บล็อกที่แล้วตอบไปจนครบ กดผิดปุ่มเลยหายแว้บไปแล้วค่ะ

เดี๋ยวหายเหนื่อยแล้วจะกลับไปเขียนใหม่อีกรอบนะคะ
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกๆคอมเม้นท์ค่ะ ขอบอกว่าเป็น"ยาใจ"อย่างดี

เอาลมทะเลมฝากค่ะ
ชื่นใจไหมคะ...

นกอะไรน้อ ..........

สงสัยจะเป็น นก P'Ralph

หวัดดีตอนเช้า ...
เดี๋ยวจะไปทำงานและ...

คงไม่มีที่จะให้เราหนีแล้วล่ะคะ ถ้าหากว่าเราเจอตัวตนของเราแล้ว ...

ภาพเหมือนเหงาๆ นกมันกำลังคิดเหมือนเราหรือเปล่าหนอ
ว่าเค้าต้องการใครสักคนมาเดินเคียงข้าง

หลงทางเข้ามาค่ะ แล้วชักจะไม่อยากออกไป
ภาพสวยมากค่ะ ....
โอกาสต่อไปจะแวะมาชมอีกนะคะ ..
ชอบค่ะ ชอบ ชอบ

นกทำท่าเดินได้น่าตีก้นมากๆ เลยค่ะ อิอิ
กลมปุ๊กน่าเอ็นดูจริงๆ

บล็อกพี่แป๋วก็เป็นยาใจได้อย่างดีเหมือนกัน

เมื่อวานอยู่บ้านคนเดียว
เลยดูฟอเรสต์กัมป์ เพิ่งเคยดูครั้งแรก
แต่เคยอ่านหนังสือสมัยตอนอยู่ปีหนึ่ง
จำได้ว่าชอบมาก
พอได้ดูหนังก็ยิ่งชอบ
บล็อกวันนี้ทำให้นึกถึงที่เจนนี่ หญิงสาวของฟอเรสต์ กัมป์ ภาวนาต่อพระเจ้ามาตลอดว่า
Make me a bird so I can fly far away.
^^

ถ้าไปถามพระพุทธเจ้า
ท่านจะพูดอีกอย่างว่า..

There's no such thing as "myself".
There's only an ignorance that misled one to believe the self is ours.

นึกอะไรเล่นๆน่ะครับ

ถ้าไปถามพระพุทธเจ้า
ท่านจะพูดอีกอย่างว่า..

There's no such thing as "myself".
There's only an ignorance that misled one to believe the self is ours.

นึกอะไรเล่นๆน่ะครับ

นกน้อยเดินไปตามทาง ถ้าเดินตามไป จะเจอ "myself" จริงๆรึเปล่านะ

หากเราสามารถค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเราได้เมื่อไหร่

นั่นคือสิ่งที่วิเศษที่สุด

:

ภาพยังสวยเสมอ .. คุณแป๋วสบายดีนะคะ ^^

ไม่อยากเจอตัวเองแล้ว หนีไงดีเนี่ย?

เขาเรียกว่า วิ่งหนีไปสุดโลก ก็หนีตัวเองไปไม่พ้นไงคะ ...

เมื่อไรไม่หนีตัวเอง แต่เรียนรู้ที่จะรู้จักตัวเองได้
จะพบว่า ยิ่งรู้ก็ยิ่งเต็ม ยิ่งเต็มก็ยิ่งไม่พร่องและพร้อมที่จะให้ออกไป
เมื่อยิ่งให้ ก็จะเข้าถึงคำว่า ไม่มีตัวตน ... อย่างคำพระพุทธเจ้าที่คุณ aston27 เอ่ยไงก๊าบ

ว่าแต่ว่า ถ้าเป็นรูปเป็ดน้อยยืนหันหลังล่ะก็ หนูด้าคงหัวเราะคิก 1 ทีก่อนแหงๆ เลย คริ คริ

ตอนแรกดูแบบแวบๆ
"เหงาจับใจ"

แต่พอผมดูแบบตั้งใจ

นกตัวนี้
กำลังมองหา "แสงแรก" กับ "เพื่อนนก"
ไว้คอยพูดคุยต่างหาก


มีความสุขมากๆนะครับพี่

จะเดินเดี่ยว เปลี่ยวกาย ไปไหนนั่น
แววตะวัน ไหวๆ ใกล้จะหาย
ยังเดินไป ข้างหน้า อย่างท้าทาย
แล้วจุดหมาย ชีวิตนี้ อยู่ที่ใด

เข้าบล็อกได้แล้ว ดีใจจังค่ะ
พักนี้สงสัยสติไปวิ่งเล่นนะคะ เขียนผิดๆถูกๆ ตกๆหล่นมาสองบล็อกแล้ว...

คุณลาบปลาป๋อง รับรองไม่ใช่นกเป็ดน้ำแน่ๆ คริ คริ

หวัดดีคุณนิดค่ะ ... แถวนั้นนกเป็นฝูง แต่ที่เหงาเพราะต่างตัวต่างเดินค่ะ

หวัดดีคุณ maru ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก แวะมาเยี่ยมกันบ่อยๆนะคะ ตอนนี้รู้จักบ้านแล้ว

หวัดดีคุณแพนด้า คริ คริ น่ารักน้อยกว่านักเรียนของคุณครูแพนด้านิดเดียวค่ะ

น้องแอม พี่ชอบเรื่อง Forrest Gump จำฉากแรกที่เป็นขนนกล่องลอยในอากาศได้ เพราะประกอบเพราะสุดๆ (เคยยืมเอามาเป็นเพลงประกอบบล็อกด้วย)
Life is like a box of chocolate. น้องแอมกินสักอันหรือยังจ้ะ

หวัดดีคุณ aston ค่ะ หยุดวิ่งเมื่อไหร่ คงเห็นเมื่อนั้นว่าตัวตนนั้นไม่มีหรอก แต่สงสัยพักนี้เจ้าของบล็อกจะวิ่งติดลมบน โกรธเก่งเชียวค่ะ

หวัดดีคุณ juriojung ค่ะ นกในรูปเดินไปอีกนิดเดียวก็ตกทะเลถูกคลื่นม้วนหายไปเลยค่ะ... เจ้าของบล็อกเผลอแว้บเดียว คลื่นซัดมาเกือบถึงเอว...


