~ ~★ ~ ~★ ~ ~★ เสื้อฝน นิ้วเท้า เสื้อหนาว+++วอฟเฟิล (Everything on a Waffle) ~ ~★ ~ ~★ ~ ~★







เสื้อฝน นิ้วเท้า เสื้อหนาว+++วอฟเฟิล (Everything on a Waffle)





ผู้แต่ง : พอลลี ฮอร์วาร์ธ
ผู้แปล : พิมพมาศ
สำนักพิมพ์ : แพรวเยาวชน
จำนวนหน้า : 163 หน้า
ราคาปกติ : 135.00 บาท





เรื่องย่อ (ลอกมาจากบล็อกคุณยาคูลท์ )


เรื่องของ พริมโรส เด็กหญิงอายุ 11 ที่พ่อแม่หายไปกับทะเลในวันพายุแรงจัด ใครๆ ต่างคิดว่าทั้งคู่คงจะตายไปแล้ว จึงให้เด็กไปอยู่ในความดูแลของลุงซึ่งย้ายมาอาศัยที่เมืองเล็กๆ แห่งนั้นพอดี แต่เด็กหญิงยังเชื่อมั่นอยู่เสมอว่า วันหนึ่งพ่อและแม่จะกลับมา

ระหว่างนี้ใครต่อใครต่างเข้ามาจัดการกับชีวิตของพริมโรส ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนๆ ครูที่ปรึกษา หรือเพื่อนบ้าน ทุกคนปฏิบัติต่อเธอเหมือนเธอเป็นเด็กมีปัญหา เพราะต้องสูญเสียพ่อแม่ มีเพียงเจ้าของร้านอาหารซึ่งเสิร์ฟทุกอย่างมาบนวอฟเฟิลเท่านั้นที่คอยให้คำแนะนำดีๆ เสมอ














ความรู้สึกที่ได้อ่าน (สปอยล์นิดๆ หน่อยๆ)




เป็นวรรณกรรมเยาวชนที่มีความเป็นผู้ใหญ่สูงมากค่ะ




หนังสือเล่มนี้ใช้วิธีการเล่าเรื่องผ่านสายตาและความคิดของบุคคลที่ 1 เพียงคนเดียว นั่นก็คือ พริมโรส ดังนั้น..เราจึงได้รู้ว่า เหตุใดเธอจึงคิดกระทำการบางอย่างออกไป และได้รับผลกระทบหรือได้รับการตัดสินอย่างไรจากคนอื่นที่เห็นการกระทำนั้นๆ (ซึ่งค่อนข้างจะมีความเป็น realistic มากๆ ค่ะ เพราะคิดว่า คงมีคนจำนวนไม่น้อยหรอก ที่เจอการกระทำของพริมโรสแล้วก็มีโอกาสคิดไปในทางเดียวกับตัวละครในเรื่องคิดน่ะค่ะ) ซึ่งทำให้เมื่อเราได้รับรู้ความจริงที่เป็นจริงจากตัวพริมโรสเอง ก็ทำให้อดฉุกคิดไม่ได้ว่า กับบางเรื่องราวที่เกิดขึ้น บางทีมันก็พลาดไปเพราะเราตัดสินจากสิ่งที่เราเห็นเท่านั้นนั่นแหละนะ (แต่จขบ.เป็นคนให้ความสำคัญกับเจตนามากกว่าการกระทำอยู่แล้วนะคะ เพราะฉะนั้นความผิดพลาดอย่างนี้จะเกิดขึ้นน้อยหน่อย แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีโอกาสเกิดขึ้นเลย)


มุมมองหลายๆ อย่างของพริมโรส หลายคนอาจมองว่า “เกินเด็ก” แต่สำหรับจขบ.แล้วเนื่องจากเติบโตมาแบบ “แก่แดด” (กร๊ากกกกกกก ) และเคยเจอคนที่ “แก่แดด” มาตั้งแต่เด็กเหมือนกันหลายคน ก็เลยทำให้รู้สึกว่า คนแบบนี้มีอยู่จริงๆ ในโลกค่ะ คนที่คิดอะไรแบบผู้ใหญ่มาตั้งแต่เด็ก มีมุมมองต่อโลกที่ต่างไปจาก “เด็ก” ทั่วไปน่ะ ดังนั้นจขบ. จึงไม่รู้สึกว่า เป็นการเขียนที่เอาความคิดแบบผู้ใหญ่ไปยัดใส่ความเป็นเด็กแต่อย่างใดนะคะ (แต่ก็คิดว่า อาจทำให้คนอ่านบางคนคิดไปในลักษณะนั้นได้ค่ะ)






