● ในการปฎิบัติธรรม เราจึงเน้น ให้นอนเท่าที่จำเป็น
หรือนอนให้น้อยลง ไม่ให้เกิด ความฝันปรุงแต่ง
คนเราถ้านอนมากเกินไป ก็จะฝันมากเป็นธรรมดา
● ก่อนนอนให้ทบทวนชีวิต ในวันนั้นๆ มีอะไรที่ยังต้องคิด ก็คิดซะให้จบ อย่าให้ตกค้าง จากนั้นก็เจริญอานาปานสติ
พร้อมกับ อารมณ์เมตตา ภาวนา ๑๐-๒๐ นาที หรือนานเท่าไรก็ได้ ตามถนัด คือ ทำใจให้สงบ
มีความสุข เช่นนี้ ก็จะหลับสบาย ไม่ฝันร้าย อาจจะนอนน้อย หลับน้อย ด้วยก็ได้ ตื่นขึ้นก็สดชื่น
● ปกติคนเรา ที่นอน ๗-๘ ชั่วโมงนั้น หลับจริงๆ ก็ประมาณ ๒ ชั่วโมง นอกนั้นจิต ก็หลับๆ ตื่นๆ คิดปรุงแต่งไปเรื่อย ๆ บางส่วน ก็จำได้ ส่วนที่จำได้ เรียกว่า "ฝัน"
| |
● สำหรับผู้ปฎิบัติ ก็พยายามตัดชั่วโมงที่ หลับๆ ตื่นๆ
นึกคิดปรุง แต่ง นั้นออก จนถึงสภาวะที่เรียกว่า
" หลับในตื่น ตื่นในหลับ " คือ หลับอย่างมีสติ
ขอบคุณสำหรับสิ่งดีดีที่นำมา
ฝากกัน เยี่ยมมากๆ