Bloggang.com : sochana9 : แล้วคุณจะรักในหลวงมากขึ้น เป็นทวีคูณ .... พระองค์ทรงเป็นผู้นำ ที่ดีเลิศ.. สมรัชนะ

แล้วคุณจะรักในหลวงมากขึ้น เป็นทวีคูณ .... พระองค์ทรงเป็นผู้นำ ที่ดีเลิศ.. สมรัชนะ

แล้วคุณจะรักในหลวง เป็นทวีคูณ .ผมรักเมืองไทยมากที่สุด อีกสิบกว่าวันจะไปทำงานนิวยอร์กแล้วครับ.สมรัชนะ
เรือ่งเล่านี้ได้จากพี่บอกอ ส่งมาให้ เมือ่สมัยทำงานอยู่ ยุโรป พอตอนนี้มาเมืองไทย ด้วยความรักเมืองไทย จึงอยากฝากอ่าน เผื่อหลายคนที่ยังไม่เคย อ่านจะได้ไอเดีย ทำให้รักพ่อหลวงของไทยมากเป็นทวีคูณ ครับ

ผมมีเรื่องที่จะเล่าให้ฟังอยู่เหตุการณ์หนึ่งซึ่งเป็นเรื่องจริง
> > > เหตุการณ์เกิดที่จังหวัดตาก
> > > เมื่อพระเทพทรงเสด็จไปเยี่ยมราษฏรตามที่ต่างๆ
> > > และได้ทรงเสด็จไปเยี่ยมประชาชนในตลาดสด
> > > และถามความเป็นอยู่กับบรรดาแม่ค้าในตลาด
> > > แต่ก็มาถึงแม่ค้าปลา
> > > ซึ่งพระองค์ทรงตรัสถามว่า
> > > "ปลาพวกนี้ขายอย่างไงจ๊ะ"
> > > แม่ค้าตอบว่า "ที่สวรรคตแล้ว กิโลละ 40 บาท
> > > และที่เสด็จไปเสด็จมากิโลละ 80 บาทจ๊ะ"
> > > เหตุการณ์นี้ ทำให้ข้าราชบริพาลที่ตามเสด็จหัวเราะกันทุกคน
> > > ----------------------------------------------------------
> >
> >
> > >
>
>อีกครั้งหนึ่งที่ภาคอีสานเมื่อเสด็จขึ้นไปทรงเยี่ยมบนบ้านของราษฎรผู้หนึ่ง
> > >
> >ที่คณะผู้ตามเสด็จทั้งหลายออกแปลกใจในการกราบบังคมทูลที่คล่องแคล่วและ
> > > ใช้ราชาศัพท์ได้อย่างน่าฉงน
> > > เมื่อในหลวงมีพระราชปฏิสันถารถึงการใช้ราชาศัพท์ได้ดีนี้
> > > จึงมีคำกราบทูลว่า"ข้าพระพุทธเจ้าเป็นโต้โผลิเกเก่า
> > > บัดนี้มีอายุมากจึงเลิกรามาทำนาทำสวนพระพุทธเจ้าข้า.."
> > > มาถึงตอนสำคัญที่ทรงพบนกในกรงที่เลี้ยงไว้ที่ชานเรือน
> > > ก็ทรงตรัสถามว่า เป็นนกอะไรและมีกี่ตัว..
> >
> > > พ่อลิเกเก่ากราบบังคมทูลว่า
> > > "มีทั้งหมดสามตัว พระมเหสีมันบินหนีไป
> > > ทิ้งพระโอรสไว้สองตัว
> > > ตัวหนึ่งที่ยังเล็ก ตรัสอ้อแอ้อยู่เลย
> > > และทิ้งให้พระบิดาเลี้ยงดูแต่ผู้เดียว"
> > > เรื่องนี้ ดร.สุเมธ
> > > เล่าว่าเป็นที่ต้องสะกดกลั้นหัวเราะกันทั้งคณะไม่ยกเว้นแม้ในหลวง
> > >
>---------------------------------------
> > >
> > > เมื่อครั้งท่านพระชนม์มายุ 72 พรรษา
> > > มีการผลิตเหรียญที่ระลึกออกมาหลายรุ่น
> > >
>
>เจ้าของกิจการนาฬิกายี่ห้อหนึ่งได้ยื่นเรื่องขออนุญาตนำพระบรมฉายาลักษณ์
> > > ของท่านมาประดับที่หน้าปัดนาฬิกาเป็นรุ่นพิเศษ
> > > ท่านทราบเรื่องแล้วตรัสกับเจ้าหน้าที่ว่า
