เมาท์มอยด์กัน(นะ)

ทุกชาติภพ กระดูกงดงาม เป็นนิยายจีนที่ก่อนหน้านี้ผู้คนวอแวกันเหลือเกินว่าอยากจะให้มีซัก สนพ. แปลมาให้เราๆอ่านกัน ถามว่า...อิชั้นเป็นหนึ่งในนั้นไหมตอบเลยว่าไม่ 555+ เพราะอะไรล่ะ เห็นมีชาวบ้านเขาเคลมมาว่าเรื่องมันคล้ายๆกับ ตำนานรักเหนือภพ เป็นความความรักต้องห้ามระหว่างศิษย์อาจารย์ไรงี้เราก็แบบอ่านตำนานักเหนือภพ แล้วไม่รอดไง ก็เลยไม่ได้สนใจเจ้าเรื่องนี้เท่าที่ควร

ก็แล้วทำไมถึงมาอ่านได้ล่ะก็พนักงานขายเขาเชียร์ตอนโปรฯ 25% มี่ผ่านมาไงล่ะซิส#ทาสการตลอดที่แท้ทรู ก็เลยวะเอาก็ได้ ขำๆ จนกระทั่งวันนี้ก็อ่านจบซักที จึงได้รู้ว่า ที่เขาบอกมาในโทน บันทึกรักข้ามภพ น่ะมันไม่ใช่เลยนะแกร พระเอกของเราเรื่องนี้ ไม่ได้สากกะเบือเท่ากับท่านไป๋คนนั้น เพราะความรักของตัวเอกทั้งคู่เป็นรักที่เคารพซึ่งฐานะและหน้าที่ คือเรามองว่า ถ้าไม่มีใครมาสร้างเรื่องสร้างราวจนกลายเป็นเหตุการณ์เลวร้ายแทรกกลางระหว่างทั้งสอง ความรักของทั้งคู่ก็คงจะเก็บเอาไว้อยู่ในใจจนวันตายนั่นล่ะ

ทุกชาติภพ กระดูกงดงาม เป็นเรื่องของสืออี๋ สาวนักพากย์ที่สวยทั้งเสียงและรูปสืออี๋ เติมโตขึ้นมาพร้อมกับความทรงจำในอดีตชาติ เมื่อครั้งเธอเป็นสตรีใบ้ในตระกูลสูงศักดิ์มีฐานะเป็นว่าที่พระชายาในองค์รัชทายาท หากแต่กลับหลงรักอ๋องน้อยหนานเฉิน นามว่า โจวเซิงเฉินผู้เป็นอาจารย์ จนเป็นเหตุให้อีกฝ่ายต้องจบชีวิตลงอย่างหน้าอนาถเพราะความหึงหวงของรัชทายาทว่าที่สวามี

ทันทีที่ สืออี๋ ได้พบกับเขาชายที่เพียงเธอสบตาก็รู้ว่าอีกฝ่ายคือคนที่เธอติดค้างและรอคอยมานานแสนนานนอกจากชื่อ โจวเซิงเฉินที่เหมือนกับเมื่อครั้งอดีตชาติแล้วไม่มีอะไรเลยที่จะบ่งบอกว่าเขาคืออ๋องน้อยผู้สง่างามในอดีต หากแต่สืออี๋รู้ดีกว่าใครเนื้อแท้ภายในของเขายังคงยืนหยัดเพื่อส่วนรวมอย่างองอาจไม่ว่าจะในฐานะแม่ทัพใหญ่ผู้พิทักษ์ใต้หล้าในอดีต หรือในฐานะนักวิทยาศาสตร์ผู้ทุ่มเทความสามารถและมันสมองเพื่อมวลมนุษยชาติก็ล้วนแล้วแต่เป็นโจวเซิงเฉินที่นางหลงรักและเทิดทูนแต่เพียงผู้เดียว

การดำเนินเรื่องส่วนใหญ่จะมีฉากหลังเป็นยุคปัจจุบันเป็นหลักสลับกับเหตุการณ์ในชาติก่อนที่นางเอกจำได้เพียงคนเดียว การบรรยายก็จะออกไปในทางเรื่อยๆเอื่อยๆ ไม่หวือหวา ด้วยความเรียบง่ายของตัวละครเองด้วยส่วนหนึ่ง และความปลงโลกโลกของนางเอกก็เช่นเดียวกันด้วยความทรงจำในอดีตชาติที่สืออี๋จำได้ ในชาติใหม่ นางจึง Born to be เพื่อตามรัก โจวเซิงเฉิน แต่เพียงผู้เดียว

การบรรยายในส่วนของความรู้สึกรักของฝั่งพระเอกจะไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่ค่ะ ด้วยฐานะศิษย์อาจารย์ในชาติที่แล้ว จึงทำได้เพียงแค่แสดงความอ็นดูในฐานะศิษย์รักแล้วพอต้องมาเกิดใหม่ โดยไร้ความทรงจำใด้ๆ บวกกับนิสัยเฉื่อยๆติดจะเย็นชา ก็ยิ่งมึนหนักไปอีกคือถ้าสืออี๋ไม่เป็นฝ่ายพุ่งเข้าไปหา คนสองคนนี่ก็คงจากวงโคจรของกันและกันแบบไม่ต้องสงสัย

