...



+ ขอบคุณสำหรับหนังสือดีๆที่แนะนำครับ

คนดี นี่มันช่างเท่ห์เสียนี่กระไรเนอะพี่?

ฉะนั้น มาเป็นคนดีกันเถอะ อิอิ



+ เราเป็นคน sensitive เกินเหตุในบางทีน่ะ แหะๆ

เหมาะเลยครับ ต้องเคยร้องไห้ในโรงหนังแน่ๆ

พี่เต้ย ถูกผมแตะมือทำ tag เน้อ

  

อ่านจากแค่ตัวอย่างก็รู้เลยว่าต้องเป็นหนังสือที่สร้างแรงบันดาลใจได้ดีมากๆ น่าเก็บเอาไว้อ่านตอนจิตตกเนอะ

  

  

เป็นหนังสือที่สร้างแรงบันดาลใจและกำลังใจได้ดีมากๆ ต้องซื้อมาไว้ที่บ้านสักเล่มแล้วค่ะ เพราะหนังสือแบบนี้สามารถอ่านกันได้ทั้งบ้าน

  

ขอบคุณสำหรับหนังสือดีๆที่แนะนำค่ะ
น่าอ่านทุกเล่มเลย
โดยเฉพาะลุงคำป่วน
อ่านแล้วเป็นกำลังใจดีจังค่ะ

  

แต่เรื่องที่ยกมาของลุงคำป่วน น่าตื้นตันใจจนน้ำตาซึมนะ ไม่ได้sensitive เกินเหตุหรอก *ตบบ่า อย่าไปกลั้นน้ำตาไว้ เดี๋ยวจะปวดหัว

  

มีโครงการ Rainy Read Rally ด้วยเหรอคะ ไม่รู้จัก


แต่เวลาอ่านหนังสือก็ชอบนะคะหยิบยกประโยคดี ๆ เอามาสอนตัวเองเช่นกันค่ะ

  

มันบ้าบอที่สละหญิงคนรักให้ สมบัติตัวซะเมื่อไหร่ที่เที่ยวยกให้ใครต่อใคร แต่เจ้าตัวคู่หมั้นก็บอกตอนจบเองเหมือนกันว่าไม่ยอมก็ได้ แต่ไม่ทันได้คิด มัวแต่กัดฟันอดทน แต่คนเขียนไม่ยุติธรรม เขียนให้คนสละเป็นข้อดี แต่คนที่ยินยอมทำตามการสละเป็นการอดทนที่มาเสียใจทีหลัง

  

สวัสดีครับ

พี่สาวไกด์ใจซื่อ

ที่ไปเยี่ยมนะครับ

กำลังดีวันดีคืนคับ ..

กำลังใจดีแบบนี้ไม่นานวิ่งได้ เลยครับผม

ปล. เดียวไปอ่านเรื่องคนยเล็กก่อนนะครับ

  

จดลงลิสต์ไว้แล้วค่ะ ต้องหามาอ่านให้ได้

  

หนังสือน่าสนใจอีกแล้ว แต่ช่วงนี้ม่ะมีเวลาเลยอ่า
เทคแคร์นะค๊า

  

Ciao, สวัสดีค่ะ น่าอ่านนะคะ ความจริงแล้วไม่เคยอ่านหนังสือแนวนี้เลย ปิดตัวเองอยู่กับแนวเดิมๆ คงต้องลองหาอะไรใหม่ๆมาอ่านบ้างแล้ว ไปละ สวัสดีค่ะ

  

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

เป็นหนังสือที่น่าอ่านมาก ๆ เลยครับ โดยเฉพาะเรื่องราวของลุงคำป่วนครับ น่าสนใจ น่าหามาอ่านมาก ๆ เลยครับ

แล้วผมอยากจะทราบว่าโครงการ RRR คืออะไร? แล้วเข้าไปดูรายละเอียดจากตรงไหนได้บ้างครับ?

อิอิ

  

"เรื่องดีๆ คนดีๆ ที่ยังเชื่อมั่นในความดี และได้รับผลดีจากการทำดีของตนเอง"

หาได้ยากนะครับ ทุกวันนี้ผมเห็นแต่คนดีลำบาก ไอ้ที่จนก็ยังจนอยู่ แถมสังคมรอบข้างก็ไม่ค่อยจะเชิดชูอุ้มชู ได้แต่ก้มหน้าก้มตาทำดีต่อไป บางคนทำจนตายก็ไม่ได้ดี

ทำดีมันทำยากจริงๆครับ ต้องมีหัวใจที่มุ่งมั่น และรังเกียจการทำชั่วมากๆ ถึงจะทำดีได้ตลอดชีวิต

แต่เห็นด้วยกับนัท-คุงนะครับ คนดีนี่มันเท่ห์จริงๆ

  

ช่วงนี้อบรมต้นกล้าอาชีพอยู่อ่ะค่ะ
เวลาว่างที่เหลือก็เป็นเวลาของเจ้าเก็ต และการหม่ำ
นอนหลับฝันดีค่ะ