> > > "ไปบอกเค้านะเราไม่ใช่มิกกี้เมาส์"
> > > ---------------------------------------
> > >
> > > เรื่องการใช้ราชาศัพท์กับในหลวง
> > > ดูจะเป็นเรื่องใหญ่ที่ใครต่อใครเกร็งกันทั้งแผ่นดิน
> > > และไม่เว้นแม้กระทั่งข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ที่ได้เข้าเฝ้า
> > > ทูลละอองธุลีพระบาทถวายรายงาน
> > >
>
>ครั้งหนึ่งเมื่อหลายปีก่อนมีข้าราชการระดับสูงผู้หนึ่งกราบบังคมทูลรายงาน
> > > ว่า"ขอเดชะ ฝ่าละอองธุลีพระบาท ปกเกล้าปกกระหม่อม
> > >
>ข้าพระพุทธเจ้าพลตรีภูมิพลอดุลยเดชขอพระราชทานพระบรมราชานุญาต
> > > กราบบังคมทูลรายงาน ฯลฯ"
> > > เมื่อสิ้นคำกราบบังคมทูลชื่อในหลวงทรงแย้มพระสรวล
> > > อย่างมีพระอารมณ์ดีและไม่ถือสาว่า "เออ ดี เราชื่อเดียวกัน..."
> > >
> >ข่าวว่าวันนั้นผู้เข้าเฝ้าต้องซ่อนหัวเราะขำขันกันทั้งศาลาดุสิดาลัย
> > > เพราะผู้รายงานตื่นเต้นจนจำชื่อตนเองไม่ได้
> >
> > > ---------------------------------------
> > >
> > >
>
>มีอยู่ครั้งหนึ่งทรงเสด็จไปพระราชทานปริญญาบัตรให้กับนักศึกษาของมหาวิทยาลัยแห่
> >งหนึ่ง
> > > ในระหว่างที่ทรงเปลี่ยนในครุย ทรงโปรดสูบมวนพระโอสถ
> > > แต่ว่าทรงหาที่จุดไม่ได้
> > > ทางอธิการบดีซึ่งเฝ้าอยู่ก็จุดไฟให้พร้อมทูลว่า
> > > "ถวายพระเพลิงพระเจ้าข้า"
> > > ในหลวงทรงชะงัก ก่อนจะแย้มสรวลน้อยๆ กับอธิการบดีว่า
> > > "เรายังไม่ตายถวายพระเพลิงไม่ได้หรอก"
> > >
>---------------------------------------
> > >
> > > เคยมีเรื่องเล่าให้ฟังว่า
> > > ในหลวงเสด็จไปในถิ่นทุรกันดารเเพื่อเยี่ยมเยียนราษฎร
> > > มีอยู่ครั้งหนึ่งพระองค์ท่านทรงแจกพระเครื่องให้กับราษฎรจนหมดแล้ว
> > > แต่ราษฎรผู้หนึ่งกราบบังคมทูลขอรับพระราชทานพระเครื่องว่า
> >
> > > "ขอเดชะ ขอพระหนึ่งองค์"
> > > ในหลวงทรงตรัสว่า "ขอเดชะ พระหมดแล้ว"
> > > ---------------------------------------
> > >
> > >
>
>วันหนึ่งพระองค์ท่านเสด็จเยี่ยมเยียนพสกนิกรของท่านตามปกติที่ต่างจังหวัด
> > > ก็มีชาวบ้านมาต้อนรับในหลวงมากมาย
> > > พระองค์ท่านเสด็จพระราชดำเนินมาตามลาดพระบาท
> > > ที่แถวหน้าก็มีหญิงชราแก่คนหนึ่งได้ก้มลงกราบแทบพระบาท
> > > แล้วก็เอามือของแกมาจับ พระหัตถ์ของในหลวง
> > > แล้วก็พูดว่ายายดีใจเหลือเกินที่ได้เจอในหลวง
> > > แล้วก็พูดว่ายายอย่างโน้น ยายอย่างนี้
> > > อีกตั้งมากมายแต่ในหลวงก็ทรงเฉยๆ
>มิได้ตรัสรับสั่งตอบว่ากระไร
> > > แต่พวกข้าราชบริภารก็มองหน้ากันใหญ่
> > > กลัวว่าพระองค์จะทรงพอพระราชหฤหัย หรือไม่
