เพื่อน
แต่เล็กจนโต ก็มีเพื่อนทุกช่วงชีวิต วัยเด็ก วัยรุ่น วัยเรียน วัยทำงาน วัยแก่
เพื่อนที่ทำงานร่วมกันมา จนเกษียณก็จะสนิทมาก แต่ชีวิตจริงของฉัน สนิทกับเพื่อนวัยเรียนมัธยมต้น-ปลายมากที่สุด
จนตอนนี้ก็ยังกลับมาจับกลุ่มเที่ยว ดูแลเอื้ออาทรกันยามแก่
วันนี้ทำอาหารไปเยี่ยมเพื่อนที่ป่วย เป็นมักกะโรนีขี้เมา ใส่ผักแยะๆ เพื่อนไม่กินเผ็ด ก็ใส่พริกและพริกไทยอ่อนนิดหน่อย แค่พอหอม
หวังใจให้เพื่อนกินได้แยะๆ
เช้ามารีบกินกาแฟผสมงาดำอบบดละเอียด กับกล้วยน้ำว้าและส้ม
รีบหั่นสับโขลกเตรียมเครื่องปรุง พริกกระเทียมพริกไทยป่นโขลกหยาบๆ ผักหลายชนิดเช่น แครอท หอมใหญ่ ถั่วลันเตา ข้าวโพด มะเขือเทศ บล็อคโคลี กระเพรา ใส่หมูสับ เพราะเพื่อนไม่กินเนื้อสัตว์อื่น
แล้วก็ลงมือผัดแห้งๆ จานกินเองเผ็ดหน่อย พริกไทยแยะ ของเพื่อนอีกกะทะ เผ็ดน้อย
ใส่กล่องเตรียมเดินทาง ไปเยี่ยมเพื่อน
มีมักกะโรนีต้มซุปกระดูกหมูอีกหน่อย ไว้ให้เพื่อนซดคล่องคอ แต่ลืมถ่ายรูป เพราะยุ่ง
ความรักความผูกพันเอื้ออาทรกัน บังคับกันไม่ได้ แต่หากที่ใดมีไมตรีจิตต่อกันเป็นนิจ
ที่นั้น มีแต่ความสุข
สวัสดี
Create Date : 23 พฤศจิกายน 2560 |
Last Update : 23 พฤศจิกายน 2560 16:21:38 น. |
|
4 comments
|
Counter : 787 Pageviews. |
|
 |
|
เพื่อนได้ชิมแล้วคงประทับใจทั้งความอร่อย
และประทับใจในน้ำใจไมตรีอันดีงามของคุณตะลีกีปัส
--ชอบข้อสรุปตอนท้ายจังเลยค่ะ
เห็นด้วยตามนั้นเลย
ขอบคุณที่แวะฟังเพลงค่ะ
ไว้แวะมาใหม่ค่ะ