หวัดดีคุณสุ่มสี่ค่ะ เจ้าของบล็อกสบายดีค่ะ... คิดไม่ค่อยออกนิดหน่อย...

หวัดดีคุณเป๋อน้อย.. นั่นน่ะสิคะ... ทำไงดีนะ หลายเสียงบอกว่า ทำใจ ค่ะ


คริ คริ หนูด้า... รูปเป็ดนั้นต้องเก็บไว้ดูเอง ฮ่า ฮา

หวัดดีคุณกะว่าก๋าค่ะ แวะไปอ่านห้าชอบห้าไม่ชอบของคุณ ประทับใจข้อสองของห้าชอบมากที่สุด (จริงๆอ่านแล้วรู้สึกดีด้วยทุกข้อเลย) มีคนไม่มากในโลกที่ได้พบความรักแบบคุณทั้งสอง ยินดีด้วยนะคะ...


ใกล้เที่ยงอีกแล้ว ขอให้อร่อยนะคะ
ใครกินเย็นตาโป กินเผื่อคนทางนี้ด้วยหนึ่งชามโตนะคะ...

หวัดดีคุณ Merchant Dream ค่ะ เราสวนกันกลางอากาศนะคะเนี่ย

แต่งกลอนเพราะมากๆค่ะ บทนี้ตรงกับที่ใจกำลังคิดอยู่พอดี
ขอบคุณสำหรับบล็อกที่แล้วด้วยค่ะ เพิ่งจะแวะไปอ่านเมื่อกลางวัน(ทางนี้)ค่ะ ประทับใจมากๆ...

ไม่ค่อยได้แวะเยี่ยมตามบล๊อกเลยช่วงนี้ แต่มาทีไรก็ได้ชมรูปสวยๆ ข้อความดีๆ ทุกครั้งเลย

พักนี้ก็ไม่เห็นคุณกาป๋องอัพนะคะ...
เห็นแบบนี้เดี๋ยวต้องแวะไปเยี่ยมบ้านเสียหน่อยกระมัง

ตอนนี้ต้องกลับบ้านก่อน ภาวนาว่าที่บ้านเน็ตแข็งแรง จะได้ไปให้ถึงค่ะ

ผมเจอมาบ้างพอสมควรครับพี่
แต่ไม่เชื่อ ไม่กลัว

อืมมม...
คิดแบบพี่เลยครับ
ถ้าไม่มีอะไร ไม่ต้องมาหามาพบหรอกนะ 55555

กลัวภรรยาหัวใจวาย อิอิอิ

นี่ก็เป็นอีกอย่างที่หนูไม่ค่อยชอบกิน
ยกเว้นอันแพงๆ
555+
^^

คุณน้องก๋า ไม่กลัวผีแล้วดูหนังผีสนุกไหมคะ...

น้องแอม อันไหนไม่ชอบส่งผ่านมาทางพี่ได้ ของโปรดจ้ะ

คุณดาวทะเลเพื่อนเยอะจริงๆ
ชื่นใจแทน

น่ารักสมกับเป็นดาวอยู่ในมหาสมุทร

..........................................................................


นึกยังไงคะคุณแป๋ว ไปเปิดดูบล๊อกเก่าครบรอบ 1 เดือน

ดาวทะเล เรียกอีกอย่างว่า ปลาดาวค่ะ
คลุกดินทรายอยู่ใต้ทะเล ไม่ได้เลิศเลอมาจากไหนเลย
นี่คือตัวตนของ ดาวทะเล ค่ะ

..........................................................................


นกเดิน
หาทาง
ค้นหาตัวตน

ฉันเดิน
วนวน
หาตัวตน
ไม่ค่อยเจอ

..........................................................................

หลังๆดูหนังผี แล้วชอบขำครับพี่
เหมือนดูละครเมื่อวาน
นางเอกยิงแขนพระเอก เสร็จแล้วก็เดินมาแอบข้างบ้าน
นึกในใจดังๆ (แบบพูดกับตัวเอง)

"ไปหาหมอสิค่ะ ไปหาหมอสิ"

ขำซะจนเมียด่า 5555

วะมาทักทายคุณแป๋วครับ

ปล. ยังไม่ได้อัพบล้อกเลยครับ อิอิ

บั้นท้ายนกอะไรนะนั่น

TGI Friday อีกแล้ว.... วีคเอนนี้แป๋วคงยุ่งซินะ
แวะมาส่งความคิดถึงอ่ะจ้ะ
Have a nice weekend. นะจ๊ะ

: ) แวะมาสวัสดีค่ะ

หนีกันไม่พ้นจริงจริงค่ะ
ตอนนี้เลยเดินช้าช้า ไหนไหนก็ไหนไหน
ก็เผื่อว่าจะได้ทันกันซะเลยทีเดียว

คิดถึงพี่แป๋วมากค่ะ วันนี้จะไปสอบแต่ปวดหัวจัง

ถ่ายรูปสวยดี