❤++++++❤ ว่าด้วย พัณณิดา ภูมิวัฒน์ ❤++++++❤

สวัสดีค่ะ


แหะๆ วันนี้มาพูดถึงนักเขียนไทยคนหนึ่งล้วนๆ ค่ะ (เอ่อ..แฟนๆ ขา อย่าโกรธจขบ.น้า )



เนื่องด้วยเรารู้จักกับ พัณณิดา ภูมิวัฒน์ครั้งแรกจากหนังสือชุด เซรีญา นะคะ
(ขอสารภาพว่า รู้จักหนังสือเล่มนี้จากเด็กชายวัยไม่เกินสิบขวบคนหนึ่งที่ไปถามหาเซรีญาเล่ม ๓ ที่บู๊ทอมรินทร์เมื่องานหนังสือครั้งหนึ่ง (ไม่แน่ใจว่าตุลาปีที่แล้วหรือเปล่า) ก็เลยถามว่าหนุกเหรอ เจ้าตัวก็พยักหน้าพร้อมตาเป็นประกาย รวมทั้งการออกแบบหน้าปกตรงตัวอักษร “เซรีญา” ก็เกร๋มากกกกกกกก ก็เลย..เอาวะ..เอามาอ่านซะหน่อย วันที่ไปนั่นยังเพิ่งออก ๒ เล่ม ส่วนเล่ม ๓ ซึ่งเป็นเล่มจบ เราก็มาหาซื้อที่ร้านนายอินทร์เอา แล้วก็มาอ่านรวดเดียวหมด เหอๆ)


ขอบอกว่าตอนอ่านเล่มหนึ่งค่อนข้างผิดหวังอ้ะ (หรือเราแก่เกินไป) คือรู้สึกว่า เง่อ..เมื่อไหร่จะเข้าประเด็นเสียทีหนอ แต่พออ่านๆ ไปจนถึงเล่ม ๓ แล้วจึงเข้าใจว่า คนเขียนต้องการตะล่อมเพราะอะไร ต้องการให้ตัวเอกค่อยๆ ผ่านพ้น (และผ่านพบ) ประสบการณ์ต่างๆ เพื่อให้เธอได้ “เติบโต” ขึ้นนั่นเอง


แม้ว่าตัวเองจะรู้สึกว่า คนเขียนค่อนข้างตะล่อมมากไปนิดหนึ่ง แต่ก็ไม่รู้ค่ะ ด้วยอะไรบางอย่างทำให้รู้สึกว่า คนเขียนคนนี้น่าสนใจแฮะ ก็เลยไปหาซื้อไมรอนมาอ่านอีก ซึ่งขอบอกว่า ชอบกว่าเซรีญาค่อนข้างมากเลยล่ะค่ะ




อ่านสองเรื่องของนักเขียนคนนี้แล้วก็เลยรู้สึกว่า พัณณิดาเป็นคนที่มองอะไรแบบสองด้าน คือ ไม่มีอะไรดีไปซะหมด และไม่มีอะไรเลวไปทั้งหมด ในความดีมีความเลว ในความเลวมีความดี ทุกคนมีที่มาที่ไปมีเหตุผลของการกระทำ (ซึ่งขอสารภาพว่า สำหรับนิยายแนวแฟนตาซีที่เราเคยๆ อ่าน ไม่ค่อยเจอคนสร้างตัวละครในลักษณะนี้ค่ะ ส่วนใหญ่ดีก็ดีไปเลย เลวก็เลวไปเลย ตัวละครไม่ค่อย “กลม” น่ะ) เลยทำให้รู้สึกว่านักเขียนคนนี้น่าสนใจจริงๆ แฮะ



เดือนเมษายนที่ผ่านมาก็เลยไปซื้อมาโอ กับมาโอและแมวหิมะภาคเหนือ มาอีก (แต่ด้วยเหตุที่ต้องอ่านหนังสือในโครงการ Lend It Forward ก็เลยทำให้ไม่ได้หยิบมาอ่านซะที) และเมื่องานหนังสือครั้งที่ผ่านมา ก็ไปได้ Dragon Delivery อีกเล่ม



เมื่อวานก็เลยโดดงานเพื่ออ่านหนังสือสามเล่มนี้ให้จบค่ะ (กร๊ากกกกก ใช่เรื่องมั้ยหละนั่น ) ไม่ใช่หรอกค่ะ พอดีตื่นเช้ามาด้วยอาการเหมือนจะเปื่อยก็เลยหยุดอยู่บ้าน ทำให้สามารถหยิบมาอ่านได้น่ะค่ะ แล้วก็อ่านจบสามเล่มรวดภายในเวลาอันรวดเร็ว

(อ้อๆ แต่ก่อนหน้านั้นก็ได้อ่าน “แมวข้าวปั้น” ซึ่งอนุเคราะห์โดย the grinning cheshire cat นะคะ)





โดยสรุปแล้ว เรารู้สึกว่างานเขียนของพัณณิดาเป็นวรรณกรรมเยาวชนสำหรับผู้ใหญ่ค่ะ คือไงดีหละ เราว่า เด็กอ่านได้ความสนุก แต่ผู้ใหญ่อ่านก็ได้ความคิดด้วยน่ะค่ะ เป็นวรรณกรรมเยาวชนที่เขียนโดยคนไทยที่น่าสนใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการสร้างตัวละครนี่ค่อนข้างโดดเด่นมาก นอกจากความ “กลม” อย่างที่ได้กล่าวมาแล้ว หลายๆ ตัวที่เป็นตัวประกอบก็มีเสน่ห์ไม่น้อยเลย (บางทีมีเสน่ห์มากกว่าตัวละครเอกด้วยซ้ำค่ะ – สำหรับเราน่ะนะ)



