โนเวเชนโต้ (Novecento)
ผู้เขียน อเลซซานโดร บาริกโก (Alessandro Baricco)
ผู้แปล งามพรรณ เวชชาชีวะ
สำนักพิมพ์ ผีเสื้อ
จำนวนหน้า หน้า
ราคา 119 บาท
เรื่องย่อ เรื่องราวของชายหนุ่มนาม แดนนี่ บู้ดแมนน์ ที ดี เลม่อน โนเวเชนโต้ ที่เกิด เติบโต ใช้ชีวิตอันรุ่งเรือง และจบไปพร้อมกับเรือลำหนึ่ง อัจฉริยะทางเปียโนที่ไม่สามารถก้าวขึ้นไปใช้ชีวิตบนฝั่งได้ กับสถานที่ที่เขาพบว่า..มันไม่มีจุดสิ้นสุด
ความรู้สึกที่ได้อ่านโอ้..เป็นนักเขียนคนเดียวเลยที่เรารีวิวทุกเล่มที่เราอ่านนะนี่
โดยเรียงตามลำดับ นั่นก็คือ ไหม ไร้เลือด และล่าสุดกับโนเวเชนโต้ค่ะ (มีเรื่องไหนของนักเขียนคนนี้ที่แปลเป็นไทยแล้วอีกบ้างนี่ สงสัยต้องตามเก็บให้ครบหมดทุกเล่มแน่ๆ)
หาก
ไหมคือความสั่นสะเทือนแห่งความเจ็บปวดในรักที่ไม่ได้แม้แต่สัมผัส
ไร้เลือดคือความโรแมนติกประหลาดล้ำท่ามกลางฉากตามล่า-ล้าง
หนังสือเล่มนี้ก็คือภาพวาดแอบสแตร็ก ที่บางครั้งอาจยากหรือง่ายพอกันในการทำความเข้าใจ แต่มันได้ความรู้สึกเมื่อจ้องมอง
บอกไม่ถูก และไม่รู้จะบรรยายอย่างไรกับหนังสือเล่มนี้ (หนังสือของบาริกโกนี่รีวิวยากโคตรๆ วุ้ย)
นอกจากจะบอกว่า..หากใครเป็นหนอน (หนังสือ) แล้ว กรุณาอ่านเถอะค่ะมันได้อารมณ์ที่ประหลาด มีความเฉพาะตัวสูงอย่างที่หาจากนักเขียนคนอื่นๆ ได้ยากมาก แต่ขณะเดียวกัน ทุกท่วงทำนองของตัวอักษรกลับสั่นสะเทือนถึงความรู้ึสึกของคนอ่านได้อย่างมิอาจลืมเลือนไปได้ง่ายๆ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคนที่มีความละเอียดอ่อนกับตัวหนังสือ น่าจะรับรู้และรู้สึกได้มากเป็นพิเศษค่ะ)
ซึ่งส่วนหนึ่งก็ต้องชื่นชมคนแปลด้วยค่ะ (คือเทียบกับต้นฉบับไม่ได้ เพราะเราคงอ่านไม่ออก) เพราะการที่อ่านได้อารมณ์และความรู้สึกเช่นนี้ ก็น่าจะมาจากการที่คนแปลสามารถคงไว้ถึงสิ่งที่ต้นฉบับถ่ายทอดออกมาได้อย่างค่อนข้างดีด้วย
ชอบฉากตอนที่มีพายุแล้วโนเวเชนโต้ปลดล็อกเปียโนพร้อมกับเ่ล่นเปียโนไปด้วยมากๆ อยากไปอยู่ในสถานการณ์เยี่ยงนั้น (ในหนังทำฉากนี้อย่างไรเนี่ย มีฉากนี้หรือเปล่า แต่ไม่น่าพลาดนี่นา) แล้วก็ช็อต "ประลอง" ฝีมือเปียโนที่เรียกได้ว่า อ่านจบก็ต้องถอนหายใจเฮือกยาวหลังจากแทบจะกลั้นหายใจตั้งแต่เริ่มฉากมาตลอดค่ะ
เป็นคนเขียนที่สร้างความรู้สึกเศร้าและจารรอยบางอย่างในความทรงจำและความรู้สึกให้ทุกๆ ครั้งที่ได้อ่านหนังสือของเขาจริงๆ ค่ะ
ติดอันดับนักเขียนในดวงใจไปอีกคนแล้วนะนี่
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาค่ะ
634757/4673/439