เรื่องหอยทอดและหลอดไฟ บ้าน อาทิตย์นี้จานเด็ดประจำบ้านคือหอยทอดค่ะ เรื่องของเรื่องคือไปเห็นเขาทำหอยทอดมังสวิรัติในทีวี ดูแล้วทำง๊ายง่าย ของในครัวมีครบก็เลยลุยกันเลย จานแรกออกมาอร่อยเด็ด แต่พอวันต่อๆมาไม่กรอบแบบวันแรก คราวนี้เลยเป็นการทดลอง ว่าทำอย่างไรหอยทอดจะกรอบเหมือนหนแรกที่ทำได้ กว่าจะอร่อย(เกือบ)เท่าครั้งแรก สงสัยน้ำหนักจะพุ่งพรวดกันไปตามกัน จานที่เห็นนี่เมื่อกลางวันนี้เองค่ะ อร่อยพอไปได้ คิดว่าพอน้ำมันเยอะและทอดให้นานนิดหนึ่งก็ออกมากรอบ ส่วนไข่ให้ตอกใส่ตอนเทแป้งลงกระทะไปแล้ว ส่วนแป้งใช้แป้งมันกับแป้งท้าวยาวม่อมผสมกัน งาน อาทิตย์นี้ได้เพื่อนร่วมห้องคนใหม่ หลังจากได้ครองห้องทำงานคนเดียวมาหนึ่งเดือนเต็มๆ เป็นฝรั่งตัวไม่สูงชื่ออาร์มันโด้ ปกติฉันชอบห้องทำงานสว่างๆ สังเกตว่าฝรั่งส่วนใหญ่ชอบทำงานในห้องแบบปิดไฟทุกดวง คุณพี่อาร์มันโด้มาถึงอย่างแรกเลย คือถามฉันว่าถ้าเขาปิดไฟจะเป็นอะไรหรือเปล่า ไฟในห้องมีสองชุดหกดวง ฉันตอบไปว่าคงไม่เป็นไร เพราะนึกไม่ถึงว่าปิดของเขาคือปิดทั้งหมด สำหรับฉันเรื่องนี้เรื่องใหญ่มาก บอกตรงๆว่าฉันไม่สามารถทำงานในห้องที่ไม่เปิดไฟเลยสักดวงได้ แต่เพราะความที่นึกไม่ถึงในตอนแรก ฉันเลยไม่ได้บอกเขาให้ชัดเจนก่อน (ฉันเดาเองว่าเขาน่าจะเดาได้บ้าง เพราะฉันเดาใจ roommate คนแรกได้ จากการที่เขาเปิดไฟไว้หนึ่งดวงที่โต๊ะทำงานของฉันตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกัน พี่หมีไม่เห็นด้วยสักกะนิด -_-) พอเขาเอาโป๊ะไฟของเขามาตั้งด้านหลังของโต๊ะฉันแล้วปิดไฟทุกดวง ฉันตกใจพูดอะไรไม่ออก พอเขาถามอีกทีฉันเลยตอบไปคำเดียวว่า NO ทีนี้คุณพีอาร์มันโด้เลยเป็นฝ่ายโมโหบ้าง ฉันเลยบอกเขาว่าฉันจะไปเขียนคำร้อง ขอโป๊ะไฟมาเปิดที่ด้านหน้าโต๊ะของฉันเอง แล้วค่อยว่ากันใหม่ เขาบอกว่าโป๊ะไฟนี่ของส่วนตัวเขา ด้วยสีหน้าวีนสุดขีด เรื่องนี้ไม่รู้จะจบอย่างไร ต้องรอดูกันต่อไป แต่ฉันไปซื้อโป๊ะไฟมาแล้ว จะเอาไปลองวางดูว่าฉันจะรับได้หรือเปล่า โลกนี้มันช่างแปลกประหลาด ไม่เคยนึกว่าจู่ๆปัญหาใหญ่ที่สุดในที่ทำงาน คือฉันไม่สามารถเปิดไฟในห้องทำงานได้ และนี่ไม่ใช่ครั้งแรก แต่ฉันมีปัญหานี้กับ roommate ทุกคนที่เป็นฝรั่งผู้ชาย เพราะทุกคนไม่มีใครชอบทำงานใต้แสงหลอดฟลูออเรสเซ็นต์เลย มีสำนวนฝรั่งบอกว่า stick up for yourself คราวนี้คงจะได้ลองทำดูบ้าง เพลง ตอนคริส roommate คนแรกของฉันลาออกไป สิ่งแรกที่ฉันทำคือให้ช่างมาติดไฟทุกดวงในห้อง เพราะฉันอยู่กับความสว่างหนึ่งหลอดไฟ(จากหก)มากกว่าครึ่งปี มีบางวันที่ฉันรู้สึกหดหู่จนทนไม่ได้ ต้องออกไปเดินรอบตึกรับแดด รับแสงสว่าง พอติดไฟหมด ทุกคนที่เดินผ่านห้องทำงานของฉัน พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าราวกับคุณเธอทำงานอยู่กลางหาดทราย เลือกเพลงนี้มาฟังให้เข้ากับบรรยากาศ (ไหมเนี่ย) ชายทะเลภูเก็ต - ปานศักดิ์   Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2555 6 comments Last Update : 6 สิงหาคม 2560 3:59:39 น. Counter : 734 Pageviews. Share Tweet