  

ขอบคุณสำหรับหนังสือที่แนะนำนะคะ

ช่วงนี้อ่านหนังสือน้อยค่ะ
มัวแต่ยุ่งอยู่กับชีวิตประจำวัน

  

  

แหมมีหนังสือดีๆมาแนะนำอีกแล้วนะค่ะ

  

นักเขียนคนนี้เค้าเริ่มต้นงานการเขียนหนังสือมาจากทางด้านสารคดีนะ

ต้องลองอ่านที่เค้าเขียนถึงบ้านพักคนชราที่เชียงใหม่ อันนั้นดีมากกกก เคยลงในนิตยสารสารคดี แต่เล่มนั้นนานมากแล้วล่ะ

  

นักเขียนคนนี้เค้าเริ่มต้นงานการเขียนหนังสือมาจากทางด้านสารคดีนะ

ต้องลองอ่านที่เค้าเขียนถึงบ้านพักคนชราที่เชียงใหม่ อันนั้นดีมากกกก เคยลงในนิตยสารสารคดี แต่เล่มนั้นนานมากแล้วล่ะ

  

เป็นหนังสือที่สร้างแรงบันดาลใจและกำลังใจได้ดีมากๆเลยค่ะ

  

"ลุงเลือกที่จะนำไฮเดรนเยียไปแจกตามร้านฟรีๆ ซึ่งมีทั้งคนรับแบบงงๆ และไม่รับ มีเพียงร้านเดียวที่ตามมาขอชื่อที่อยู่ลุง แต่ลุงก็ยังกลับไป เพื่อพัฒนาการปลูก คิดว่า อาจเป็นเพราะดอกไม้ของตัวเองยังไม่ดีพอ"
^
^
อ่านตรงนี้แล้วน้ำตาแทบร่วงเลยค่ะ หายากจริง ๆ นะคะ คนที่พิจารณาหาจุดบกพร่องของตัวเองก่อนจะโทษคนอื่นอะ อ่านแล้วก็อยากอุดหนุนคุณลุงเลยค่ะ

ป.ล. มารออ่านแถกหนังน้ำตาพรากของพี่สาวไกด์ฯ ด้วยค่ะ อิอิ

  

สวัสดีค่ะสาวไกด์

อยากอ่านฝั่งเล่มสีเหลืองมากๆเลยค่ะ (สีชมพูก็ดีนะคะ)

แค่อ่านที่โปรยไว้เรื่องของลุงคำป่วนก็ซาบซึ้งมากมาย

ชอบผู้ที่มีคุณธรรม และทำมาหากินอย่างสุจริต ไม่ย่อท้อ และยึดหลักความพอเพียงมากๆเลยล่ะค่ะ

  

มีลางสังหรณ์ว่า หนังสือเล่มนี้อาจบวมเพราะน้ำตาของข้าพเจ้า

ซาบซึ้ง โดยเฉพาะตอนของคุณลุงคำป่วน

  

แวะมาเยี่ยมเยียนครับ
ไม่เคยอ่านอื่นตามเคย

แต่น่าสนใจมากๆครับ
ชอบประโยคนี้

"คนเราถ้าไม่ยอมแพ้ต่อความยากลำบาก วันหนึ่งต้องได้ในสิ่งที่หวัง"


ปล. ช่วงนี้ไม่ค่อยได้อ่านตามโจทย์เลย ผมอ่านอะไรไปเรื่อยเปื่อย คงไม่ได้เก็บคะแนนเพิ่มอีกตามเคย

  

แวะมาขอบคุณค่ะคุณสาวไกด์ฯที่แวะไปส่งกำลังใจให้แม่ปูและน้องอินชอนที่บล็อกค่ะ ถ้าเด็กๆได้เจอคุณครูที่มีใจเมตตาและรักเด็กๆอย่างคุณสาวไกด์ฯนับว่าเป็นโชคดีของเด็กๆมากเลยนะคะ นี่ขนาดไม่ได้จบโดยตรงแท้ๆ แม่ปูต้องขอโทษด้วยนะคะที่เข้ามาทักทายและขอบคุณช้าไปนี๊ดนะคะ พอดีน้องอินชอนยังไม่หายจากไม่สบายค่ะ ตอนนี้ช่วงนี้ก็เริ่มดีขึ้นจึงพอมีเวลาได้ขยับตัวเข้าบล็อกบ้างค่ะ ได้มีโอกาศเข้ามาอ่านหนังสือดีๆมีประโยชน์ครบไปด้วยสาระดีๆมากมาย ได้อ่านเนื้อหาด้านบนแล้วทำให้มีกำลังใจขึ้นเป็นกองเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ขอบคุณสำหรับมิตรภาพดีๆที่คอยมีให้กันเสมอๆ ขอให้คุณสาวไกด์มีชีวิตที่สมบูรณ์ในทุกๆสิ่ง มีแต่ความสุข สุขภาพแข็งแรงๆนะคะ ฝันดีค่ะ รักและคิดถึงเสมอค๊า

