~*-*-~ วันที่ยุ่งอีกวันในชีวิต ~*-*~

เมื่อวาน นึกครึ้มอกครึ้มใจอะไรก็ไม่รู้
แต่อยากกินบัวลอยอ่ะ
ก็เลยลงมือทำบัวลอย เริ่มจากการ
ต้มฟักทอง แล้วเดินไปหา ใบเตย จากบ้านอา
เลยได้ ดอกอัญชันมาอีกกำมือ

เอามาแล้วก็จัดการคั้นน้ำออกมา สีสวยเชียวล่ะ
สำหรับดอกอัญชัน สีฟ้า น่ากินมาก ๆ
เราก็เลยจัดการ เอาแป้งข้าวเหนียวมาผสมกับฟักทอง
ที่นึ่งไว้แล้ว แล้วก็ เอาน้ำดอกอัญชัน กับใบเตย
ผสมแป้งไว้คนละก้อน ก็ได้แป้งออกมาสามสี
สีเหลืองจากฟักทอง สีฟ้าครามจากอัญชัน และสีเขียว
จากใบเตย

เสร็จแล้วก็จัดการเคี่ยวกะทิ แล้วพอมันเดือดก็จัดการ
เทแป้งที่ปั้นเป็นเม็ดเล็ก ๆ ลงไป ใส่น้ำตาล ใส่เกลือ
ก็ได้บัวลอยสามสีออกมาแล้วหนึ่งหม้อ

แต่ด้วยความขี้ลืมของข้าพเจ้า กินไปได้คนละถ้วยกับแม่
แล้วก็ตักไปให้ปู่ด้วยหนึ่งถ้วย ตอนกลางคืน แม่บอกว่า
เธอจะกินอีก เดี๋ยวค่อยอุ่น สุดท้าย ก็ไม่ได้อุ่น
เช้านี้เลยกลายเป็น บัวลอยเปรี้ยวไปเลย
เสียดายเจ้งๆๆๆๆๆ

เรื่องบัวลอยผ่านไปครึ่งวัน เรื่องอัศจรรย์ในรอบเดือนก็
เกิดขึ้นอีก ทั้ง ๆ ที่มันเพิ่งจะทำอย่างนี้ไปเมื่อสองอาทิตย์ก่อน พฤติกรรมเดียวกันเป๊ะ

บก.ชาตรี : คุณนัท มีเรื่องสั้นสัก 20 หน้าเอสี่ไหม

เรา : หัวข้อไหนอีกเนี่ย

บก.ชาตรี : หัวข้อ เมื่อวานนี้แหละ

เรา : ทำไมอ่ะ ก็ไหนว่าให้เวลาสองอาทิตย์

บก.ชาตรี : ก็วันนี้เค้าประชุมว่า เค้าจะออกพร้อมกันสี่เล่ม เลย แล้วมันก็ต้องปิดต้นฉบับวันนี้

เรา : อีกแล้วเหรอ คราวก่อนก็งี้ที่แล้วนะ แล้วชั้นจะไปปั่นให้ได้ไง

บก.ชาตรี : เรารู้ว่าคุณเป็นเจ้าแม่เรื่องสั้น เรื่องสั้นเป็นร้อย ๆ ของคุณน่ะ ขุดออกมาเหอะ ส่งมาให้ผมสัก สี่เรื่องก็ได้

เรา : เอาเมื่อไร

บก.ชาตรี : บัด now

เรา : ไม่คิดจะให้แก้กันบ้างเลยหรือไงท่าน

บก.ชาตรี : โอเค คืนนี้

นี่คือรอบแรก หลังจากสติแตก
เพราะว่าวันนี้นัดส่ง งานไซไฟ เรื่องหนึ่งให้พี่อีกคน
แต่ขอบอกว่ามันยังเขียนไม่จบ
ขาดไปอีกห้าหน้า แล้วมันต้องส่ง
แต่ดันโดนงานแทรกอย่างนี้ แล้วตรู จะทำไงฟ่ะ

นอกเสียจาก รีบ หางานออกมาสี่เรื่องแล้ว
ไรท์ส่งให้เค้าอ่ะดิ

สักพักใหญ่ เสียงโทรศัพท์ริงโทรเดิมเป๊ะ โทรมา

เรา : อะไรอีกอ่ะคุณ

บก.ชาตรี : อ๋อ ไม่มีไรครับ ขอเบอร์ รวยระรินฯ หน่อยมี
ไหมคุณ

เรา : เด้วนะ หาให้

ได้ไปแล้วก็หายไป อีกสักพักใหญ่ ๆ ไอ้ริงโทนอันเดิมมัน
ก็ดังขึ้นมาอีก
(ตรูจะได้ทำงานไหมเนี่ย)

เรา : อาไรอีกอ่ะคุณ (ลากเสียงยานคางแระ)

บก.ชาตรี : มีเบอร์ เจ๊หมู ไหม

เรา : เดี๋ยวนะหาให้ (กดหาให้แต่ไม่เจอ) ไม่มีฟ่ะ โทรหายี ดิ รายนั้นมีหมดทุกคน

แล้วก็วางไป

อีกสักพักใหญ่ ๆ

บก.ชาตรี : คุณ ถ้าเราจะติดต่อขอสัมภาษณ์ ............ อ่ะ เราจะผ่านใครดี

เรา : คุณ นี่ตกลงช้านเป็นพนักงานในออฟฟิศคุณหรือว่าเป็น นักเขียนฟ่ะ แล้วจะเอาเปล่างานไรท์น่ะ

บก.ชาตรี : ครับเอาครับ ติดต่อผ่านคนนี้ได้เปล่า คุณ ........

