BlogGang.com : : ตะลีกีปัส : เที่ยวระนองหน้าฝน

เที่ยวระนองหน้าฝน

จองโรงแรมที่พักไว้ตั้งแต่ก่อนไวรัสโควิดจะมา
พอถึงวันไป ทุกแห่งปิดชั่วคราว
เลื่อนถึง 2 ครั้ง
จนยังไงๆ ก็ต้องไปแระ
นัดกันตั้งแต่ตี 5 เพื่อเดินทาง แม่ตะลีก็พร้อมตั้งแต่ตี4.45น.
แต่กว่าจะเวียนรับครบจำนวน
ก็ปาเข้าไป 7 โมงเช้า
ชุดเดินทางค่ะ พร้อมเข้าห้องน้ำแบบรวดเร็วตลอดทุกปั๊ม

สมาชิกครบก็เดินทางมุ่งหน้าจังหวัดระนองทันที
แต่...คุณพระคุณเจ้า ฝนกระหน่ำ
ตั้งแต่ออกเดินทางเลยค่ะ
เพราะพายุเข้า
เย็นฉ่ำแฉะกันเลยทีเดียว
ดีเหมือนกัน ไม่ร้อน
เพราะรถเช่าค่อนข้างเก่า แอร์ไม่ค่อยเย็นอยู่แล้ว
แวะกินอาหารเช้า ที่ ร้านเทียนเหล็ง โคกกลอย
มีบ๊ะกุ๊ดเต๋ร้อนๆ หอมยาจีน คล่องคอในยามฝนกระหน่ำดียิ่งนัก
ชา กาแฟ ขนม ครบแล้วก็เดินทางต่อกลางสายฝน

ไม่ได้แวะไหนเพราะฝนตกหนักตลอด
แวะกันแต่ปั๊ม
มื้อเที่ยงแวะกินส้มตำรสแซ่บที่ร้านเจ้วงศ์ริมคลอง
ทุกอย่างรสแซ่บอร่อยมาก รวมทั้งขนมถ้วยหวานมัน
กินกันคนละหลายถ้วยระหว่างรอของคาว

มาถึงน้ำตกหงาว ฝนหยุด
เราเลยได้ลงเดินเข้าไปถึงน้ำตกชั้นแรก
ห้ามลงเล่นน้ำ เพราะน้ำแรง ได้แต่ถ่ายรูปไว้ ไม่มีนักท่องเที่ยว
มีแต่เรานี่แหละ

น้ำตกหงาวเห็นได้จากถนนหลวงด้านนอกเลย
ยิ่งช่วงนี้ฝนตก น้ำแยะสวยเชียว
เดินเข้าไปอีกประมาณ 200 เมตรก็ถึง

ที่นี่เป็นแหล่งที่พบปูเจ้าฟ้า

ปาล์มบังสูรย์ งดงามมาก

เสียดาย ที่กล้วยไม้โกมาซุม หมดดอกไปแล้ว
เดินกลับ หันหลังไปถ่ายทางเดินไว้
เขียวชะอุ่มพุ่มไสวมากๆ ชอบที่สุด

มาถึงที่พักที่ บ้านในหมง ในตัวเมืองระนอง
เป็นรีสอร์ทซ่อนตัวในพงไพร มีลำธารไหลผ่าน
เป็นที่ถูกใจของแม่ตะลี เพราะได้ลงว่ายน้ำเล่น
แต่น้ำแรงมาก โผออกไปก็ลอยละล่อง ว่ายไม่ไหว

บ้านหลังๆ นอนได้ 4 คน
เตียงชั้นล่าง2 และชั้นลอยอีก2

เพื่อนไม่ยอมขึ้นกันซักคน
ขอนอนข้างล่าง ยึดตรงเบาะนั่งเล่นก็เอาแล้ว
เพราะไม่อยากขึ้นบันไดแคบๆชันๆกัน
ก็ตกหนักที่แม่ตะลีซิ ที่ต้องปีนขึ้น ปีนลง
แม้จะเจ็บหัวเข่า แต่ก็เอาละ เพื่อความสุขของผู้อื่น
ต้องอาศัยว่า ก่อนขึ้นนอน เข้าห้องน้ำฉี่ให้เรียบร้อย ไม่กินน้ำเพิ่ม
จะได้ไม่ต้องลงบันไดมาฉี่กลางดึก และก็นอนสบายตลอดคืนดีจริงๆ

ที่นอนของชั้นบน ไม่ต้องทายก็คงรู้
ว่าแม่ตะลีครองเองคนเดียว เพราะเพื่อนไม่ยอมขึ้น
ขอนอนที่เบาะที่เห็น
นอนคนเดียวสบายใจโก๋เลย

เก็บข้าวของเลือกที่นอนกันแล้ว
ก็ถึงเวลาโดดลงคลองค่ะ
เนื่องจากฝนตกหนักก่อนหน้านี้ น้ำจึงแรงและเย็นเฉียบ
ว่ายอยู่ได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ต้องเผ่น เพราะหนาวมาก

อาบน้ำเสร็จเปลี่ยนเสื้อผ้าไปเดินชมบริเวณอีกพัก
ก่อนไปกินข้าวเย็น

ภาพบ้านพักเต็มหลังค่ะ

เราไปกินมื้อเย็นที่ร้านคุ้นลิ้น ตรงบ่อน้ำร้อนรักษะวาริน

อาหารที่สั่ง มีอะไรอีกก็ไม่รู้เพราะมัวไปผัดผักอยู่
ไม่ได้ถ่ายภาพ

จานนี้ซิกเนเจอร์ของร้าน ต้มเค็มปลาหลุมพุก

ทางร้านมาขออาสาสมัครไปเรียนรู้การผัดผักเหมียงใส่ไข่
โต๊ะเราไม่มีใครสมัคร กำลังเมามันกับการกินข้าว
แต่พอเขาบอกว่า ผัดแล้วเอามากินได้เลยไม่เสียเงิน
พรรคพวกรีบส่งเราไปทันที...เง้อ
ไม่ได้ยากเย็นอะไร ทำกินอยู่เนืองๆแระ
แป๊บเดียวเสร็จ ได้กินฟรี 1 จาน
**สูตรของทางร้าน ไม่ใช้กระเทียมค่ะ
ผักเหมียง 2 กำเล็ก น้ำมันหอย 1ช้อนชา
น้ำตาลทราย 1 ช้อนชา ไข่ไก่ 2 ฟอง**