สิ่งหนึ่งที่จขบ.ติดใจตัวเอกในเรื่องนี้คือ เรื่องของการยึดมั่นในความเชื่อของตนเอง (หรือบางคนอาจเรียกความเชื่อนี้ว่า ศรัทธา) อย่างแรงกล้าจริงๆ ค่ะ และท้ายที่สุด การเชื่อมั่นในอะไรอย่างสุดใจนั้น ก็ทำให้เธอได้รับสิ่งตอบแทนที่ดีในตอนท้าย (ยังคิดอยู่ว่า แล้วถ้าไม่จบอย่างนี้ ตัวเอกของเราจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไรกันหนอ) ซึ่งบางทีก็ก้ำกึ่งนะคะ ระหว่างการรักษาศรัทธาและเชื่อมั่นในเซ้นส์บางอย่างของตน กับความดื้อแพ่งเนี่ย ซึ่งถ้าใครไม่รู้จักตัวเองดีพอ ก็อาจก้าวข้ามเส้นสู่ความดื้อแพ่งและไม่ยอมรับความเป็นจริงไปก็เป็นได้



บุคลิกตัวละครแต่ละตัว มีเอกลักษณ์และเสน่ห์ทุกตัวเลยค่ะ ตัวเอก ผู้ช่วยตัวเอก ตัวประกอบ หรือแม้กระทั่งตัวร้ายของเรื่อง ก็ยังทำให้เรารู้สึกว่า อืมม์..มันก็มีคนอย่างนี้จริงๆ แหละนะ ซึ่งเราก็มีโอกาสเห็นอยู่ในชีวิตประจำวันด้วยค่ะ ซึ่งทำให้ตัวร้ายเองก็ดูไม่ร้ายขนาดรับไม่ได้ เพียงแต่เป็นตัวร้ายที่มีความยึดมั่นถือมั่นบางอย่าง และยึดบางสิ่งบางอย่างไว้เป็นสรณะเสียเหลือเกิน จนทำให้มองข้ามและขาดการพยายามทำความเข้าใจกับสิ่งอื่นๆ ให้ลึกซึ้งมากกว่าที่เป็นอยู่ค่ะ





เรียกได้ว่า ถ้าอ่านหนังสือเล่มนี้แล้วคิดตามไปด้วย คิดให้ละเอียดลึกเข้าไปอีก น่าจะเป็นอะไรที่สอนให้เรา “กว้าง” ขึ้นได้อย่างไม่ยากเลยค่ะ น่าจะเป็นหนังสือที่สอนให้ผู้ใหญ่ได้คิดมากขึ้น ได้คิดในแง่มุมอื่นๆ ที่อาจมีความเป็นไปได้เช่นกัน รวมทั้งเป็นการสอนเด็กให้โตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ในอีกแบบ ที่ไม่ใช่ผู้ใหญ่ที่อยู่ใน “รูปแบบ” ซึ่งยึดติดกับความคิดว่าของตนเองนั้นถูกเสมอด้วยค่ะ










สำหรับถ้อยคำที่จขบ.ประทับใจจากหนังสือเล่มนี้มีดังต่อไปนี้ค่ะ










แม่บอกว่า ไม่มีใครหรอกที่จะมีใจสงบสันติ เราทุกคนต่างเป็นหมาป่าที่ชอบใช้ความรุนแรงด้วยกันทั้งนั้น แต่การกระทำที่แสดงออกต่างหากที่ทำให้ดูสงบสันติได้














บางครั้งคุณอาจถูกล่อใจให้ทำอะไรที่สวยหรูซึ่งแม้ว่าจะดีกว่า แต่การทำเช่นนั้นก็ทำให้คุณสูญเสียความตั้งใจดีๆ ที่มีในตอนเริ่มต้นไปได้