เรา : ได้แต่เราไม่มีเบอร์นะ แต่ยีน่าจะมี ยีมีเบอร์นักเขียนเกือบทุกคน

แล้วก็วางไป คนโดนป่วนต่อไปก็คงเป็นเจ้ายี จนกระทั่งมืดค่ำ ที่ได้เวลาส่งงาน กะลังดูหนังอยู่เพลิน ๆ เจ้าริงโทนเดิมก็ตามหลอกหลอนอีก

เรา : เสร็จแล้ว จะโทรมาตามให้เปล่า กำลังจะไปส่งให้ บัด now นี้แหละ

บก.ชาตรี : ครับ เอ่อ คุณงานวิจารณ์หนังสือ คุณส่งให้ผมใหม่ด้วยนะ

เรา : ของเก่ามันไปไหนล่ะ

บก.ชาตรี : ผมหาไม่เจอ

จบข่าว (แล้วถ้าตรูหาไม่เจอบ้างจะทำไงฟ่ะ)

ทันทีที่เปิดอินเตอร์เน็ตส่งงาน พักใหญ่ ๆ ได้ ริงโทนเดิมมันก็โทรมาอีก

หน้าต่างแรกกำลังคุยงานใน เอ็มเอสเอ็น เรื่องงานไซไฟที่จะส่ง

หน้าต่างที่สอง กำลังคุยกับเพื่อน ๆ อยู่เรื่องสรรพเพเหระทั่ว ๆ ไป

ก็ต้องรับโทรศัพท์ริงโทนเดิมอีก

บก.ชาตรี : คุณมีคนที่เขียนเรื่องสั้นดี ๆ ให้สักสองคนมะ เอา 20 หน้าเอสี่เท่านั้นแหละ

เรา : อ้าวที่ส่งให้มันไม่พอหรือไง

บก.ชาตรี : อืมมันขาด

เรา : เดี๋ยวนะ ถามให้ กำลังคุยกับพวกนักเขียนอยู่พอดี

บก.ชาตรี : ครับ

ก็ไปเมาส์ ๆ เอ็ม ฯ หามาให้ได้ หนึ่งคน ในระหว่างนั้น
ท่านก็ไม่ยอมวางโทรศัพท์

ส่วนหนึ่งคนที่หาให้ได้นั้น พอดีมีสต๊อคเรื่องสั้นที่ตรง
กับหัวข้อพอดี

พอได้เสร็จ เราก็เลยไล่ให้วางโทรศัพท์ไปก่อนกลัวเปลือง
แต่ยังไม่ทันถึงสิบนาทีริงโทนเดิมก็ดังอีก

บก.ชาตรี : คุณได้ยัง

เรา : ได้แล้ว มีอีกคนเค้าจะปั่นให้ เดทไลน์เมือ่ไร

บก.ชาตรี : ให้สองชั่วโมง

เรา : บ้าจิ เด้วถามก่อน

สรุปว่า ไม่ทัน เลยได้ไปแค่คนเดียว
เพียงแค่นั้น ประสาทไอ้นัท ก็หลอนกับริงโทนของท่านไป
เรียบร้อยแล้ว

ส่วนอีกหน้าต่างที่เปิดค้างในเอ็ม ฯ ก็เป็นหมันไป
โครตนานกว่าจะได้ตอบ สุดท้าย
ก็สรุปว่า วันจันทร์ ต้องไป กทม เพื่อคุยเรื่องงาน
กับเฮียเค้าแทน แง่มมมมม

เฮ้อ....กว่าจะได้นอน เที่ยงคืนกว่า ๆ สรุปว่างานเก่า
ก็ยังไม่ได้ทำ งานรีไรท์ก็ไม่ไปถึงไหน
คราวหน้าจะไม่รับงานแบบนี้อีกแล้วสาธุ....

เมื่อคืนเลยนอนฝันร้าย ฝันว่าโดนโยนลงไปใน
บ่ออะไรสักบ่อ ตะกุยตะกายเกือบตาย

เพราะไอ้ริงโทนนั้น กับอีตา บก. นั่นเชียว


ไอ้นัท
โหมด ปวดกะบาลอย่างแรง
ไมเกรนขึ้นมาสองวันแระนะเนี่ยsrc=//www.bloggang.com/emo/emo11.gif>

 

Create Date : 29 กรกฎาคม 2549		6 comments
Last Update : 29 กรกฎาคม 2549 17:30:14 น.
Counter : 566 Pageviews.
Share Tweet