> > > แต่พอพวกเราได้ยินพระองค์รับสั่งตอบว่ากับหญิงชราคนนั้น
> > > ทำให้เราถึงกับกลั้นหัวเราะไว้ไม่ไหวเพราะพระองค์ทรงตรัสว่า
> > > "เรียกว่ายายได้อย่างไร อายุอ่อนกว่าแม่ฉันตั้งเยอะ
> > > ต้องเรียกน้าซิถึงจะถูก"
> > > --------------------------------------------------
> > >
> > > ครั้งหนึ่งหลายๆ ปีมาแล้ว
> > > พระเจ้าอยู่หัวทรงประชวรนิดหน่อยเกี่ยวกับพระฉวีมีพระอาการคัน
> > > มีหมอโรคผิวหนังคณะหนึ่งไปเข้าเฝ้าฯ เพื่อถวายการรักษา
> > >
> >คุณหมอเป็นผู้เชี่ยวชาญทางโรคผิวหนังแต่ไม่ได้เชี่ยวชาญทางราชาศัพท์
> > > ก็กราบบังคมทูลว่า "เอ้อ - ทรง...
> > > อ้า-ทรงพระคันมานานแล้วหรือยังพะยะค่ะ"
> > > พระเจ้าอยู่หัวก็ทรงพระสรวล ตรัสว่า
> > >
>"ฉันไม่ใช่ผู้หญิงนี่จะท้องได้ยังไง"
> > >
>
>แล้วคงจะทรงพระกรุณาว่าหมอคงจะไม่รู้ราชาศัพท์ทางด้านอวัยวะร่างกายจริงๆ
> >
> > > ก็พระราชทานพระบรมราชานุญาตว่า เอ้าพูดภาษาอังกฤษกันเถอะ
> > > เป็นอันว่าก็กราบบังคมทูลซักพระอาการกันเป็นภาษาอังกฤษไป
> > > ---------------------------------------
> > >
> > > เช้าวันหนึ่ง เวลาประมาณ 7 โมงเช้า
> > > นางสนองพระโอษฐ์ ของฟ้าหญิงองค์เล็ก
> > > ได้รับโทรศัพท์เป็นเสียงผู้ชาย
> > > ขอพูดสายกับฟ้าหญิงทางนางสนองพระโอษฐ์ก็สอบถามว่าใครจะพูดสายด้วย
> > > ก้อมีเสียงตอบกลับมาว่า คนที่แบงค์ นางสนองพระโอฐก้อ งง .งง
> > > ว่าคนที่แบงค์ทำไมโทรมาแต่เช้า แบงค์ก้อยังไม่เปิดนี่หว่า
> > > แต่ พอฟ้าหญิงรับโทรศัพท์แล้วถึงได้รู้ว่า คนที่แบงค์น่ะ
> > > ก็ที่แบงค์จริงๆนะ ไม่เชื่อเปิด กระเป๋าตังค์
> > > แล้วหยิบแบงค์มาดูสิ ... ขนลุกเลย
> > >
>---------------------------------------
> > >
> > > เรื่องนี้รุ่นพี่ที่จุฬาฯเล่าให้ฟังว่า
> > > มีอยู่ปีนึงที่ในหลวงทรงเสด็จพระราชทานปริญญาบัตร
> > > อธิการบดีอ่านรายชื่อบัณฑิตแล้วบังเอิญว่ามีเหตุขัดข้องบางประการ
> > > ทำให้อ่านขาดตอน ก็ต้องรีบหาว่าอ่านรายชื่อไปถึงไหนแล้ว
> > > ปรากฏว่าในหลวงท่านทรงจำได้
> > > ท่านเลยตรัสกับอธิการไปว่า "เมื่อกี้นี้ (ชื่อ....)
> > > เค้ารับไปแล้ว" และมีอีกปีนึงขณะที่พระราชทานปริญญาบัตรอยู่ดีๆ
> > > ไฟดับไปชั่วขณะ
> > > ทำให้บัณฑิตคนหนึ่งพลาดโอกาสครั้งสำคัญในการถ่ายรูป
> > > พอในหลวงทรงพระราชทานปริญญาบัตรเรียบร้อยแล้ว
> > > ก่อนที่จะให้พระบรมราโชวาท
> > > ท่านทรงให้อธิการบดีเรียกบัณฑิตคนนั้นมารับพระราชทานอีกครั้ง
> > > เพื่อจะได้มีรูปไว้เป็นที่ระลึก
> > >
>ตื้นตันกันถ้วนทั่วทั้งหอประชุม