  

หวาดดีคะพี่ไกด์
คิดถึงจัง ไม่ได้มาหาตั้งนาน
สบายดีนะคะ

ช่วงนี้ไม่ค่อยได้อ่านหนังสือนอกเวลาเลย T^T เรียนหนักมาก เดี๋ยวปิดเทอมต้องหามาอ่านให้หน่ำใจเลย

ชอบข้อคิดที่ได้จังคะ
ทำให้รู้สึกมีกำลังใจขึ้นเยอะเลย

มีความสุขมากๆนะคะ

  

ตามมาจากบล็อกค่ะ ขอบคุณที่แวะไปนะคะ ....
ก่อนอื่นต้องบอกว่าเราอ่านนิยายของคุณดวงตะวันมาหลายเรื่องเหมือนกัน ที่ชอบที่สุดก็คือ "เรือนดอกรัก" ขำน้ำตาเล็ด ส่วนวรรณกรรมเยาวชนก็ชอบทั้งเรื่อง เด็กหญิงนางฟ้า และส้มสีม่วง แต่ยังไม่เคยอ่านงานเขียนเชิงสารคดีของนักเขียนท่านนี้เลย เดี๋ยวคงต้องแว๊บไปหาอ่านดูบ้าง น่าสนใจดี คงได้แง่คิดดีๆ กับชีวิตไม่มากก็น้อย ชอบผลงานของนักเขียนท่านนี้จังค่ะ...

ปล. เราเพิ่งรู้ว่า ดวงตะวัน ขวัญใจ เอมใจ และ ดาราราย คือคนๆ เดียวกัน ทั้งๆ ที่อ่านมาตั้งนาน ฮาตัวเองมากๆๆๆ

  

ผมเซนซิทีฟประมาณมีนครับ 55

  

ขอบคุณที่แนะนำหนังสือดีๆ นะคะ
ส่วนตัวคงไม่ได้ซื้ออ่านเพราะอ่านแนวนี้ทีไรร้องไห้ทุกที
แต่จะช่วยบอกต่อให้นะคะ มีเพื่อนชอบอ่านแนวนี้ค่ะ

  

แค่อ่านคำแนะนำ ก็ขนลุกด้วยความเต็มตื้นเลยค่ะ

ห้องแผนที่ที่มิวเซียมสยามนั้น ตอนที่ไปครั้งแรกจำได้ว่าเล่นแล้วค่ะ ... ไปอีกรอบคนเยอะก็เลยไม่ได้เล่น แถมลืมไปแล้วด้วยว่าเกมมันยังไงอ่ะค่ะ แหะๆ

  

แวะมาเยี่ยมค่ะ

สุขสันต์วันหยุดนะคะ

  

เป็นอกีเล่มที่น่าอ่าน มีอะไรให้สาวช่วยเพิ่ม สาวยินดีนะค่ะพี่

  

จะหามาอ่านบ้างค่ะ
ขอบคุณที่แนะนำสิ่งดีๆค่ะ

  

จดเก็บไว้ค่ะ จะไปหามาให้ได้

ว่าจะไม่ซื้อหนังสือแล้วนะเนี่ยะ ไม่น่าเล้ยยย คุณสาวไกด์ฯ ไม่น่าทำเราเสียความตั้งใจเลย 5555

  

สุก็เป็นคนบ่อน้ำตาตื้นค่ะ

แค่อ่านรีวิวก็น้ำตาคลอแล้วค่ะ

  

ผมก็ได้อ่านบทความของก๋งหมอเหมือนกันครับ ตัวผมเองคิดว่าจริงๆแพทย์แผนโบราณแบบก๋งหมอนั้น ไม่ได้ดูไม่ปลอดภัยเลย บางโรคที่ยาสมัยใหม่รักษาไม่หายพ่อผมก็ได้ลองทานยาสมุนไพรปรากฏว่าหายก็มี อยากแบ่งปัน มันคือ โรคเกาฑ์ครับ ยาสมัยใหม่แป็ปๆก็เป็นอีก แต่รางจืดที่พ่อผมทานนี่หายจริงครับ การที่คนสมัยใหม่เอาแต่เห่อตามโลกตะวันตกนั้นผมว่าไม่ใช่เรื่องดีเสมอไป ของดีที่คนรุ่นปู่รุ่นย่าของเราหามาไว้ให้นั้นจริงๆอาจจะดีกว่าของฝรั่งก็เป็นได้ แล้วถ้าไม่มีคนไปต่อยอดจากก๋งหมอแล้ววิชานี้หายสาปสูญไปผมว่าคงน่าเสียดายมากทีเดียว แต่ก็อย่างว่านะครับ หรือบางทีนี่อาจจะเป็นอีกหนึ่งในคำสาปแช่งจากการมีทรัพยากรก็เป็นได้ (ตลกฝืด) :)