❤++++++❤ สองดวงจันทร์ – แรงบันดาลใจของความสุขของกะทิ? ❤++++++❤

สองดวงจันทร์
เขียนโดย Sharon Creech
ราคาปก 180 บาท
สำนักพิมพ์ มติชน



เอ่อ..ขึ้นหัวข้อเยี่ยงนี้ จะโดนสหบาทามั้ยหละนี่



อย่างที่หลายๆ ท่านที่เคยอ่านบล็อกนี้คงจะทราบว่า สาวไกด์ฯ เคยได้รีวิวความสุขของกะทิมาแล้ว ด้วยความชื่นชมและชื่นชอบอย่างยิ่ง ตั้งแต่ก่อนที่หนังสือเล่มดังกล่าวนี้จะได้รับรางวัลซีไรท์ ที่บล็อกนี้


และแล้วเมื่อมีการไปช็อปปิ้งหนังสือมาเพิ่มเติมก็เลยมีเหตุให้ตัวเองต้องรีบสะสางหนังสือที่ซื้อมาตั้งแต่เมื่อเมษายนเสียโดยเร็ว แล้วก็หยิบสองดวงจันทร์ (Walk two moons) มาอ่าน (หนังสือเล่มนี้มีเพื่อนบล็อกมาแนะนำไว้ในกรุ๊ปบล็อก “กรุณาหย่อนตั๋วหนังหรือเสียบที่คั่นหนังสือ” ค่ะ)



ขอสารภาพว่า ประมาณ 10 บทแรก เราอ่านด้วยความรู้สึกสงสัยมากว่า ทำไมเล่มนี้คนชอบกันเยอะจังง่ะ ไม่เห็นมีอะไรเลย แต่พออ่านต่อไปหลังจากนั้นเท่านั้นแหละค่ะติดหนึบ จนอ่านรวดเดียวจบภายในเวลาอันรวดเร็วค่ะ



แต่ขณะที่อ่านไปก็ทำให้ตัวเองยิ่งคิดถึงหนังสือเรื่อง “ความสุขของกะทิ” จริงๆ ค่ะ อาจเป็นเพราะเป็นเรื่องของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกับแม่ที่จากไปเหมือนกันก็ได้

อีกทั้งเด็กผู้หญิงในเรื่องนี้ก็กำลังเดินทางไปกับปู่และย่า ขณะที่กะทิเองก็อยู่กับตาและยาย รวมถึงการดำเนินเรื่องเรียบๆ แต่มีอะไรกระทบใจ การสร้างความสะเทือนใจแบบซึมลึกแต่ไม่ฟูมฟาย ซึ่งทั้งสองเรื่องต่างก็มีเหมือนกัน ทำให้เรารู้สึกว่า สองเรื่องนี้คล้ายคลึงกันมากเหลือเกิน



เพียงแต่กรณีของ “แม่” ของกะทิ กับในสองดวงจันทร์นั้น มีวิถีที่ต่างไป และทั้งสองเรื่องต่างก็มีปริบทที่ผิดแผกกัน รายละเอียดและความงดงามบางประการก็แตกต่าง จึงทำให้ไม่ได้เหมือนกันมากมายขนาดนั้น



นั่นเป็นข้อสังเกตประการหนึ่งน่ะนะคะ

ว่าแล้วก็มาเข้าเรื่องสองดวงจันทร์ดีกว่า





เรื่องย่อ

สองดวงจันทร์ เป็นเรื่องราวที่เล่าโดยผ่านมุมมองและความคิดของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อ ซาล (ซาลาแมนคา) บอกเล่าถึงตัวเธอ พ่อ และแม่ผู้ที่เด็กหญิงไม่อยากยอมรับว่า แม่จะไม่กลับมาหาเธออีกแล้ว แต่ขณะเดียวกัน การที่พ่อเลือกที่จะย้ายบ้านหนีภาพความทรงจำของแม่ที่มีต่อพ่อนั้น ก็ทำให้ซาลได้พบกับปัญหาที่เป็นเสมือนกระจกสะท้อนอะไรบางอย่างให้เธอได้คิดและเข้าใจในสิ่งที่ตัวเองไม่เข้าใจมาโดยตลอด