กับ .. คนอื่น ปัญหาเยอะ .. เกินคาดจริงๆเลยนะคะ   โดย: d__d (มัชชาร ) 5 กุมภาพันธ์ 2555 11:00:20 น.

สวัสดียามบ่ายแก่แก่ค่ะคุณแป๋ว เคยทำเมนูเช่นกัน อยากให้กรอบแต่ต้องใส่น้ำมันเยอะ ต้องถามสมาชิกว่ายอมไหม ยกเว้นจานของเราเอง ไม่กรอบก็ไม่เป็นไร เพราะขยาดน้ำมันเยิ้ม... ..... เรื่องหลอดไฟเป็นเหตุที่ทำให้เศร้าจริงเศร้าจัง จนต้องทำใจหรือเปล่าค่ะ ขอให้เพื่อนคนนี้เอาใจเขามาใส่ใจเรา พบกันครึ่งทางก็ยังดีนะคะ ที่ทำงานเปิดไฟสว่างตลอด แล้วไม่พอบางทีก็ชอบเปิดม่านบังแสง เพราะอึดอึดคิวบิเคิลตัวเองเช่นกัน เห็นต้นไม้ใบหญ้าบ้าง อารมณ์แจ่มใสดีคะ ... เอาใจช่วยให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีนะคะ เพราะไม่รู้ว่าถ้าไม่แล้ว จะต้องมีเพื่อนร่วมงานคนนี้กี่เดือนกี่ปีเนอะ .... ปล..ติดใจถั่วงอกเส้นตรงแสนสวยกรอบจัง ^^   โดย: A IP: 182.53.252.10 5 กุมภาพันธ์ 2555 14:41:28 น.

สวัสดีค่ะคุณแป๋ว แวะมาส่งใจขอให้เรื่องหลอดไฟผ่านไปด้วยดี เชียร์เต็มที่ค่ะ ไม่นึกเลยนะคะว่ามันจะเป็นปัญหาในที่ทำงานขึ้นมาได้ ส่วนทางนี้สมัยทำงานเรื่องความสว่างไม่เคยเป็นปัญหาค่ะเพราะฝรั่งแถวยุโยปรักแดดและความสว่างเป็นชีวิตจิตใจ ยิ่งถ้าวันไหนแดดออกและไม่หนาวมากนะคะ ยกคอมออกไปทำกันตรงระเบียงเลยค่ะ ฮ่า ๆๆ วันก่อนเพิ่งไปซื้อผัดไทยไก่จากร้าน picard ร้านขายอาหารแช่แข็งของที่นี่มาชิมดู ไม่นึกไม่ฝันว่าจะอร่อยมากเพราะเขาใส่ใบกุยช่ายมาด้วยเสร็จสรรพในนั้น เคยลองทำเองหนหนึ่งแต่ขาดใบกุยช่าย หายอร่อยไปเยอะเลย ส่วนหอยทอดไม่เคยลองทำแฮะ ไว้ว่าง ๆ ถ้าเจอถั่วงอกสวย ๆ ลองบ้างดีกว่า สุขสันต์วันจันทร์นะคะ   โดย: prunelle la belle femme 6 กุมภาพันธ์ 2555 3:28:16 น.

