~ ~★ ~ ~★ ~ ~★ อันเซลมา เมื่อเรื่องไม่ได้จบลงตรงที่... ~ ~★ ~ ~★ ~ ~★
สวัสดีค่ะ
วันนี้มารีวิวหนังสือเช่นเคย หลังจากทิ้งบล็อกที่แล้วไว้ร่วมๆ สองอาทิตย์ (หนูขอโต้ดดดดดดด
) เนื่องด้วยติดภารกิจทางด้านการงาน (ที่ทำให้ต้องนั่งถามตัวเองอยู่ทุกวันว่า ไอ้ความตั้งใจดีที่มีอยู่นี่จะทำให้เราทำงานตรงนี้ไปได้อีกนานแค่ไหนก๊านนนนน
ครือ..แบบว่า..อย่างเหนื่อย และไม่ได้พักผ่อนเลยน่ะ
แต่อะนะ..อย่างน้อยก็ยังหาเวลาอ่านหนังสือเล่มนี้ได้จบ (แบบ..ลัดคิวเล่มอื่นๆ ที่ยืนรอตาปริบๆ เลยน่ะแหละ แหะๆ
) เนื่องด้วย..อย่างที่คนที่เคยๆ อ่านบล็อกนี้เป็นประจำน่าจะทราบว่า เจ้าของบล็อกชอบคุณพัณณิดา ภูมิวัฒน์มาก แล้วเล่มนี้ก็ไม่หนามากด้วย อีกทั้งคำนำก็ทำให้น่าอ่านเสียนี่กระไร (เป็นหนังสือในไม่กี่เล่ม ที่ข้าพเจ้าอ่านคำนำก่อนเนื้อเรื่อง เพราะโดยปกติจะกลัวสปอยล์ เลยมักอ่านคำนำหลังอ่านหนังสือจบตลอด แหะๆ)
หลังจากอารัมภบทมานาน เข้าเรื่องเลยแล้วกันค่ะ
อันเซลมา
เขียนโดย พัณณิดา ภูมิวัฒน์
ราคาปก 70 บาท
สำนักพิมพ์ สถาพรบุ๊คส์
จำนวนหน้า 96 หน้า
แนวเรื่อง (เจ้าของบล็อกมั่วเอาเอง) แฟนตาซีดราม่า
เนื้อเรื่อง (บางส่วนจากเว็บสำนักพิมพ์ แต่ดัดแปลงเพื่อไม่ให้สปอยล์ค่ะ)ยาเรฟเจ้าชายแห่งอันเซลมาหนีจากบ้านเกิดเมืองนอนมาอยู่เมืองทราย ด้วยเกรงว่าตนจะทำในสิ่งที่ไม่อาจให้อภัยได้ ณ ที่นี้เขาได้พบกับดานาห์ นักบวชหญิงที่นับถือเทวีแห่งน้ำ ดานาห์ขอให้ชายหนุ่มพาเธอ ไปยังแดนลับแล แลกกับการที่เขาจะได้เห็นสิ่งที่เขาไม่มีโอกาสได้เห็น
ระหว่างการเดินทางยาเรฟได้พบกับความจริงบางอย่างของการเดินทางไปยังแดนลับแลของดานาห์ เขาสารภาพความรู้สึกที่เขามีต่อดานาห์ และนั่นทำให้ชีวิตของดานาห์เปลี่ยนแปลงไปทั้งชีวิต ทว่า..เขาทั้งสองกลับได้อยู่ด้วยกันเพียงชั่วเวลาหนึ่ง ก่อนที่ดานาห์เองจะได้พบสาเหตุของการได้มาเป็นนักบวชหญิง และนั่น..ทำให้เขาทั้งคู่ต้องตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรต่อไปกับความสัมพันธ์ของพวกเขา
ความคิดเห็น (คิดว่าน่าจะสปอยล์ค่ะ)เปิดเรื่องมาด้วยการเปิดตัวพระเอก ซึ่งข้าพเจ้าแอบกรี๊ดมาตั้งแต่อ่านเซรีญา (แหะๆ ชอบง่า
) แล้วก็ค่อยๆ เปิดเผยปมในใจพระเอกไปเรื่อยๆ ขณะเดียวกันฝ่ายนางเอกของเราก็ไม่น้อยหน้า ปมสำคัญของชีวิตเธอนั้นเล่นเอาเราอึ้งรับประทานไปเลย และนั่นทำให้เราน้ำตาซึมกับเรื่องราวที่ต้องจบลงแบบนี้..แต่นั่นมันก็คงต้องเป็นแบบนี้แหละค่ะ
ชอบบุคลิกตัวละครทั้งคู่ ชอบการผูกเรื่อง การสร้างปม การคลี่คลายปมทั้งหมด ไม่มีอะไรติดใจสงสัยเลยเมื่อได้อ่านจบ และจบได้แบบอิ่มเอม (แม้จะไม่เปรมปรีดิ์ก็ตาม เพราะมันเศร้าน่ะนะ) แม้ว่าท้ายที่สุดแล้วดานาห์จะสูญสลายไป แต่วันหนึ่งทั้งคู่ก็ได้พบกันนี่นะ (แม้จะต้องผ่านกาลเวลาอีกนานแสนนานก็ตาม) เศร้าเงียบๆ แต่สะเทือนใจเอาการค่ะ สำหรับเรา (พิมพ์ๆ อยู่นี่น้ำตายังรื้นๆ อยู่นะนี่) แถมเป็นการสะเทือนใจที่เราไม่ได้รู้สึกว่าถูกบิวท์ให้สะเทือนใจอีกต่างหาก คนเขียนเขียนได้ดีค่ะ ชมๆ
แปลกค่ะ..หนังสือเล่มบางๆ แค่นี้ กลับทำให้เราประทับใจกับมันมากกว่าเซรีญาหละ บอกไม่ถูกค่ะ เรารู้สึกว่าเป็นเรื่องราวที่ลงตัว กลมกล่อม พอดิบพอดีไปหมดน่ะ ไม่แน่ใจว่าผู้เขียนวางพล็อตเรื่องนี้ไว้ก่อนหรือเปล่า (คือ..ไม่แน่ใจว่าเล่มไหนออกก่อนแฮะ เพราะเซรีญาอยู่ที่ต่างจังหวัดง่ะ) คือถ้าเซรีญาออกมาก่อน ก็แสดงว่า ผู้เขียนคงจะเตรียมข้อมูลของยาเรฟไว้อยู่แล้ว หรือถ้าเซรีญาออกมาหลังอันนั้นคงไม่แปลกเท่าใดนัก (แต่เรารู้สึกว่าเหมือนๆ เซรีญาน่าจะออกมาก่อนหรือเปล่าหว่า?)
