ชื่อหนังสือ: กลรักดอกท้อ เล่ม 1-2 (桃花女與狐狸男)

ผู้เขียน: โม่เหยียน ( 莫顏) ผู้แปล: ปินปิน

พิมพ์ครั้งที่1ธันวาคม 2559โดย สนพ.แจ่มใส มากกว่ารัก

ราคาชุดละ359บาท จำนวน 428หน้า

รายละเอียด

‘ต้วนฉางยวน’ ประมุขแห่งปราสาทเขาชิงอวี้จะรับอนุภรรยา!

เพียงข่าวแค่นี้ก็ทำให้สตรีทั่วหล้าใจสลายด้วยต้วนฉางยวนนั้นนับเป็นยอดบุรุษในฝัน แต่ที่ทำให้ผู้คนโกรธเป็นฟืนเป็นไฟก็เพราะอนุภรรยาที่ว่า เป็นแม่นางอัปลักษณ์ที่บังอาจใช้ชีวิตน้องสาวท่านประมุขมาข่มขู่ขอตำแหน่ง!

แต่ใครจะก่นด่าอะไรก็ช่าง ‘อวี๋เสี่ยวเถา’ คร้านจะใส่ใจ ในเมื่อนามนี้เป็นนามปลอมใบหน้าอัปลักษณ์นี้ก็ไม่ใช่โฉมหน้าที่แท้จริงของนาง หากมิใช่เพราะเผชิญภัยร้ายเหมือนตายทั้งเป็นมีหรือนางจะยอมเป็นอนุใคร!

แต่สำหรับต้วนฉางยวน นางเป็นใครไม่สำคัญ ให้ยอมนิ่งเฉยยอมถูกลูบคมเพียงฝ่ายเดียวงั้นหรือไม่มีวันเสียล่ะ หากมีบุญคุณเขาย่อมตอบแทนด้วยชีวิต หากคิดข่มขู่ อย่าหวังจะอยู่เป็นสุข!

เมาท์มอยด์กัน(นะ)

กลรักดอกท้อ เป็นนิยายที่ไม่ได้ซื้อเองค่ะแต่ได้อ่านก่อนคนซื้อค่ะ .... (แอบรู้สึกดีที่ไม่ได้ซื้อด้วยเหอะ) พอดีเพื่อนพี่สาวนางให้หามือสองให้และเพื่อความสะดวกนางเลยให้ส่งมาบ้านเราแล้วก็อ่านซะก่อนแล้วค่อยส่งให้นาง .... เพราะฉะนั้นเจ้า กลรักดอกท้อ ของท่านโม่ฯเล่มนี้จึงได้ลัดคิวไปตามระเบียบ

‘อวี๋เสี่ยวเถา’ สาวงามอันดับหนึ่งในยุทธภพถูกพิษราคะจากชายชั่วผู้หนึ่งที่นางไว้ใจด้วยเห็นเป็นสหาย แต่ภายในใจหวังเคลม Sheล้วนๆเสี่ยวเถาหนีรอดพ้นมาได้อย่างหวุดหวิด แต่เพื่อรักษาชีวิตนางจึงจำต้องกลืนยาพิษอีกชนิดหนึ่งหวังใช้พิษต้านพิษยื้อเวลาในระหว่างที่นางจำต้องหาบุรุษซักคนที่มีกำลังภายในและพลังหยางอันกล้าแกร่งเพื่อมาทำเรื่องสนุกๆด้วยกัน (ในหนังสือเขาใช้คำว่า “ร่วมอภิรมณ์” ชั้นเลยแปลให้เข้ากับยุคสมันนิดนุง ก็ร่วมอภิรมณ์มันอ่านแล้วจั๊กกะดึ๋ยไงไม่รู้ว่าแก) ซึ่งผู้ชายที่อินางเล็งไว้ก็คือ ‘ต้วนฉางยวน’ ประมุขแห่งปราสาทเขาชิงอวี้หล่อ Profileดี ชะนีกรี้ดดดดดดดดด

แต่ก็นั่นล่ะใช่ว่าคน(เคย)สวยแบบเสี่ยวเถาใช่ว่าจะเดินเข้าไปหาผู้ชายแล้วบอกว่าเรามาทำเรื่องสนุกๆ กันเถอะก็ใช่ที่หนังหน้าตอนนี้ที่เป็นอยู่ ก็ใช่ว่าจะน่า ”ทำ” ด้วยกันซักเท่าไหร่ เสี่ยวเถาจึงคิดใช้วิธีขู่บังคับผู้ชายให้มาทำเรื่องสนุกๆด้วยกันซะเลย

เนื่องด้วยน้องสาวสุดรักสุดหวงคนเดียวของต้วนฉางยวนกำลังป่วยหนักอาการร่อแร เสี่ยวเถาจึงคิดใช้วิชาแพทย์ของตัวเองและชีวิตน้องสาวของต้วนฉางยวนมาต่อรองโดยข้อแม้เขาต้องรับนางเป็นอนุภรรยา และนางจึงจะรักษาน้องสาวของชายหนุ่มเป็นการตอบแทน

ประมุขแห่งปราสาทเขาชิงอวี้ ผู้เป็นที่นับหน้าถือตาเป็นผู้นำชาวยุทธฝ่ายธรรมะ ทั้งยังมีราชสำนักหนุนหลังอยู่เงียบๆ ไหนเลยจะยอมให้หญิงอัปลักษณ์หน้าไม่อายผู้นี้ข่มขู่ได้โดยง่ายหากแต่เพื่อชีวิตน้องสาวสุดที่รัก เขาจำต้องรับหญิงอัปลัษณ์หน้าไม่อายนางนี้เป็นอนุภรรยา... แต่ไหนเลยเล่าผู้อื่นคิดกระตุกหนวดเสือเช่นเขา ก็ใช่ว่าจะกระทำกันได้โดยง่าย ในเมื่อนางอยากจะเข้ามาในอาณาจักรของเขาเขาก็จะทำให้นางได้อยู่ไม่สู้ตาย คิดจะข่มขู่ ‘ต้วนฉางยวน’ ผู้นี้มันยังเร็วไปพันปี