น้องดีดี เขาว่าปัญหามีไว้ให้แก้ พอแก้ไม่ได้เลยแอบกลุ้มไปก่อน คุณ A ห้องทำงานไม่มีหน้าต่างเพราะอยู่กลางตึกนะคะ ผนังเป็นสีเทา ทึมและหดหู่มากอยู่แล้ว ปิดไฟทุกดวงอีกนี่ก็กลายเป็นกลางคืนเลยค่ะ ไม่สามารถจริงๆ แต่นึกไม่ออกว่าจะหาทางออกยังไง คุณพรุน หอยทอดทำไม่ยากหรอกค่ะ ลองหลายๆหนหน่อยก็จับทางได้ ฝรั่งทางนี้เขาก็ชอบแดดนะคะ แต่เขาไม่ชอบหลอดฟลูออเรสเซนต์กันค่ะ ยอมอยู่ห้องมืดไม่มีแสงอะไรนอกจากหน้าจอคอมดีกว่า ... เวียนเฮดจริ๊งจริง ไม่รู้จะทำยังไงดีนะคะเนี่ย   โดย: SevenDaffodils IP: 68.50.164.97 6 กุมภาพันธ์ 2555 6:53:56 น.

หอยทอด ... ไม่ได้ทานนานแล้วค่ะ .. ดีว่าทานได้แต่ว่าไม่โปรดปรานนัก เพราะคิดว่า ถ้าโปรดแล้วคงโหดกับ นน.ตัวเองไม่น้อยค่ะ เพราะว่าขนาดไม่โปรดจานนี้ (แต่ดันโปรดจานอื่น) ยังแทบจะเรียก นน.ไม่อยู่เลยค่ะ 555+ เรื่องเพื่อนร่วมงานนี่เป็นอะไรที่อึดอัดคับใจ อย่างแรงนะค่ะ เพราะว่ามันเป็นสภาวะการทำงาน ที่เราต้องการความสบายใจ พอมามีอะไร แบบนี้ก็เรียกว่าไม่ไหวเหมือนกัน เพราะว่าบางที เรื่องเล็กเหมือนเศษผงแต่ว่าพอเจอมันทุกวัน ก็เหมือนว่ามันจะไม่ใช่เรื่องเศษๆ แล้วล่ะค่ะ เรื่องนี้ต้องรอดูกันไปค่ะและก็ ขอให้จบได้สวยงามทั้งสองฝ่ายนะค่ะ   โดย: JewNid 6 กุมภาพันธ์ 2555 8:24:42 น.

สวัสดีวันจันทร์ค่ะคุณแป๋ว หายเวียนเฮดหรือยังคะ แล้ววันนี้นั่งทำงานกันยังไง ถ้าเอาผ้าม่านมากั้นนี่ไหวไหมคะ ช่วยเสนอไอเดียแต่ดูแล้วคงไม่เข้าท่า เป็นคนหนึ่งที่ชอบบ้านชอบทำงานในห้องที่สว่างเข้าใจอย่างแรงค่ะ ขี่ม้าสนุกนะคะถ้าม้าใจดีขี่เหยาะ ๆ เดินเล่นตามทางเดินในป่า แต่ถ้าควบเร็วจี๋เพื่อแข่งขันนี่ขอบายค่ะ ไม่ไหว สมัยเด็ก ๆ ที่บ้านตายายทำนาเลี้ยงวัวควายก็ได้ขึ้นขี่นิดหน่อย แต่ตอนนั้นกลัวมากเพราะเด็ก อุ้มขึ้นทีไรร้องไห้หน้าเขียวทุกที ทุกวันนี้ทางญาติไม่ได้เลี้ยงกันแล้วเพราะใช้รถไถแทน คิดแล้วก็น่าใจหายควายกลายเป็นสัตว์หายากแล้วราคาก็แพงมาก ๆ ด้วย   โดย: prunelle la belle femme 6 กุมภาพันธ์ 2555 18:10:36 น.