และแล้วเราก็...

เคยเล่าให้ฟังถึงน้องหมากเก็บ ที่เป็นสมาชิกหมายเลข 4 ล่าสุดของบ้าน ว่าเป็นแมวมีปัญหาทางจิตใจ เพราะเข้าใจว่าโดนรถชนตั้งแต่ยังเล็กมาก

เลี้ยงมานานแล้ว ก็ยังไม่ค่อยยอมเข้าหาคน ไม่ยอมให้อุ้ม เวลาเดียวที่จะเข้ามาหา คือเวลาแปรงขน  คุณเธอชอบการแปรงขนมากจริง ๆ  

อันที่จริงแมวที่บ้านทุกตัวโปรดปรานการแปรงขนให้เป็นที่สุด  เรียกว่าพอเห็นเดินถือแปรงมาแล้วลงนั่งเท่านั้น  ก็จะมีแมวมาเข้าแถวรอกันเลย  กรณีนี้เวลาจะแปรงขนให้หนูหมากเก็บ ต้องกันยัยอั่งเปาจอมอิจฉาไปห่าง ๆ ไม่งั้นเธอจะวน ๆ เวียน ๆ อยู่แถวนั้น พอสบโอกาสก็จะแอบกัดหมากเก็บ  ทำไม่เป็นแมวขี้อิจฉาขนาดนี้ก็ไม่รู้

เรากำลังต้องการจิตแพทย์แมวโดยด่วนนะนี่ 

จะให้ดูโฉมหน้าตัวอิจฉาประจำบ้าน  ตอนอายุประมาณขวบกว่า ๆ

แต่ก่อนก็ยังดูเรียบร้อย มีโลกส่วนตัวค่อนข้างสูง  แต่ก็ยังแมวไม่มีพิษสง น่ารักน่าเอ็นดู ไม่มีเรื่องราวกับใคร

ตอนหลัง ๆ กลายเป็นนางอิจฉาเต็มตัวไปแล้ว  หน้าตาบอกอารมณ์มาก ๆ หน้าเม้งตลอดเวลา  คอยจ้องหาโอกาสจะตบตีน้องหมากเก็บ

เราคิดว่า น้องหมากเก็บน่าจะเป็นแมวที่ชีวิตนี้ ไม่มีความร่าเริง และเล่นกับใครไม่เป็นแล้ว  เพราะดูเธอพยายามอยู่เหมือนกัน ที่จะเข้าหาแมวอื่น ๆ ที่ไม่ใช่ยัยตัวร้าย แต่ก็ไม่ค่อยได้รับการตอบรับด้วยดี

อีกประการหนึ่ง ช่วงนี้ เป็นช่วงที่มีแมวบางตัวโดนกักบริเวณ เพราะมีความประพฤติเข้าข่ายไม่เหมาะสม กับการปล่อยให้เป็นอิสระ  เลยทำให้หมากเก็บเหลือแต่พี่หมอกเงินใจดี  แต่พี่เค้าก็มีบางมุมที่ไม่อยากยุ่งกับใครอยู่เหมือนกัน

มีอารมณ์นี้บ้างเหมือนกัน ไม่อยากให้ใครมายุ่งกับผม

เพราะกำลังจะเข้าสู่โหมด Manifesting แล้วนา

ชีวิต ไม่เคยหยุดทำให้เราแปลกใจเลย ไม่ว่าจะคิดว่าตัวเองอยู่มานานแค่ไหน เจออะไรมามากเพียงไร

วันศุกร์ที่ 1 มิถุนายนที่ผ่านมา เราอยู่บ้าน เพราะช่วงนั้นไม่สบาย มีอาการพิลึกพิลั่นเกี่ยวกับเคมีในสมองทำงานไม่ปรกติ ..เท่าที่จับความได้จากหมอ(รักษาคน)  หลังจากกินยาเลยคิดว่าพักดีกว่า  

คุณแม่บ้านที่ทำงานอยู่บนชั้นสองของบ้าน ตรงระเบียงที่ใช้ทำงานซักผ้า ฯลฯ  เดินลงมาบอกว่ามีคนเอาลูกแมวมาปล่อยตัวหนึ่ง..

เรา .." หือ..ที่ไหน "

แม่บ้าน " บนระเบียงค่า"

เรา " ? ระเบียงเนี่ยนะ จะมาปล่อยบนระเบียงบ้านเราได้ยังไง "

แม่บ้าน " ก้อ..แม่บ้านบ้านข้าง ๆ ไงคะ เขาเอาปล่อยเข้ามาในระเบียงบ้านเรา "

ตรงนี้อธิบายนิดนึง บ้านเราเป็นทาว์นเฮ้าส์ ตรงชั้นสองที่เป็นระเบียง จะตรงกับเพื่อนบ้านข้าง ๆ  เขาทำเหล็กกั้นโปร่ง ๆ เอาไว้ระหว่างบ้านเรากับบ้านเขา คงเป็นที่ที่แม่บ้านสองฝั่งไว้สนทนากันยามว่าง