คนบางคนเห็นมาทั่วโลก แต่ไม่รู้อะไรเลย













เราคงไม่อาจปกป้องใครได้จริงๆ หรือไม่ก็ปกป้องได้จากเรื่องหนึ่ง แต่ต้องไปเจอกับอีกเรื่องหนึ่ง







และ










และมันก็เป็นอย่างนั้นเสมอในโคลฮาร์เบอร์ ผู้คนแก่ตัวลงไปบ้าง ตายไปบ้าง ฉันทิ้งบางสิ่งบางอย่างในชีวิตของฉันตามที่ต่างๆ บ้าง ในขณะที่ค้นพบส่วนอื่นๆ อย่างไม่ได้คาดหวัง ผู้คนใหม่ๆ โผล่เข้ามาให้เห็นในขณะที่คนอื่นๆ หายไปก่อนจะทันบอกลากัน ผู้คนธรรมดาสารพัดชนิดทุ่มเทจิตใจทั้งหมดของพวกเขาให้กับสิ่งที่เราไม่เคยคิดจะใส่ใจ











โดยรวมก็เป็นหนังสืออีกเล่ม ที่อาจไม่ได้สนุกสนานเร้าใจชวนติดตามมากมาย แต่เป็นหนังสือที่ต้องอ่านแล้วใช้ความคิดต่อยอดไปด้วย ซึ่งน่าจะเป็นการกล่อมเกลาให้เด็กโตขึ้นอย่างมีวิสัยทัศน์ที่กว้างขึ้น และสอนให้ผู้ใหญ่บางคนกลับหันมาเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างของตนเองได้ด้วยค่ะ










ขอบคุณทุกท่านสำหรับการแวะมาอ่านค่ะ


248305/3613/284




Create Date : 06 ตุลาคม 2551
Last Update : 6 ตุลาคม 2551 7:59:09 น.
Counter : 1860 Pageviews.

30 comments
  





               อรุณรุ่ง สวัสดิ์เช้า............วันจันทร์
ยามเมื่อแสง สุริยัน..........................ส่องหล้า
ขอจงสนุก สุขสันต์........................ถ้วนทั่ว กันเฮย
สุขภาพดี ทั่วหน้า.............................อายุ วรรณโณ สุขัง พลัง/.
โดย: เซียน_กีตาร์ วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:8:03:31 น.
  
น่าอ่านค่ะ แต่แนวนี้ขอแปะไว้ก่อน ^-^
โดย: หมูย้อมสี IP: 117.47.108.136 วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:8:36:58 น.
  
เดี๋ยวต้องไปเมียงมองหาบ้างแล้ว รู้สึกชมกันเยอะ
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:9:33:28 น.
  
ว๊าว...อ่านรีวิวแล้วอยากอ่านอ่ะค่ะ

ชอบหนังสือเด็ก ๆ ที่สอนผู้ใหญ่ไปด้วยแนว ๆ นี้เลย...
ชอบที่สุดเลยที่บอกว่า...คนบางคนเห็นมาทั่วโลก แต่ไม่รู้อะไรเลย

บางทีก็อาจจะเป็นการบอกตัวเราเองเหมือนกันนะคะว่า...อ่านหนังสือเป็นร้อยเป็นพันเล่ม...แต่ไม่รู้อะไรเลย... หุหุ

จดไว้ไนลิสต์ค่ะ
โดย: แม่ไก่ วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:9:39:33 น.
  

ให้โตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ในอีกแบบ ที่ไม่ใช่ผู้ใหญ่ที่อยู่ใน “รูปแบบ” ซึ่งยึดติดกับความคิดว่าของตนเองนั้นถูกเสมอ

น่าอ่านมากๆ
โดย: อั๊งอังอา วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:9:54:51 น.
  
