ถนนสายนี้มีตะพาบ ก.ม.91 : นิทานปรัมปรา นิทานปรัมปรา??????? วันหนึ่งกลางเดือนตุลาคม ในคืนเดือนมืดไร้ซึ่งแสงดาว ท่ามกลางลมหนาวแรกที่มาเยือน เด็กน้อยกลุ่มหนึ่งนั่งล้อมรอบกองไฟ รับไออุ่น โดยมีชายชราผมหงอกขาวโพลนนั่งเป็นจุดเด่นอยู่กลางกลุ่มเด็กน้อย ชายชราเล่านิทานให้เด็กน้อยฟังด้วยน้ำเสียงเสียงอันแหบพร่า "ครั้งหนึ่ง....นานมาแล้ว นานจนแทบจะลืมเลือน ได้มีเรื่องเล่าขานถึงเหล่าวีรชนคนกล้า บ้างเป็นนักศึกษา บ้างเป็นกวี บ้างก็เป็นศิลปิน ครูอาจารย์ นักการเมือง มีกระทั่งพ่อค้านักธุรกิจ กรรมกร และชาวบ้านธรรมดาๆ พวกเขารวมตัวกันลุกขึ้นต่อสู้กับอำนาจเผด็จการทหาร ด้วยเหตุผลนานาประการ บ้างอ้างว่าเพื่อเรียกร้องประชาธิปไตย เรียกร้องเสรีภาพ บ้างว่าเพื่ออุดมการณ์ และมีไม่น้อยที่ต่อสู้เพื่อปากท้อง ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด พวกเขาต่างรวมใจกันเป็นหนึ่ง เลือดสีแดงฉานของวีรชนไหลนองทาทาบทั่วท้องถนน เสียงหวีดร้องคละเคล้าเสียงปืนกล เสียงล้อรถถังบดกับพื้นถนน กลุ่มควันและเปลวเพลิง เปลวเพลิงจากไฟ เปลวเพลิงจากความเคียดแค้นชิงชัง" ชายชราหยุดกระแอมไอ..... สายตาจับจ้องอยู่ที่เปลวไฟเบื้องหน้า ก่อนจะเล่าต่อไปด้วยเสียงอันแหบและสั่นเทา "เหล่าวีรชนผู้กล้า ล้มตายไปเป็นจำนวนมาก บ้างก็หายสาบสูญ ชีวิตและเลือดเนื้อของวีรชนได้แลกมาซึ่งประชาธิปไตย เป็นเช่นนั้นจริงหรือ ไม่มีใครตอบได้ เรื่องมันนานมากแล้ว... หลายคนในเหตุการณ์ครั้งนั้นได้ถูกลืม ถูกกลืนหายไปในสังคม บ้างแก่เฒ่าและตายจากไปตามกาลเวลา พร้อมๆกับเรื่องราวที่ถูกลืมเลือน...." จู่ๆชายชราก็หยุดพูด นั่งนิ่งไม่ไหวติงใดๆ ดวงตาเหม่อลอยเข้าไปในกองไฟ หูยังคงแว่วเสียงร้องครวญคราง เสียงปืนกล เสียงประทุของไฟ เด็กน้อยนั่งฟังชายชราเล่านิทานปรัมปราให้ฟังอย่างตื่นเต้น แม้จะไม่เข้าใจทั้งหมด อุดมการณ์คืออะไร เผด็จการณ์ล่ะ ไหนจะประชาธิปไตยอีกเล่า หลายคำถามวนเวียนอยู่ในหัวสมองน้อยๆ แต่สิ่งหนึ่งที่เด็กน้อยคิดคือโตขึ้นจะเป็นวีรชนบ้าง ......... เรื่องราวของเหล่าวีรชนผู้กล้าผู้เสียสละเลือดเนื้อเพื่อแลกมาซึ่งประชาธิปไตย จะยังคงถูกเล่าขานจากปากผู้เฒ่า ผู้แก่ชราต่อไป แต่อีกไม่นานชายชราคงหยุดเล่าขานเมื่อถึงลมหายใจสุดท้าย ปล่อยให้นิทานปรัมปรา ถูกกลืนหายไปตามกาลเวลา..... ขอไว้อาลัยแด่วีรชนผู้กล้า 14 ต.ต. 2516 ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เนต ขอบคุณโจทย์คุณเป็ดหวัน ขอบคุณพี่น้องเพื่อนตะพาบที่ร่วมเดินไปด้วยกัน   Create Date : 19 ตุลาคม 2556 17 comments Last Update : 19 ตุลาคม 2556 8:11:25 น. Counter : 1953 Pageviews. Share Tweet

Like ให้เป็นคนที่ 1 แวะมาอ่าแล้วชอบค่ะไม่โหวตไม่ได้แล้ว บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต secreate Food Blog ดู Blog smack Music Blog ดู Blog ugly princess Literature Blog ดู Blog   โดย: อุ้มสี 19 ตุลาคม 2556 9:21:24 น.

สวัสดีค่ะ... วีรชนคนกล้า...เป็นนิทานปรัมปราที่ยังพอมองเห็น จับต้องได้ บางเรื่องต้องบอกเล่าต่อๆกันมา.. แต่ยังไง อดีตก็เป็นบทเรียนของคนในปัจจุบันนะคะ   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 19 ตุลาคม 2556 10:21:25 น.

