ชื่อหนังสือ : บ่วงแสงจันทร์  ชุด เสน่หารัตติกาล #1 (主人，別餵啦！)

นักเขียน : อันฉี 安琪 ผู้แปล : พวงหยก

ฉบับภาษาไทยพิมพ์ครั้งที่ 1,2 มีนาคม 2554 โดย สนพ.แจ่มใส มากกว่ารัก

ราคาหน้าปก 149 บาท จำนวน 238 หน้า

รายละเอียดปกหลัง

เขาอุตส่าห์ดั้นด้นลงจากภูเขาเพื่อไปหาซื้อผู้หญิงรูปร่างอวบอิ่มช่างเอาอกเอาใจสักคน กลับดันมาเจอ ‘สินค้าย้อมแมว’ เข้าเสียได้!

เพราะนอกจากผู้หญิงคนนั้นจะเอาแต่ทำตัวสั่นร้องไห้สะอึกสะอื้นตลอดเวลา นางช่างผอมบางแบนราบไปทั้งเนื้อทั้งตัวอย่างกับถูกประตูหนีบมาแล้วอย่างนี้เขาจะ ‘กิน’ นางอย่างเอร็ดอร่อยได้อย่างไรกันเล่า

ไม่ได้การล่ะ!ในเมื่อสินค้าชิ้นนี้จะคืนก็คืนไม่ได้ จะยกให้ใครต่อก็ไม่ดี เช่นนั้นเขาจะฝืนใจยอม เป็นหมาป่าห่มหนังแกะตั้งหน้าตั้งตาทำดีให้นางตายใจเพื่อขุนนางให้อ้วนขึ้นอีกสักนิดก็แล้วกัน

เมาท์มอยด์กัน(นะ)

บ่วงแสงจันทร์ นิยายเล่มแรกใน ชุดเสน่หารัตติกาล ซึ่งชุดนี้จะมีทั้งหมด 3 เรื่องด้วยกันค่ะแต่ไม่ต้องกลัวว่าจะงงนะถ้ามีเหตุให้ต้องอ่านแยกหรืออ่านข้ามเพราะแต่ละเรื่องไม่มีตัวละครเกี่ยวเนื่องกันค่ะ รวมทั้งนิยายทั้งสามเรื่องก็มาจากนักเขียนคนละท่านค่ะส่วยเหตุที่มันมารวมกันนั้น เพราะมันเป็นแนว Paranormalนั่นเอง โดยมีตัวละครเอกเป็นมนุษย์หมาป่า ผีดูดเลือด และ แม่มดค่ะ

บ่วงแสงจันทร์ เป็นเรื่องของมนุษย์หมาป่าหนุ่ม หลางเซียว ประมุขแห่งป้อมปราสาทสกุลหลางผู้แสนจะกระโชกโฮกฮากและฮาร์ดคอร์เป็นทีสุดด้วยคำสาปประจำตระกูล ทายาทชายของสกุลหลางจะกลายร่างเป็นหมาป่าในคืนพระจันทร์เต็มดวง และในคืนนี้พลังของหมาหนุ่มจะพลุ่งพล่านมากเป็นพิเศษโดยเฉพาะพลังหื่น! ค่ะคุณ