เรายังติดใจฮาริฮาร์นในเรื่องมาโออยู่เลยค่ะ ปีศาจไฟผู้เป่าหีบเพลงปากได้ไพเราะจับใจ หรืออย่างหนูหนืดใน Dragon Delivery เนี่ย อืมม์...ไม่รู้ว่าเล่มต่อๆ ไปจะมีบทบาทอีกหรือเปล่าค่ะ แล้วก็ “ความน่ารัก” เวลามีบทบรรยายถึงสัตว์ต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นตัวละครที่เป็นแมว (ชอบสมญานาม “เจ้าลาย” กับ “ยายผ้าพันคอที่จริงจังที่สุดในโลก” มากค่ะ) สไลม์ (หนูหนืดอีกแย้ว) หนูมี่ (เออ..จำชื่อสัตว์ไม่ได้ว่าเป็นอะไร รู้แต่ว่าคล้ายๆ หมาจิ้งจอกที่สะกดจิตได้) มังกรรัฟที่เป็นลูกครึ่ง (หุๆ) ฯลฯ



แต่ขณะเดียวกันก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีข้อด้อยในหนังสือของพัณณิดานะคะ

นอกจากการตะล่อมซะเยอะ (ซึ่งทำให้คนใจร้อนอย่างเรารู้สึกว่า “ยืด” ไปบ้าง) แล้วก็มีการใช้ถ้อยคำบางอย่างแปลกๆ (เช่น ใช้คำว่า “มัก” แทนคำว่า “ชอบ” ซึ่งทำให้เราต้องอ่านซ้ำ เพราะไม่คุ้นง่ะ มันไม่ใช่การใช้ว่า “มักจะ” ด้วย แต่ใช้ “มัก” เลยง่ะ เอ่อ..ลืมประโยคที่จะเอามายกตัวอย่าง) ก็มีเรื่องของการ “หลุด” ในเรื่องรายละเอียดบางอัน (เช่น ตอนมาโอเล่มหนึ่ง พ่อของรุสโซตายตอนเก้าขวบ แม่ตายตอนสิบขวบ แต่พอมาโอเล่มสองบอกว่าพ่อรุสโซตายตอนสิบกว่าขวบ) หรือตรรกะแบบแปลกๆ ที่เราอ่านแล้วสะดุดๆ บ้าง (ประเภท..เอ..ทำไมทำอย่างนี้ว้า ดูไม่ค่อยมีเหตุมีผล เอ..ทำไมทำอย่างนั้นหละ แบบนี้ไม่ง่ายกว่าหรือไง – พยายามไม่สปอยล์สุดฤทธิ์)




แต่โดยรวมสำหรับเราแล้วก็ถือว่า นักเขียนคนนี้อยู่ในระดับ “น่าสนใจ” และ “น่าติดตามผลงาน” ค่ะ



คิดว่าถ้าเจ้าตัวไม่หนีไปเอาดีทางด้านอื่นซะก่อนแล้ว ต่อไปต้องเป็นนักเขียนแนวนี้ที่ดีคนหนึ่งในวงการแน่ๆ ยิ่งเมื่อเทียบกับการที่เจ้าตัวอายุเพิ่งยี่สิบกว่าๆ เช่นนี้ด้วยแล้ว ถือว่า “น่าจับตา” อย่างยิ่งค่ะ (ได้โปรดอย่าเพิ่งวางมือเลยนะจ๊ะ)




จึงเป็นเหตุให้งานหนังสือคราวหน้าต้องหาเล่มอื่นๆ ของเจ้าตัวมาอ่านซะแล้วค่ะ

(Note – เล่มที่ยังขาดของพัณณิดาได้แก่ นิทานหว่านฝัน (มีเรื่องภาษาหัวใจของพัณณิดาอยู่) ของขวัญมหัศจรรย์แห่งภูต (หรือชื่อเดิม – กรรไกรสีแดงกับกระดาษสีขาว) อันเซลมา (เกี่ยวข้องกับเซรีญา) ฯพณฯ แห่งกาลเวลา เดอะสตอรี่เทลเลอร์และปวงเทพผู้นิราศ)





ก็...สำหรับท่านใดที่ชอบวรรณกรรมเยาวชนแนวแฟนตาซี รวมทั้งชอบอ่านงานของนักเขียนไทยแล้ว ก็แนะนำให้ลองหามาอ่านนะคะ








ว่าแต่..หรือเราจะเอาหนังสือที่มีอยู่เข้าโครงการ LIF ให้เพื่อนๆ ยืมอ่านดีหว่า?




มีใครสนใจจะยืมมั้ยหละนี่?

Create Date : 10 พฤศจิกายน 2549 Last Update : 10 พฤศจิกายน 2549 16:19:46 น. Counter : 2455 Pageviews.		79 comments
Share Tweet

	BUDDY คู่หู คู่ฮา multiple (3 ม.ค. 2567 04:49:04 น.)		พบเจอภาพอะไร? ส่วนหนึ่งของภาพน่าสนใจจึงตัดมาใช้ คุกกี้คามุอิ (1 ม.ค. 2567 03:56:23 น.)
	สวัสดีปีใหม่ Rain_sk (1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)		No. 1259 สาระเกือบมี (ตอนทำงานที่ใหม่ ถูกลองดี) ไวน์กับสายน้ำ (1 ม.ค. 2567 05:58:05 น.)