ฐานะอนุประมุขแห่งปราสาทเขาชิงอวี้ที่ ‘อวี๋เสี่ยวเถา’ ช่มขู่แย่งชิงมาด้วยนางก็หวังเพียงว่าพลังหยางในตัวของเขาจะช่วยชีวิตนางให้พ้นจากความตายไหนเลยเขากลับกระทำอย่างหยาบคายทำให้นางบอบช้ำเจ็บปวดสาหัสยิ่งเชอะ...แค่ครั้งเดียวก็เกินพอกับผู้ชายเฮ็งซวยพรรค์นี้รอเวลาให้นางพักฟื้นหายดีก่อนเถิด นางจะผละจากหลุ่มหลบภัยนี้ไปเผชิญโลกกว้างอิสระเสรีนางหาได้ใยดีตำแหน่งภรรยาของต้วนฉางยวนไม่ มิเช่นนั้นนางคงไม่ต่อรองขอแค่ตำแหน่งอนุหรอกรึ... เพราะการเป็นอนุ หมายถึงนางจะไปจากปราสาทเขาชิงอวี้เมื่อใดย่อมได้

แต่ไหนเลยนางจะได้พักผ่อนรักษาตัวอย่างสุขสงบในฐานะอนุผู้ถูกละเลยของเจ้าของปราสาทไปได้... เขายังคงตามจองล้างจองผลาญนาง บังคับให้นางรักษาอาการป่วยให้เขาและผู้คนในปราสาทก็คิดซะว่านางใช้วิชาแพทย์เพื่อแลกกับการกินอิ่มนอนอุ่นในปราสาทแห่งนี้ก็แล้วกัน เพื่อรอวันเวลาที่นางจะจากไปจากปราสาทเส็งเคร็งแห่งนี้ซะที

ย่อแค่นี้พอ ... เพราะนี้ก็เล่าจนเกือบจะหมดเรื่องละที่สำคัญนิยายของโม่เหยียน แค่อ่านหน้าแรก ก็เห็นตอนจบรำไรตรงท้ายเล่มแล้วเหอะแกง่ายๆ อ่านสบายๆ สไตล์โม่เหยียน นางเอกฉลาด น่ารัก และแสนซน แต่ก็ต้องมาเสียท่าให้ยอดบุรุษองอาจมาดเท่ (หากเจ้าเล่ห์เพทุบายเป็นที่สุด) ซึ่ง ต้วนฉางหยวนก็ตามนั้นเลยค่ะผู้บ่าวอัลฟ่าแห่งยุทธภพ สาวกรี้ดดด ชะนีวิ่งตาม หวังจะได้แต่งเป็นฮูหยินท่านประมุขแล้วอยู่ดีๆ ก็มีชะนีขี้เหร่นางหนึ่งมาขู่กรรโชคผู้ชายแรร์ไอเทมไปกินง่ายๆหน้าตาเฉย... ซึ่งก็ไม่ต้องห่วง นางขี้เหร่ผู้นั้นโดยประณามหยามเหยียดว่าเป็นชะนีเลวไร้ยางอายไปเรียบร้อยแล้วซึ่งชะนีขี้เหร่นางนั้นก็หาได้แคร์เวิล์ด ชั้นไม่ได้ขี้เหร่ตลอดชีพ รอให้ชั้นสวยเหมือนเดิมก่อนเถอะชั้นจะสะบัดก้นหนีแบบไม่มีเหลียวหลังเลยเชียวล่ะ คนหล่อก็คนหล่อ Sheจะฟันแล้วชิ่งทันทีที่สำเร็จภารกิจ(กู้ชีวิต)

เรื่องนี้ไม่ชอบพระเอกอย่างแรง นอกจากจะตัดสินคนที่หน้าตาแล้วพี่แกยังทำร้ายผู้หญิงเพื่อระบายแค้นอีกต่างหาก เปิดมาต้นเรื่องชั้นก็เกลียดมันเลย .... ชั้นขอต่อสู้เพื่อสิทธิเสรีชะนีโลกค่ะ ...เห็นเขาไม่สวยก็สักๆแต่ว่าทำๆไปจะว่าเพราะแค้นใจเพราะบังอาจกระตุกเหนือเสือชั้นก็ว่ามันไม่เนียนก็ทีตอนอินางสวยเทพธิดาดอก(อิง) รู้ก็รู้ว่านางดอกอิงมาร้าย แต่ทำไมไม่ทารุณกันเหมือนทำกับเสี่ยวเถาล่ะ......ยิ่งอ่านนิ่งไม่ชอบ อ่านจบยิ่งหงุดหงิด ... จากที่จะให้คะแนนเต็มซัก 4 ดาวก็โดนหักไป 2 เพราะอิพระเอกเรื่องนี่เนี่ยแหละ ......

ว่าแล้วชั้นจบรีวิวดีกว่า ... เดี๋ยวยิ่งเขียนชั้นจะยำพระเอกจนเกินงามเดี๋ยวติ่งโม่ฯ จะไม่เข้าใจชั้น ซึ่งชั้นก็ชอบอ่านงานของโม่เหยียนนะ มันเบาๆ ฮาๆดีพักสมอง .... แต่เรื่องนี้ค่านิยมในการเชิดชูพระเอกคือแบบ ไม่ไหวจะเคลียร์จีจีนะแก