ปกติเวลาหมาประทับร่างหมาเซียวก็จะแก้ปัญหาด้วยการคลุมหัวคลุมโปงเป็นไอ้โม่งเพื่อปิดบังหางพวงใหญ่แล้วลงจากเขาไประบายความหื่นณ หอนางโลมในเมือง หากแต่นานวันเข้าก็ชักรู้สึกว่าชักยุ่งยากและขี้เกียจ หมาเซียวจึงตั้งใจว่าจะไปซื้อผู้หญิงมาซักคนเอาแบบที่เจนจัด อวบอั๋น อิ่มอึ๋ม ทำ(งานเ?)เป็น มาเลี้ยงไว้ใกล้ตัวเพื่อความสะดวกดายแต่ด้วยนิสัยเปย์ไม่เลือก แบบไม่คิดหน้าคิดหลัง หมาเซียวเลยโดนแม้เล้าย้อมแมวขาย เพราะแทนที่จะได้สาวอวบกลับได้หลิ่วหยวนหยวน สาวไม้กระดานมาหนึ่งแผ่น แทนที่จะได้สาวกร้านโลกกลับได้สาวพรหมจรรย์ไร้ประสบการณ์มาแทนซะงั้น เงินก็จ่ายไปแล้วสินค้าหรือก็คืนไม่ได้ หมาเซียวเลยหลับหูหลับตาพาสาวไม้กระดานกลับมาก่อนโดยตั้งใจว่า แม้รูปลักษณ์อีกฝ่ายจะไม่ได้มาตรฐานตามที่ต้องการไปบ้าง แต่การจะขุนไม้กระดานให้เป็นลูกหมูก็ไม่น่าจะยากซักเท่าไหร่แค่ป้อนข้าว ป้อนน้ำ ให้นางใช้ชีวิตอย่างสุขกายสบายใจเมื่อถึงเวลาเหมาะสมเมื่อไหร่ หมาเซียวก็จะได้กินนางลงท้องได้อย่างเต็มปากเต็มคำในที่สุด

อ่านเอาขำพระเอกบ้าบอ ปากร้ายกระโชกโฮกฮาก แต่แอบใจดีและใจอ่อนมากกกกกกกจะเรียกว่าดีแต่ปากก็คงไม่ผิด (คล้ายๆหมาเห่าไบตองแห้ง) มักจะแสดงความอ่อนโยนโดยไม่รู้ตัวแม้เริ่มแรกจะหวังผลเพื่อขุนนางเอกให้อ้วนรอวันเชือด แต่ไปมาๆ กลายเป็นกิจวัตรที่ต้องทำโดยไม่รู้ตัวใจดีจนนางเอกคิดว่านายท่านของนาง ช่างใจดีมีเมตตา ไถ่ตัวนางมา เลี้ยงดูนางอย่างอิ่มหนำเสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่มไม่เคยขาด งานการก็ไม่ค่อยจะอยากให้ทำ ช่างเป็นนายท่านผู้ประเสริฐจริงๆ

ความประบทับใจเกิดเป็นความรัก แม้ตอนรู้ความจริงๆว่านายท่านเป็นตัวอะไร? แต่ก็ทำใจได้เร้วววเร็วไม่กลัวที่จะมีสามีและลูกเป็นหมาน้อย ก็รักกันอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขกายสบายแฮ...

ข้อคิดก็คือความรักของหลิ่วหยวนหยวน ทำให้อินางยอมรับในข้อเสียและตัวตนของคนที่นางรักได้เสมอความรักของหลางเซียว คือความเสียสละ เพื่อไม่ให้คนที่รักและลูกชายในอนาคตต้องมีชีวิตเจ็บปวดแบบหมาๆที่เขาต้องประสบมาตลอดชีวิตพี่หมาก็แกล้งด่าว่าผลักไสไล่ส่งอินางให้ออกไปจากชีวิต ก็น้ำเน่ากันไป ปล่อยให้พี่มีชีวิตแบบหมาๆของพี่อย่างเดียวดายพี่ยอมให้น้องจากไปเจอคนที่ดี บลาๆ ...แต่ก็นั่นล่ะ Love Comedy ไม่มีหักมุมพี่หมาก็ได้เมียที่เข้าใจหมา ได้ลูกหมาที่แสนจะน่ารักน่าชังอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข Happy Ending ในที่สุด

Link Review เรืองอื่นๆใน ชุด เสน่หารัตติกาล

คำสาปแสงจันทร์     หานลี่เจี๋ย vs อันอินอิน 

แสงจันทร์พรางใจ    จีเฟิ่งจื่ว vs หยงเฟยเยี่ย