แต่สำหรับท่านใดที่ยังไม่ได้อ่านทั้งเซรีญาและอันเซลมา ขอแนะนำให้อ่านเซรีญาก่อนจะอ่านเรื่องนี้ค่ะ เราว่ามีผลต่อความรู้สึกของผู้อ่านนะคะ เพราะเหมือนกับได้รู้จักใครคนหนึ่งที่ทำให้เรารู้สึกสงสัยในตัวเขา (และอาจถึงขั้นชอบพออย่างเจ้าของบล็อก
แหะๆ) แล้วค่อยมารู้เรื่องราวซึ่งจะทำให้เราอึ้งและสงสารเขามากๆ น่ะค่ะ ถ้าอ่านอันเซลมาก่อน ก็อาจจะหงุดหงิดใจบ้างที่ในเซรีญา บทของยาเรฟน้อยไปนิด (เอ่อ..เป็นความคิดเห็นส่วนตัว ผู้อ่านพึงระมัดระวังและใช้วิจารณญาณ
)
โดยสรุปแล้ว สำหรับท่านใดที่เป็นแฟนคุณพัณณิดา ภูมิวัฒน์ ไม่ควรพลาดด้วยประการทั้งปวง ส่วนท่านที่ชอบอ่านแนวนี้ ก็น่าที่จะลองหามาอ่านดูเช่นกันค่ะขอบคุณสำหรับการแวะมาอ่านค่ะ
128133/2915
) เนื่องด้วยติดภารกิจทางด้านการงาน (ที่ทำให้ต้องนั่งถามตัวเองอยู่ทุกวันว่า ไอ้ความตั้งใจดีที่มีอยู่นี่จะทำให้เราทำงานตรงนี้ไปได้อีกนานแค่ไหนก๊านนนนน 
ครือ..แบบว่า..อย่างเหนื่อย และไม่ได้พักผ่อนเลยน่ะ
) เนื่องด้วย..อย่างที่คนที่เคยๆ อ่านบล็อกนี้เป็นประจำน่าจะทราบว่า เจ้าของบล็อกชอบคุณพัณณิดา ภูมิวัฒน์มาก แล้วเล่มนี้ก็ไม่หนามากด้วย อีกทั้งคำนำก็ทำให้น่าอ่านเสียนี่กระไร (เป็นหนังสือในไม่กี่เล่ม ที่ข้าพเจ้าอ่านคำนำก่อนเนื้อเรื่อง เพราะโดยปกติจะกลัวสปอยล์ เลยมักอ่านคำนำหลังอ่านหนังสือจบตลอด แหะๆ)
) แล้วก็ค่อยๆ เปิดเผยปมในใจพระเอกไปเรื่อยๆ ขณะเดียวกันฝ่ายนางเอกของเราก็ไม่น้อยหน้า ปมสำคัญของชีวิตเธอนั้นเล่นเอาเราอึ้งรับประทานไปเลย และนั่นทำให้เราน้ำตาซึมกับเรื่องราวที่ต้องจบลงแบบนี้..แต่นั่นมันก็คงต้องเป็นแบบนี้แหละค่ะ
แหะๆ) แล้วค่อยมารู้เรื่องราวซึ่งจะทำให้เราอึ้งและสงสารเขามากๆ น่ะค่ะ ถ้าอ่านอันเซลมาก่อน ก็อาจจะหงุดหงิดใจบ้างที่ในเซรีญา บทของยาเรฟน้อยไปนิด (เอ่อ..เป็นความคิดเห็นส่วนตัว ผู้อ่านพึงระมัดระวังและใช้วิจารณญาณ 
)
วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:6:09:59 น.
แล้ววันอาทิตย์นี้เจอกัน
)
... ได้แต่หวังว่าหลังจากบ้านเสร็จเรียบร้อยแล้ว คงได้อยู่ติดบ้าน และมีเวลาทำนั่นทำนี่ที่อยากทำมากขึ้นอ่ะครับ 
.. ไปงานหมดตัวมาหรือยังคะ ?? .. 
..
ผู้ติดตามบล็อก : 203 คน [