สรุปว่า แม่บ้านของเพื่อนบ้าน ได้รับคำสั่งให้เอาแมวน้อยตัวนึงที่เซซังเข้ามาในบ้านไป"ทิ้ง"  แต่เนื่องจากคราวที่แล้วมีแบบนี้ตัวนึง เธอเคยเอาไปทิ้งไว้หน้าบ้าน แล้วลูกแมวตัวนั้นโดนหมาจรจัดแถว ๆ นั้นกัดตาย  เธอเลยไม่อยากทำอีก แต่ก็ไม่กล้าขัดคำสั่งนาย เลยตัดสินใจ "ทิ้ง" เข้ามาในระเบียงบ้านเรานี่แหละ

เข้าใจทำนะ

เรื่องนี้ เราไม่ตัดสินใจ เพราะเท่าที่มีสมาชิกอยู่ ก็เป็นภาระของคนทำงานบ้านมากพอดูอยู่แล้ว  กลัวเธอจะทนไม่ไหว แม้ว่าจะเป็นคนรักสัตว์ขนาดไหนก็ตาม  เลยทำเฉย ๆ ไม่ได้พูดอะไร

สักพัก คุณแม่บ้านเราซึ่งเดินขึ้น ๆ ลง ๆ หลายรอบ เดินกลับลงมาบอกว่า เอาอาหารแมวในบ้านไปให้ลูกแมวน้อยตัวนั้นกิน แต่มันไม่กิน ร้อง ๆ และเดินตามอย่างเดียว มิไยที่เธอจะพยายามส่งกลับไปทางเดิม  มันก็ปืนกลับเข้ามาบ้านเราอยู่นั่นแล้ว  ทำยังไงดีคะ..

สุดท้าย เธอก็อุ้มเจ้าแมวตัวใหญ่กว่าฝ่ามือหน่อยนึงตัวนั้นเข้ามาหาเรา เอามาให้ดู  แล้วเดินไปเตรียมกรงเล็ก ปูผ้า วางกล่องใส่ทรายไว้ในกรง โดยไม่พูดอะไร

....ฮ่าๆๆๆๆ....เธอตัดสินใจเองนะ ไม่ใช่เรา..

แมวเล็กจิ๋วตัวนั้นจึงได้ชื่อว่า ฟรายเดย์ ตามวันที่มาอยู่กับเรา ด้วยประการฉะนี้แล

ตัวเล็กกว่านายไทเกอร์ กับยัยอั่งเปาตอนปืนข้ามกำแพงมาอีก  เราใช้อาหารแมวโตเท่าที่มีอยู่ในบ้าน มาผสมกับนมแพะให้กินไปก่อน เพราะยังเล็ก เคี้ยวอาหารเม็ดไม่ได้ พอผสมนมแพะอุ่น ๆ ให้นิ่มหน่อย ก็กินได้  กินทีละนิดละหน่อย แต่บ่อย ๆ  จับมาอุ้มเล่นนิดหน่อย  แมวตัวนี้ขี้อ้อนมาก ๆ  มาซุกอยู่ที่ตัวเรา เอาหน้าซุกที่คอ แล้วหลับ

พอจับไปใส่กรง ก็เริ่มร้องโวยวาย ปืนขึ้นปืนลงอยู่ในกรง แต่เราก็ปล่อย เพราะต้องสร้างให้รู้จักระเบียบของบ้านก่อน  แม้ว่าคุณแม่บ้านจะทำท่ากระวนกระวาย สงสารลูกแมวที่ร้องแหกปากอยู่ในกรง  เราบอกไม่มีแมวตัวไหนตายเพราะร้องเนื่องจากถูกขังแบบนี้หรอกน่า..

แต่เขาคุ้นกับบ้านเร็วมาก และปรับตัวเข้ากับระเบียบของบ้านได้อย่างง่ายดาย เล่นได้ทั้งวัน ร่าเริงสุด ๆ  เล่น ๆ หลับ ๆ สลับกันไปตลอดเวลา เหมือนเด็กที่เล่นจนเหนื่อย จนหลับอยู่ในท่ากำลังเอื้อมมือไปจะตบของเล่นเลย

เวลาง่วง และยังตั้งตัวทัน จะเข้ามาขอซบหลับบนตัวเรา บางทีก็แอบมาดูด ๆ ปกเสื้อตรงมุม ๆ เหมือนเด็กติดนมแม่  น่ารักน่าสงสาร

ซื้ออาหารสำหรับแมวเด็กมาให้ ฟรายเดย์ไม่สนใจกิน ชอบกินแต่อาหารแมวโต แต่แมวโตแล้วที่ชอบกินอาหารแมวเด็ก กลายเป็นนางสาวหมากเก็บ  เก็บเรียบทุกวัน