โหวตบล็อกงานเขียนให้เลยนะครับพี่ ชอบวิธีการเล่าเรื่องของพี่ครับ แม้ผมจะเกิดไม่ทัน 14 ตุลาก็ตาม ถ้าพฤษภาทมิฬนี่ยังทันอยู่ครับ   โดย: กะว่าก๋า 19 ตุลาคม 2556 12:27:24 น.

วันก่อนอ่านเฟซบุ๊คเสก โลโซตลกดีครับ พี่เสกแกเขียน "40 ปี 14 ตุลา" มีคนมาอวยพรวันเกิดเพียบ 5555 จริงๆแกเขียนรำลึก 14 ตุลาต่างหาก   โดย: กะว่าก๋า 19 ตุลาคม 2556 13:52:43 น.

ตัวเองเพิ่งเขียนบล็อค ตะพาบ เสร็จค่ะ(คนที่ 10) ก็ย้อนอ่านขึ้นมาจากลำดับที่ 9 เปิดอ่านมาเม้นท์มา จนถึงลำดับที่ 3 อึ้ง!!! คารวะให้กับ ตะพาบ นิทานปรัมปรา บ้านท่านหญิงนี้ อย่างจริงใจ ขอสดุดีวีรชน 14 ตุลา ขอนิทานเรื่องนี้เป็น คติสอนใจ ผู้มีอำนาจปกครองบ้านเมือง อย่าให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย   โดย: เริงฤดีนะ 19 ตุลาคม 2556 15:46:50 น.

ยังจำเหตุการณ์วันที่ 14 ตุลาได้ค่ะ วีรชนผู้สูญเสียชีวิตเพื่ออุดมการณ์ ท่ามกลางน้ำตาของญาติมิตร และประชาชนทั้งประเทศ เป็นความทรงจำที่เป็นประวัติศาสตร์ของ ชนรุ่นหลังตลอดไป newyorknurse   โดย: newyorknurse 19 ตุลาคม 2556 18:09:11 น.

เป็นรอยแผล แห่งความทรงจำ ไม่มีวันหาย แต่บางครั้งก็หลงลืม   โดย: Pikake 19 ตุลาคม 2556 20:10:31 น.

สวัสดีค่า ^^ มาอ่านตะพาบค่า วีรชน 14 ตค นุ่นยังไม่เกิดเลย แต่ได้ยินได้ฟังเรื่องราวมามากมาย เหมือนกับตอนจบที่บอกเลยค่ะ สักวันเรื่องนี้อาจจะเลือนหายไปตามกาลเวลาถ้าไม่มีการพูดถึงหรือกล่าวขานต่อไปก็ได้นะคะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่า   โดย: lovereason 19 ตุลาคม 2556 21:25:01 น.

ผมเกิดทันครับ ตุลา 2514 อิอิ จำภาพได้แม่นเลยถ่ายทอดสดทีวีด้วยตอนนั้นป.1ครับ ไม่อยากให้เกิดเลยครับน่ากลัวมากๆ แต่ส่วนใหญ่ประวัติศาสตร์มักจะย้อนรอยเสมอๆ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับท่านหญิง ^^   โดย: วนารักษ์ 19 ตุลาคม 2556 21:48:50 น.

ตามอ่านตะพาบครับ วีรชนผู้กล้าเหล่านี้ ไม่ถูกลืมไปตามกาลเวลาครับ ยังมีคลื่นลูกใหม่มาแทนคลื่นลูกเก่าเสมอ   โดย: เศษเสี้ยว 19 ตุลาคม 2556 22:09:28 น.

สำหรับเราแล้ว ... มันเป็น " ตำนาน " เป็น " ประวัติศาสตร์ " ที่ใครๆ ต่างก็หยิบยกมา เป็น ตย. ให้คนรุ่นหลังได้ฟัง ได้อ่าน แต่ว่าบางที ก็ไม่ได้คิดตามเลยล่ะค่ะว่า อดีต มันมีเรื่องแบบนี้ เพราะอะไร ยังไง ..   โดย: JewNid 19 ตุลาคม 2556 22:55:55 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 20 ตุลาคม 2556 6:25:52 น.

วีรชนคนกล้าน่านับถือหัวใจพวกเขาจริงๆ   โดย: NENE77 20 ตุลาคม 2556 9:29:46 น.

ไว้อาลัยแด่วีรชนผู้กล้า 14 ต.ต. 2516 เช่นกัน จะว่าไปพวกที่ตายๆ ไปคนลืมกันหมด และมักเป็นพวกตัวเล็กๆ แต่พวกตัวใหญ่ๆ นี่นกรู้ หนีหมด   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 21 ตุลาคม 2556 0:03:09 น.

สวัสดีค่ะ เป็นตะพาบที่ เข้ากับเดือนตค. เป็นเดือนแห่งประวัติศาสตร์จริง ๆ   โดย: ตาลเหลือง 22 ตุลาคม 2556 11:24:06 น.

มาอ่านตะพาบค่ะพี่ เศร้าจัง สวัสดีค่ะ ทานข้าวเย็นให้อร่อยนะคะ   โดย: ญามี่ 22 ตุลาคม 2556 13:26:59 น.

ด้อมๆมามอง ตอนหลังมื้อเที่ยงครับ   โดย: เป็ดสวรรค์ 24 ตุลาคม 2556 12:15:22 น.