court in Miami,เรื่องของเพื่อนรักทำงานสำราญ โอ๊ว ..บัดซบจริง ๆเล้ย..เรื่องจริงผ่านเมล์ ก่อนลงหนังสือ

court in Miami,เรื่องของเพื่อนรักทำงานสำราญ โอ๊ว ..บัดซบจริง ๆเล้ย..เรื่องจริงผ่านเมล์ ก่อนลงหนังสือ
กลับมาจากเที่ยวจากแหล่งแห่งหนึ่งใจกลางกรุง ที่ถนนคนไปกันเยอะ ที่สุดในยามค่ำคืนอยู่ไกล้ สีลม...
เขียนเวลา ตีสองกว่า ๆ หลังจากไปนั่งดริ้ง กับเพื่อนชาวต่างชาติที่มาเที่ยวไทย



ต้องโทรศัพท์ไป หาศาลที่เมืองไมอามี่ รัฐฟลอริด้า เรื่องการพก ปากกาที่มีมีดปลายแหลม ติดกระเป๋า แครี่ออน ตอนบินกลับมาพักร้อนที่เมืองไทย



"โอ้... ขอให้ตำรวจทุกฝ่ายเข้าชาร์จ นายผู้นี้" เสียง ตำรวจที่สนามบินกรูกันมา อย่างตกใจ ...
"โอ๊ว ...นั้นมันกระเป๋ากู นี่นา...เกิดอะไร ขึ้นกะกู วะ ..."
"เราขอนำตัวคุณไป ให้ปาก คำ ที่ห้องรับรองพิเศษ ก่อนที่จะทำอะไร ขั้นต่อไป ...."



ทุกอย่างเกิดขึ้นไว เกินจะรับทันและคิดทันว่ามันคืออะไรกันแน่ ...ในกระเป๋ากู มันมีของอะไร ผิดกฤหมาย เอ้...หรือว่ามีใคร เอา ยาเสพแตดดดดเอ้ย ..เสพติด มายัดใส่กระเป๋าตู ว๊า..."
ความไม่ทันหาย ใจจึงถึงบางอ้อ.... ตอนแรก มะกัน ตำรวจ เจอที่เปิดไวน์( cork screw) ต่อมาจึงได้เห็นปากกา ที่ซ่อนด้วยมีดแหลม ...



" เอ้ย ...ไม่นา "
ทำไมกู ซวยอย่างนี้วะ "
เข้าใจและ มั่นเหลือร้ายว่า ได้ปากกานี้ยัดใส่กระเป๋าใต้ท้องเครื่องแล้วนี่นา...ไหง เกิดอย่างนี้ได้ คุณพระช่วย "



มาได้สติอีกทีก็ตอนที่มาอยู่ ห้องแคบ ๆ ที่เค้าขัง(แปด) พร้อมชาวต่างชาติ ข้อหา อุจฉกรรณ์ และสำนึกเห็นเต็มตา ว่ามือสองข้างถูกรั้งด้วยพันธนาการอัน..สุดแสนรันทด ...



น้ำ ตาและอาทรณ์ สังหรณ์ สอนใจ ร่วงไหล อย่างไม่รู้ ตัว ....



เค้ายิ่ง เข้มงวด มากกกกกก ถึงมากก กก ที่สดุ ไหง กู ถึงพลาดได้ ....



ด้วยความรีบเร่ง และ ไม่ได้สติ ในการจัดของ สัมภาระ ...



คราวนี้ถึงรู้ว่า..............



วันนี้เพื่อนรักผม ต้องไปขึ้นศาล เพื่อให้ปากคำ ที่ไมอามี่ ...



วันนี้ผมโทรศัพท์ ช่วยติดต่อให้ เพื่อเลื่อนการเดินทาง เพียงเพราะ ว่าการรอวีซ่า ที่ยุ่งยาก...



เพื่อนรกัผม .... เค้าไม่ได้ตั้งใจ หงะ
ทำไม โชคร้าย ชะตา ถึงลงมา ..อย่างนี้หละ ...
ที่ร้ายยิ่งกว่านั้น ...



