงใสๆของพิธีกรสาววัยสั่นพล่าเล็กน้อยแต่ก็ไม่พอจะให้ใครจับสังเกตได้ ไฟไหม้ๆ!! หนีเร็วแจน ผู้คนต่างแตกตื่นกับเสียงนี้รวมทั้งพรพิสุทธิ์ เอาอีกแล้วเหรอเนี่ย เกิดเรื่องขึ้นอีกแล้วตอนนี้ผู้คนต่างชุลมุนหนีตายสักพักไฟในห้องบอลรูมดับพรึ่บลงไป เปลวไฟที่แดงฉานลุกโชนมาจากบริเวณหลังเวทีผ้าม่านและอุปกรณ์ตกแต่งเป็นเชื้อเพลิงชั้นยอดให้ไฟลุกไหม้อย่างรวดเร็วบรรยากาศครื้นเครงเมื่อครู่ถูกแทนที่ด้วยความโกลาหลวุ่นวายเกินบรรยาย แต่พรพิสุทธิ์มิได้เป็นห่วงตัวเองวิ่งหนีเอาตัวรอดเช่นคนอื่นๆในหัวมีเพียงชื่อ
ดุจดาว พรพิสุทธิ์วิ่งสวนคนเข้าไปร้องเรียกชื่อดุจดาวซ้ำแล้วซ้ำเล่าในความมืด ดาวอยู่ที่ห้องแต่งตัว เสียงของเดือนดารา ได้โปรดพาฉันไปที พรพิสุทธิ์ขอความช่วยเหลือเพราะไม่รู้ที่ทางไม่มีเสียงใดตอบกลับมา มีเพียงมือที่กำลังสัมผัสอยู่กับบางสิ่งที่เย็นเฉียบจากนั้นร่างได้ถลาไปตามแรงดึง พรพิสุทธิ์ฝ่าควันไฟที่เริ่มก่อตัวหนารบกวนระบบหายใจและเป็นอุปสรรคยิ่งต่อสายตาจนมาถึงห้องแต่งตัวในที่สุด ดาว ดาวอยู่ไหน แค๊กๆ ไร้ซึ่งเสียงตอบ พรพิสุทธิ์ร้องเรียกเพื่อนผีเพื่อขอความช่วยเหลือแต่ก็เงียบเช่นกัน เปลวไฟล้อมกระชับพื้นที่เข้ามาเรื่อยๆอย่างรวดเร็ว โครม! เสียงเหมือนวัตถุขนาดใหญ่ล้มลง พี่แจน! เสียงนี้ดังมาจากจุดที่มีวัตถุขนาดใหญ่ล้ม ติวเตอร์สาวใจหายวาบรีบวิ่งเข้าไปดูหากจะมีเหตุร้ายเกิดขึ้นกับดาวเธอคงจะให้อภัยตัวเองไม่ได้ไปชั่วชีวิต ภาพตรงหน้าตอนนี้ทำให้พรพิสุทธิ์แทบหยุดหายใจเมื่อราวเสื้อผ้าอันใหญ่ล้มลงมาเฉียดร่างของดุจดาวไปเพียงคืบและที่ต้องช็อคซ้ำสองคือร่างของเดือนดาราเหลือเพียงซีกเดียว ไม่ต้องห่วงฉัน ช่วยดาวก่อน เพื่อนผีผลักไส รู้แก่ใจว่าตนคงไม่ตายรอบสองแน่ๆ พี่แจน พี่เดือน อูย! คุณหนูร้องโอดโอย พรพิสุทธิ์รีบเข้าไปประคองร่างที่ถูกกองเสื้อผ้ามหึมาล้มทับเปลวไฟระอุไล่เข้ามาแล้ว ย้อนกลับไปทางเดิม อย่าวิ่งเข้าหาไฟ ไปด้วยกันซิ ไม่วายอาทรผีสาว ไม่ ฉันใช้พลังฝืนกฎไปมากแล้ว ได้เวลาที่ฉันต้องไปเสียที พี่เดือน ดาวรักพี่นะ ดุจดาวน้ำตาไหลพรากปะปนกันระหว่างผลพวงจากควันไฟและความเศร้าโศกาในจิต รีบไปยัยดาว สิ้นเสียงร่างของเดือนดาราก็ได้อันตรธานไป ปริศนาที่พรพิสุทธิ์สงสัยบัดนี้ได้คลี่คลายไปแล้วเกือบทั้งหมดแต่เวลานี้เธอต้องพา ดุจดาวออกไปจากที่นี่ให้ได้ มิเช่นนั้นต้องพากันถูกไฟครอกตายศพไม่สวยได้อายเขาแย่ แต่เธอเชื่อมั่นอยู่ลึกๆว่ามันยังไม่ถึงเวลาของเธอ!
| Create Date : 29 มกราคม 2559 |
| Last Update : 29 มกราคม 2559 18:26:43 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 421 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