แรกเริ่มโจวเซิงเฉิน ในชาติใหม่ไม่น่าจะมีความรู้สึกอะไรๆให้สืออี๋หรอกนะ แต่ก็รับรู้ได้ว่าคนสวยคนนี้ ปฏิบัติกับตัวเองพิเศษกว่าใครๆ โจวเซิงเฉินจึงเลือกเอ่ยปากขอหมั้นหมายกับสืออี๋เพื่อแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าของตระกูลโจวจนจับพลัดจับผลูตกกะไดพลอยโจรต้องแต่งงานกันแบบฉุกเฉินมากกกกกกกก

แม้แรกเริ่มจะไม่รักแต่ก็สะดุดใจ จนกลายเป็นความประทับใจ เมื่อต้องมีฐานะเป็นคู่หมั้นเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย ได้ฝ่าฟันเคียงบ่าเคียงไหล่ ได้เห็นความรักเทิดทูนแบบไร้ข้อโต้แย้งของสืออี๋จากแค่ใส่ใจ ก็เลยกลายเป็นคนในหัวใจที่เขาขาดไม่ได้ แม้ความขัดแย้งมากมายอิรุงตุงนังในตระกูลโบร่ำโบราณที่เต็มแด้วอิทธิพลมืดจะทำให้อีกฝ่ายต้องตกอยู่ในอันตรายครั้งแล้วครั้งเล่าเขาก็ไม่อาจปล่อยมือจากภรรยาของเขาคนนี้ไปได้อีกแล้ว

หลังจากอ่านจบแล้วเราก็มาวิเคราะห์นะว่านิยายเรื่องนี้ต้องการจะบอกอะไร ‘กระดูกงดงาม’ คือความดีงามของเนื้อแท้ ไม่ใช่งดงามจากผิวหนัง หน้าตาเพราะเมื่อกาลเวลาผ่านไป เนื้อหนังก็จะเหี่ยวย่น หลุดล่อน เน่าเปื่อยเหลือแค่กระดูกที่เป็นตัวตนแท้จริงเท่านั้น

ถ้าจะให้เปรียบกับความเชื่อของเราก็คงจะเป็นวิญาณและคุณงามความดี ที่จะยังควอยู่ตลอดไป และสาเหตุที่สืออี๋จดจำโจวเซิงเฉินตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้สบตากับอีกฝ่ายเพราะสืออี๋จดจำคุณงามความดีหรือก็คือแก่นแท้ของกระดูกาของเขาคนนั้นได้นั่นเอง

ตรงนี้เราถือว่าเนื้อเรื่องตอบโจทย์ภาพรวมของนิยายได้ดีค่ะตรงนี้ชอบจริงๆ แต่การดำเนินเรื่องที่เกี่ยวโยงไปถึงความลับดำมืดในครอบครัวของพระเอกให้ความรู้สึกผิดที่ผิดทางไปหน่อย เหมือนนิยายคนละเรื่อง เหมือนหนังคนละม้วนแต่ถูกนักเขียนเชื่อมโยงด้วยความรักอย่างไม่มีข้อแม้ของนางเอกที่ยอมรับผลกระทบทุกอย่างที่เกิดกับตัวเองจนเกือบตายก็หลายครั้ง เพียงเพื่อจะให้โจวเซิงเฉินใช้ชีวิตอย่างสุขกาย สบายใจ ไร้ความกังวล อาจจะด้วยรักแท้จริงและความรู้สึกผิดที่ทำให้อีกฝ่ายต้องตายอย่างอนาถในอดีตชาติ ก็แล้วแต่ ....... คือถ้าใครที่ชอบความรักแบบนี้คือรักแบบไร้ข้อโต้แย้ง ก็คงจะชอบ แต่สำหรับเรากลับคิดว่าไม่ต้องทุ่มเทขนาดนั้นก็ได้มั้ง

ทุกชาติภพ กระดูกงดงาม สรุปแล้วเป็นนิยายที่แบบว่าดำเนินเรื่องในแนวราบ คือมันก็มีจุดลุ้นนะ แต่มันไม่ปลุกใจให้ฮึกเหิมเลยอะแกรอ่านเรื่อยๆ เรื่อยๆ แล้วก็เรื่อยๆ จนเกือบจะแห้งแล้ง ผ่านจุดพีคมาแล้วก็ยังครู้สึกเรื่อยๆอยู่ จุดบีบอารมร์ที่รู้สึกสะเทือนเล็กๆ คือตอนที่นางเอกรู้ข่าวการตายของท่านอาจารย์อ๋องในภาคอดีตชาติ กับข้อความสุดท้ายที่อีกฝ่ายทิ้งไว้ให้ ว่าแม้จะมีฐานะศิษย์อาจารย์กั้นกลางแต่ความนัยในหัวใจนั้นไม่ต่างกัน เอาง่ายๆคือบอกรักในวันที่ตายจากกันแล้วนั่นล่ะแกร

สุดท้ายชะนีไม่ขอชี้นำถ้าชอบคววมตื่นเต้นเร้าใจ อย่าอ่านค่ะซิส แต่ถ้าชอบความเรื่อยเอื่อยชิว ก็คิดว่าน่าชอบและอ่านได้ตลอดรอดฝั่ง ในฐานะที่นิยายจีนในโลกหล้ามันจะเยอะมากมายอะไรขนาดนี้เลือกอ่านที่ชอบๆ ก็ดีกว่านะ ไม่เสียหายและไม่เสียดายตังในกระเป๋าเลือกเอาที่ถูกโฉลก ถูกโรคก็แล้วกันนะแกร