ลองทายสิว่า ...อะไร ... (หลังเบรก ชา กาแฟ หรือ เปิดแอร์เย็น ๆ เราจะกลับมา ...)



.........................



กระเป๋า ที่โหลด ใต้ท้องเครื่อง หรือกระเป๋าเดินทาง ใบ หย่ายยยยย ใหญ่ สองใบ มูลค่า นับแสนกว่า .....( จริง นา ๆ ไม่ได้เวอร์ ขอคอนเฟิร์ม ) เพราะว่า ไปทำงานเรือสำราญ ที่ เก้า เดือน ต้องหาอะไร มาสังเวย เพื่อนซ๊ หรือ คนรู้ใจ น้ำหอม น้ำปรุง นาฬิกา ของแบรนเนม หาได้เป็นแหนม ยะโสธรไม่ ขนมาให้ ....ใคร ๆ ได้ชื่นชม ...



they all disappeared OH ::: god !
หายไปอย่างไม่มีร่องรอย ...มูลค่า เกือบสองแสน ...(ราคาจริง)
"เค้าไปอยู่ที่ไหน เห็นมั้ยน้ำตาเจ้าข๋า ...กู เศร้า....."



เมื่อวันที่เกิดขึ้น ..สิ่งที่ทำได้ คือทำใจ และทำให้มันดีขึ้น จากโจทย์ที่ได้ ....
ยอมรับผิด ยอมด้วยความไม่รุ้ และ ลืม....



เจ็บนี้อีกนานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน เจ็บนี้ไม่ลืม..................ได้เล้ย....



ผมรักเพื่อนคนนี้มาก จึงขอเอาใจช่วยให้เค้าได้สิ่งที่ดี ๆ กลับคืนมา ถึงแม้เวลาจะไม่หวนกลับ ... แต่ในใจปลอบเค้าเสมอ ว่า ...



"เออ...(e24)หนะ โชคดี นะ ที่ยังเอาชีพนี้กลับมา สู่ ผืนแผ่นตีน...เอ้ย แผ่นดิน แม่ได้..."
" เอา น่า ไม่ตายก็หาได้ใหม่ ................... สู้ต่อไปเถิด ชินจัง...(ไร) ..."



ปล ...มิราเคิ้ล เกิดขึ้นเสมอ ไม่เชื่อแต่อย่าลบหลู่ ...
เค้าไปดูหมอ ดู และ ร่างทรง แต่ไม่ทรุด... (สิ่งที่ช่วยทำให้เค้า สบายใจ ไร้กังวลได้ณ บัดนาว) ....



"แม่น แน่ ยิ่งกว่าแช่แป้ง นะ (e24)...." เสียงที่มันโทร ตาม จิก รายงานไม่ขาด แทบทุกต้นชั่วโมง ....
ได้ผล ครับ ...
สิ่งร้ายกลาย บรรเทา ....



เอาใจช่วยเพื่อนผมด้วย ............อย่างลึกสุดใจ...



(ติดตามเรื่องจริงผ่านหนังสือ เล่มสอง เรื่องปลอกเปลือกเม้าท์ เล่าเรือสำราญ แรดร่าน มันส์ดี ไม่มีตก ได้ทางสำนักพิมพ์ที่หลายคนรู้จัก....เร็ว ๆ นี้ )
เพราะตอนนี้ผมมาพักร้อนที่เมืองไทยได้ สิบกว่าวันกำลังปั่นอย่างถึงใจ....ใกล้คลอดละ...



ด้วยรัก และ จริงใจ
สมรัชนะ โอม
05 9387640
ณ มหานคร...ของเรา ...รักเมืองไทย ...ใจเดียวกัน..ครับ

Create Date : 11 พฤษภาคม 2549		1 comments
Last Update : 11 พฤษภาคม 2549 13:05:13 น.
Counter : 347 Pageviews.
Share Tweet