ใครสักคน.....
บางที การมีเวลาอยู่กับตัวเอง คิดคร่ำครวญมากไปไม่ใช่เรื่องดี....การหลงติดอยู่กับวันเวลาเก่า ๆ บางทีก็ทำให้คนเราบ้าได้โดยไม่รู้ตัว และนั่นทำให้เรา เสียเวลาไปโดยไม่ได้ตั้งใจ...และตอนนี้คงหมดเวลาคิดคร่ำครวญแล้ว เกือบเดือนแล้วสิที่มีเวลาว่างมากมาย จนว้าวุ่น การที่เคยได้ออกไปตะลอน ๆ อยู่ตลอดเวลามันทำให้นิสัยเสียอยู่อย่างหนึ่ง คือ การอยู่เฉย ๆ แล้วจะบ้าตายตอนแรกก็สบายดีอยู่หรอก แต่ตอนนี้ชักไม่สบาย คันไม่คันมืออยากหาอะไรทำ สุดท้าย ด้วยความที่อยู่ไม่สุข ก็เลยดันไปปากดีรับปากว่าจะช่วย ประธานโครงการปะปาหมู่บ้านทำงานแกดันเอาจริง ส่งไปลงตำแหน่งเลขา ฯ แต่ขอบอก พอไปประชุมจริง ๆ มันพ่วง บัญชี และ การเงินเข้ามาอีกตำแหน่ง แง่มมม อย่างนี้เค้าเรียกว่าหาเรื่องพาตัวเองไปวุ่นวายนี่หว่า....แต่ก็โอเคนะ ทำงานเพื่อประชาชน เพื่อชาวบ้านตาดำ ๆ ที่ไม่มีความรู้อะไร เอาความรู้ของตัวเองมาเป็นประโยชน์กับคนรอบข้าง ก็น่าจะดีกว่า เอามันทิ้งไว้ในหิ้งเฉย ๆ เมื่อวาน ออกไปจัดการเรื่องไฟล์งานของ ปะปาหมู่บ้านมา แล้วก็เลยไปบ้านพี่เจี๊ยบที่เขาขายส่งต้นไม้ไอ้คนไม่เจียมตัวคนนี้ ดันไปซื้อต้นไม้มาอีกหกต้น ปาเข้าไปเกือบสามร้อยห้าสิบ ได้ รวงข้าวพันธ์ใหม่ มาหนึ่งต้น มากาเร็ต บอเนียว หนึ่งต้น พิทูเนียแคระหนึ่งต้น เบบี้โรสสีเหลือง หนึ่งต้นริบบิ้นเขียว หนึ่งต้นเฟิร์นหางกระรอก อีกหนึ่งต้นเพิ่งไปกดเงินมาปุ๊บหนึ่งพัน จ่ายไปแระ สามร้อยห้าสิบอีกสักพักก็ได้จ่ายอีก สี่ร้อยสี่สิบ เป็นค่าความไม่อยู่สุขของตัวเอง ก็ค่าน้ำมันรถไง 555สรุปว่า แบงค์พัน หายวับไปในพริบตา รวดเร็วจริงเลยวันนี้มีข่าวดีนิดหน่อย กลางเดือนหน้า รวมเรื่องสั้นกะชาวบ้านกำลังจะได้วางแผลงกลางเดือน ส่วนรวมเรื่องสั้นของตัวเอง ไปออก สิ้นเดือนหน้าพอดี เลื่อนจาก เดือนนี้ไปเป็นเดือนหน้าส่วนเรื่องยาวที่ถูกเลื่อนไป ก็คงแน่นอนว่าเป็นงานหนังสือแน่นอนตอนนี้เลยได้แต่ รีบ รีไรท์งาน ให้พ่อ บก. คนขยัน พักนี้เป็นมือปืนรับจ้างไปอีกตำแหน่ง ใครปั่นงานเรื่องสั้นไม่ทันก็ส่งมาทางนี้ตลอด วันก่อนโดนไปเต็ม ๆ สองเรื่อง รวมกันสิบหกหน้า ให้เวลาสองวันเรื่องสั้นวันรักแม่ เวรกรรมของตรู...อยู่บ้านมากๆ ก็ไม่พ้น ทะเลาะกับแม่เป็นเรื่องปกติของครอบครัว ยังสงสัยว่ามันทำให้รักแม่มากขึ้นหรือเกลียดตัวเองมากขึ้นก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ ๆ มันนึกอะไรไม่ออกเอาเสียเลย จนต้องตะกุยตะกายหาซีดีมาดู เผื่อจะได้ไอ้เดียอะไรดี ๆ สุดท้ายก็ปั่นให้เขาจนเสร็จมีเรื่องสั้นที่ส่งมากอง ๆ ไว้ที่ตัวเองอีก สี่ชุด ชุดที่หนักใจสุด ก็คงเป็นงาน ไซไฟ ที่ตอนนี้เขียนได้ ห้าแผ่น ขาดอีกห้าแผ่นก็ส่งได้ แล้วท่านพี่บก.ท่านก็โทรมาทวงเมื่อวานว่าส่งได้แล้วโว้ย...ให้เวลามาหลายเดือนระมันยังเขียนไม่จบเสียที แง่ม แหมท่านก็... หลายเดือน รวมกันสามเรื่อง ผ่านไปแระสองเรื่องขาดอีกเรื่องเดียวเอง น่า รอหน่อย อาทิตย์นี้ก็เสร็จ (ก็ถ้ามันไม่เสร็จเราก็คงเสร็จ)ส่วนอีกสามชุด ชุดหนึ่งต้องส่งภายในวันที่ 9 เดือนหน้า สี่สิบหน้าเอสี่ โครตให้เวลาเลยนะเนี่ย...ส่วนอีกสองเรื่อง ปลายตุลา ค่อยได้หายใจหน่อย แต่พอรับงานเรื่องสั้นอย่างนี้แล้ว รู้สึกว่างานเรื่องยาวไม่ค่อยเดินเลยให้ตายดิ...ดีนะที่ตอนนี้ บก. ที่ทำงานให้ประจำ ปิดรับต้นฉบับอยู่ แง่มมมมาบ่นแค่นี้แหละ เด้วจะหาว่า เจ้าของไม่มาอัปฯ เสียทีปล.คิดถึงทุกคนคร้าบบบบเจ้านัท โหมดโครตวุ่นวาย
รู้สึกช่วงนี้จะมีแต่คนยุ่งอ่ะ