ทั้งสองตัวชอบกินไก่สด จะนั่งรอและร้องขอส่วนแบ่ง เมื่อเวลาอาหารเย็นของน้องหมาสองตัวในบ้าน ที่เราเลี้ยงด้วยอาหารสด  ทั้งคู่จะได้กินไก่สับเล็ก ๆ ตัวละหนึ่งช้อนชา

  หน้าตาเขามีคนเรียกว่า หล่อร้าย หน้าตาเอาเรื่องเชียว

แต่อย่างที่เคยเล่าให้ฟัง ฟรายเดย์เป็นแมวมองโลกในแง่ดี ไม่กลัวใครเลยในบ้านสักคน ไม่ว่าจะเป็นพี่ใหญ่หมอกเงิน ไทเกอร์ยักษ์ อั่งเปาผู้อารมณ์ร้าย รวมไปถึงน้องหมากเก็บที่มีปัญหาที่สุด

ส่งเข้าไปอยู่ในบริเวณเดียวกับนักโทษสองตัวเมื่อไหร่ ฟรายเดย์จะมีความสุขมาก เพราะมีคนให้เล่นด้วยแบบวิ่งหนีไม่ได้ถึงสอง  มิไยอั่งเปาจะอารมณ์เสีย เงื้อจะตบ นายนี่ก็ล้อคคอ เล่นด้วยอย่างไม่แคร์สื่อ  จนคนอื่นต้องเลิกราการขู่ไปในที่สุด

ส่วนใหญ่ ฟรายเดย์จะเล่นกับหมากเก็บ เล่นกันตลอดเวลาจนทำให้หมากเก็บกลายเป็นแมวที่มีอารมณ์ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด  

ส่วนหนึ่งอาจจะมาจากการที่หมากเก็บได้เห็นว่า ในโลกนี้ แมวน้อย ๆ มีสิทธิ์ที่จะมีชีวิตร่าเริง สนุกสนาน ไม่ทุกข์ร้อนกับความรู้สึกของคนรอบข้างเกินกว่าเหตุ  ว่าใครจะชอบ หรือไม่ชอบ  ยินดีต้อนรับเป็นเพื่อนหรือไม่  ทุกคนควรจะสามารถใช้ชีวิตที่มีความสุขได้ การฝังใจกับความหลังที่เจ็บปวด ไม่ทำให้อะไรดีขึ้น นอกจากทำร้ายตัวเอง

แมวคิดได้แบบนี้หรือเปล่านะ..

สิ่งที่เห็นได้ชัดว่าเปลี่ยนแปลงความเป็นตัวตนที่แข็งกระด้าง และไม่เอาใครของหมากเก็บคือ มิตรภาพอันใสซื่อจากแมวน้อย ๆ ที่เข้ามาในชีวิตของมัน และของพวกเราในบ้าน

ถูกทิ้ง ไม่มีใครเอา แต่ก็มีสิทธ์จะใช้ชีวิตที่มีความสุข เป็นแมวสุขภาพจิตดี อารมณ์ดีตลอดเวลา 

เล่นจนเหนือย ก็นอน มีแค่นี้เอง ชีวิตเรียบง่ายจริง ๆ  

ก็ไม่เห็นน่าจะต้องมีอะไรซับซ้อนมากกว่านี้เลยนะ ทำไมคนเราไม่คิดแบบนี้ ต้องการอะไรมากมาย  เพราะต้องการมีความสุข  แล้วก็วิ่งตามหาสิ่งที่จะนำไปสู่ความสุขจนเหน็ดเหนื่อย  

มองโลกจากมุมมองที่แปลกไป ก็น่าจะทำให้มองเห็นอะไรเปลี่ยนไปบ้าง  ฟรายเดย์อาจจะมองเห็นอะไรผ่านอุโมงค์ของเล่นมันบ้างก็เป็นได้

มิตรภาพ เป็นเรื่องที่งดงาม ถ้าฝ่ายให้ยื่นให้อย่างใสซื่อ จริงใจ  และจะเติบโต ถ้าอีกฝ่ายที่เป็นผู้รับต่อเติมให้มันงอกงาม   ไม่ว่าจะเป็นมิตรภาพจากใคร หรือจากอะไร

หาได้จากทุกที่ แล้วแต่ว่าจะมองเห็นหรือไม่ เท่านั้นเอง

ขอให้มีความสุขในชีวิต  กับมิตรภาพดี ๆ ที่มีอยู่รอบตัว เห็นคุณค่าของสิ่งที่มีที่อาจจะได้มาโดยง่ายไม่ต้องขวนขวาย  แต่ไม่ได้หมายความว่าจะมีความหมายน้อยกว่าสิ่งที่ต้องไล่ไขว่คว้าจนเหน็ดเหนื่อยเลย

ขอบคุณทุก ๆ ท่านที่แวะมาใช้เวลาด้วยกัน ณ ที่ตรงนี้เสมอนะคะ 

Create Date : 27 กันยายน 2555
Last Update : 28 กันยายน 2555 0:40:59 น.		35 comments
Counter : 2132 Pageviews.
Share Tweet