อย่างแรกกับความประทับใจกับหนังสือ
เห็นจะเป็นหน้าปกเลยค่ะ .. ชอบจังเพราะว่า
เห็นแล้วรู้สึกว่าอบอุ่น น่าหยิบ น่าซื้อหา
วันนี้ว่าจะแวะไปร้านหนังสือค่ะ ไปอ่าน
หนังสือที่บล็อกน้องหมีแพนด้า
เห็นมีแนะนำหนังสือด้วย ก็ว่าจะไปเสาะหา
เล่มนั้นด้วย วันนี้มาอ่านบล็อกนี้เจอรีวิว
เล่มนี้ก็อยากได้อีก วันนี้คงสอยมาอย่างต่ำก็ 2 เล่มค่ะ

............


จริงๆ ที่อยากอ่านหนังสือมาก็ไม่ใช่เพราะอะไรหรอกค่ะ
เมื่อวานนี้ที่ลำปางฝนกระหน่ำมาแบบลืม
โลกจริงๆ ไฟฟ้ามันยิ่งตกใจเลยดับ
พอไฟฟ้าดับ คอมก็เปิดไม่ได้ พัดลมก็ไม่พัด
เลยกลายเป็นว่านั่งอยู่ในแสงพอประมาณ เลยได้หยิบ
หนังสือมาอ่านเคล้าเสียงฝนกระทบหลังคา
และพื้นซีเมนต์ อ่านได้ครึ่งเล่มไฟก็มา
พอไฟมาเท่านั้นล่ะคะ เราล่ะอยากให้ไฟดับต่อจัง
เพราะจะได้อ่านหนังสือได้อย่างเพลินๆ
และมีสมาธิ ... ซึ่งอารมณ์นี้ของเราหายไปนานมากค่ะ
หลังๆ นี้จะมีอารมณ์อ่านหนังสือก็ต่อเมื่อ
ไม่รู้จะทำไรจริงๆ .. เฮ้อ คิดถึงวันเก่าๆ
ที่แบบว่าอ่านได้เยอะและกระหน่ำจริงๆ ค่ะ
โดย: JewNid วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:9:56:23 น.
  
(เข้ามาอีกรอบ) รู้สึกผิดจัง แต่ขอสารภาพว่าขี้เกียจอัพบล็อกจริงๆค่ะ + ไม่มีหนังสือที่อยากรีวิวด้วย (อ่านแล้วเฉยๆ ไม่เกิดแรงจูงใจในการชมหรือติ)

คิดว่าคงอัพอีกทีตอนหลังงานหนังสือเลยค่ะ ขอบคุณที่แวะเข้าไปนะคะ
โดย: หมูย้อมสี วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:10:31:17 น.
  
เห็นเล่มนี้ในร้านแล้วแต่ยังไม่ได้ซื้อ ชอบตั้งแต่ปกแล้วละ ภาพน่ารัก
โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:11:02:58 น.
  
เป็นหนังสือที่น่าสนใจนะคะ
โดย: ณ มน วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:11:12:16 น.
  
โอ้โห... เขียนรีวิวหนังสือได้เก่งจังเลย เราไม่สามารถเขียนได้ยังงี้อ่ะ อิจฉาจัง
โดย: BeachBum (ลืมล็อกอินค่ะ) IP: 122.105.71.244 วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:13:35:42 น.
  
ไม่ได้อ่านหนังสือเด็กมานานแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ
โดย: blueschizont วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:15:31:59 น.
  
สวัสดีค่ะ
แวะมาอ่านและมาขอบคุณที่ไปที่บล็อกค่ะ
ชอบ " คนบางคนเห็นมาทั่วโลก แต่ไม่รู้อะไรเลย "
โดย: จอยค่ะ (ayopolie ) วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:16:18:10 น.
  
แล้วทำไมเราเห็นชื่อหนังสือแล้วกลับอยากกินวอฟเฟิลล่ะเนี่ย


แสดงให้เห็นว่าเป็นคนเห็นแก่กินจริงๆ เลย
เหอ เหอ เหอ
โดย: หัวใจสีชมพู วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:17:05:53 น.
  
แวะมาทักทายคะ ^^
โดย: เด็กน้อยขี้แย วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:18:56:11 น.
  
