-ฤดูใบไม้ผลิ-
ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งบนเทือกเขาแอลป์ อิตาลี

บทนำ
 

ตอนที่ฉันย้ายมาอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ บนเทือกเขาแอลป์ ใกล้ชายแดนสวิตเซอร์แลนด์ใหม่ ๆ ฉันไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตจะเงียบ และราบเรียบได้ขนาดนี้ — เงียบจนได้ยินเสียงน้ำไหลจากลำธารหลังบ้าน เงียบจนรู้สึกเหมือนตัวเองเล็กจิ๋ว ในโลกใบใหญ่ที่ไม่มีใครรู้จักฉัน


ฉันผู้มีวิถีชีวิตธรรมดามาก ๆ — เป็นแม่บ้าน มีสามีที่น่ารัก ขับรถ Fiat Panda คันเล็ก ๆ เป็น that girl ที่ชอบพาตัวเองออกไปอาบป่า เดินเล่น เก็บพืชผักที่งอกตามฤดูกาล เก็บเห็ดในหน้าร้อน เก็บเกาลัดในฤดูใบไม้ร่วง และใส่ snowshoes เดินย่ำหิมะสีขาวในฤดูหนาวเพียงลำพัง
แต่ละวันของฉันไม่มีดราม่าอะไรเลย


ตอนแรกก็ยังไม่แน่ใจว่าจะเขียนอะไรดี — เขียนไปทำไม แล้วใครจะอ่าน?
แต่ก็แปลก...พอได้นั่งเขียน ฉันกลับรู้สึกสนุก เหมือนได้เล่าอะไรบางอย่างให้ใครสักคนฟัง
“ดีใจที่ได้เขียน” แม้ยังไม่รู้ว่าจะเขียนได้ถึงไหนก็ตาม


ฉันเลยอยากเก็บบันทึกเล่มเล็ก ๆ เล่มนี้ไว้ — ไม่ใช่แค่เพื่อจดจำแสงแดดอุ่น กลิ่นกาแฟ หรือเสียงรองเท้าบู๊ตย่ำบนหิมะ


แต่เพื่อจดจำว่า…ฉันยังอยู่และใช้ชีวิตที่นี่มาได้อย่างไร ตลอดยี่สิบปีที่ผ่านมา
กับทุกวันๆ ที่ดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย
หากคุณชอบความเงียบและเรียบง่ายของชีวิตบนภูเขา
ฉันขอชวนคุณมาเดินไปด้วยกันกับบันทึกในเล่มนี้
 

Page by page. Just like spring.