ชาร์เลอมาญ โดยอัลเบรชท์ ดือเรอร์
ที่มีเหยี่ยวเยอรมัน และสัญลักษณ์ดอกลิลลี
ของฝรั่งเศสเหนือพระเศียร



ชาร์เลอมาญ (Charlemagne; ฝรั่งเศส: Charlemagne; เยอรมัน: Karl der Große) (หรือ ชาร์ลมหาราช) (ค.ศ. 742 หรือ ค.ศ. 747 - 28 มกราคม ค.ศ. 814) เป็นกษัตริย์แห่งอาณาจักรแฟรงค์หรือฝรั่งเศสโบราณ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 1311 จนถึงวันสิ้นพระชนม์

เป็นผู้ทำให้จักรวรรดิแฟรงค์รวมเป็นหนึ่งเดียวและเจริญรุ่งเรือง ในปี พ.ศ. 1343 และได้สวมมงกุฎจักรพรรดิของ สมเด็จพระสันตะปาปาลีโอที่ 3 ชาร์เลอมาญเป็นที่รู้จักกันในนาม "จักรพรรดิแห่งชาวโรมัน" (Emperor of The Romans) ถือเป็นจักรพรรดิที่ยิ่งใหญ่ที่สุดพระองค์หนึ่งของยุโรปสมัยกลาง


พระราชประวัติ

ชาร์เลอมาญเป็นพระโอรสของสมเด็จพระเจ้าเปแปงเดอะชอร์ท แห่งราชวงศ์คาโรแล็งเชียง ทรงร่วมตามเสด็จในกองทัพของพระบิดา ในการสู้รบในดินแดนต่าง ๆ ซึ่งทำให้อาณาจักรแฟรงก์ขยายอำนาจไปอย่างกว้างไกล

กองทัพของชาวแฟรงก์ ได้ช่วยคุ้มครองพระสันตปาปาและกรุงโรม จากการรุกรานของชนเผ่าลอมบาร์ดส์ ทำให้ศาสนจักรสนับสนุนอำนาจของราชวงศ์คาโรแล็งเชียง

ชาร์เลอมาญขึ้นครองราชย์ เป็นกษัตริย์แห่งชาวแฟรงก์ใน ค.ศ. 768 หลังจากนั้นทรงประกอบพระกรณียกิจ ตามธรรมเนียมผู้นำนักรบของชนเผ่าแฟรงก์ ด้วยการขยายอำนาจของอาณาจักร

เริ่มด้วยการผูกมิตรกับชนเผ่าลอมบาร์ดส์ ทางตะวันออกเฉียงใต้ด้วยการอภิเษกกับธิดากษัตริย์ลอมบาร์ดส์ ซึ่งจะทำให้พระองค์มีสิทธิเหนืออาณาเขตของพวกลอมบาร์ดส์ด้วย

แต่ต่อมาก็เกิดความขัดแย้งระหว่างพระองค์กับพวกลอมบาร์ดส์ พระมเหสีถูกขับออกจากอาณาจักรแฟรงก์ พวกลอมบาร์ดส์ยังพยายามยึดกรุงโรมและควบคุมสันตปาปา

ชาร์เลอมาญจึงส่งกองทัพไปช่วยสันตปาปา และมีชัยชนะเหนือพวกลอมบาร์ดส์

อาณาจักรแฟรงก์ จึงทำหน้าที่คุ้มครองศาสนจักรที่โรมนับแต่นั้น และสันตปาปาก็ให้การรับรองชาร์เลอมาญในฐานะ "จักรพรรดิแห่งชาวโรมัน" ในพิธีสวมมงกุฎโดย สมเด็จพระสันตะปาปาลีโอที่ 3 ที่มหาวิหารเซนต์ปีเตอร์ในกรุงโรม ในปี 800

ซึ่งหมายถึงการยอมรับว่า ชาร์เลอมาญมีฐานะเทียบเท่าจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิโรมันในสมัยโบราณ และเป็นประมุขเหนือดินแดนอิตาลี

ก่อนหน้านั้นชาร์เลอมาญ ยังทรงขยายดินแดนไปทางตะวันตกเฉียงใต้และสเปนต่อเนื่องจากสมัยพระบิดา และยึดครองเยอรมันใต้หรือบาวาเรีย


การปกครอง

จักรพรรดิชาร์เลอมาญทรงเริ่มสร้างความมั่นคง และทำให้อาณาจักรแฟรงก์กลายเป็นอาณาจักรที่ เป็นเอกภาพมากขึ้นกว่ายุคก่อน ทรงตั้งราชสำนักที่เมืองแอกซ์ลาชาแปล

เริ่มการสร้างพระราชวังและมหาวิหารอาเคิน ที่เมืองอาเคิน ในประเทศเยอรมนีปัจจุบัน เป็นสัญลักษณ์ของการอุปถัมภ์ของอาณาจักรและศาสนจักรนับแต่นั้น

โบสถ์วิหารได้รับอิทธิพลทางศิลปะจากกรุงโรม เรียกกันว่าสถาปัตยกรรมแบบโรมาแนสก์ (Romanesque)

ชาร์เลอมาญทรงส่งเสริมการศึกษา ด้วยการสร้างโรงเรียนหลวง นำพระจากวาติกันมาสอนวิทยาการต่าง ๆ ทำให้ฝรั่งเศสเริ่มก้าวขึ้นเป็นศูนย์กลางการศึกษา และอารยธรรมของยุโรปในเวลาต่อมา

ชาร์เลอมาญทรงพยายามขยายพระราชอำนาจ ของราชสำนักไปยังส่วนต่าง ๆ ของอาณาจักรผ่านการส่งข้าหลวง และการเก็บภาษี แต่เมื่อสิ้นพระชนม์ ราชสำนักก็ไม่อาจควบคุมพื้นที่ส่วนต่าง ๆได้อย่างเต็มที่นัก

กลายเป็นปัญหาสำคัญ ต่อการสร้างอาณาจักรที่เป็นเอกภาพในสมัยกลาง หลังสวรรคต อาณาจักรของพระองค์แบ่งแยกให้แก่พระโอรส 3 พระองค์ บางส่วนอยู่ในดินแดนเยอรมนีปัจจุบัน

ร่างของพระองค์ถูกฝังไว้ที่มหาวิหารอาเคิน


ขอขอบคุณ วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี


โสรวารสิริวิบูลย์ รัศมิสูรย์ส่องจำรูญจรัสเรืองนะคะ