อากาศอุ่นถึง 60F และช่วงนี้อยู่คนเดียว
เพราะคู่หูไปอาบแดดอยู่คอสตาริก้า
เลยหอบคุณกล้องจากบ้านไปเดินเล่นด้วยกันถึง Botanical Gardens
มีแต่กล้วยไม้ดินกับว่านสี่ทิศให้ชม
พักนี้ตามสวนไม่ค่อยมีดอกไม้ให้ดู
สงสัยจะเป็นเพราะเศรษฐกิจไม่ค่อยจะดี
ถ่ายดอกไม้ในเรือนกระจก
สนุกสู้ถ่ายดอกไม้ในสวนในป่าไม่ได้
แถมเห็นรูปแล้วทำเอาต้องถอนหายใจ
ถ้าให้คะแนนต้องบอกว่าหนนี้สอบไม่ผ่าน
อิ่มเกินไป เดินนานเกินไป อะไรหนา (ลืมโทษตัวเองนะเนี่ย)
เก้าลอเก้า ไปยาลใหญ่
เล่าเรื่องทีทำงานบ้าง
ทุกๆเช้าจะมีเพื่อนที่ทำงานคนหนึ่ง
พยายามจะจำชื่อเขาให้ได้
ถามทีไรก็ลืมทุกที
ตอนเช้าเขาจะมาทักว่า
Hello Angel, God bless your day.
ทุกวันไม่มีขาด
เคยถามเขาว่า Angel นี่เป็นผู้ชายหรือผู้หญิง
เขาบอกว่าทั้งผู้ชายและผูหญิงนั่นล่ะ
ครั้งนั้นเลยตอบเขาไปว่า
Thank you, Angel
ที่ทำงานที่ทำอยู่ตอนนี้มักมีเรืองน่ารักแบบนี้เสมอ
สงสัยว่างานจะเกี่ยวกับพวกจิตวิทยากระมัง
จะว่าไปก็ทำให้วันธรรมดาเป็นวันพิเศษได้นะคะ
ก่อนลาเอาเพลงมาฝาก
เพลงนี้ได้ยินครั้งแรกเมื่อสิบกว่าปีมาแล้ว
ชื่อว่า ค่ำนี้...เธอยังมีฉัน
เอามาฟังทีไรก็รู้สึกดีทุกที
...
ค้นเล่นๆ มีคนเอาลงไว้ด้วย
ดีใจ ดีใจ
ปล. เปลี่ยนสี background แล้ว รู้สึกว่าบล็อกดู"เหี่ยวๆ"น้อยลงจิ๊ดนึง
กล้วยไม้ดินทรงแปลกตานะคะ
ฟังเพลงแล้วยิ่งแปลกใจจัง
พึมพำกับตัวเองว่า
ไปอยู่ไหนมานะ
ไม่รู้จักเพลงเลยเชียว
ความหมายดีนะคะ
.....
ขอให้ตัวเองอย่างเดียว...
ไม่หยุดยั้งความฝันของตัวเอง
ที่คุณแป๋วพอรู้เป็นนัย(หรือเปล่าค่ะ)
ขอบคุณที่ให้โอกาสได้ฟังเพลงใหม่แม้จะเก่าของใครคนอื่น
สุขสันต์วันศุกร์และวันหยุดที่มาจะมาถึงคะ