+ แวะมาเก็บข้อมูลคร้าบ ... ส่วนโซนวรรณกรรม ในงานหนังสือฯ รอบนี้ พี่คงงดเช่นเคย (แต่บ้านใหม่ แต่งเฟอร์ฯ บิวด์-อิน ใกล้เสร็จเต็มทีแล้ว ถ้าได้ย้ายเข้าไปอยู่ มีชั้นหนังสือว่างเยอะๆ มีเวลานอนเอกเขนกอ่านอยู่ที่บ้าน น่าจะได้เริ่มสะสมใหม่อีกครั้งจ้า)

+ เค้าออกแบบปกได้น่ารัก และน่าสนใจดีนะครับ

+ งานหนังสือรอบนี้ มีบล็อกเกอร์ที่รู้จัก ออกพ็อกเก็ตบุ๊คพร้อมกันหลายคนเลยแฮะ (คุณหมอ "ผมอยู่ฯ", น้องเมอร์ฯ , คุณน้องเทพบุตรตบะแตก!!) สงสัยคงได้อุดหนุนหลายเล่มอ่ะครับ
โดย: บลูยอชท์ วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:19:56:42 น.
  
เราว่าเล่มนี้มันโตและดาร์กเกินหนังสือเด็กนะ เนื้อเรื่องเหมือนไม่มีอะไร แต่ทิ้งอวลไออะไรไว้ในใจยังไงไม่รู้
..ทำให้เป็นเล่มที่ชอบ ยังไงๆ ก็ต้องมีติดบ้านไว้เล่ม
โดย: ยาคูลท์ วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:21:21:40 น.
  
ท่าทางจะเป็นหนังสือ
ที่อ่านแล้ว "ได้คิด" นะคะพี่เต้ย ^^
โดย: BeCoffee วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:23:23:20 น.
  
ทั้งชื่อเรื่องทั้งปกน่ารักดีจังค่ะ

ประโยคที่ยกมาคมมากทุกประโยคเลย ดูท่าจะเป็นหนังสือที่เหมาะกับผู้ใหญ่มากกว่าเด็กนะเนี่ย
โดย: haiku วันที่: 7 ตุลาคม 2551 เวลา:9:25:49 น.
  
น่าอ่านจังเลยค้าบ
โดย: เมฆชรา วันที่: 7 ตุลาคม 2551 เวลา:9:48:14 น.
  
แค่ชื่อก็น่ารักแล้ว สำหรับหนังสือเล่มนี้
โดย: grappa วันที่: 7 ตุลาคม 2551 เวลา:9:48:34 น.
  
น่าสนค่ะ น่าสน ตอนแรกว่าจะไม่อ่านแล้วเชียว
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 7 ตุลาคม 2551 เวลา:12:30:51 น.
  
โอ้... หมู่นี้รีวิววรรณกรรมเยาวชนติดๆกันเลยนะครับ (แถมออกแนวดาร์กๆทั้งนั้นเลยด้วย)

ปีนี้ตั้งใจว่าจะไปเดินงานสัปดาห์หนังสือ (ถึงแม้ด้วยสภาพทางการเงินจะได้แต่เดินมองก็ตาม) อยากจะไปอุดหนุนบล็อคเกอร์ที่ออกหนังสือน่ะครับ
โดย: แฟนผมฯ IP: 202.134.119.218 วันที่: 7 ตุลาคม 2551 เวลา:16:44:39 น.
  
+ สำหรับคำถามที่ครูเต้ย (และรวมถึงนายโอ๊ต) ได้ถามไว้ที่บล็อกพี่ พี่ไปค้นคำตอบมาให้แล้วนะครับ (พวกเค้าเขียนไว้ที่บล็อกหน้าล่าสุดนั่นแล) ดังนี้ ...
* เทพบุตรตบะแตก!! ออก 2 เล่ม แต่เค้าไม่ได้แจ้งไว้ ไม่รู้จะไปงานหรือเปล่า คงต้องลองถามในบล็อกอีกที

* น้องเมอร์ฯ - เห็นบอกว่าอาจไปช่วงท้ายๆ งานหรือไม่ก็ไม่ไป วันที่ยังไม่ได้แจ้ง แต่ถ้าได้วันจะอยู่ที่บูธ บลูสเกล M-16 โซน C1

* คุณหมอ "ผมอยู่ฯ" - แจกลายเซ็น วันเสาร์ที่ 18 เวลา 15-16 น. บูธ 4 Letter words D-12 โซน Plenary Hall

... ครับพ้ม (เหมือนพี่เป็นหน้าม้าให้พวกเค้ายังไงก็ไม่รู้เนาะ หุๆ)
โดย: บลูยอชท์ วันที่: 7 ตุลาคม 2551 เวลา:21:15:24 น.
  