link my web site

//www.mthai.com/memory/memory.php?สมรัชนะ

//www.b.yimwhan.com/board/show.php?user=uko&topic=1&Cate=16#post_reply เว็บที่น้องยูโกะ คนอ่านหนังสือเค้าทำให้....ขอบคุณครับ...

//postjung.com/diary.php?sochana9 อ่านไดอารี่จากเว็บนี้ นะครับ

//sochana9.kapookclub.com
web Diary from kapook อีกหนึ่งไดอารี่ที่ผมเขียน(ถ้าว่าง ๆ ) ลองเข้าไปอ่านได้ พร้อมเสียงเพลง เพราะ ๆ คับผม ....ต้อง อ่านวันที่อัพเดท มากที่สุด

//www.naiin.com/04book_detail.asp?sku=BK789155121617957
หน้านี้ จากเว็บของอัมรินทร์ บริษัทจัดจำหน่ายของหนังสือเสิร์ฟสำราญสวรรค์บนเรือเล่มแรกของผม เล่มสองจะออกแรง แร่ด ร่านมันส์กว่าเดิม ..เข้าไปเขียนคอมเมนท์ หนังสอืได้ ยิ้นดี หลาย ๆ ขอบคุณคร๊าบบบบบบ

ขอให้สนุกสนานกับการอ่าน และ เข้าชมรูปภาพ ....

ถ้าคิดว่าดี มีประโยชน์แล้ว บอกต่อจักเป็นพระคุณยิ่งครับ....

.....................รักนะ แต่ไม่แสดงออก....
สมรัชนะ ณ กทม ....

Dear all,
I just short note to you that there are few web link about my Diary and my pics .

Hope you guys enjoy !
Have a great day !
Best,
Moonsai Somratchana
waiter and author
05 938 7640

Create Date : 11 พฤษภาคม 2549

Last Update : 11 พฤษภาคม 2549 12:34:24 น.

2 comments

Counter : 348 Pageviews.

โดย: อินทรีทองคำ

วันที่: 11 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:52:13 น.

สุดๆๆเลยครับ

โดย: ตอบ IP: 124.121.160.70 วันที่: 15 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:12:46 น.