รวมทั้งการเดินทางไปกับปู่และย่า การได้เล่าเรื่องต่างๆ ที่เกิดขึ้นให้ปู่กับย่าฟัง การเห็นความรักที่มีต่อกันระหว่างคนทั้งคู่ (เราชอบคู่นี้มากๆ เลยค่ะ) ก็ทำให้ซาลได้เติบโตขึ้นด้วยเช่นกัน


เป็นหนังสือที่เป็นเสมือนหนังสือ Coming of Age ที่ดีค่ะ ทำให้คนอ่านอาจจะสะดุดใจที่จะคิดถึง “ใจเขาใจเรา” มากขึ้น เหมือนที่ประโยคหนึ่งที่เด่นมากๆ ของหนังสือเล่มนี้ นั่นก็คือ “อย่าตัดสินใคร หากยังไม่ได้ใส่รองเท้ามอคคาซินของเขาเดินสองดวงจันทร์” (ซึ่งก็ประมาณว่า อย่าตัดสินใครหากเราไม่ได้อยู่สถานการณ์เดียวกับเขาน่ะแหละ เหมือนๆ ที่แกนดัลฟ์พูดว่า “หากยังไม่เคยผ่านรัตติกาล อย่าพึงปฏิญาณว่าจะเดินในความมืด” หุๆ)



รวมทั้งแง่คิดดีๆ อย่าง “กว่าจะรู้คุณบ่อก็ต่อเมื่อน้ำแห้ง” (ประมาณนี้หรือเปล่าเนี่ย) รวมทั้งเรื่องราวอื่นๆ ก็ชวนขบคิดไม่น้อยกว่ากัน


ชอบเรื่องราวรักระหว่างตัวเอกกับเบ็นด้วยค่ะ เป็นความรักใสๆ ของวัยนี้และน่าเอ็นดูจริงๆ เลย (เอาน่ะ..แม้ว่าการจุ๊บจะทำให้เรารู้สึกว่าแก่แดดกว่าเด็กไทยก็ตามที แต่ในสังคมเค้าก็เข้าใจได้อยู่อะน้า)





สรุปแล้วเป็นหนังสือที่อ่านสนุก (นับตั้งแต่เริ่มมีบุคคลลึกลับเข้ามาในเรื่อง) แม้ว่าช่วงแรกจะอืดเอื่อยไปบ้างก็ตามที และให้ข้อคิดดีๆ ที่ได้จากการอ่านด้วยค่ะ



เป็นหนังสืออีกเล่มที่ทำเอาเราน้ำตาซึม โดยที่ไม่ได้รู้สึกว่าถูกหนังสือเค้นบีบคอให้ร้องไห้แต่อย่างใด



เชียร์ให้อ่านค่ะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับท่านที่ชอบวรรณกรรมเยาวชน



ว่าแต่...ถ้าเอาเข้า LIF จะมีใครยืมมั้ยคะ? (โยนหินถามทางอีกแย้ว )






ขอบคุณที่แวะมาอ่านกันนะคะ

Create Date : 27 ตุลาคม 2549 Last Update : 27 ตุลาคม 2549 11:30:42 น. Counter : 3756 Pageviews.		105 comments
Share Tweet

	สวัสดีปีใหม่ Rain_sk (1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)		The Last Thing on My Mind - Tom Paxton ... ความหมาย tuk-tuk@korat (1 ม.ค. 2567 14:50:49 น.)
	สวัสดีปีใหม่ Rain_sk (1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)		No. 1259 สาระเกือบมี (ตอนทำงานที่ใหม่ ถูกลองดี) ไวน์กับสายน้ำ (1 ม.ค. 2567 05:58:05 น.)