อืม...อ่านข้อความที่คัดมาก็เชื่อเลยค่ะว่าเรื่องนี้เป็นวรรณกรรมเยาวชนที่มีความเป็นผู้ใหญ่สูงจริงๆ
ส่วนตัวก็ชอบเรื่องแบบนี้นะคะ ชีวิตจริงก็คงไม่สวยหรูเสมอไป เป็นเด็กก็ต้องเรียนรู้ชีวิต โอ้ ชีวิตต้องสู้

แต่สงสัยว่าอ่านแล้วจะอยากกินวาฟเฟิลรึเปล่า
โดย: แอปเปิ้ลอบเชย (apple_cinnamon ) วันที่: 7 ตุลาคม 2551 เวลา:23:02:02 น.
  
อ่านรีวิวแล้ว
น่าจะเป็นหนังสือที่ทำให้ผู้ใหญ่เข้าใจและละเอียดรอบคอบกับเด็กๆ มากขึ้นนะคะ ^_^
โดย: กาน้ำชากะเชี่ยนหมาก วันที่: 8 ตุลาคม 2551 เวลา:10:24:30 น.
  
สวัสดีค่า เผอิญว่าเพิ่งเข้าไปดูที่บล็อกค่ะ

ก็ที่ถามไว้อ่ะคะว่าต้องแทนตัวเองดีๆกับลูก

เพราะว่า ถ้าลูกได้ยินอะไรไม่ดี เช่น ฉัน-แก คำพูดจิกกัดเล็กน้อย เดี๋ยวลูกจะได้ยินอะไรหยาบๆอะคะ

แหะๆ เข้าใจมั้ยอะคะ อ่านแล้วยัง งงแทนเลย - -
โดย: เด็กน้อยขี้แย วันที่: 8 ตุลาคม 2551 เวลา:11:55:30 น.
  
อืม น่าสนใจมากเลยค่ะ บางทีหนังสือเยาวชนสมัยนี้อาจจะเขียนขึ้นมาเพื่อผู้ใหญ่มากกว่าเยาวชนก็ได้นะคะ เพราะเนื้อหาเท่าที่อ่านๆดูหลายๆเล่มก็ค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่จนอดคิดไม่ได้ว่าเด็กๆอ่านแล้วจะตีความได้หรือเปล่าน๊อ ไปๆมาๆ หนังสือเยาวชนอาจะมีไว้เพื่อเตือนสติผู้ใหญ่ไม่ให้หลงลืมความเป็นเด็กที่เราเคยมีก็ได้ค่ะ
โดย: TaMaChAN (narumol_tama ) วันที่: 8 ตุลาคม 2551 เวลา:12:47:15 น.
  
ถ้าชอบสองดวงจันทร์แล้วจะชอบเรื่องมั๊ยง่ะ

อิจฉาเด็กกรุงเทพฯสมัยนี้
เราเป็นเด็กอุบลฯ
สมัยนู่น ไม่มีโอกาสได้อ่านหนังสือเยาวชนแบบนี้หรอก
อ่านที่คุณสาวไกด์ฯเขียน
นึกว่าอยากมีประตูย้อนเวลาไปหาตัวเองในอดีต
แล้วจะขนหนังสือหนึ่งรถบรรทุกไปฝากตัวเอง

เราคงโตเป็นผู้ใหญ่อีกแบบ
น่าคิด น่าคิด
โดย: Evil is Live วันที่: 15 ตุลาคม 2551 เวลา:18:14:09 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Pakwan.BlogGang.com

สาวไกด์ใจซื่อ
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 203 คน [?]

บทความทั้งหมด